Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/443-1213/13-2/MP
z 30 grudnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 listopada 2013 r. (data wpływu 25 listopada 2013 r.) -uzupełnionym w dniu 18 grudnia 2013 r. - o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawiania faktur VAT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 listopada 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawiania faktur VAT. Wniosek uzupełniony został w dniu 18 grudnia 2013 r.

W wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni posiada lokal użytkowy, którego jest właścicielem. Ma podpisaną umowę najmu, w której jest zapis „Niniejsza umowa zostaje zawarta od dnia 1 kwietnia 2013 r. Każda ze stron może wypowiedzieć umowę z zachowaniem 3-miesięcznego okresu wypowiedzenia. Wypowiedzenie powinno zostać dokonane na piśmie na koniec miesiąca kalendarzowego. Żadnej ze stron nie przysługuje prawo złożenia wypowiedzenia przez okres pierwszych 8 miesięcy od podpisania mniejszej umowy (…)”.

Najemca wypowiedział umowę dnia 20 sierpnia 2013 r., opuścił lokal 31 sierpnia 2013 r. zdając go protokołem zdawczo-odbiorczym. Wnioskodawczyni odebrała lokal, jednak sądzi, że najemca jest zobligowany płacić przez kolejne 8 miesięcy, mimo tego, że opuścił lokal.

Najemca odesłał wystawioną przez Wnioskodawczynię fakturę wraz z pismem przewodnim, że wystawiona faktura jest bezzasadna, ponieważ usługa nie jest świadczona, a ewentualny stosunek umowny wynika z umowy, a nie z faktur wystawionych błędnie.

Wnioskodawczyni na dzień dzisiejszy nie jest zarejestrowanym płatnikiem VAT, jest w trakcie procedur w US.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie :

Czy można wystawiać faktury VAT za cały okres najmu pomimo tego, że usługa nie jest świadczona ?

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle obowiązujących przepisów nie można wystawiać faktury VAT za usługę nie świadczoną i na tej podstawie domagać się zapłaty. Zapłata może jedynie być w takim przypadku egzekwowana ze stosunku umownego między stronami.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz.U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Na podstawie art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Przez sprzedaż, według art. 2 pkt 22 ustawy, rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Szczegółowe zasady wystawiania faktur VAT uregulowane zostały w przepisach rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 68, poz. 360 ze zm.), wydanego na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 106 ust. 8 pkt 1 ww. ustawy.

W myśl § 4 ust. 1 ww. rozporządzenia, fakturę wystawia:

1. zarejestrowany podatnik VAT czynny;
   
2. podatnik, o którym mowa w art. 16 ustawy, przy dokonywaniu wewnątrzwspólnotowej dostawy nowych środków transportu.
   
   

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawczyni zawarła umowę najmu posiadanego lokalu użytkowego, w której umieszczono zapis : „Niniejsza umowa zostaje zawarta od dnia 1 kwietnia 2013 r. Każda ze stron może wypowiedzieć umowę z zachowaniem 3-miesięcznego okresu wypowiedzenia. Wypowiedzenie powinno zostać dokonane na piśmie na koniec miesiąca kalendarzowego. Żadnej ze stron nie przysługuje prawo złożenia wypowiedzenia przez okres pierwszych 8 miesięcy od podpisania mniejszej umowy (…)”.

Najemca wypowiedział umowę dnia 20 sierpnia 2013 r., opuścił lokal 31 sierpnia 2013 r. zdając go protokołem zdawczo-odbiorczym. Wnioskodawczyni odebrała lokal, jednak sądzi, że najemca jest zobligowany płacić przez kolejne 8 miesięcy, mimo tego, że opuścił lokal.

Najemca odesłał wystawioną przez Wnioskodawczynię fakturę wraz z pismem przewodnim, że wystawiona faktura jest bezzasadna, ponieważ usługa nie jest świadczona, a ewentualny stosunek umowny wynika z umowy, a nie z faktur wystawionych błędnie.

Wnioskodawczyni nie jest zarejestrowanym płatnikiem VAT, jest w trakcie procedur w US.

Jak wynika z przytoczonego przepisów, podatnik wystawia fakturę w przypadku sprzedaży towaru lub usługi. Faktura VAT jest dokumentem sformalizowanym (potwierdzającym zaistnienie określonej czynności gospodarczej), który powinien spełniać szereg wymogów przewidzianych przepisami prawa. Prawidłowość materialno-prawna faktury VAT zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza fakt nabycia określonych towarów lub świadczenia określonych usług.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT, uprawnionym do wystawienia faktury VAT. Ponadto, z chwilą odebrania od najemcy na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego wynajmowanego lokalu, Wnioskodawczyni zakończyła świadczenie usługi najmu tego lokalu. Zgodnie z powyższym, wystawianie faktur VAT dokumentujących tą usługę przez kolejne miesiące (aż do upływu 8 miesięcy od dnia podpisania umowy najmu) jest bezzasadne, ponieważ faktury takie nie dokumentowałyby żadnego zdarzenia gospodarczego.

Ewentualne roszczenia Wnioskodawczyni dotyczące zapłaty przez najemcę za pozostały, określony umową okres najmu, mogą wynikać jedynie z podpisanej przez strony umowy.

Należy jednak zaznaczyć, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii skuteczności prawnej umowy najmu zawartej na gruncie ustawy Kodeks cywilny pomiędzy Wnioskodawczynią a najemcą lokalu. Analiza umów cywilnoprawnych nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.