Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP2/443-27/14-4/IR
z 24 kwietnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 3 stycznia 2014 r. (data wpływu 13 stycznia 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 7 marca 2014 r. (data wpływu 11 marca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• opodatkowania dostawy towarów, sposobu udokumentowania dostawy towarów dokonanej przez Wnioskodawcę oraz prawa do odliczenia podatku VAT – jest prawidłowe,

• przeliczenia kwoty wyrażonej w walucie obcej na walutę polską z faktury wystawionej przez Wnioskodawcę oraz ujęcia i wykazania transakcji w deklaracji VAT-7 – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 13 stycznia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy towarów, sposobu udokumentowania dostawy towarów dokonanej przez Wnioskodawcę oraz ujęcia i wykazania transakcji w deklaracji VAT-7, przeliczenia kwoty wyrażonej w walucie obcej na walutę polską z faktury wystawionej przez Wnioskodawcę oraz faktury wystawionej przez kontrahenta z Chin na rzecz Zainteresowanego jak również prawa do odliczenia podatku VAT.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 7 marca 2014 r. poprzez doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego oraz własnego stanowiska.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 7 marca 2014 r.).

Wnioskodawca jest firmą produkcyjno-handlowo-usługową zajmującą się między innymi handlem międzynarodowym. W niedalekiej przyszłości Wnioskodawca jest zainteresowany przeprowadzeniem transakcji międzynarodowej (tzw. transakcji łańcuchowej), w której fizycznie towar nie znajdowałby się na terenie Polski. Zainteresowany chciałby na zamówienie swojego klienta z Rosji kupić towar w kraju spoza UE, w tym przypadku w Chinach bez podatku VAT oraz sprzedać go swojemu klientowi w Rosji również bez podatku VAT. Towar nie znajdowałby się w żadnym momencie transakcji na terytorium kraju Wnioskodawcy. Byłby wysyłany do Jego kontrahenta z Rosji bezpośrednio z firmy w Chinach, która to byłaby stroną organizującą eksport, do Wnioskodawcy kontrahenta w Rosji, który byłby stroną odpowiedzialną za import towarów.

W opisanej sytuacji Wnioskodawcy firma dysponowałaby następującymi dokumentami:

• zamówieniem od firmy rosyjskiej,
  

• zamówieniem towaru w firmie chińskiej wystawionym w walucie obcej tj. USD,
  

• fakturą zakupu towaru od firmy chińskiej,
  

• uproszczoną fakturą sprzedaży towaru (również w walucie obcej tj. USD) wystawioną przez Wnioskodawcy firmę jako sprzedawcę towaru na nabywcę z Rosji, z adnotacją, iż do rozliczenia podatku zobowiązany jest nabywca towaru (w tym przypadku firma z Rosji),
  

• fakturą handlową niezawierającą kwoty oraz stawek podatku VAT.
  
  

Zgodnie z przedstawioną sytuacją czynność nie jest wykonana na terytorium objętym polskimi przepisami o podatku VAT, w konsekwencji czego nie mają do niej zastosowania przepisy dotyczące rozliczania podatku VAT.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Towary, które zamierza nabywać od firmy chińskiej, a następnie zbywać je na rzecz kontrahenta z Rosji to: unifony (kod taryfy celnej: 85176920), monitory (kod: 85176910), systemy domofonowe audio (kod: 85176920), systemy domofonowe wideo (kod: 85176910) oraz części zamienne do powyższych produktów (kod: 85177090). Warunki Incoterms jakie będą stosowane do transakcji to: Polska - Rosja: …., Chiny-Rosja: FOB (porty/statki mogą być różne). Za organizację transportu towarów i poniesienie ryzyka z Chin do Rosji odpowiada partner rosyjski. Wnioskodawca przekazuje producentowi chińskiemu (traktowanemu jako kooperant zagraniczny Wnioskodawcy) know how (myśl techniczną-technologiczną), wg którego realizowana jest produkcja towarów na potrzeby partnera rosyjskiego. Od momentu rozpoczęcia produkcji do określonego w warunkach FOB miejsca (port/burta statku) właścicielem towarów jest producent chiński. Fizycznie przedmiotowe towary nie będą na terytorium Polski. W przypadku sprzedaży towarów przez firmę z Chin na rzecz Wnioskodawcy, przeniesienie na Wnioskodawcę prawa do rozporządzania towarami jak właściciel będzie następowało na terenie Chin. Kontrahent z Rosji będzie nabywał prawo do rozporządzania przedmiotowymi towarami jak właściciel wg warunków FOB od momentu przekazania towaru na pokład statku w porcie załadunku towaru, do momentu pełnej sprzedaży towaru na terenie Rosji.

