Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/436-120/14-4/AF
z 3 czerwca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 2 marca 2014 r. (data wpływu 10 marca 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 19 maja 2014 r. (data nadania 23 maja 2014 r., data wpływu 26 maja 2014 r.) na wezwanie z dnia 16 maja 2014 r. Nr IPPB2/436-120/14-2/AF o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zniesienia współwłasności:

• w części dotyczącej nabycia rzeczy ruchomych - jest nieprawidłowe,
  
• w pozostałej części - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zniesienia współwłasności.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W 2013 roku Postanowieniem Sądu Rejonowego I Wydział Cywilny, z dnia 20.02.2013 r. została zniesiona współwłasność gospodarstwa rolnego, w skład którego wchodzą nieruchomości (grunty rolne) i rzeczy ruchome.

W 1991 roku rodzice Wnioskodawcy Wiesław i Henryka aktem notarialnym Umowa darowizny przekazali gospodarstwo rolne wraz z częściami składowymi na Wnioskodawcę i jego brata Andrzeja (a więc I linia pokrewieństwa).

W roku 2013 Sąd Rejonowy dokonał zniesienia współwłasności. Z części przypadającej na brata Wnioskodawcy Andrzeja – na Wnioskodawcę przeszło wszystko (wszystkie grunty i część części ruchomych). Sąd zasądził Wnioskodawcy spłaty na rzecz brata. Płatne w 3 ratach, począwszy od 2013 r. do 2015 r. (pkt II Postanowienia S.R.). Część gospodarstwa, które Wnioskodawca przejął jest przeniesieniem własności nieruchomości wraz z częściami składowymi i stanowi gospodarstwo rolne będące własnością niegdyś rodziców. Wszystkie części składowe tegoż gospodarstwa rolnego nie zmieniły swojego przeznaczenia, były i są nadal częścią gospodarstwa rolnego. Jak również nieruchomości gruntowe nie zmieniły swojego charakteru, żaden fragment nie został przez Wnioskodawcę adaptowany i nie został sprzedany. Były i są to grunty orne, łąki i pastwiska.

Część rzeczy ruchomych pochodzących ze wspólnego gospodarstwa rolnego, które zawarto w postanowieniu w pkt 1 lit. d) przyznano bratu Wnioskodawcy, a część otrzymał Wnioskodawca (pkt 1 lit. b).

Niektóre rzeczy ruchome, tj. cegła, drewno, pustaki, drut zbrojeniowy uległy na skutek długotrwałego leżenia zniszczeniu (zakupiono te materiały jakiś czas przed przepisaniem gospodarstwa, część z nich zakupiono nawet w 1989 r.). Materiały te leżały na podwórku przez przeszło 22 lata, bądź niektóre jeszcze dłużej. Ich stan nie nadaje się do wykorzystania ich w żaden sposób.

Część maszyn została wyeksploatowana i wartość rynkowa tych przedmiotów jest znikoma.

Inwentarz żywy zawarty w pkt 1 lit. e), na skutek ubiegu lat nie istnieje, co jest rzeczą naturalną, gdyż zwierzęta w dniu przekazania gospodarstwa były już w jakimś wieku i niestety nie żyją tak długo.

Brat Wnioskodawcy od roku 1998 nie pracował wspólnie z Wnioskodawcą we wspólnym gospodarstwie, gdyż przeniósł się do żony po ślubie, nie pomagał Wnioskodawcy, ani nie inwestował w gospodarstwo.

Wnioskodawca dodaje, że jedna rata spłaty, która została na Wnioskodawcę nałożona przez Sąd, została uregulowana zgodnie z postanowieniem. Przy czym od tej raty spłaty Wnioskodawca potrącił koszty, które brat był winien Wnioskodawcy, które Wnioskodawca pokrył z majątku osobistego na majątek wspólny, o czym poinformował brata w liście poleconym. Kwota, która została potrącona od spłaty 14.504 zł (pkt IV Postanowienia).

I tak jak Wnioskodawca zaznaczył, sam utrzymywał gospodarstwo wspólne, bo brat uchylał się od ponoszenia ciężarów finansowych, nie chciał inwestować, ani pomagać.

Pismem z dnia 16 maja 2014 r. Nr IPPB2/436-120/14-2/AF wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania poprzez:

• przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego przyporządkowanego do zadanego pytania Nr 2, które brzmi: „Czy Wnioskodawca jest zobowiązany do uregulowania podatku od spłat przysądzonych przez Sąd (kwota w całości to 401.766,50 zł) płatnych w 3 ratach co roku od 2013 r. do 2015 r.?”
  
