2014.05.07 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/443-179/14-2/DG
z 7 maja 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy -przedstawione we wniosku z dnia 17 lutego 2014 r. (data wpływu 24 lutego 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku od wydatków polegających na nabyciu usług promocyjnych związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 lutego 2014 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku od wydatków polegających na nabyciu usług promocyjnych związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Sp. z o.o. [dalej: Spółka lub Wnioskodawca] jest przedsiębiorstwem z siedzibą na terytorium Polski prowadzącym przede wszystkim działalność w zakresie dystrybucji i marketingu szeregu produktów / marek grupy U. z branży F. Dystrybuowane przez Spółkę produkty są nabywane przez kontrahentów zajmujących się detaliczną lub hurtową ich sprzedażą. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług [dalej: VAT].

W związku z prowadzeniem działalności opodatkowanej na rynku krajowym, Spółka podejmowała, podejmuje i zamierza podejmować szereg działań promocyjnych, reklamowych i marketingowych służących zwiększeniu wolumenu sprzedaży dystrybuowanych przez siebie produktów. W ramach takich działań Wnioskodawca zawarł umowę ze spółką prowadzącą działalność gospodarczą przede wszystkim w zakresie promocji i wspierania sprzedaży [dalej: Usługodawca], przedmiotem której jest wsparcie i koordynacja działań promocyjnych Wnioskodawcy jak również realizacja obsługi promocyjnej.

Usługodawca w ramach świadczonych usług organizuje wsparcie w zakresie organizacji rozliczania różnych form promocji, m.in. dodatkowej ekspozycji materiałów promocyjnych dotyczących towarów Wnioskodawcy, dodatkowej ekspozycji pozycji asortymentowych Wnioskodawcy, organizacji promocyjnego zakupu oraz innych działań wspierających na bieżąco sprzedaż towarów sprzedawanych pod marką Spółki. Działania Usługodawcy są każdorazowo uzgadniane ze Spółką. Pracownicy Wnioskodawcy mogą również wspierać Usługodawcę przy realizacji działań promocyjnych.

Nabywane usługi związane są z działalnością opodatkowaną Wnioskodawcy. Efektem działań Usługodawcy ma być kształtowanie pozytywnego wizerunku Spółki oraz jego towarów wśród konsumentów bądź innych adresatów usług promocyjnych, co przekładać ma się na wzrost sprzedaży produktów Spółki.

Wynagrodzenie Usługodawcy należne na podstawie zawartej umowy [dalej: Wynagrodzenie] oparte jest o wysokość kosztów poniesionych w związku ze świadczonymi usługami (odpowiednio udokumentowanych i uzgodnionych z Wnioskodawcą poniesionych kosztów pośrednich i bezpośrednich realizacji usługi zleconej przez Spółkę). Co do zasady koszty bezpośrednie stanowią podstawę do cotygodniowego fakturowania Spółki. Dodatkowo, ze względu na możliwość uczestnictwa w specjalnych programach, koszty pośrednie i bezpośrednie powiększane są o wynagrodzenie procentowe, które Usługodawca rozlicza co miesiąc według miesięcznej stawki ryczałtowej. Wynagrodzenie kalkulowane w oparciu o koszty pośrednie i wynagrodzenie procentowe rozliczane i fakturowane jest raz w miesiącu. Ponadto, na wysokość otrzymanego Wynagrodzenia wpływ ma również realizacja kluczowych parametrów jakościowych współpracy [dalej: KPI] — w tym zakresie rozliczenie (o ile następuje realizacja oczekiwanego przez Spółkę KPI) następuje co do zasady co kwartał, na podstawie miesięcznych zestawień realizacji KPI, i jest doliczane do comiesięcznej faktury. Wskazane czynniki kształtują wysokość całego Wynagrodzenia Usługodawcy za usługi świadczone na podstawie umowy.