Natomiast w odpowiedzi na pytanie o treści „Czy zapłata przez kontrahenta z Rosji za przedmiotowe towary będzie odbywać się przed ich dostarczeniem do ostatecznego nabywcy tj. kontrahenta z Rosji” Wnioskodawca wskazał, że nie, może odbywać się w trzech różnych wariantach: kontrahent z Rosji dokonuje całościowej przedpłaty Wnioskodawcy i Wnioskodawca dokonuje całościowej przedpłaty producentowi chińskiemu; kontrahent z Rosji dokonuje częściowej przedpłaty Wnioskodawcy i Wnioskodawca dokonuje częściowej przedpłaty producentowi chińskiemu; kontrahent z Rosji płaci Wnioskodawcy po wysłaniu/dostawie towaru przez producenta chińskiego stronie rosyjskiej i Wnioskodawca płaci producentowi chińskiemu po wysłaniu/dostawie towaru przez producenta chińskiego stronie rosyjskiej. Faktury, objęte zakresem pytania oznaczonego we wniosku jako nr 5 będą wystawione przed powstaniem obowiązku podatkowego, bo faktury będą wystawiane przed wysyłką towaru. Poniesione dodatkowo wydatki (nabyte towary i usługi) w związku z ww. transakcją będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Podatnik dokonuje sprzedaży opodatkowanej stawką 23% (kraj) i 0% (export, WDT).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy zaistniała sytuacja będzie neutralna dla celów VAT i nie będzie rozliczana podatkiem od towarów i usług na terytorium państwa polskiego?
2. Czy właściwe jest wystawienie uproszczonej faktury sprzedażowej bez zawierania stawek i kwoty VAT?
3. Czy powinny znajdować się dodatkowe adnotacje na fakturze?
4. Jakie dokumenty będą potrzebne Wnioskodawcy do udokumentowania takiej transakcji z punktu widzenia Urzędu Skarbowego?
5. Jakie kursy walut należy przyjąć do przeliczenia faktury wystawionej przez kontrahenta z Chin oraz faktury wystawionej dla kontrahenta z Rosji?
6. W których pozycjach deklaracji VAT-7 należy wykazać wyżej wymienione faktury?
7. Czy od kosztów jakie zostaną poniesione w związku z przedmiotową transakcją będzie przysługiwało odliczenie podatku VAT?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w piśmie z dnia 7 marca 2014 r.):

Ad. 1

W świetle interpretacji przepisów ustawy o VAT, zgodnie z art. 2 pkt 7 transakcja nabycia towaru spoza UE nie będzie rozpoznawana w Polsce jako import towarów, ponieważ towar nie przekroczy polskiego obszaru celnego. W świetle art. 2 pkt 8 ustawy wysyłka tych towarów z terytorium Chin bezpośrednio do kontrahenta w Rosji nie stanowi też eksportu tych towarów. Brak potwierdzonych przez Urząd Celny dokumentów potwierdzających wywóz towaru z kraju poza obszar UE.

W ocenie Zainteresowanego, opisana transakcja będzie neutralna dla celów VAT i nie będzie rozliczana podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju, jednakże spowoduje powstanie podatku dochodowego od osób fizycznych dla właściciela firmy (osoba fizyczna prowadząca działalność na zasadach ogólnych).

Ad. 2

W celu udokumentowania sprzedaży do Rosji, należy sporządzić fakturę handlową niepodlegającą opodatkowaniu.

Ad. 3

Na fakturze stwierdzającej dokonanie sprzedaży należy zamieścić następujące informacje: nazwę sprzedawcy i nabywcy wraz z adresami, numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy, numer faktury, datę wystawienia faktury, nazwę towaru, ilość, miarę jednostkową oraz cenę (bez kwoty podatku), wartość sprzedaży brutto oraz sumę wartości sprzedaży brutto z adnotacją NP nie podlega opodatkowaniu polskim podatkiem VAT), wagę oraz objętość towaru, warunki sprzedaży wg Incoterms 2010, pieczęć i podpis sprzedawcy.