  
  

Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy na podstawie Postanowienia Sądu Rejonowego w O. I Wydział Cywilny, który zniósł współwłasność gospodarstwa rolnego pomiędzy Wnioskodawcą a jego bratem Wnioskodawca jest zobowiązany do uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnych, skoro zniesienie współwłasności dotyczyło istniejącego stale gospodarstwa rolnego?
2. Czy Wnioskodawca jest zobowiązany do uregulowania podatku od spłat przysądzonych przez Sąd (kwota w całości to 401.766,50 zł) płatnych w 3 ratach co roku od 2013 r. do 2015 r.?
3. Czy zgodnie z Postanowieniem Sądu Wnioskodawca jest zmuszony zapłacić podatek od czynności cywilnoprawnych za rzeczy ruchome jeśli tak, to w jakiej wartości?

Zdaniem Wnioskodawcy, z tych źródeł, do których udało mu się dotrzeć, to gospodarstwo rolne nie podlega opodatkowaniu. Tym bardziej, że to gospodarstwo funkcjonowało przed dniem przepisania aktem notarialnym, jak i też funkcjonuje obecnie. Żadna jego część składowa nie została pod żadnym pozorem zmieniona.

Następuje też tu pierwsza linia pokrewieństwa (brat – brat). Zdaniem Wnioskodawcy sprzęty, które przejął brat, jak i Wnioskodawca są częściami składowymi gospodarstwa rolnego i również nie podlegają opodatkowaniu. A poza tym sprzęty te zostały wycenione przez rzeczoznawcę i wliczone przez Sąd do ogólnej wartości gospodarstwa, które jest przedmiotem niniejszego problemu.

Wnioskodawca dotarł do wielu źródeł, znalazł różnorodne opinie, i interpretacje, co do sytuacji, które podobne są do sytuacji Wnioskodawcy.

W Urzędzie Skarbowym Wnioskodawca dowiedział się, że opodatkowaniu podlegają sprzęty zawarte w pkt 1 post. lit. b. To wszystko powoduje, że Wnioskodawca stracił wszelką orientację i dlatego też zwraca się z prośbą o sporządzenie indywidualnej interpretacji, co do sytuacji Wnioskodawcy, by więcej nie było w nim wątpliwości.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że na podstawie ustawy z dnia 9.09.2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. 2000 nr 86, poz. 959 z późniejszymi zmianami, art. 9, w którym jest mowa, że zwalnia się od podatku następujące czynności cywilnoprawne, pkt 2: stanowi, iż „przeniesienie własności nieruchomości lub ich części; wraz z częściami składowymi” są z tego podatku zwolnione. Od spłat wyznaczonych przez Sąd Wnioskodawca nie powinien zatem uiszczać podatku gdyż są one rekompensatą za zniesienie współwłasności mojego gospodarstwa rolnego.

W dniu przejęcia gospodarstwa rolnego (proszę czytać następująco: zniesienia współwłasności gospodarstwa rolnego) Wnioskodawca był płatnikiem podatku rolnego w chwili dokonywania tej czynności. Grunty, o których mowa stanowiły i stanowią nadal gospodarstwo rolne, które zostało Wnioskodawcy i jego bratu przekazane w 1991 roku przez Rodziców. Zatem sprawa, o której Wnioskodawca mówi dotyczy wyłącznie zniesienia współwłasności istniejącego od wielu lat gospodarstwa rolnego.

Od dnia przekazania przez Rodziców gospodarstwa rolnego cały czas, nieprzerwanie Wnioskodawca pracuje w nim sam, ponieważ brat od dnia swojego ślubu (rok 1998) zmienił miejsce zamieszkania i w tym gospodarstwie nie pracował i nie pracuje. Zamieszkuje on prawie 60 km od Wnioskodawcy, więc niemożliwością jest codzienna praca w gospodarstwie rolnym, jak i jego prowadzenie. Wnioskodawca stara się o to, by gospodarstwo mogło się rozwijać, podnosząc jakość budynków, ich modernizację, Wnioskodawca ciągle udoskonala je, ponosząc przy tym ogromne koszty.

I tak też w ocenie Wnioskodawcy zniesienie współwłasności jest desygnatem znaczącym w aspekcie zwolnienia od podatku. Ponadto dodatkowym atrybutem, jaki również za tym przemawia jest fakt, że jest to pierwsza linia pokrewieństwa, która jest przecież zwolniona od podatku. Poza tym, jest to gospodarstwo rolne stale funkcjonujące, ponadto warte podkreślenia jest to, że sprzęty i nieruchomości wchodzą w skład funkcjonującego gospodarstwa. Zaś materiały pozostałe wymienione w postanowieniu nie nadają się praktycznie do użytku, bo ich stan techniczny na to nie pozwala.