Najbardziej istotnym kosztem (a jednocześnie elementem kalkulacyjnym wynagrodzenia Usługodawcy) są wydatki bezpośrednie ponoszone przez Usługodawcę na wypłatę wynagrodzeń dla kontrahentów Wnioskodawcy. Usługodawca realizując koordynowanie projektów promocyjnych nabywa od kontrahentów Spółki usługi (działania związane z utrzymaniem asortymentu, określonym eksponowaniem produktów, informowaniem o produktach i podejmowaniem innych akcji promocyjnych, do których się zobowiązała w związku z realizacją umowy), których wartość netto traktuje jako element kalkulacyjny wynagrodzenia należnego z tytułu świadczenia usług na rzecz Wnioskodawcy.

Usługodawca opodatkowuje wartość świadczonych usług według podstawowej stawki VAT.

Z uwagi na ciągły charakter świadczonej usługi, faktury na rzecz Wnioskodawcy wystawiane są w odstępach cyklicznych (co do zasady co tydzień, jednakże jak wskazano w opisie zdarzenia, niektóre elementy wynagrodzenia rozliczane są w okresach miesięcznych i kwartalnych).

Ponieważ od 1 stycznia 2014 r., na podstawie Ustawy z 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. 2013, poz. 35) [dalej: Nowelizacja], uległa zmianie znaczna część przepisów Ustawy o podatku od towarów i usług z 11 marca 2004 r. (tj. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) (dalej: Ustawa o VAT), Wnioskodawca, mając na uwadze stan prawny obowiązujący od 1 stycznia 2014 r., pragnie potwierdzić poprawność metodologii rozliczania się na gruncie VAT w związku z nabywanymi usługami.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego z faktur wystawionych przez Usługodawcę, które będzie realizowane w rozliczeniu za okres, w którym zostały łącznie spełnione warunki posiadania faktury oraz powstania obowiązku podatkowego u Usługodawcy, tj. najwcześniej w rozliczeniu za okres, w którym wystąpi późniejsze z tych dwóch zdarzeń?
Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego z faktur wystawionych przez Usługodawcę w deklaracji za jeden z dwóch kolejnych okresów rozliczeniowych od terminu wskazanego w pytaniu 1, jeżeli nie skorzystała z prawa do odliczenia w tym terminie?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1

Zdaniem Wnioskodawcy, charakter nabywanych usług oraz bezsprzeczny związek, jaki mają one z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez Spółkę pozwalają na uznanie, iż Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego z faktur wystawionych przez Usługodawcę, które będzie realizowane w rozliczeniu za okres, w którym zostały łącznie spełnione warunki - posiadania faktury oraz powstania obowiązku podatkowego u Usługodawcy, tj. najwcześniej w rozliczeniu za okres, w którym wystąpi późniejsze z tych dwóch zdarzeń. Przykładowo, w przypadku gdy u Usługodawcy powstał obowiązek podatkowy, ale Spółka nie posiada faktury, prawo do odliczenia powstanie dopiero w rozliczeniu za okres, w którym Spółka otrzyma fakturę, z której będzie wynikała kwota podatku naliczonego (a więc dopiero, gdy drugi z warunków zostanie spełniony).

Ad 2

Spółka stoi na stanowisku, zgodnie z którym w przypadku nieodliczenia VAT widniejącego na fakturach wystawionych przez Usługodawcę w terminie wskazanym w pytaniu 1, możliwe jest odliczenie VAT w jednym z dwóch kolejnych okresów rozliczeniowych.

Poniżej Spółka szczegółowo uzasadnia swoje stanowisko.

Ad. Pytanie nr 1

W myśl art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT (brzmienie obowiązujące od 1 stycznia 2014 r.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Spółka nabywa usługi, które mają na celu wsparcie i koordynację jej działań promocyjnych, które są podejmowane, aby kształtować pozytywny wizerunek Spółki oraz jej towarów wśród konsumentów bądź innych adresatów usług promocyjnych. W następstwie aktywności w zakresie promocji spodziewany jest wzrost sprzedaży produktów Spółki. W konsekwencji, związek nabywanych usług z czynnościami opodatkowanymi tj. sprzedażą produktów Spółki jest ewidentny.

