IBPP3/443-133/14/JP

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach IBPP3/443-133/14/JP z 16 maja 2014 r.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 6 lutego 2014 r. (data wpływu 7 lutego 2014 r.), uzupełnionym pismem z 22 kwietnia 2014 r. (data wpływu 28 kwietnia 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczonego oraz zwrotu w związku z realizacją projektu pn. „…” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 lutego 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczonego oraz zwrotu w związku z realizacją projektu pn. „…”. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 22 kwietnia 2014 r. (data wpływu 28 kwietnia 2014 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 15 kwietnia 2014 r. nr IBPP3/443-133/14/JP.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina w listopadzie 2013 r. zakończyła projekt pn. „…”. Zadanie jest współfinansowane ze środków Unii Europejskiej w ramach RPO W... 2007-2013. Gmina przedkłada wniosek o płatność końcową dla zadania, a wraz z nim jest zobowiązana do dostarczenia interpretacji indywidualnej z Krajowej Informacji Podatkowej w kwestii możliwości odzyskania podatku VAT w ramach realizowanego projektu. Przedmiotem projektu jest ... w … i …, w celu poprawy atrakcyjności turystycznej Gminy.

Ze względu na funkcjonalność oraz lokalizację nowopowstałej/modernizowanej infrastruktury podzielono ją na 4 komponenty:

• komponent I – remont zbiornika wodnego i amfiteatru w ….,
• komponent II – ... w … – etap I tj. skatepark, plac zabaw, plac treningowy, punkt wypoczynkowy do spożywania posiłków, grill, parking, organizacja ciągów pieszych,
• komponent III – plac zabaw, grill i mała architektura w …,
• komponent IV– parking w … .
  
  

Właścicielem powstałej infrastruktury jest Gmina, a powstała infrastruktura udostępniania jest/będzie społeczeństwu nieodpłatnie. Efektem realizacji Komponentu I zarządzać będzie Dom Kultury w … . Dom Kultury w … działa niekomercyjnie w oparciu o dotację z Gminy. Pozostałymi efektami realizacji zarządzać będzie Urząd Gminy.

Ponadto, pismem z 22 kwietnia 2014 r. Wnioskodawca wyjaśnił, ze zbiornik wodny i amfiteatr w … zostały nieodpłatnie przekazane Domowi Kultury na podstawie umowy użyczenia z dnia 1 kwietnia 2011 r. Umowa została zawarta na czas oznaczony tj. 10 lat. Dom Kultury ponosi bieżące koszty utrzymania obiektu, natomiast właściciel tj. Gmina przeprowadza remonty, przebudowy obiektu.

Wykonując przedmiotowe zadanie Gmina realizuje cel publiczny związany ze stworzeniem infrastruktury publicznej udostępnianej nieodpłatnie na potrzeby zbiorowości lokalnej i turystów. Zadanie realizowane jest na podstawie art. 7 ust 1 pkt 1 i 10 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jednolity: Dz.U.2013.594 ze zm.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku opisywanego projektu przysługuje Wnioskodawcy obniżenie podatku należnego o podatek naliczony oraz ewentualny zwrot?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Gmina jako podatnik podatku VAT, nie ma możliwości odliczenia lub otrzymania zwrotu podatku VAT z tytułu realizowanej operacji, gdyż inwestycja wynika z zadań własnych gminy określonych w art. 6 i 7 oraz art. 33 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, a zatem nie będzie źródłem przychodów z czynności opodatkowanych, określonych w art. 5 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r., co wyklucza zwrot przedmiotowego podatku. Efektem inwestycji zarządzać będzie Wnioskodawca oraz jego jednostka kultury, a całość infrastruktury udostępniana będzie nieodpłatnie, jako że celem niniejszego zadania jest stworzenie regionalnego produktu turystycznego, dzięki wykorzystaniu walorów turystycznych Gminy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą.

W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy – w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2013 r. – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

1. z tytułu nabycia towarów i usług,
2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

-z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Przepis art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy – od dnia 1 stycznia 2014 r. – otrzymał następujące brzmienie: „Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi”.
   
   

Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy. Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z przywołanych wyżej regulacji prawnych wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Stosowanie do treści art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według ust. 2 powołanego artykułu, w brzmieniu obowiązującym do 31 marca 2013 r. – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Od dnia 1 kwietnia 2013 r. powyższy przepis art. 15 ust. 2 ustawy otrzymał następujące brzmienie: „działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych”.