Reasumując Wnioskodawca uważa, że do Urzędu Skarbowego nie powinien uiszczać podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu zniesienia współwłasności, gospodarstwa rolnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe w części dotyczącej nabycia rzeczy ruchomych, zaś w pozostałej części za prawidłowe.

W myśl art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. f) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.) podatkowi temu podlegają umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności - w części dotyczącej spłat lub dopłat.

Stosownie do pkt 3 ww. przepisu podatkowi podlegają także orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne, jak czynności cywilnoprawne wymienione w pkt 1 lub 2.

Art. 1 ust. 2 pkt 2 ustawy stanowi, że przepisy ustawy o czynnościach cywilnoprawnych stosuje się odpowiednio do przedmiotów opodatkowania określonych w ust. 1 pkt 2 i 3 (tj. do zmian umów i orzeczeń sądów).

Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2, powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej lub, stosownie do pkt 3 z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia sądu, doręczenia wyroku sądu polubownego lub zawarcia ugody - od przedmiotów opodatkowania określonych w art. 1 ust. 1 pkt 3.

Współwłasność jest instytucją prawa cywilnego, która może mieć charakter albo współwłasności w częściach ułamkowych, albo współwłasności łącznej. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Z kolei do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi drugiej ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121). Zgodnie z art. 195 tej ustawy współwłasność polega na tym, że własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom. Natomiast w myśl art. 210 Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Przez zniesienie współwłasności rozumie się likwidację łączącego współwłaścicieli stosunku prawnego, która następuje w drodze umowy lub orzeczenia sądu.

Stosownie do art. 211 i art. 212 Kodeksu cywilnego, zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że w 2013 roku postanowieniem sądu została zniesiona współwłasność gospodarstwa rolnego, w skład którego wchodzą nieruchomości (grunty rolne) i rzeczy ruchome. W 1991 roku rodzice Wnioskodawcy aktem notarialnym Umowa darowizny przekazali gospodarstwo rolne wraz z częściami składowymi na Wnioskodawcę i jego brata (a więc I linia pokrewieństwa). W roku 2013 sąd dokonał zniesienia współwłasności. Z części przypadającej na brata Wnioskodawcy – na Wnioskodawcę przeszło wszystko (wszystkie grunty i część części ruchomych). Sąd zasądził Wnioskodawcy spłaty na rzecz brata. Płatne w 3 ratach, począwszy od 2013 r. do 2015 r. Część gospodarstwa, które Wnioskodawca przejął jest przeniesieniem własności nieruchomości wraz z częściami składowymi i stanowi gospodarstwo rolne będące własnością niegdyś rodziców. Wszystkie części składowe tegoż gospodarstwa rolnego nie zmieniły swojego przeznaczenia, były i są nadal częścią gospodarstwa rolnego. Jak również nieruchomości gruntowe nie zmieniły swojego charakteru, żaden fragment nie został przez Wnioskodawcę adaptowany i nie został sprzedany. Były i są to grunty orne, łąki i pastwiska. Część rzeczy ruchomych pochodzących ze wspólnego gospodarstwa rolnego, które zawarto w postanowieniu przyznano bratu Wnioskodawcy, a część otrzymał Wnioskodawca. Niektóre rzeczy ruchome, tj. cegła, drewno, pustaki, drut zbrojeniowy uległy na skutek długotrwałego leżenia zniszczeniu (zakupiono te materiały jakiś czas przed przepisaniem gospodarstwa, część z nich zakupiono nawet w 1989 r.). Materiały te leżały na podwórku przez przeszło 22 lata, bądź niektóre jeszcze dłużej. Ich stan nie nadaje się do wykorzystania ich w żaden sposób. Część maszyn została wyeksploatowana i wartość rynkowa tych przedmiotów jest znikoma. Inwentarz żywy, na skutek ubiegu lat nie istnieje, co jest rzeczą naturalną, gdyż zwierzęta w dniu przekazania gospodarstwa były już w jakimś wieku i niestety nie żyją tak długo. Brat Wnioskodawcy od roku 1998 nie pracował wspólnie z Wnioskodawcą we wspólnym gospodarstwie, gdyż przeniósł się do żony po ślubie, nie pomagał Wnioskodawcy, ani nie inwestował w gospodarstwo. Wnioskodawca dodaje, że jedna rata spłaty, która została na Wnioskodawcę nałożona przez Sąd, została uregulowana zgodnie z postanowieniem. Przy czym od tej raty spłaty Wnioskodawca potrącił koszty, które brat był winien Wnioskodawcy, które Wnioskodawca pokrył z majątku osobistego na majątek wspólny, o czym poinformował brata w liście poleconym. Kwota, która została potrącona od spłaty 14.504 zł.