Ad. 4

Z punktu widzenia Urzędu Skarbowego do udokumentowania przedmiotowej transakcji konieczne będą następujące dokumenty: faktura wystawiona dla kontrahenta z Rosji, faktura wystawiona przez kontrahenta z Chin, dokumenty przewozowe, umowy handlowe.

Ad. 5

Fakturę z Chin Zainteresowany przelicza na PLN wg kursu średniego ogłoszonego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu, jako dzień poniesienia kosztu Wnioskodawca rozumie datę jaka zostanie umieszczona na fakturze od kontrahenta z Chin. Fakturę wystawioną na nabywcę z Rosji, w ocenie Wnioskodawcy, należy przeliczyć na PLN wg kursu średniego, ogłoszonego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu (jako dzień uzyskania przychodu Zainteresowany rozumie datę z jaką zostanie wystawiona faktura dla kontrahenta z Rosji).

Ad.6

Wyżej wymienione faktury należy wykazać w punktach C poz. 11 oraz D2 poz. 38 i 40 deklaracji VAT-7.

Ad.7

Od kosztów związanych z przedmiotową transakcją będzie przysługiwało odliczenie podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

• opodatkowania dostawy towarów, sposobu jej udokumentowania oraz prawa do odliczenia podatku VAT – jest prawidłowe,

• przeliczenia kwoty wyrażonej w walucie obcej na walutę polską z faktury wystawionej przez Wnioskodawcę oraz ujęcia i wykazania transakcji w deklaracji VAT-7 – jest nieprawidłowe.
  
  

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 2 pkt 1 ustawy, przez terytorium kraju należy rozumieć terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

W art. 7 ust. 1 ustawy postanowiono, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W tym miejscu należy zaznaczyć, że z przepisu art. 5 ust. 1 ustawy, regulującego zakres przedmiotowy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wynika, iż dla opodatkowania danej transakcji rozstrzygające znaczenie ma ustalenie miejsca dostawy (świadczenia).

Wskazać należy, że miejsce świadczenia to nic innego jak miejsce opodatkowania danej czynności. Zatem, jego określenie ma istotne znaczenie dla prawidłowego ustalenia państwa, w którym powstanie obowiązek podatkowy z tytułu danej czynności.

W przepisach art. 7 ust. 8 i art. 22 ust. 1 – 4 ustawy, uregulowano zasady dotyczące określenia miejsca świadczenia przy dostawie towarów w przypadku transakcji łańcuchowych (szeregowych), tj. transakcji, w których występuje kilka podmiotów dokonujących obrotu tym samym towarem, przy czym towar trafia bezpośrednio od pierwszego do ostatniego podmiotu w łańcuchu.

Stosownie do art. 7 ust. 8 ustawy, w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach.

Transakcja łańcuchowa cechuje się zatem tym, że towar, będący przedmiotem więcej niż jednej transakcji, jest fizycznie wydawany tylko raz bezpośrednio ostatniemu nabywcy. Każda z dostaw w transakcji łańcuchowej traktowana jest odrębnie, co oznacza, że dla każdej z nich odrębnie ustalane jest też miejsce dokonania dostawy.

W myśl art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów niewysyłanych ani nietransportowanych - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy.

Z postanowień zawartych w ust. 2 powołanego artykułu, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r. wynika, że w przypadku, gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, przy czym towar ten jest wysyłany lub transportowany, to wysyłka lub transport tego towaru są przyporządkowane tylko jednej dostawie; jeżeli towar jest wysyłany lub transportowany przez nabywcę, który dokonuje również jego dostawy, przyjmuje się, że wysyłka lub transport są przyporządkowane dostawie dokonanej dla tego nabywcy, chyba że z warunków dostawy wynika, że wysyłkę lub transport towaru należy przyporządkować jego dostawie.

Na podstawie ust. 3 art. 22 ustawy, w przypadku, o którym mowa w ust. 2, dostawę towarów która:

1. poprzedza wysyłkę lub transport towarów uznaje się za dokonaną w miejscu rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów,
2. następuje po wysyłce lub transporcie towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu zakończenia wysyłki lub transportu towarów.
   
   

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, iż w przypadku transakcji łańcuchowych, kiedy ten sam towar jest przedmiotem kolejnych dostaw, lecz faktycznie jest przemieszczany tylko od pierwszego dostawcy do finalnego nabywcy, wówczas przyjmuje się, że ma miejsce tylko jedna wysyłka (transport). Z uwagi na to, że dokonywane jest tylko jedno przemieszczenie towarów, to tylko jedna dostawa może być uznana za dostawę „ruchomą” towarów, pozostałe zaś są dostawami „nieruchomymi”.

Zauważyć w tym miejscu należy, iż wprowadzona od dnia 1 kwietnia 2013 r. zmiana cytowanego przepisu art. 22 ust. 2 ustawy oznacza, że przyporządkowanie wysyłki lub transportu będzie bezpośrednio wynikać z warunków dostawy. Powyższa zmiana tego przepisu ma zatem charakter doprecyzowujący dotychczasowe jego brzmienie.

Zgodnie z art. 2 pkt 7 ustawy, przez import towarów należy rozumieć przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.

Przepis art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy wskazuje, iż podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, na których ciąży obowiązek uiszczenia cła, również w przypadku, gdy na podstawie przepisów celnych importowany towar jest zwolniony od cła albo cło na towar zostało zawieszone, w części lub w całości, albo zastosowano preferencyjną, obniżoną, lub zerową stawkę celną.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca będący zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT jest firmą produkcyjno-handlowo-usługową zajmującą się między innymi handlem międzynarodowym. W niedalekiej przyszłości Wnioskodawca jest zainteresowany przeprowadzeniem transakcji międzynarodowej (tzw. transakcji łańcuchowej), w której fizycznie towar nie znajdowałby się na terenie Polski. Zainteresowany chciałby na zamówienie swojego klienta z Rosji kupić towar (unifony, systemy domofonowe audio i wideo oraz części zamienne do powyższych produktów) w kraju spoza UE, w tym przypadku w Chinach bez podatku VAT oraz sprzedać go swojemu klientowi w Rosji również bez podatku VAT. Towar nie znajdowałby się w żadnym momencie transakcji na terytorium kraju. Byłby wysyłany do kontrahenta z Rosji bezpośrednio z firmy w Chinach, która to byłaby stroną organizującą eksport do kontrahenta w Rosji, który byłby stroną odpowiedzialną za import towarów. W opisanej sytuacji firma Wnioskodawcy dysponowałaby następującymi dokumentami: zamówieniem od firmy rosyjskiej, zamówieniem towaru w firmie chińskiej, fakturą zakupu towaru od firmy chińskiej, uproszczoną fakturą sprzedaży towaru wystawioną przez Wnioskodawcy firmę jako sprzedawcę towaru na nabywcę z Rosji, z adnotacją, iż do rozliczenia podatku zobowiązany jest nabywca towaru (w tym przypadku firma z Rosji), fakturą handlową niezawierającą kwoty oraz stawek podatku VAT.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że warunki Incoterms jakie będą stosowane do transakcji to: Polska - Rosja: …., Chiny-Rosja: FOB (porty/statki mogą być różne). Za organizację transportu towarów i poniesienie ryzyka z Chin do Rosji odpowiada partner rosyjski. Wnioskodawca przekazuje producentowi chińskiemu (traktowanemu jako kooperant zagraniczny Wnioskodawcy) know how (myśl techniczną-technologiczną), wg którego realizowana jest produkcja towarów na potrzeby partnera rosyjskiego. Od momentu rozpoczęcia produkcji do określonego w warunkach FOB miejsca (port/burta statku) właścicielem towarów jest producent chiński. Fizycznie przedmiotowe towary nie będą na terytorium Polski. W przypadku sprzedaży towarów przez firmę z Chin na rzecz Wnioskodawcy, przeniesienie na Wnioskodawcę prawa do rozporządzania towarami jak właściciel będzie następowało na terenie Chin. Kontrahent z Rosji będzie nabywał prawo do rozporządzania przedmiotowymi towarami jak właściciel wg warunków FOB od momentu przekazania towaru na pokład statku w porcie załadunku towaru, do momentu pełnej sprzedaży towaru na terenie Rosji. Faktury, o których mowa wyżej będą wystawione przed powstaniem obowiązku podatkowego, ponieważ będą wystawiane przed wysyłką towaru. Poniesione dodatkowo wydatki (nabyte towary i usługi) w związku z ww. transakcją będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Podatnik dokonuje sprzedaży opodatkowanej stawką 23% (kraj) i 0% (export, WDT).

Ad.1

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy w świetle powołanych przepisów prawa, wskazać należy, że w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdą przepisy art. 22 ustawy dotyczące ustalenia miejsca świadczenia przy dostawie towarów odnośnie transakcji łańcuchowych. W omawianej sytuacji wystąpią bowiem dwie dostawy tego samego towaru, tj. dostawa pomiędzy firmą z Chin a Wnioskodawcą i dostawa pomiędzy Wnioskodawcą a kontrahentem – firmą z Rosji. Towary będą transportowane bezpośrednio od firmy chińskiej do firmy z Rosji.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, iż w świetle całokształtu warunków dostawy wynikających z opisu sprawy w tym okoliczności, że prawo do rozporządzania towarem zostanie przeniesione na Wnioskodawcę, jak i na rosyjskiego kontrahenta w Chinach, jak również odpowiedzialnym za transport towaru i poniesienie ryzyka z Chin do Rosji jest kontrahent rosyjski, transakcję dostawy przez Wnioskodawcę towaru na rzecz kontrahenta – firmy z Rosji uznać należy za dostawę „ruchomą”. Natomiast dostawa pomiędzy pierwszym w łańcuchu dostaw – firmą z Chin a Wnioskodawcą, będzie dostawą „nieruchomą”. Zatem, miejscem świadczenia dostawy towarów pomiędzy Wnioskodawcą a kontrahentem z Rosji, ustalonym jak dla towarów transportowanych w myśl art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy, będzie miejsce, w którym towary te znajdują się w momencie rozpoczęcia transportu do Nabywcy (kontrahenta z Rosji), czyli w przedmiotowej sprawie w Chinach. Natomiast dostawę towarów na rzecz Wnioskodawcy, która poprzedza transport towarów uznaje się na podstawie art. 22 ust. 3 pkt 1 ustawy za dokonaną w miejscu rozpoczęcia transportu towarów tj. w Chinach.

Zatem, w świetle powołanych przepisów, przedmiotowe transakcje dostawy towaru nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1, należało uznać za prawidłowe.

Ad. 2, 3 i 4

Odnosząc się z kolei do kwestii udokumentowania dostawy towarów wskazać należy, że zasady wystawiania faktur od dnia 1 stycznia 2014 r. regulują przepisy art. 106a – 106q ustawy.

W myśl art. 106a ustawy, przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do:

1. sprzedaży, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 1a, w których usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego i faktura dokumentująca te transakcje nie jest wystawiana przez usługobiorcę lub nabywcę towarów w imieniu i na rzecz usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów;
2. dostawy towarów i świadczenia usług dokonywanych przez podatnika posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywane są te czynności, a w przypadku braku na terytorium kraju siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej - posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, z którego dokonywane są te czynności, w przypadku gdy miejscem świadczenia jest terytorium:
   1. państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, a osobą zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej jest nabywca towaru lub usługobiorca i faktura dokumentująca te czynności nie jest wystawiana przez tego nabywcę lub usługobiorcę w imieniu i na rzecz podatnika,
   2. państwa trzeciego.
   
   
   

Stosownie do art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W świetle art. 106e ust. 1 ustawy, faktura powinna zawierać m.in.:

1. datę wystawienia;
2. kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
6. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
7. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
8. miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
9. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
10. kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
11. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
12. stawkę podatku;
13. sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
14. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
15. kwotę należności ogółem;
    
    

Z kolei zgodnie z art. 106e ust. 5 pkt 2 ustawy, faktura może nie zawierać w przypadku, o którym mowa w art. 106a pkt 2 lit. b - danych określonych w ust. 1 pkt 5 i 12-14.

Biorąc pod uwagę przywołane powyżej przepisy, stwierdzić należy, że w sytuacji gdy, jak wskazano wyżej, miejscem świadczenia dostawy towarów pomiędzy Wnioskodawcą a kontrahentem z Rosji, ustalonym jak dla towarów transportowanych w myśl art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy, będzie miejsce, w którym towary te znajdują się w momencie rozpoczęcia transportu do firmy z Rosji, czyli w przedmiotowej sprawie w Chinach, to faktura winna zostać wystawiona przez Wnioskodawcę bez stawki i kwoty podatku VAT. Jednocześnie wskazać należy, iż z powołanych wyżej przepisów nie wynika, aby faktura dokumentująca przedmiotową transakcję musiała zawierać dodatkowe adnotacje. Przy czym zauważyć należy, że Zainteresowany może na niej umieścić określenie „NP”, bowiem przepisy nie sprzeciwiają się umieszczaniu na fakturze dodatkowych adnotacji.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że w celu udokumentowania przedmiotowej dostawy towarów w ramach transakcji łańcuchowych, Wnioskodawca obowiązany będzie do wystawienia faktury dla kontrahenta z Rosji. Przy czym uznać należy, że Zainteresowany może posiadać fakturę wystawioną przez kontrahenta z Chin, dokumenty przewozowe i umowy handlowe oraz inne dowody w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.), o ile potwierdzają fakt
dokonanej transakcji.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2, 3 i 4, należało uznać za prawidłowe.

Ad. 7

Odnosząc się z kolei do pytania nr 5 i 6 w pierwszej kolejności należy przeanalizować kwestię wynikającą z pytania nr 7 dotyczącego prawa do odliczenia podatku VAT.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak stanowi zaś art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Przepis art. 86 ust. 8 ustawy zrównuje w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego sytuację podatników wykonujących czynności opodatkowane poza terytorium kraju z sytuacją podatników, którzy korzystają z tego prawa na zasadach ogólnych, dokonując transakcji opodatkowanych na terytorium kraju. Celem tego przepisu jest uwolnienie od ekonomicznego ciężaru podatku każdego podatnika, bez względu na miejsce opodatkowania czynności wykonywanych w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, na podstawie wyżej cytowanego przepisu art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy przysługuje zatem, gdy zostaną spełnione łącznie następujące warunki:

• odliczenia dokonuje podatnik;
  

• towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych poza terytorium kraju;
  

• wykonanie tych czynności na terytorium kraju byłoby opodatkowane.
  
  

Aby odliczyć kwoty związane z czynnościami, których miejsce świadczenia znajduje się poza granicami kraju, konieczne jest, aby kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju. Aby zatem podatnik mógł obniżyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z dokonanych nabyć, nabycia te muszą być związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych, przy czym związek ten winien mieć charakter bezpośredni.

Warunkiem do odliczenia podatku naliczonego od towarów i usług związanych z czynnościami dokonywanymi poza terytorium kraju, jest to, aby - hipotetycznie – w przypadku wykonywania tych samych czynności w kraju, podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady zatem, czynności świadczone poza terytorium kraju powinny mieć charakter sprzedaży opodatkowanej.

Przepisy wymagają ponadto, aby podatnik miał dokumenty, z których wynikać będzie związek odliczonego podatku z czynnościami wykonywanymi poza terytorium kraju. Powinny to być przede wszystkim dokumenty potwierdzające dokonanie określonych czynności poza terytorium kraju, które będą jednocześnie opisywać te czynności.

Biorąc pod uwagę opisane zdarzenie przyszłe i przedstawione uregulowania, stwierdzić należy, że w sytuacji gdy nabyte przez Wnioskodawcę towary i usługi dotyczą dostawy towarów poza terytorium kraju, to Zainteresowanemu będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT pod warunkiem, że kwoty podatku naliczonego od tych zakupów mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik będzie posiadał dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Zatem, oceniając stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 7, należało uznać je za prawidłowe.

Ad. 6

Z kolei odnosząc się do kwestii ujęcia i wykazania transakcji w deklaracji VAT – 7 wskazać należy, że zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Minister Finansów, rozporządzeniem z dnia 18 marca 2013r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2013r. poz. 394), określił m.in. wzór deklaracji podatkowej VAT-7, o której mowa w art. 99 ust. 1 ustawy, stanowiący załącznik nr 1 do tego rozporządzenia.

Zgodnie z objaśnieniami do deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7, VAT-7K, VAT-7D) stanowiącymi załącznik nr 4 do ww. rozporządzenia z dnia 18 marca 2013r. w części C. Rozliczenie podatku należnego, w pozycji 11 wykazuje się dostawę towarów oraz świadczenie usług poza terytorium kraju, w stosunku do których przysługuje podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o którym mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, lub prawo do zwrotu kwoty podatku naliczonego, o którym mowa w art. 87 ust. 5 ustawy. W pozycji tej nie uwzględnia się wartości dostaw towarów i świadczonych usług dokonywanych w ramach działalności gospodarczej zarejestrowanej poza terytorium kraju.