Co kluczowe, Spółka podkreśla, że szeroko rozumiane usługi promocyjne, czy inne wspierające sprzedaż nie zostały przez ustawodawcę wymienione w art. 88 ust. 1 Ustawy o VAT wskazującym na czynności niedające ich nabywcy prawa do odliczenia VAT.

Tym samym VAT ujęty na fakturach wystawianych przez Usługodawcę daje Wnioskodawcy prawo do odliczenia. Niemniej w związku z wejściem w życie Nowelizacji kluczowe i budzące wątpliwości Spółki jest ustalenie właściwego momentu, w którym będzie przysługiwało prawo do odliczenia.

Zgodnie z art. 86 ust. 10 Ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.), prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych przez podatnika usług powstał obowiązek podatkowy.

Natomiast zgodnie z art. 86 ust. l0b pkt 1 Ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.), prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w art. 86 ust. 2 pkt 1 tejże ustawy (tj. w przypadku nabycia towarów i usług) powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę.

Mając na uwadze wskazane przepisy, zdaniem Spółki, prawo do odliczenia VAT naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez Usługodawcę powstanie najwcześniej w rozliczeniu za okres, w którym zostaną spełnione oba poniższe warunki, tj.:

u Usługodawcy powstanie obowiązek podatkowy,
Wnioskodawca otrzyma fakturę (duplikat faktury, jeżeli oryginał faktury zaginie lub zostanie zniszczony) od Usługodawcy.

Innymi słowy, prawo do odliczenia powstanie w rozliczeniu za okres, w którym zaistnieje późniejsze z powyższych zdarzeń.

Mając na uwadze wskazane przepisy obowiązujące od 1 stycznia 2014 r., Wnioskodawca powinien weryfikować daty wykonania usługi (np. w związku z ustalonymi z Usługodawcą warunkami czy analizą zapisów umowy z Usługodawcą) bądź ewentualnie koniec ustalonych okresów rozliczeniowych, oraz daty otrzymania faktury (ewentualnie jej duplikatu).

Zdaniem Wnioskodawcy, obowiązek podatkowy z tytułu usług świadczonych przez Usługodawcę będzie powstawał od 1 stycznia 2014 r. z upływem każdego okresu rozliczeniowego, zgodnie z art. 19a ust. 3 Ustawy o VAT.

W opinii Spółki, wsparcie i koordynacja działań promocyjnych stanowią usługi o charakterze ciągłym, gdyż obejmują czynności polegające na stałym i powtarzalnym zachowaniu strony zobowiązanej do ich świadczenia. Wynikają one ze zobowiązania o charakterze ciągłym, które wytwarza trwały stosunek prawny i z którego wypływają obowiązki ciągłe bądź okresowe. Istotą usług o charakterze ciągłym jest trudność ze wskazaniem momentów, kiedy usługa (jej etapy) zostają faktycznie zakończone.

W przypadku usług o charakterze ciągłym ustawodawca przewidział pewną fikcję prawną wykonania usługi dla potrzeb określenia momentu powstania obowiązku podatkowego. Usługę, dla której ustalone zostały następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia, do momentu zakończenia tej usługi.

W efekcie, skoro strony ustaliły kolejne terminy rozliczeń świadczonych usług, tj. tygodniowe, miesięczne oraz kwartalne okresy rozliczeniowe (w zależności od składnika Wynagrodzenia), obowiązek podatkowy u Usługodawcy będzie powstawał odpowiednio co tydzień, miesiąc oraz kwartał w danej części Wynagrodzenia tj. w ostatnim dniu danego tygodnia, miesiąca lub kwartału rozliczeniowego, za które kalkulowana jest dana część Wynagrodzenia. Prawidłowość takiego podejścia została potwierdzona przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 9 stycznia 2014 r. (IPPP1/443-1089/13-2/JL), która wydana została dla Usługodawcy w takim samym opisie zdarzenia, jak ten będący przedmiotem niniejszego wniosku.

