INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 kwietnia 2012r. (data wpływu 2 maja 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie określenia podstawy opodatkowania przy odsprzedaży energii elektrycznej oraz praw majątkowych wynikających z certyfikatów wytworzenia energii elektrycznej z Odnawialnych Źródeł Energii na rzecz TGE - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 maja 2012r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie określenia podstawy opodatkowania przy odsprzedaży energii elektrycznej oraz praw majątkowych wynikających z certyfikatów wytworzenia energii elektrycznej z Odnawialnych Źródeł Energii na rzecz TGE.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest jednym z najdłużej działających domów maklerskich w Polsce. Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Działalność Wnioskodawcy obejmuje m.in. usługi maklerskie świadczone na Towarowej Giełdzie Energii SA (dalej: TGE).

TGE jest jedyną w Polsce giełdą towarową energii elektrycznej. Giełda została utworzona w 1999r. a w 2003 roku (jako pierwsza i do tej pory jedyna). TGE uzyskała licencję od Komisji Papierów Wartościowych i Giełd (obecnie Komisji Nadzoru Finansowego) na prowadzenie giełdy towarowej. Istniejące regulacje prawne i nadzór KNF zapewniają prawidłowe funkcjonowanie rynku i skutecznie zapobiegają ewentualnym patologiom spekulacyjnym.

TGE prowadzi giełdę towarową - zgodnie z przepisami ustawy o giełdach towarowych (Tekst jedn. Dz. U. z 2010r. Nr 48, poz. 84 ze zm.), na której przedmiotem obrotu może być:

• energia elektryczna,
• paliwa ciekłe i gazowe,
• limity wielkości produkcji, w szczególności produkcji elektrycznej,
• limity wielkości emisji zanieczyszczeń,
• prawa majątkowe, których wartości energii elektrycznej, paliw ciekłych lub gazowych, limitów wielkości produkcji lub limitów wielkości emisji zanieczyszczeń.
  
  

Oprócz powyższego, TGE prowadzeni rejestr świadectw pochodzenia dla energii z Odnawialnych Źródeł Energii i z Kogeneracji.

Zgodnie z obowiązującymi na TGE regulaminami, transakcje na TGE mogą być zawierane wyłącznie przez podmioty posiadające status Członka Giełdy. Członkiem Giełdy mogą być domy maklerskie, towarowe domy maklerskie, przedsiębiorstwa energetyczne (posiadające koncesje na wytwarzanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną (dalej: EE)), podmioty będące uprawnionymi odbiorcami (do korzystania z usług przesyłowych), zagraniczne osoby prawne, o których mowa w art. 50 ustawy o giełdach towarowych oraz niebędące towarowymi domami maklerskimi spółki handlowe prowadzące działalność w zakresie obrotu towarami giełdowymi.

Rozliczeniami związanymi z transakcjami na TGE zajmuje się Izba Rozliczeniowa Giełd Towarowych SA (dalej: IRGIT), która pobiera od Członków Giełdy stosowne opłaty rozliczeniowe. W odniesieniu zaś do rozliczeń z tytułu EE, IRGIT zgłasza również te transakcje saldem do Operatora Systemu Przesyłowego (PSE - Operator SA).

W ramach tej działalności, Wnioskodawca - jako zarejestrowany uczestnik TGE (Członek Giełdy) - zawiera transakcje dotyczące kupna lub sprzedaży EE lub praw majątkowych wynikających z certyfikatów wytworzenia energii elektrycznej z Odnawialnych Źródeł Energii (dalej: PE), działając w imieniu własnym lecz na rachunek swoich klientów. Klientami Wnioskodawcy są krajowe i zagraniczne podmioty, głównie pośrednicy w obrocie EE I PE, jak i inne podmioty z branży energetycznej, które nie są jednocześnie Członkami TGE.

Zgodnie z obowiązującym na TGE modelem rozliczeń, stroną transakcji dotyczących EE lub PE, jest zawsze Wnioskodawca (jako Członek Giełdy), który działając w imieniu własnym lecz na rachunek swoich klientów, zawiera transakcje kupna lub sprzedaży EE lub PE. W zależności od rodzaju transakcji (zakup/sprzedaż), Wnioskodawca albo nabywa EE lub PE od swoich klientów (nie będących Członkami TGE), które następnie są oferowane i sprzedawane na TGE, bądź też Wnioskodawca nabywa EE lub PE na TGE (działając w imieniu własnym lecz na rachunek klienta), a następnie odsprzedaje je klientowi - zgodnie z wcześniej przyjętym zleceniem klienta.