Natomiast w części D. Rozliczenie podatku naliczonego, wykazuje się wyłącznie wartość towarów i usług oraz kwotę podatku naliczonego (z uwzględnieniem korekt) w takiej wysokości, w jakiej podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od należnego lub zwrot podatku naliczonego, na zasadach określonych w przepisach art. 86-92 ustawy, z uwzględnieniem przepisów wykonawczych, w okresie rozliczeniowym, za który składana jest deklaracja.

W świetle powołanych przepisów oraz jak wskazano wyżej, w sytuacji gdy nabyte przez Wnioskodawcę towary i usługi dotyczą dostawy towarów poza terytorium kraju, to Zainteresowanemu będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT uznać zatem należy, że Wnioskodawca będzie miał obowiązek wykazać w poz. 11 deklaracji VAT-7 wartości wynikające z faktury wystawionej przez Zainteresowanego dla kontrahenta z Rosji z tytułu dostawy dokonanej na rzecz tego kontrahenta, której miejscem opodatkowania jest terytorium Chin. Natomiast czynności nabycia przez Wnioskodawcę towarów w ramach transakcji łańcuchowej od firmy z Chin udokumentowane fakturą wystawioną przez chińskiego kontrahenta - wbrew twierdzeniu Zainteresowanego - nie powinny zostać wykazanie w deklaracji VAT-7, bowiem w części D. deklaracji, jak wyżej wskazano, wykazuje się wyłącznie wartość towarów i usług oraz kwotę podatku naliczonego w takiej wysokości, w jakiej podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od należnego lub zwrot podatku naliczonego.

W związku z powyższym, oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 6, należało uznać je za nieprawidłowe.

Ad. 5

W kwestii natomiast przeliczenia waluty obcej na walutę polską należy zauważyć, iż w myśl art. 31a ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego. Podatnik może wybrać sposób przeliczania tych kwot na złote według ostatniego kursu wymiany opublikowanego przez Europejski Bank Centralny na ostatni dzień poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego; w takim przypadku waluty inne niż euro przelicza się z zastosowaniem kursu wymiany każdej z nich względem euro.

W przypadku gdy podatnik wystawia fakturę przed powstaniem obowiązku podatkowego, a kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone na tej fakturze w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury. Przepis ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio (art. 31a ust. 2 ustawy).

Wobec powyższego stwierdzić należy, że w sytuacji gdy - jak wskazał Wnioskodawca - faktura dokumentująca sprzedaż towarów przez Zainteresowanego na rzecz kontrahenta z Rosji będzie wystawiona przed powstaniem obowiązku podatkowego, to Wnioskodawca dla celów podatku od towarów i usług, dokonując przeliczenia kwoty wyrażonej w walucie obcej na walutę polską winien na podstawie art. 31a ust. 2 ustawy, stosować średni kurs danej waluty obcej, ogłoszony przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia tej faktury lub opublikowany przez Europejski Bank Centralny na ostatni dzień poprzedzający dzień wystawienia faktury.

Przy czym zauważyć należy, że ww. zasada wyrażona w art. 31a ust. 2 ustawy nie ma zastosowania do faktury wystawionej przez zagranicznego kontrahenta z Chin. Z kolei regulacja zawarta w art. 31a ust. 1 ustawy, dotyczy przeliczenia waluty obcej na walutę polską, według kursu waluty obcej w odniesieniu do dnia powstania obowiązku podatkowego. Z uwagi na okoliczność, że dla transakcji zakupu towarów przez Wnioskodawcę od kontrahenta z Chin nie powstaje obowiązek podatkowy na terytorium RP, to brak jest podstaw do zastosowania reguły zawartej w ust. 1 ww. artykułu, dla przeliczenia należności wynikającej z przedmiotowej faktury.

Zatem, w związku z brakiem obowiązku wykazywania w deklaracji VAT-7 transakcji zakupu od kontrahenta z Chin, jak wskazano w odpowiedzi na pytanie nr 6, oraz faktem, że przepisy art. 31a ust. 1 i 2 ustawy dotyczą przeliczania kwot stosowanych do określenia podstawy opodatkowania a nie zaś wartości zakupów, kwestia przeliczania przez Wnioskodawcę, wartości zakupów od kontrahenta z Chin, dla potrzeb podatku od towarów i usług jest bezprzedmiotowa.

Tym samym, oceniając stanowisko Wnioskodawcy w zakresie przeliczenia kwoty wyrażonej w walucie obcej na walutę polską z faktury wystawionej przez Zainteresowanego, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.