Jak już wskazano powyżej, przepisy ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych opodatkowują zniesienie współwłasności, jeżeli wiąże się ono z obowiązkiem spłat lub dopłat.

Podstawę opodatkowania przy umowie o zniesienie współwłasności w myśl powołanej wyżej ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego nabytego ponad wartość udziału we współwłasności lub spadku (art. 6 ust. 1 pkt 5 ustawy). Zgodnie z art. 6 ust. 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wartość rynkową przedmiotu czynności cywilnoprawnych określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia dokonania tej czynności, bez odliczania długów i ciężarów.

Jeżeli jednak podatnik nie określił wartości przedmiotu czynności cywilnoprawnej lub wartość określona przez niego nie odpowiada, według oceny organu podatkowego, wartości rynkowej, to stosownie do art. 6 ust. 3 ustawy – organ wezwie podatnika do jej określenia, podwyższenia lub obniżenia, w terminie nie krótszym niż 14 dni od dnia doręczenia wezwania, podając jednocześnie wartość według własnej, wstępnej oceny. Natomiast w przypadku, gdy podatnik, pomimo wezwania, o którym mowa w ust. 3, nie określił wartości lub podał wartość nieodpowiadającą wartości rynkowej, organ podatkowy dokona jej określenia z uwzględnieniem opinii biegłego lub przedłożonej przez podatnika wyceny rzeczoznawcy. Jeżeli organ podatkowy powoła biegłego, a wartość określona z uwzględnieniem jego opinii różni się o więcej niż 33% od wartości podanej przez podatnika, koszty opinii ponosi podatnik (art. 6 ust. 4 cyt. ustawy).

Przepis art. 7 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy określa stawki podatku, które wynoszą od umów zamiany, dożywocia, o dział spadku, o zniesienie współwłasności oraz darowizny:

1. przy przeniesieniu własności nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym – 2%,
2. przy przeniesieniu własności innych praw majątkowych - 1%.

W myśl art. 4 pkt 5 ww. ustawy obowiązek podatkowy przy umowie o zniesienie współwłasności ciąży na podmiocie nabywającym rzeczy lub prawa majątkowe ponad udział w spadku lub we współwłasności.

Stosownie do art. 3 ust. 1 tej ustawy obowiązek podatkowy z tego tytułu powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia sądu, doręczenia wyroku sądu polubownego lub zawarcia ugody - od przedmiotów opodatkowania określonych w art. 1 ust. 1 pkt 3 (pkt 3) lub z chwilą powołania się przez podatnika na fakt dokonania czynności cywilnoprawnej - jeżeli podatnik nie złożył deklaracji w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych w terminie 5 lat od końca roku, w którym upłynął termin płatności podatku, a następnie powołuje się przed organem podatkowym lub organem kontroli skarbowej na fakt jej dokonania (pkt 4).

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podatnicy, na których ciąży obowiązek podatkowy, są obowiązani, bez wezwania organu podatkowego, złożyć deklarację w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych (deklaracja PCC-3) oraz obliczyć i wpłacić podatek w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego, z wyłączeniem przypadków, gdy podatek jest pobierany przez płatnika.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, że umowa o zniesienie współwłasności - w części dotyczącej spłat lub dopłat podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. f) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tegoż podatku ciąży na podmiocie nabywającym rzeczy lub prawa majątkowe ponad udział we współwłasności.

Niezależnie od powyższego, w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest zwolniona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 9 pkt 2 lit. c) wymienionej ustawy zwalnia się od podatku przeniesienie własności nieruchomości lub ich części, wraz z częściami składowymi, z wyjątkiem budynków mieszkalnych lub ich części znajdujących się na obszarze miast, w drodze umów o zniesienie współwłasności - w części dotyczącej spłat lub dopłat, pod warunkiem, że w rozumieniu przepisów o podatku rolnym, w chwili dokonania czynności, nabyte grunty stanowią gospodarstwo rolne albo utworzą gospodarstwo rolne lub wejdą w skład gospodarstwa rolnego będącego własnością nabywcy.

Zwolnienie zawarte w art. 9 pkt 2 lit. c) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych ma charakter warunkowy, co oznacza, że umowa o zniesienie współwłasności - w części dotyczącej spłat lub dopłat będzie zwolniona od podatku od czynności cywilnoprawnych, tylko wtedy, gdy w rozumieniu ustawy o podatku rolnym, w chwili dokonania czynności, nabywany grunt będzie stanowił gospodarstwo rolne albo utworzy gospodarstwo rolne lub wejdzie w skład gospodarstwa rolnego będącego własnością nabywcy.

Z zacytowanego przepisu wynika, że zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlega przeniesienie własności nieruchomości lub ich części wraz z częściami składowymi, pod warunkiem że nabywana nieruchomość gruntowa stanowi gospodarstwo rolne lub utworzy z nieruchomością nabywcy gospodarstwo rolne albo wejdzie w skład gospodarstwa rolnego nabywcy. Treść omawianego przepisu wskazuje, że jego dyspozycją objęte są umowy zbycia nieruchomości gruntowych (lub ich części) wraz z ich częściami składowymi, co oznacza, że zwolnienie to dotyczy również budynków mieszkalnych lub gospodarczych albo innych urządzeń trwale z gruntem związanych. Wyjątek (z mocy wyraźnego brzmienia ustawy) odnosi się do budynków mieszkalnych lub ich części, znajdujących się na obszarze miast, choćby budynki te należały do gospodarstwa rolnego.

Przepisy ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie definiują pojęcia gospodarstwa rolnego, odsyłając w tej kwestii do przepisów ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 2006 r., Nr 136, poz. 969 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 1 wymienionej ustawy opodatkowaniu podatkiem rolnym podlegają grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza. Art. 2 ust. 1 ustawy stanowi, że za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, o których mowa w art. 1, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.

Zgodnie natomiast z treścią art. 2 ust. 2 tej ustawy za działalność rolniczą uważa się produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, roślin ozdobnych, grzybów uprawnych, sadownictwa, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego fermowego oraz chów i hodowlę ryb.

Stosownie do postanowień § 68 ust. 1 rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. (Dz. U. Nr 38, poz. 454) w sprawie ewidencji gruntów i budynków, użytki rolne dzielą się na:

1. grunty orne, oznaczone symbolem – R,
2. sady, oznaczone symbolem złożonym z litery „S” oraz symbolu odpowiedniego użytku gruntowego, stanowiącego część składową oznaczenia klasy gleboznawczej gruntu, na którym założony został sad, np. S-R, S-Ł, S-Ps
3. łąki trwałe, oznaczone symbolem – Ł,
4. pastwiska trwałe, oznaczone symbolem – Ps
5. grunty rolne zabudowane, oznaczone symbolem złożonym z litery „B” oraz symbolu odpowiedniego użytku gruntowego, stanowiącego część składową oznaczenia klasy gleboznawczej gruntu, na którym wzniesione zostały budynki, np. B-R, B-Ł, B-Ps.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że zniesienie współwłasności z obowiązkiem spłaty przez Wnioskodawcę na rzecz brata co do zasady podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. f) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Z uwagi na fakt, że wartość majątku nabytego przez Wnioskodawcę w drodze zniesienia współwłasności, przekracza jego udział nabyty w drodze umowy darowizny - obowiązek podatkowy, zgodnie z treścią art. 4 pkt 5 ww. ustawy, ciąży na Wnioskodawcy, czyli na podmiocie nabywającym rzeczy lub prawa majątkowego ponad udział we współwłasności. Przyjmując za Wnioskodawcą, że nabyte grunty rolne stanowią gospodarstwo rolne, zniesienie współwłasności w tej części korzysta ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 9 pkt 2 ustawy. Należy wskazać, że nabycie rzeczy ruchomych oraz inwentarza żywego nie korzysta ze zwolnienia zawartego w art. 9 pkt 2 ww. ustawy i podlega opodatkowaniu na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. f) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 5 ustawy podstawę opodatkowania przy umowie o zniesienie współwłasności stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego nabytego ponad wartość udziału we współwłasności. Dokonywane spłaty przez Wnioskodawcę na rzecz brata nie powodują powstania obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych.

Należy wyjaśnić, że wydając interpretacje w trybie ww. przepisu tut. Organ nie dokonuje wyliczeń. Zgodnie bowiem z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego, bowiem prawidłowość takiego wyliczenia podlega weryfikacji przez organ podatkowy w postępowaniu podatkowym.

Do wniosku Wnioskodawca dołączył dokumenty. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do oceny (weryfikacji) dołączanych dokumentów; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistniałego zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.