Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/436-654/13-2/MZ
z 16 stycznia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 2 grudnia 2013 r. (data wpływu 6 grudnia 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie umów pożyczek - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 grudnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie umów pożyczek.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Spółka z o.o. (dalej: Wnioskodawca, Spółka) jest spółką kapitałową z siedzibą w Polsce należącą do międzynarodowej Grupy E. (dalej: Grupa). Spółka oferuje usługi w zakresie zarządzania należnościami, informacji marketingowych, informacji o ryzyku i usługi płatnicze.

W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółka zaciągnęła oprocentowane pożyczki od spółki z Grupy – E. GmbH z siedzibą w Niemczech (dalej: Pożyczkodawca).

Pożyczkodawca prowadzi działalność holdingową w Grupie. Zgodnie z postanowieniami umowy spółki Pożyczkodawcy, Pożyczkodawca:

• prowadzi działalność w zakresie tworzenia spółek, nabywania, zarządzania i sprzedaży udziałów w zagranicznych lub krajowych podmiotach z Grup;
  
• jest uprawniony do udzielania finansowania innym podmiotom z Grupy (tj. zgodnie z prawem niemieckim, jest uprawniony do prowadzenia działalności finansowej niewymagającej uzyskania zezwolenia właściwych organów władzy państwowej).
  
  
  

Dodatkowo, umowa spółki wskazuje, że Pożyczkodawca może podejmować wszelkie inne działania mające związek z podstawowym zakresem jego działalności.

Do dnia dzisiejszego, Pożyczkodawca, oprócz udzielania finansowania Spółce, udzielał finansowania również innym podmiotom z Grupy.

Pożyczkodawca nie ma w Polsce siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

Zarówno Wnioskodawca, jak i Pożyczkodawca (na gruncie prawa niemieckiego) są zarejestrowanymi czynnymi podatnikami VAT.

Wszystkie umowy zostały poddane przez strony prawu niemieckiemu. Umowy zostały zawarte i podpisane na terytorium Niemiec, gdzie znajduje się siedziba Pożyczkodawcy. Przelew środków pieniężnych w wykonaniu umów pożyczek następuje z rachunku bankowego Pożyczkodawcy znajdującego się na terytorium Niemiec.

Co do zasady, postanowienia umów pożyczek wskazują na cel/przeznaczenie środków z danej pożyczki. Transakcja taka to zwykle planowane przez Spółkę przedsięwzięcie inwestycyjne (np. zakup certyfikatów inwestycyjnych funduszu inwestycyjnego, nabycie portfeli wierzytelności etc.). W niektórych przypadkach postanowienia umowy pożyczki wprost przewidują, że wypłata środków na podstawie umowy pożyczki nastąpi bezpośrednio z rachunku bankowego Pożyczkodawcy na rachunek bankowy kontrahenta Pożyczkobiorcy w odniesieniu do danej transakcji (np. bezpośrednio na rachunek bankowy inwestora funduszu inwestycyjnego, od którego Spółka nabywa certyfikaty inwestycyjne tego funduszu). W innych przypadkach umowa nie zawiera szczegółowych zapisów w tym zakresie. W takiej sytuacji środki przelewane są przez Pożyczkodawcę na polski rachunek Spółki prowadzony przez bank z siedzibą w Polsce.

Spółka zamierza w przyszłości zawierać analogiczne umowy pożyczki z Pożyczkodawcą.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy umowy pożyczek, o których mowa w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, które Spółka już zawarła z Pożyczkodawcą, jak i te, które Spółka dopiero zamierza zawrzeć w przyszłości, podlegają (będą podlegać) zwolnieniu na mocy art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT?
   
2. Czy umowy pożyczek, o których mowa w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, które Spółka już zawarła z Pożyczkodawcą, jak i te, które Spółka dopiero zamierza zawrzeć w przyszłości, podlegają (będą podlegać) wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych (dalej: PCC)?
   
   
   

Niniejsza interpretacja dotyczy podatku od czynności cywilnoprawnych. W zakresie podatku od towarów i usług zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, umowy pożyczek, o których mowa w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, które Spółka już zawarła z Pożyczkodawcą, jak i te, które Spółka dopiero zamierza zawrzeć w przyszłości, nie podlegają opodatkowaniu PCC zgodnie z art. 1 ust. 4 pkt 2 oraz art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o PCC.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Umowa pożyczki podlega opodatkowaniu PCC na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o PCC. Zgodnie z tym przepisem podatkowi podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o PCC obowiązek podatkowy w odniesieniu do umowy pożyczki powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej, tj. z chwilą zawarcia umowy pożyczki.

Z kolei zgodnie z art. 4 pkt 7 ustawy o PCC obowiązek podatkowy w PCC przy umowie pożyczki ciąży na biorącym pożyczkę.

Niemniej, ustawa o PCC wiąże opodatkowanie czynności cywilnoprawnych wymienionych w art. 1 ust. 1 tej ustawy ze spełnieniem przesłanek wskazanych w treści art. 1 ust. 4. Zgodnie z tym przepisem, opodatkowaniu podlegają wymienione w ustawie czynności cywilnoprawne pod warunkiem jednak, że ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane w Polsce;
   
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana w Polsce.
   
   
   

Powyższe oznacza, że czynności cywilnoprawne, których przedmiotem są rzeczy/prawa majątkowe znajdujące się za granicą/wykonywane poza granicami Rzeczpospolitej Polski nie podlegają opodatkowaniu PCC, chyba że czynności te zostały dokonane na terytorium Polski i nabywca ma w Polsce siedzibę lub miejsce zamieszkania.

Mając na uwadze powyższe, wskazać należy, że w praktyce organów podatkowych przyjmuje się, że umowa pożyczki będzie podlegać opodatkowaniu PCC, jeżeli w chwili zawarcia umowy jej przedmiot, tj. pieniądze, znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej. Wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa zostanie zawarta i gdzie mają miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy. Tak m.in.: Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 9 września 2013 r., nr IPTPB2/436-65/13-4/KK; Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 10 kwietnia 2013 r., nr ITPB2/436-15/13/DSZ.

Pożyczka będzie również podlegała PCC, jeżeli pieniądze będące przedmiotem pożyczki w chwili zawarcia umowy znajdują się za granicą oraz nabywca – pożyczkobiorca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a czynność zostanie dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Tak m.in.: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 14 maja 2013 r., nr IPPB2/436-164/13-2/LS; Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 29 maja 2013 r., nr ITPB2/436-53/13/DSZ.

Przedkładając powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy, zdaniem Wnioskodawcy w odniesieniu do pożyczek zaciąganych przez Spółkę od Pożyczkodawcy (zarówno tych już zaciągniętych, jak i tych, które Spółka zamierza zaciągnąć w przyszłości), wyżej wskazane przesłanki powstania obowiązku podatkowego w PCC nie zostały (i nie zostaną) spełnione.

Wnioskodawca wskazuje, że pieniądze będące przedmiotem umów pożyczek zawieranych z Pożyczkodawcą każdorazowo, w momencie zawierania umów pożyczek znajdują się (będą się znajdowały) poza terytorium Polski. Pożyczkodawca jest bowiem podmiotem mającym siedzibę w Niemczech, który dokonuje wypłaty środków w wykonaniu zobowiązania z tytułu udzielonej umowy pożyczki ze swojego rachunku bankowego położonego w Niemczech. W konsekwencji uznać należy, że na moment zawierania każdej umowy pożyczki pomiędzy Spółką a Pożyczkodawcą pieniądze będące przedmiotem takiej umowy znajdują się (będą się znajdować) poza granicami Polski.

Jednocześnie Spółka wskazuje, że w stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym będącym przedmiotem niniejszego wniosku nie jest również spełniony warunek opodatkowania PCC, o którym mowa w art. 1 ust. 4 pkt 2) ustawy o PCC. Jak wynika bowiem z opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego, mimo że nabywca (pożyczkobiorca), czyli Wnioskodawca, ma siedzibę na terytorium Polski, to czynność cywilnoprawna (umowa pożyczki) została dokonana granicami Polski (w Niemczech). Jednocześnie, zdaniem Wnioskodawcy tylko łączne spełnienie obu przesłanek (tj. miejsce siedziby pożyczkobiorcy na terytorium Polski i zawarcie umowy pożyczki na terytorium Polski) warunkuje opodatkowanie danej transakcji PCC.