Gmina, w świetle art. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 594 ze zm.), wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Jest jednostką zasadniczego podziału terytorialnego stopnia podstawowego, posiada osobowość prawną, a zatem zdolność do działania we własnym imieniu.

Na podstawie art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, nie zastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Jak wynika z art. 7 ust. 1 pkt 1 i 10 ww. ustawy, do zadań własnych Gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej; kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca (Gmina) w listopadzie 2013 r. zakończyła projekt pn. „…”. Zadanie jest współfinansowane ze środków Unii Europejskiej w ramach RPO W... 2007-2013. Przedmiotem projektu jest ... w … i …, w celu poprawy atrakcyjności turystycznej Gminy. Ze względu na funkcjonalność oraz lokalizację nowopowstałej/modernizowanej infrastruktury podzielono ją na 4 komponenty:

• komponent I – remont zbiornika wodnego i amfiteatru w …,
• komponent II – ... w … – etap I tj. skatepark, plac zabaw, plac treningowy, punkt wypoczynkowy do spożywania posiłków, grill, parking, organizacja ciągów pieszych,
• komponent III – plac zabaw, grill i mała architektura w …,
• komponent IV– parking w ….
  
  

Właścicielem powstałej infrastruktury jest Gmina, a powstała infrastruktura udostępniania jest/będzie społeczeństwu nieodpłatnie. Efektem realizacji Komponentu I zarządzać będzie Dom Kultury. Zbiornik wodny i amfiteatr zostały nieodpłatnie przekazane Domowi Kultury na podstawie umowy użyczenia z dnia 1 kwietnia 201l r. Wykonując przedmiotowe zadanie Gmina realizuje cel publiczny związany ze stworzeniem infrastruktury publicznej udostępnianej nieodpłatnie na potrzeby zbiorowości lokalnej i turystów. Zadanie realizowane jest na podstawie art. 7 ust 1 pkt 1 i 10 ustawy o samorządzie gminnym

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą opodatkowaną implikującą po stronie Wnioskodawcy podatek należny.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2013 r., za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Warunki, których spełnienie powoduje, że nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług to:

• w przypadku użycia towarów stanowiących część przedsiębiorstwa – użycie ich do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika oraz istnienie prawa podatnika do odliczenia – w całości lub w części – podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów (warunki te muszą być spełnione łącznie),
• w przypadku świadczenia usług – świadczenie ich do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
  
  

Za usługi świadczone do celów innych niż działalność gospodarcza należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą.

W myśl powołanych wyżej przepisów o samorządzie gminnym, w szczególności art. 7 ust. 1 pkt 1 i 10, zadania dotyczące ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej oraz kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych należą do zadań własnych jednostek samorządu terytorialnego. Oznacza to, że nieodpłatne udostępnienie ww. infrastruktury przez Gminę na podstawie umowy użyczenia na rzecz Domu Kultury, tj. wykorzystanie jej w celu wykonywania ww. zadań, jest czynnością wykonywaną dla celów działalności gminy. Zatem zbiornik wodny i amfiteatr, po oddaniu do użytkowania są wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Również nieodpłatne udostępnianie powstałej infrastruktury społeczeństwu nie będzie podlegało opodatkowaniu z uwagi na nieodpłatność tej czynności oraz jej wykonanie dla celów działalności gminy. Wynika to z faktu, że celem działania jednostki jest realizacja zadań własnych Gminy w zakresie kultury fizycznej i rekreacji, a więc nieodpłatne udostępnienie obiektu sportowego odbywa się do celów działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę, następuje niejako w ramach jego „przedsiębiorstwa”, którego celem jest zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie sportu, kultury i rekreacji.

Na podstawie przedstawionego opisu sprawy oraz obowiązującego w tym zakresie stanu prawnego należy stwierdzić, że w analizowanej sprawie Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT wynikającego z faktur dokumentujących zakupy dokonane w związku z realizacją przedmiotowego projektu. Wynika to z faktu, że powstała infrastruktura będzie wykorzystywana przez gminę do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Tym samym Wnioskodawca nie będzie miał prawa do otrzymania zwrotu różnicy podatku VAT z tego tytułu, stosownie do art. 87 ust. 1 ustawy o VAT.

Wnioskodawca nie ma również możliwości uzyskania zwrotu podatku naliczonego na zasadach określonych w rozdziale 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. oraz w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r., gdyż środki wskazane we wniosku, nie są środkami, o których w zawartych tam regulacjach.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.