Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/415-1115/13/MM
z 10 marca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 4 grudnia 2013 r. (data wpływu 9 grudnia 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 lutego 2014 r. (wpływ do tutejszego organu dnia 3 marca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 grudnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

Z uwagi na stwierdzone we wniosku braki formalne, pismem z dnia 19 lutego 2014 r. Nr ITPB2/415-951/13-2/MM wezwano Wnioskodawcę do ich usunięcia. Wniosek Wnioskodawca uzupełnił pismem z dnia 27 lutego 2013 r. (data wpływu 3 marca 2014 r.).

W przedmiotowym wniosku oraz w piśmie uzupełniającym przedstawiono następujący stan faktyczny:

Dnia 26 sierpnia 2005 r. Wnioskodawca wraz z żoną został właścicielem działek budowlanych. Następnie w związku z podziałem majątku wspólnego zgodnie z postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 9 września 2010 r. Wnioskodawca stał się jedynym właścicielem przedmiotowych działek. Dnia 24 stycznia 2011 r. Wnioskodawca sprzedał ww. nieruchomości.

Podział majątku wspólnego Wnioskodawcy i jego żony był ekwiwalentny w naturze; każde z małżonków otrzymało majątek podobnej wartości (majątek który przypadł żonie mógł być nieco większy). Żona Wnioskodawcy otrzymała działkę zabudowaną, Wnioskodawca zaś otrzymał jedną działkę, mieszkanie oraz samochód osobowy. Podziałowi temu nie towarzyszyły spłaty czy dopłaty. Wartość otrzymanych przez Wnioskodawcę składników – w wyniku dokonanego podziału – nie przewyższała przysługującego mu 50% udziału w majątku wspólnym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dyspozycją art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych objęte jest również odpłatne zbycie nieruchomości, nabytej do majątku wspólnego Wnioskodawcy i jego małżonki, której następnie w wyniku ustania wspólności majątkowej małżeńskiej i podziału majątku Wnioskodawca stał się wyłącznym właścicielem, jeżeli od nabycia nieruchomości do majątku wspólnego minęło 5 lat, natomiast od podziału majątku wspólnego nie minęło 5 lat, przy jednoczesnym ustaleniu, że wartość nieruchomości mieści się w granicach wartości udziału, jaki przysługiwał podatnikowi przy podziale majątku wspólnego?

Zdaniem Wnioskodawcy, skoro nabył przedmiotową nieruchomość w czasie trwania ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej do majątku wspólnego, to stał się jej właścicielem, ponieważ współwłasność w czasie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej ma charakter łączny, a nie ułamkowy. Wnioskodawca uważa, że w dniu uprawomocnienia się postanowienia o podziale majątku nie nabył udziału w prawie własności nieruchomości byłej żony. Taka sytuacja mogłaby mieć miejsce w przypadku zniesienia współwłasności, gdzie jest ona określona ułamkowo, np. w przypadku dziedziczenia. Tak więc od daty nabycia nieruchomości do majątku wspólnego – w ocenie Wnioskodawcy – powinno obliczać się ustawowy termin pięciu lat, określony w przepisach art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy. Każdy ze współmałżonków – w wyniku podziału majątku wspólnego – objął na wyłączną własność i posiadanie określone elementy tegoż majątku wspólnego, nie nabył zaś udziałów w prawie własności drugiego małżonka. Taki stan rzeczy powoduje, że termin pięcioletni oznaczony w przepisie 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy powinien być liczony od dnia nabycia do majątku wspólnego, a nie od dnia uprawomocnienia się postanowienia o podziale majątku wspólnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 powołanej ustawy, źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
  

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, dnia 26 sierpnia 2005 r. Wnioskodawca wraz z żoną został właścicielem działek budowlanych. Następnie w związku z podziałem majątku wspólnego zgodnie z postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 9 września 2010 r. Wnioskodawca stał się jedynym właścicielem przedmiotowych działek. Dnia 24 stycznia 2011 r. Wnioskodawca sprzedał ww. nieruchomości.

Podział majątku wspólnego Wnioskodawcy i jego żony był ekwiwalentny w naturze; każde z małżonków otrzymało majątek podobnej wartości (majątek który przypadł żonie mógł być nieco większy). Żona Wnioskodawcy otrzymała działkę zabudowaną, Wnioskodawca zaś otrzymał jedną działkę, mieszkanie oraz samochód osobowy. Podziałowi temu nie towarzyszyły spłaty czy dopłaty. Wartość otrzymanych przez Wnioskodawcę składników – w wyniku dokonanego podziału – nie przewyższała przysługującego mu 50% udziału w majątku wspólnym

W tym miejscu należy podkreślić, że stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 788). Zgodnie z art. 31 § 1 tej ustawy z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Ponadto, ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością - art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.

Stosownie zaś do art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym stanowiącym ich dorobek. Opisany ustrój majątkowy trwa do ustania lub unieważnienia małżeństwa albo orzeczenia separacji, chyba że w czasie trwania związku małżeńskiego: małżonkowie zawarli małżeńską umowę majątkową, z ważnych powodów na żądanie jednego z małżonków sąd orzekł zniesienie wspólności lub wspólność ustała z mocy prawa na skutek całkowitego lub częściowego ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków, ogłoszenia upadłości przez jednego z nich.

Zgodnie z przyjętą linią orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego za datę nabycia nieruchomości lub prawa w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które przypadły danej osobie w wyniku podziału majątku dorobkowego małżeńskiego, należy przyjąć datę ich nabycia w czasie trwania związku małżeńskiego (do majątku wspólnego), ale tylko wówczas jeżeli:

• podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub
  

• wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa w wyniku podziału majątku mieści się w udziale, jaki temu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.

Mając na względzie powołane wyżej przepisy oraz przedstawiony stan faktyczny, w szczególności fakt, iż wartość majątku jaki przypadł Wnioskodawcy w wyniku dokonania podziału nie przewyższała wartości udziału jaki przysługiwał mu w majątku dorobkowym małżeńskim, za datę nabycia przez niego nieruchomości, będących przedmiotem sprzedaży dokonanej w dniu 24 stycznia 2011 r., należy przyjąć rok 2005, tj. rok ich nabycia przez Wnioskodawcę i jego żonę do majątku wspólnego w czasie trwania związku małżeńskiego.

W konsekwencji sprzedaż przedmiotowych nieruchomości dokonana została po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie i nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w powołanym art. 10 ust. 1 pkt 8 lit a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem po stronie Wnioskodawcy nie wystąpił obowiązek zapłaty podatku dochodowego od ww. sprzedaży.

Reasumując, z uwagi, że sprzedaż nieruchomości została dokonana po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wobec powyższego – w przedstawionym stanie faktycznym - na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek uiszczenia podatku dochodowego z tytułu sprzedaży przedmiotowych nieruchomości.

Jednocześnie w przedmiotowej sprawie dodać należy, że dokumenty dołączone do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji. Organ właściwy do wydania interpretacji indywidualnej nie przeprowadza bowiem postępowania dowodowego, nie jest zatem ani obowiązany ani uprawniony do analizy dołączonych do wniosku dokumentów ani do wykorzystania ich treści przy ocenie stanowiska wnioskodawcy. Organ ten jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę. Tym samym, jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.