W konsekwencji, Wnioskodawca ma prawo odliczyć VAT naliczony z faktur wystawionych przez Usługodawcę w okresie, w którym łącznie zostały spełnione warunki: Spółka otrzymała fakturę, a u Usługodawcy powstał obowiązek podatkowy, tj. faktura dotyczy okresu rozliczeniowego, który został zakończony. Prawo do odliczenia powstanie więc dopiero w rozliczeniu za okres, w którym spełniony zostanie późniejszy z wymienionych warunków.

Ad. Pytanie nr 2

W stanie prawnych obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., w przypadku nieodliczenia VAT z faktur wystawionych przez Usługodawcę w rozliczeniu za okres, w którym spełnione zostały łącznie warunki - posiadania faktury oraz powstania obowiązku podatkowego u Usługodawcy, możliwe jest odliczenie VAT w jednym z dwóch kolejnych okresów rozliczeniowych.

Jak wskazano w uzasadnieniu do pytania 1, zdaniem Spółki, prawo do odliczenia VAT naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez Usługodawcę powstanie w rozliczeniu za okres, w którym zostaną spełnione oba poniższe warunki, tj.:

u Usługodawcy powstanie obowiązek podatkowy,
Wnioskodawca otrzyma fakturę (duplikat faktury, jeżeli oryginał faktury zaginie lub zostanie zniszczony) od Usługodawcy.

Innymi słowy, prawo do odliczenia powstanie najwcześniej w rozliczeniu zakres, w którym zaistnieje późniejsze z powyższych zdarzeń.

Zgodnie z art. 86 ust. 11 Ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.), jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, l0d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Tym samym, w przypadku niewykazania podatku naliczonego z faktury wystawionej przez Usługodawcę, w rozliczeniu za okres, w którym łącznie zostały spełnione warunki - otrzymania faktury przez Wnioskodawcę oraz powstania u Usługodawcy obowiązku podatkowego, Spółka będzie miała możliwość odliczenia VAT w deklaracji za jeden z dwóch kolejnych okresów rozliczeniowych.

Reasumując, Spółka pragnie potwierdzić, że prawidłowe jest stanowisko zgodnie z którym w przypadku nieodliczenia VAT z faktur wystawionych przez Usługodawcę w rozliczeniu za okres, w którym spełnione zostały łącznie warunki posiadania faktury oraz powstania obowiązku podatkowego u Usługodawcy, możliwe jest odliczenie VAT w jednym z dwóch kolejnych okresów rozliczeniowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Zatem w podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. „niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego”. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać, aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Na mocy art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2014 r., prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 11 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r.).

Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 13 ustawy - w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. - jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a.

Jak wskazano wyżej, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Jednocześnie zmiany w przepisach ustawy obowiązujących od dnia 1 stycznia 2014 r. powodują, że z odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 10 i 10b pkt 1 ustawy można skorzystać dopiero w rozliczeniu za okres, w którym spełnione są łącznie trzy przesłanki:

powstał obowiązek podatkowy w odniesieniu do nabywanych towarów i usług,
doszło do faktycznego nabycia tych towarów i usług,
podatnik jest w posiadaniu faktury dokumentującej tę transakcję.

Ponadto jeżeli podatnik nie dokonał odliczenia podatku naliczonego zgodnie z art. 86 ust. 10 i 10b pkt 1 ustawy, to na podstawie art. 86 ust. 11 ustawy będzie mógł dokonać tego odliczenia, gdzie termin „dwóch kolejnych okresów rozliczeniowych” do odliczenia podatku będzie liczony dopiero od okresu, w którym zostaną spełnione łącznie wskazane wyżej przesłanki do odliczenia.

Dodatkowo należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Kwestię obowiązku podatkowego, od dnia 1 stycznia 2014 r. reguluje art. 19a ust. 1 ustawy, zgodnie z którym obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego.