W rezultacie, biorąc pod uwagę fakt, iż:

• pieniądze będące przedmiotem umów pożyczek na moment dokonywania czynności cywilnoprawnej znajdowały się (będą się znajdować) poza granicami Polski oraz
  
• umowy pożyczki zostały zawarte (będą zawierane) w Niemczech,
  
  - Wnioskodawca stoi na stanowisku, że umowy pożyczek będące przedmiotem niniejszego wniosku nie podlegają PCC w oparciu o art. 1 ust. 4 ustawy o PCC.
  
  
  

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe, np.:

• w interpretacji indywidualnej z dnia 10 kwietnia 2013 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Nr ITPB2/436-15/13/DSZ, w której, w analogicznej sprawie do tej będącej przedmiotem niniejszego wniosku, organ podatkowy uznał, że skoro (a) wnioskodawca zawarł na terytorium Niemiec umowę pożyczki, (b) w chwili zawarcia ww. umowy pieniądze znajdowały się na rachunku bankowym pożyczkodawcy – również na terytorium Niemiec, (c) a miejsce zamieszkania wnioskodawcy znajdowało się i nadal znajduje na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, to nie zostały spełnione kumulatywnie warunki wynikające z art. 1 ust. 4 pkt 2 ustawy o PCC, a w rezultacie, umowa pożyczki nie podlega opodatkowaniu PCC (podobnie: Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 9 września 2013 r., nr IPTB2/436-65/13-4/KK; Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 29 maja 2013 r. nr ITPB2/436-53/13/DSZ);
  
• w interpretacji indywidualnej z dnia 28 lutego 2013 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, nr IPTPB2/436-200/12-2/KK, w której wskazano, że: „z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca ma miejsce zamieszkania w Polsce. Umowa pożyczki zostanie podpisana poza terytorium rzeczpospolitej Polskiej i w chwili zawarcia umowy pieniądze będą znajdowały się za granicą. Zatem, opisana we wniosku umowa pożyczki, zgodnie z uregulowaniami art. 1 ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, nie będzie podlegać podatkowi od czynności cywilnoprawnych”;
  
• w interpretacji indywidualnej z dnia 7 lutego 2013 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, nr IPPB2/436-614/12-2/LS, w której organ stwierdził, że „umowa pożyczki nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, ponieważ jak wskazał Wnioskodawca środki pieniężne w chwili jej zawarcia będą znajdowały się na terytorium Holandii oraz umowa pożyczki zostanie zawarta na terytorium Holandii” (podobnie: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 9 listopada 2012 r., nr IPPB2/436-393/12 -4/LS; Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 16 października 2012 r., nr IPPB2/436-391/12-3/LS).
  
  
  

Dodatkowo, w przypadku potwierdzenia przez organ podatkowy prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania nr 1 przedstawionego w niniejszym wniosku w zakresie interpretacji przepisów ustawy o VAT, stanowisko Spółki – zgodnie z którym umowy pożyczek, o których mowa w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, które spółka już zawarła z Pożyczkodawcą, jak i te, które spółka dopiero zamierza zawrzeć w przyszłości, nie podlegają opodatkowaniu PCC – znajdzie również uzasadnienie w oparciu o art. 2 pkt 4 ustawy o PCC.

Stosownie do art. 2 pkt 4 ustawy o PCC, podatkowi nie podlegają czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania danej czynności jest:

1. opodatkowania podatkiem od towarów i usług,
   
2. zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:
   • umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lun prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
     
   • (uchylone),
     
   • umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.
   
   
   

W świetle powyższego, dla celów ustalenia, czy dana transakcja podlega PCC, istotne jest stwierdzenie, czy nie podlega ona przepisom ustawy o VAT. Objęcie bowiem danej czynności cywilnoprawnej zakresem regulacji ustawy o VAT będzie skutkowało wyłączeniem obowiązku podatkowego w PCC na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o PCC.

Należy przy tym zaznaczyć, iż na gruncie art. 1a pkt 7 ustawy o PCC, określenie „podatek od towarów i usług” obejmuje nie tylko podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy o VAT, ale także podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich Unii Europejskiej.

Jak Spółka wskazała w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, zarówno Wnioskodawca, jak i Pożyczkodawca (na gruncie prawa niemieckiego) są zarejestrowanymi czynnymi podatnikami VAT.