W przypadku zatem transakcji sprzedaży EE lub PE na TGE Wnioskodawca najpierw nabywa EE lub PE od klienta, odliczając jednocześnie VAT naliczony od całej wartości transakcji na wystawionych przez klienta fakturach (ewentualnie dokonując samo-naliczenia VAT - w przypadku zagranicznych kontrahentów), następnie zaś Wnioskodawca sprzedaje (za pośrednictwem TGE) EE lub PE wystawiając jednocześnie fakturę VAT na całą wartość EE lub PE i naliczając VAT należny.

W przypadku natomiast transakcji zakupu EE lub PE na TGE, Wnioskodawca zakupuje od TGE EE lub PE w ilości zgodnej z uprzednio przyjętymi zleceniami kupna złożonymi przez klientów i otrzymując od TGE stosowne faktury VAT odlicza w całości VAT naliczony. Następnie zaś, Wnioskodawca odsprzedaje nabytą EE lub PE do klienta, wystawiając na klienta faktury VAT na całą wartość transakcji (w zależności od statusu kontrahenta, na fakturach Wnioskodawca wykazuje VAT według podstawowej stawki, bądź uznaje, że VAT podlega rozliczeniu w kraju siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności przez klienta – w przypadku klientów zagranicznych).

Dodatkowo, Wnioskodawca od każdej transakcji zakupu lub sprzedaży EE lub PE realizowanych na zlecenie klientów pobiera od nich stosowną prowizję. Prowizja ta jest rozliczana i fakturowana odrębnie od samej transakcji zakupu/sprzedaży EE lub PE. Wnioskodawca traktuje należną prowizję jako wynagrodzenie za usługę opodatkowaną według podstawowej stawki VAT. Ewentualnie - w przypadku klientów posiadających siedzibę lub stałe miejsce prowadzenia działalności {uczestniczące w transakcji) poza Polską - Wnioskodawca uznaje, że jej usługi podlegają opodatkowaniu VAT poza Polską i wystawia w takim przypadku faktury bez VAT, wskazując, że podatek zostanie rozliczony przez nabywcę.

W związku z powyższym zadano pytanie:

Czy w przypadku transakcji sprzedaży EE lub PE realizowanych na TGE, postępowanie Wnioskodawcy, polegające na naliczaniu VAT należnego od całości wartości EE lub PE na fakturze wystawianej na rzecz TGE i rozpoznawanie tego podatku, jako VAT należnego po stronie Wnioskodawcy jest prawidłowe...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wnioskodawca pragnie podkreślić, że jako zarejestrowany uczestnik TGE (Członek Giełdy) - zawiera transakcje dotyczące kupna lub sprzedaży EE oraz PE zawsze w imieniu własnym i na rzecz swoich klientów. Jednocześnie zaś, w świetle regulacji dotyczących funkcjonowania TGE, a zatem w szczególności ustawy o giełdach towarowych tekst jedn. Dz. U. z 2010r. Nr 48, poz. 84 ze zm.) oraz wewnętrznych regulaminach TGE i IRGiT, istotą funkcjonowania giełdy towarowej jest kojarzenie stron transakcji przez TGE w ramach zadeklarowanych wartości podaży i popytu EE oraz PE. Dla możliwości prawidłowego funkcjonowania całego systemu obrotu na towarowej giełdzie, TGE nigdy nie podaje danych stron transakcji, lecz zawsze w odniesieniu do rozliczania transakcji staje się jej stroną - co wynika wprost z regulaminów funkcjonowania TGE.

Konsekwencją funkcjonowania TGE w opisany wyżej sposób jest również sposób funkcjonowania Wnioskodawcy na giełdzie towarowej. Wnioskodawca działa bowiem na TGE jako dom maklerski realizujący konkretne transakcje dotyczące EE lub PE na zlecenie swoich klientów (podmiotów niebędących członkami TGE, a zatem niemogących bezpośrednio uczestniczyć w transakcjach realizowanych na tej giełdzie). Z uwagi jednocześnie na schemat rozliczeń obowiązujący na TGE, dla pełnego zrealizowania danej transakcji dotyczącej EE lub PE, konieczne jest uczestnictwo trzech podmiotów (TGE, Wnioskodawca i klient) oraz zawarcie dwóch transakcji. W przypadku bowiem transakcji sprzedaży EE lub PE na TGE Wnioskodawca najpierw nabywa EE lub PE od kontrahenta, odliczając jednocześnie VAT naliczony od całej wartości transakcji na wystawionych przez kontrahenta fakturach (ewentualnie dokonując samo -naliczenia VAT - w przypadku zagranicznych kontrahentów), następnie zaś Wnioskodawca sprzedaje (za pośrednictwem TGE) EE lub PE wystawiając jednocześnie fakturę VAT na całą wartość EE lub PE i naliczając VAT należny. Natomiast w przypadku transakcji zakupu EE lub PE, Wnioskodawca zakupuje od TGE zamówione przez kontrahentów ilości EE lub PE i otrzymując od TGE stosowne faktury VAT odlicza w całości VAT naliczony. Następnie zaś, Wnioskodawca odsprzedaje nabytą EE lub PE do kontrahenta. Przepisy ustawy o VAT, jak również Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (dalej: Dyrektywa VAT) zawierają odpowiednie regulacje dotyczące sposobu rozliczania tego typu transakcji. Zgodnie bowiem z art. 8 ust. 2a ustawy o VAT (odpowiednio, art. 28 Dyrektywy VAT), w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi. Podobne regulacje obowiązują w odniesieniu do transakcji towarowych - zgodnie bowiem z art. 7 ust. 8 ustawy o VAT, w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach. Przywołane regulacje wskazują zatem, że w odniesieniu do transakcji takich jak realizowane przez Wnioskodawcę na TGE, Wnioskodawca jest zobowiązany do rozpoznania całej wartości nabywanych a następnie odsprzedawanych PE lub EE, zarówno w przypadku realizacji zlecenia transakcji zakupu EE lub PE, jak i sprzedaży EE lub PE na TGE.