Generalna zasada wynikająca z treści powołanego powyżej art. 19a ust. 1 ustawy, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2014 r., wskazuje, że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi. Zgodnie z tą regulacją podatek stanie się wymagalny w miesiącu dokonania dostawy towaru lub wykonania usługi i co do zasady zostanie rozliczony za ten okres rozliczeniowy. Ustawa o VAT nie definiuje tego momentu, ani w żaden sposób nie precyzuje jakimi kryteriami należy posługiwać się dla jego określenia. Wskazać jednak należy, że o faktycznym wykonaniu usługi decyduje jej charakter. Z kolei o charakterze i o dacie wykonania tej usługi decydują strony umowy cywilnoprawnej, chyba że moment ten jest określany przez obowiązujący przepis prawa regulujący zasady wykonywania danego rodzaju dostaw i usług. Ponadto, stosownie do art. 353¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2014 r., poz. 121), strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Z powyższej zasady wynika, że strony mogą dowolnie kształtować treść umowy w granicach wyznaczonych przez obowiązujące przepisy prawa, w tym także przepisy prawa podatkowego.

W myśl art. 19a ust. 3 ustawy, usługę, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi. Usługę świadczoną w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla której w związku z jej świadczeniem w danym roku nie upływają terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi.

Przepis ust. 3 – stosownie do art. 19a ust. 4 ustawy – stosuje się odpowiednio do dostawy towarów, z wyjątkiem dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 pkt 2.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jako czynny podatnik VAT prowadzi głównie działalność w zakresie dystrybucji i marketingu szeregu produktów / marek grupy U. z branży F.. Ww. produkty są nabywane przez kontrahentów zajmujących się detaliczną lub hurtową ich sprzedażą.

W związku z prowadzeniem działalności opodatkowanej na rynku krajowym, Spółka podejmowała, podejmuje i zamierza podejmować szereg działań promocyjnych, reklamowych i marketingowych służących zwiększeniu wolumenu sprzedaży dystrybuowanych przez siebie produktów. W ramach takich działań Wnioskodawca zawarł umowę ze spółką prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie promocji i wspierania sprzedaży [Usługodawca], przedmiotem której jest wsparcie i koordynacja działań promocyjnych Wnioskodawcy jak również realizacja obsługi promocyjnej.

Wynagrodzenie Usługodawcy należne na podstawie zawartej umowy oparte jest o wysokość kosztów poniesionych w związku ze świadczonymi usługami (odpowiednio udokumentowanych i uzgodnionych z Wnioskodawcą poniesionych kosztów pośrednich i bezpośrednich realizacji usługi zleconej przez Spółkę).

Usługodawca opodatkowuje wartość świadczonych usług według podstawowej stawki VAT.

Z uwagi na ciągły charakter świadczonej usługi, faktury na rzecz Wnioskodawcy wystawiane są w odstępach cyklicznych (co do zasady co tydzień, jednakże niektóre elementy wynagrodzenia rozliczane są w okresach miesięcznych i kwartalnych).

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest, kiedy ma prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach wystawionych przez Usługodawcę.

Jak wyżej wskazał tut. Organ na podstawie obowiązujących od 1 stycznia 2014 r. przepisów ustawy o VAT prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu poniesionych wydatków w prowadzonej działalności gospodarczej uwarunkowane jest powstaniem obowiązku podatkowego w odniesieniu do nabywanych towarów i usług, jak również powinno dojść do faktycznego nabycia tych towarów i usług oraz podatnik jest w posiadaniu faktury dokumentującej te wydatki. Ponadto poza ww. warunkami podstawowym i niezmiennym warunkiem jest związek poniesionych wydatków z czynnościami podlegającymi opodatkowaniu wykonywanymi przez podatnika VAT. Warunek ten u Wnioskodawcy jest spełniony, gdyż jak wskazał Wnioskodawca w opisie rozpatrywanej sprawy, prowadzi działalność w zakresie sprzedaży różnych towarów, których sprzedaż podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca wskutek zawartej z Usługodawcą umowy nabywa/będzie nabywać usługi promocyjne i wspierające sprzedaż towarów oferowanych przez Spółkę, a zatem nabywane usługi mają związek i służą czynnościom opodatkowanym wykonywanym przez Stronę. Ponadto dla nabywanych przez Wnioskodawcę usług zarówno przepisy ustawy o podatku od towarów i usług jak i rozporządzenia wykonawczego do ustawy nie przewidują zwolnienia od opodatkowania tym podatkiem. Tym samym Wnioskodawcy przysługuje/będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu poniesionych wydatków na nabycie usług realizowanych przez kontrahenta służących zwiększaniu sprzedaży towarów oferowanych przez Spółkę.

Ww. art. 19a ust. 3 ustawy (zdanie pierwsze) wskazuje, że w przypadku usług, dla których w związku z ich świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznać należy je za wykonane z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia, do momentu zakończenia świadczenia tych usług. Natomiast, w przypadku usług świadczonych w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla których w związku z ich świadczeniem, w danym roku nie upłynie termin płatności lub rozliczeń, należy uznać je za wykonane z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tych usług (art. 19a ust. 3 zdanie drugie). Przez rok należy rozumieć 12 kolejnych następujących po sobie miesięcy. Zwrócić należy uwagę, że określone w art. 19a ust. 3 ustawy o VAT usługi, dla których w związku z ich świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, swym zakresem obejmują nie tylko usługi świadczone w sposób ciągły, lecz także wszystkie inne usługi z założenia powtarzające się, jeśli strony danej transakcji umówiły się na rozliczanie ich w ustalonych okresach rozliczeniowych. Również dla tych usług obowiązek podatkowy powstanie w momencie ich wykonania, a więc z upływem każdego okresu, do którego płatności lub rozliczenia się odnoszą.

Ze względu na powyższe przepisy oraz określony przez Wnioskodawcę charakter wykonywanych usług wskazać należy, że skoro strony ustaliły następujące po sobie terminy rozliczeń (tygodniowe, miesięczne, kwartalne), obowiązek podatkowy od dnia 1 stycznia 2014 r. w odniesieniu do usług promocyjnych wykonywanych przez Usługodawcę na rzecz Spółki, będzie powstawał na mocy art. 19a ust. 3 ustawy, a więc z upływem każdego, ustalonego okresu rozliczeniowego.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego w fakturach wystawionych przez Usługodawcę Strona może zrealizować po spełnieniu ww. warunków, czyli musi faktycznie nabyć realizowane usługi i posiadać dokumentującą je fakturę, a z tytułu wykonania tych usług powstał obowiązek podatkowy. Zatem jako pierwszy okres, w którym Wnioskodawca nabył/nabędzie prawo do odliczenia z ww. tytułu podatku naliczonego, będzie ten okres, w którym zostaną spełnione wszystkie powyższe warunki. Niewystarczającym dla realizacji tego prawa jest np. tylko otrzymanie faktury, podczas gdy w stosunku do realizowanej przez kontrahenta usługi nie powstał jeszcze obowiązek podatkowy. Zatem Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego dopiero w rozliczeniu za miesiąc, w którym z tego tytułu powstał obowiązek podatkowy u kontrahenta oraz Wnioskodawca będzie w posiadaniu faktury dokumentującej faktyczne nabycie danego towaru lub usługi.

Ponadto stosownie do powołanego wyżej przepisu art. 86 ust. 11 ustawy, jeśli Wnioskodawca nie odliczy podatku naliczonego z tytułu nabytych usług w rozliczeniu za pierwszy przysługujący okres, to będzie mógł zrealizować swoje prawo w rozliczeniu za jeden z dwóch kolejnych okresów rozliczeniowych następujących po okresie, w którym zostaną spełnione łącznie wskazane wyżej przesłanki do odliczenia.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w zakresie objętym pytaniem nr 1 i 2 należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin