INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (t. j. z 2005 roku Dz. U. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 21 grudnia 2011 r. (data wpływu 2 stycznia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku naliczonego związanego z realizacją projektu pn. „Z.” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 stycznia 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku naliczonego związanego z realizacją projektu pn. „Z.”.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Parafia nie prowadzi działalności gospodarczej w myśl art. 15 ust. 1 i 2, tym samym nie występują czynności określone w art. 5 ust. 1, w związku z czym nie ma możliwości ich opodatkowania. Parafia nie jest też podatnikiem podatku od towarów i usług.

W 2011 r. złożyła wniosek o dofinansowanie projektu pn.: „Z.”, do konkursu organizowanego za pośrednictwem Urzędu Marszałkowskiego w O., w ramach działania „Odnowa i rozwój wsi”, objętego PROW na lata 2007-2013 i uzyskała dofinansowanie. W 2012 r. podpisała z Urzędem Marszałkowskim wiążącą umowę o dofinansowanie. Realizowany przez Parafię projekt polega m. in. na usunięciu gleby (wykonaniu koryta), przygotowaniu podłoża, ułożeniu krawężników i kostki betonowej - wykonaniu nawierzchni placu zgromadzeń. W ramach przedsięwzięcia będą finansowane koszty ogólne inwestycji, tj. związane z dokumentacją techniczno-kosztorysową i nadzorem inwestorskim. Projekt zostanie zrealizowany w takim zakresie, jaki został określony w zestawieniu rzeczowo-finansowym (załączniku do umowy o dofinansowanie). Dofinansowanie ma charakter refundacji w wysokości 75% całości poniesionych kosztów kwalifikowanych, realizowanych zgodnie z założonym we wniosku pierwotnym planem finansowym. Planowany termin zakończenia i rozliczenia przedsięwzięcia został przewidziany na miesiąc czerwiec 2012 r. Poniesione przez Parafię, w ramach realizowanego przedsięwzięcia, wydatki, zostaną udokumentowane przez przyszłych wykonawców zadań m. in. fakturami VAT. Płatności realizowane będą ze środków własnych, jak również ze środków pochodzących z kredytu komercyjnego, jakimi będzie się posiłkować Parafia. Wszystkie koszty, jakie zaplanowane zostały do poniesienia przez beneficjenta pomocy w ramach realizacji projektu, opłacone zostaną w kwotach netto wraz z kwotami podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w odniesieniu do realizowanego projektu, dofinansowanego w ramach działania „Odnowa i rozwój wsi”, objętego PROW na lata 2007-2013, istnieje możliwość odzyskania przez Parafię w całości lub w części podatku od towarów i usług, stanowiącego koszt poniesienia faktycznych wydatków, przedstawiony do rozliczenia jako koszt kwalifikowany do refundacji...

Zdaniem Wnioskodawcy, wskazującego, iż w związku z realizacją projektu, nie wykonuje i nie będzie wykonywać czynności opodatkowanych, zgodnie z art. 86 ust 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku towarów i usług, nie ma możliwości odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT wystawionych przez wykonawców i sprzedawców nabytych przez Parafię towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 88 ust. 4 powołanej ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom podatku od towarów i usług w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

W rozdziale 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.), przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

Przepisy powołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku w oparciu o przepisy zawarte w rozdziale 9 tego rozporządzenia.

Biorąc pod uwagę przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że Parafii nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, gdyż ponoszone w ramach realizacji projektu wydatki nie mają i nie będą miały związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Wnioskodawcy nie będzie również przysługiwało prawo otrzymania zwrotu tego podatku, gdyż dofinansowanie, o którym mowa we wniosku, nie stanowi środków wskazanych w § 8 ust. 3 i 4 powołanego wyżej rozporządzenia Ministra Finansów.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania kwestii możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, ponieważ kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.