Organy podatkowe w wydawanych interpretacjach wskazują jednak, że o wyłączeniu z opodatkowania PCC nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika VAT, lecz wyłącznie fakt, że przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona (tak m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 14 maja 2013 r., nr IPPB2/436/164/13-2/LS).

W rezultacie, uznanie przez organ podatkowy, że z tytułu udzielanych przez Pożyczkodawcę Spółce umów pożyczek chociaż jedna ze stron transakcji jest opodatkowana bądź zwolniona z VAT – będzie oznaczało, że pożyczki te nie podlegają PCC.

Jak Spółka wykazała w uzasadnieniu stanowiska do pytania nr 1, udzielanie oprocentowanych pożyczek przez pożyczkodawcę stanowi jej zdaniem czynność ujętą w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu (jako odpłatne świadczenie usługi na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT) oraz czynność, z tytułu której podmiot uczestniczący w transakcji jest podatnikiem VAT. Podmiotem tym w niniejszej sprawie jest Wnioskodawca, będący podatnikiem na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, który jest zobowiązany do rozliczenia VAT z tytułu umów pożyczek na zasadzie importu usług. Jednocześnie, Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.

W konsekwencji, przedmiotowe umowy pożyczki objęte niniejszym wnioskiem będą korzystały z wyłączenia z opodatkowania PCC na podstawie art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o PCC.

Stanowisko Spółki potwierdzają interpretacje podatkowe organów podatkowych, np.:

• interpretacja indywidualna z dnia 27 marca 2013 r., nr IPTPB2/436-196/12-8/KK, wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi w analogicznej sprawie, tj. w sytuacji udzielenia pożyczki przez podmiot zagraniczny podmiotowi krajowemu. W świetle tej interpretacji, „Wnioskodawca wskazał we wniosku, że umowy pożyczki objęte będą zakresem podatku od towarów i usług i zostaną zwolnione z tego podatku, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.). W związku z tym, pożyczki te będą korzystać z wyłączenia z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, na podstawie z art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych” (podobnie: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 1 marca 2013 r., nr IPPB2/436-631/12-3/LS);
  
• interpretacja indywidualna z dnia 12 sierpnia 2013 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, nr IPTPB2/436-57/13-4/KK: „z uwagi jednak na fakt, że powyższe usługi mieszczą się w zakresie czynności, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy, to korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Biorąc pod uwagę powyższe, umowa pożyczki będzie korzystała z wyłączenia z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych’;
  
• interpretacja indywidualna z dnia 12 lipca 2013 r. wydana przez Dyrektora izby Skarbowej w Łodzi, nr IPTPB2/436-39/13-4/KK: „Przyjmując za Wnioskodawcą, że z tytułu zawarcia umowy pożyczki jest podatnikiem podatku od towarów i usług, przy czym będzie z tego podatku zwolniony na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), przedmiotowa umowa będzie korzystała z wyłączenia z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, na podstawie z art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych’ (również: Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 9 września 2013 r., nr IPTPB2/436-69/13-6/KK).
  
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 09 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.) podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatun

ku.

Art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.) stanowi, że przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Do elementów znamionujących umowę pożyczki należy obowiązek jej zwrotu. Przy czym, nie tyle dotyczy to oznaczenia terminu zwrotu, ile zaznaczenia samego obowiązku zwrotu - który, jak wskazuje się w orzecznictwie, w myśl art. 720 § 1 ww. ustawy, jest elementem przedmiotowo istotnym dla tego rodzaju umowy, bez którego nie ma umowy pożyczki. W zależności od tego, jak zostanie ukształtowana przez strony umowa pożyczki, może ona przyjąć postać umowy nieodpłatnej bądź też odpłatnej, gdzie pożyczkobiorca zobowiązany będzie do zapłaty odsetek. Umowa pożyczki jest umową konsensualną. Dochodzi do skutku poprzez zgodne oświadczenia woli.

Natomiast zgodnie z art. 1 ust. 4 ww. ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podatkowi temu podlegają czynności cywilnoprawne, jeżeli ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
   
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   
   
   

Z uwagi na powyższe, należy stwierdzić, że umowa pożyczki będzie podlegać podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeżeli w chwili zawarcia umowy jej przedmiot, tj. pieniądze znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa zostanie zawarta i gdzie mają miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy.

Pożyczka będzie podlegała również podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeśli pieniądze będące przedmiotem pożyczki w chwili jej zawarcia znajdują się za granicą oraz nabywca - pożyczkobiorca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a czynność zostanie dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wynika, że E. spółka z o.o. (dalej: Wnioskodawca, Spółka) jest spółką kapitałową z siedzibą w Polsce należącą do międzynarodowej Grupy E.. (dalej: Grupa). Spółka oferuje usługi w zakresie zarządzania należnościami, informacji marketingowych, informacji o ryzyku i usługi płatnicze. W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółka zaciągnęła oprocentowane pożyczki od spółki z Grupy – E. GmbH z siedzibą w Niemczech (dalej: Pożyczkodawca). Pożyczkodawca prowadzi działalność holdingową w Grupie. Zgodnie z postanowieniami umowy spółki Pożyczkodawcy, Pożyczkodawca: prowadzi działalność w zakresie tworzenia spółek, nabywania, zarządzania i sprzedaży udziałów w zagranicznych lub krajowych podmiotach z Grup, jest uprawniony do udzielania finansowania innym podmiotom z Grupy (tj. zgodnie z prawem niemieckim, jest uprawniony do prowadzenia działalności finansowej niewymagającej uzyskania zezwolenia właściwych organów władzy państwowej). Dodatkowo, umowa spółki wskazuje, że Pożyczkodawca może podejmować wszelkie inne działania mające związek z podstawowym zakresem jego działalności. Do dnia dzisiejszego, Pożyczkodawca, oprócz udzielania finansowania Spółce, udzielał finansowania również innym podmiotom z Grupy. Pożyczkodawca nie ma w Polsce siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej. Zarówno Wnioskodawca, jak i Pożyczkodawca (na gruncie prawa niemieckiego) są zarejestrowanymi czynnymi podatnikami VAT. Wszystkie umowy zostały poddane przez strony prawu niemieckiemu. Umowy zostały zawarte i podpisane na terytorium Niemiec, gdzie znajduje się siedziba Pożyczkodawcy. Przelew środków pieniężnych w wykonaniu umów pożyczek następuje z rachunku bankowego Pożyczkodawcy znajdującego się na terytorium Niemiec. Co do zasady, postanowienia umów pożyczek wskazują na cel/przeznaczenie środków z danej pożyczki. transakcja taka to zwykle planowane przez Spółkę przedsięwzięcie inwestycyjne (np. zakup certyfikatów inwestycyjnych funduszu inwestycyjnego, nabycie portfeli wierzytelności etc.). W niektórych przypadkach postanowienia umowy pożyczki wprost przewidują, że wypłata środków na podstawie umowy pożyczki nastąpi bezpośrednio z rachunku bankowego Pożyczkodawcy na rachunek bankowy kontrahenta Pożyczkobiorcy w odniesieniu do danej transakcji (np. bezpośrednio na rachunek bankowy inwestora funduszu inwestycyjnego, od którego Spółka nabywa certyfikaty inwestycyjne tego funduszu). W innych przypadkach umowa nie zawiera szczegółowych zapisów w tym zakresie. W takiej sytuacji środki przelewane są przez Pożyczkodawcę na polski rachunek Spółki prowadzony przez bank z siedzibą w Polsce. Spółka zamierza w przyszłości zawierać analogiczne umowy pożyczki z Pożyczkodawcą.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż umowy pożyczek nie podlegają/ nie będą podlegały (o ile nie zmieni się stan faktyczny i prawny) opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, ponieważ jak wskazał Wnioskodawca środki pieniężne będące przedmiotem umów pożyczek w chwili ich zawarcia znajdowały się/będą znajdowały się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz umowy pożyczek zostały zawarte/będą zawierane poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W związku z powyższym w tej sytuacji bezprzedmiotowe jest rozpatrywanie wniosku pod kątem zastosowania art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Odnosząc się do argumentacji Wnioskodawcy opartej na wskazanych interpretacji indywidualnych w uzasadnieniu własnego stanowiska, należy stwierdzić, iż interpretacje te co do zasady wiążą w sprawie, w której zostały wydane i nie są źródłem prawa powszechnie obowiązującego. Tym samym nie stanowią podstawy prawnej przy wydawaniu interpretacji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.