Biorąc pod uwagę ogólny komentarz Wnioskodawcy, w odniesieniu do modelu funkcjonowania i rozliczania transakcji dotyczących EE i PE na TGE, w ocenie Wnioskodawcy, w przypadku transakcji sprzedaży EE lub PE realizowanych na TGE, postępowanie Wnioskodawcy, polegające na naliczaniu VAT należnego od całości wartości EE lub PE na fakturze wystawianej na rzecz TGE i rozpoznawanie tego podatku, jako VAT należnego po stronie Wnioskodawcy jest prawidłowe.

W przypadku realizacji transakcji sprzedaży EE lub PE realizowanych na TGE na zlecenie klientów, w ramach realizacji takiej transakcji, Wnioskodawca sprzedaje (nabyte od klientów) EE lub PE do TGE. W konsekwencji, z uwagi na treść art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania takich transakcji dla Wnioskodawcy powinna być kwota należna (wartość sprzedawanej EE lub PE) z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), dalej zwana ustawą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Jak stanowi art. 7 ust. 1 i ust. 8 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, gdzie przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy). W przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach.

W myśl art. 8 ust. 1 i ust. 2a ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. W przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Z wniosku wynika, że nabyte przez Wnioskodawcę od kientów towary (energia elektryczna) oraz usługi (prawa majątkowe wynikające z certyfikatów wytworzenia energii elektrycznej z Odnawialnych Źródeł Energii) są przedmiotem dalszej odsprzedaży na rzecz TGE.

Na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W tym miejscy należy zauważyć, że podstawę opodatkowania ustala się na podstawie wartości otrzymanej ze sprzedaży przez którą rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ustawy).

Z definicji sprzedaży wynika, że dotyczy ona jedynie transakcji których miejsce świadczenia jest na terytorium kraju. Zatem w sytuacji gdy miejsce świadczenia na podstawie odrębnych przepisów zostanie ustanowione poza granicami kraju dla potrzeb podatku VAT nie określa się podstawy opodatkowania.

W art. 29 ust. 1 ustawy wskazano, że podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniami wynikającymi z dalszych przepisów ustawy, dotyczącymi usług agentów, pośredników itp., wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, przypadków, gdy podstawa opodatkowania może być szacowana przez organ podatkowy oraz opodatkowanie niektórych podatników dokonujących obrotów dziełami sztuki, przedmiotami kolekcjonerskimi, antykami i towarami używanymi.

Obrotem zaś, zgodnie z ww. przepisem ustawy, jest kwota należna z tytułu sprzedaży pomniejszona o kwotę należnego podatku. W tej konstrukcji ustawodawca odnosi się przede wszystkim do przedmiotu opodatkowania („sprzedaż” jest rozumiana, zgodnie z definicją z art. 2 pkt 22, jako odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów).

Tym samym, kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy, bez uwzględnienia wartości podatku, czyli kwotę netto, jaką sprzedawca winien otrzymać za dostarczone towary lub świadczone usługi.

Niemniej zdaniem tut. organu podstawę opodatkowania w sytuacji gdy Wnioskodawca realizując na zlecenie klientów dokonuje sprzedaży EE lub PE na rzecz TGE zastosowanie ma regulacja szczegółowa.

Zgodnie z art. 30 ust. 1 i ust. 3 ustawy podstawę opodatkowania czynności maklerskich, czynności wynikających z zarządzania funduszami inwestycyjnymi, czynności wynikających z umowy agencyjnej lub zlecenia, pośrednictwa, umowy komisu lub innych usług o podobnym charakterze stanowi dla:

1. zleceniodawcy - kwota należna z tytułu dostawy, pomniejszona o kwotę podatku;
2. komisanta:
   • kwota należna z tytułu dostawy towarów, pomniejszona o kwotę podatku - w przypadku dostawy towarów osobie trzeciej, na rachunek komitenta,
   • kwota należna wraz z kwotą prowizji, pomniejszona o kwotę podatku - w przypadku dostawy towarów nabytych przez komisanta na rzecz komitenta;
3. komitenta - kwota należna pomniejszona o kwotę prowizji komisanta, pomniejszona o kwotę podatku - w przypadku dostawy towarów dla komisanta;
4. prowadzącego przedsiębiorstwo maklerskie, zarządzającego funduszami inwestycyjnymi, agenta, zleceniobiorcy lub innej osoby świadczącej usługi o podobnym charakterze - kwota prowizji lub innych postaci wynagrodzeń za wykonanie usługi, pomniejszona o kwotę podatku, z zastrzeżeniem ust. 3.
   
   

W przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, podstawą opodatkowania jest kwota należna z tytułu świadczenia usług, pomniejszona o kwotę podatku.

Powyższy przepis określa podstawę opodatkowania dla świadczeń wykonywanych przez różnego rodzaju pośredników.

W myśl art. 38b ust. 1-5 ustawy z dnia 26 października 2000r. o giełdach towarowych (Dz.U. z 2010r Nr 48, poz. 284 ze zm.) w umowie o świadczenie usług brokerskich w zakresie obrotu towarami giełdowymi towarowy dom maklerski zobowiązuje się wobec dającego zlecenie do zawierania umów nabycia lub zbycia towarów giełdowych w imieniu własnym, lecz na rachunek dającego zlecenie.

W umowie o świadczenie usług brokerskich w zakresie obrotu towarami giełdowymi, o których mowa w art. 2 pkt 2 lit. b-e, towarowy dom maklerski zobowiązuje się do prowadzenia rachunku lub rejestru towarów giełdowych oraz rachunku pieniężnego, służącego do obsługi realizacji jego zobowiązań wobec dającego zlecenie.

Towarowy dom maklerski odpowiada wobec dającego zlecenie za wykonanie zobowiązania wynikającego z transakcji giełdowej, której przedmiotem są towary giełdowe, o których mowa w art. 2 pkt 2 lit. d i e.

Umowy, o których mowa w ust. 1, powinny zostać zawarte w formie pisemnej pod rygorem nieważności.

W zakresie nieuregulowanym w ust. 1-4 do umowy:

1. o świadczenie usług brokerskich w zakresie obrotu towarami giełdowymi - stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu cywilnego dotyczące umowy zlecenia, z wyłączeniem art. 737;
2. zlecenia nabycia lub zbycia towarów giełdowych - stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu cywilnego dotyczące umowy komisu, z wyłączeniem art. 768 § 3.
   
   

Co najistotniejsze dla niniejszej sprawy z powyższej regulacji wynika, że dla zlecenia nabycia lub zbycia towarów giełdowych stosuje się przepisy dotyczące umowy komisu co w konsekwencji dla określenia podstawy opodatkowania odsyła do art. 30 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy o VAT zgodnie z którą podstawą opodatkowania dla komisanta, w tym przypadku Wnioskodawca, jest kwota należna z tytułu dostawy towarów, pomniejszona o kwotę podatku.

Przenosząc powyższe na grunt analizowanej sprawy należy stwierdzić, że w sytuacji gdy wnioskodawca nabywa energię elektryczną (towar) od klienta (zleceniodawcy)w celu odsprzedaży jej na giełdzie podstawą opodatkowania będzie wartość netto energii.

Odnośnie zaś określenia postawy opodatkowania odsprzedaży nabytych od klienta (zleceniodawcy) wymienionych certyfikatów, podstawą opodatkowania, zgodnie z art. 30 ust. 3 ustawy w zw. z art. 8 ust. 2a, jest kwota należna z tytułu świadczenia usług, pomniejszona o kwotę podatku. W tym przypadku na wartość usługi będzie się składała wartość netto certyfikatu.

Zatem Wnioskodawca z tytułu odsprzedaży EE lub PE na TGE winien dla tych transakcji uznać za podstawę opodatkowania podatkiem VAT kwotę należną z tytułu tej sprzedaży, pomniejszoną o kwotę należnego podatku.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe lecz wynika ono z innej podstawy prawnej niż wskazał Wnioskodawca.

Informuje się jednocześnie, że ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytań 1-3 oraz 5-8 zawartych we wniosku zawarta została w odrębnych rozstrzygnięciach.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała