Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB2/415-401/14-4/AK
z 10 października 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku (data wpływu 4 lipca 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 października 2014 r. (data wpływu 8 października 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 lipca 2014 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej.

Wniosek nie spełniał wymogów, określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.), w związku z czym, pismem z dnia 29 września 2014 r., Nr IPTPB2/415-401/14-2/AK, wezwano Wnioskodawcę, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano dnia 29 września 2014 r. (data doręczenia 2 października 2014 r.), natomiast w dniu 8 października 2014 r., wpłynęło uzupełnienie ww. wniosku (data nadania 6 października 2014 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest mężczyzną w wieku 47 lat. W maju 1983 r. na skutek skoku do wody doznał urazu kręgosłupa szyjnego (odcinek C5-C6). Następstwem tego jest porażenie czterokończynowe, całkowity niedowład kończyn dolnych i niedowład kończyn górnych spastyczny znacznego stopnia. Po chirurgicznym leczeniu szpitalnym i licznych pobytach w ośrodkach rehabilitacyjnych, niedowład kończyn dolnych pozostał i znaczny niedowład kończyn górnych. Obecnie Wnioskodawca porusza się na wózku inwalidzkim ręcznym (głównie po mieszkaniu), poza domem wykorzystuje wózek o napędzie elektrycznym.

Wnioskodawca mieszka na wsi, w domu jednorodzinnym na parterze wraz z rodzicami i siostrą. Rodzice są emerytami, siostra jest czynna zawodowo.

W lutym 2006 r. Wnioskodawca podjął pierwsza pracę w życiu przez internet. To jest jedyna praca jaką może wykonywać (operator wprowadzania danych), którą kontynuuje do chwili obecnej, ponieważ do życia potrzebna Mu jest pomoc osób drugich (ubrać się i posadzić na wózku). Praca ta przynosi Mu dużo satysfakcji, wzmacnia samoocenę i poprawia status finansowy rodziny. Powikłaniami choroby zasadniczej jest dysfunkcja układu moczowego, nawracające infekcje dróg moczowych, a także zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa. Dolegliwości z tym związane powodują, że często swoją pracę wykonuje w łóżku, wykorzystując laptop, który stał się narzędziem nieodzownym do pracy jak i rehabilitacji Jego rąk.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

• ulga rehabilitacyjna dotyczy 2014 r.,
  

• posiada na stałe orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności, symbol niepełnosprawności 10-N 05 R, wydane przez Powiatowy Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności,
  

• laptop zakupiony został w dniu 31 maja 2014 r., posiada fakturę jego zakupu,
  

• zakupił laptop niezbędny do rehabilitacji oraz ułatwiający wykonywanie czynności życiowych: pobudzanie aktywności społecznej, umiejętności samodzielnego wypełniania ról społecznych, likwidację barier w komunikowaniu się z instytucjami – bankami, urzędami oraz w dostępie do informacji, kontakt ze światem zewnętrznym i znajomymi. Jest to narzędzie pomocne, ułatwiające Mu życie w Jego niepełnosprawności. W dobie internetu z większością urzędów można się porozumieć za pomocą e-maila i załatwić wiele spraw, a dla osoby niepełnosprawnej wyjście z domu wiąże się z zaangażowaniem osób trzecich, bo Wnioskodawca nie porusza się sam tylko jest zależny od innych,
  

• ww. wydatek nie został dofinansowany ze środków PFRON, ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych ani ze środków NFZ, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych jak też nie zostały zwrócone w innej formie i nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodu, nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym,
  

• osiąga dochody (renta z ZUS, umowa o pracę na czas określony do dnia 31 maja 2015 r.).
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku.

Czy Wnioskodawca jako osoba niepełnosprawna zaliczona do znacznego stopnia niepełnosprawności może odliczyć od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej zakup sprzętu komputerowego – laptopa?

Zdaniem Wnioskodawcy, może On odliczyć zakup sprzętu komputerowego od podatku dochodowego w ramach ulgi rehabilitacyjnej. Jest osobą zaliczoną do pierwszej grupy inwalidzkiej z porażeniem czterokończynowym, całkowity niedowład kończyn dolnych i częściowy kończyn górnych. Sprzęt komputerowy wykorzystuje do pracy a jednocześnie do rehabilitacji kończyn górnych. Nadmienia, że składając wnioski o dofinansowanie sprzętu komputerowego z PFRON i PCPR jednym z warunków otrzymania takiego dofinansowania jest niedowład kończyn górnych i dolnych. Odliczenie zakupu laptopa w ramach ulgi rehabilitacyjnej było by dla Niego ulga, ponieważ poniósł duże wydatki na jego zakup, a nie zarabia wiele, a ma spore wydatki związane ze swoim schorzeniem, porażeniem czterokończynowym (leki, rehabilitacja, zaopatrzenie ortopedyczne) oraz ze zwykłym życiem (jedzenie, rachunki). Pomoc państwa w stosunku do potrzeb jest niewielka i coraz bardziej ograniczona.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca podtrzymuje, że może odliczyć zakup sprzętu komputerowego – laptopa od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej. Zgodnie z art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.) – odliczeniu podlega zakup i naprawa indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności.

Wnioskodawca jest osobą niepełnosprawną od 1983 r. i od tylu lat jeździ na wózku inwalidzkim i wymaga opieki osób trzecich. Zakup laptopa to Jego okno na świat, ułatwia Mu kontakty z kolegami oraz z różnymi instytucjami jak banki, urzędy, gdzie wiele rzeczy (spraw) może załatwić za pomocą e-maila, bez wychodzenia z domu i angażowania osób trzecich, bez których wyjść z domu nie może, ma kontakt z wiadomościami ze świata przez internet, co pozwala Mu podnosić swoją samoocenę i pozwala rozwijać się w różnych dziedzinach dostępnych przez internet.

Niepełnosprawnym, z orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności, Wnioskodawca jest od 30 lat i nie ma szans, że ta sytuacja się zmieni. Sprzęt komputerowy – laptop jest przystosowany dla osób niepełnosprawnych (klawisze trwałe – oprogramowanie, które pomaga osobom niepełnosprawnym z dysfunkcją kończyn górnych). Funkcja pomocna dla Wnioskodawcy jako osoby niepełnosprawnej to klawisz trwały i klawisz myszy, bez tych funkcji nie jest w stanie nic zrobić na laptopie. Funkcje te posiada laptop, który Wnioskodawca zakupił.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Stosownie do treści art. 26 ust. 7 pkt 4 powołanej ustawy wysokość wydatków na cele określone w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7c, ustala się na podstawie dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty - w przypadkach innych niż wymienione w pkt 1-3.

Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ww. ustawy, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7b – 7g tego artykułu.

Przepis art. 26 ust. 7a pkt 3 ww. ustawy stanowi, że za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, czyli wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwianiem wykonywania czynności życiowych uważa się wydatki poniesione na zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego.

Mając na względzie powołane przepisy należy stwierdzić, że określenie „indywidualny sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne niezbędne w rehabilitacji” oznacza, że można zaliczyć do nich tylko i wyłącznie sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne, mające cechy sprzętu, urządzeń czy narzędzi o charakterze szczególnym (niestandardowym), konieczne w rehabilitacji osoby niepełnosprawnej lub ułatwiające tej osobie wykonywanie czynności życiowych, których utrudnienie wykonania wynika z niepełnosprawności. Oznacza to, że taki sprzęt musi posiadać określone właściwości.

Z uregulowań zawartych w ww. przepisie wynika zatem, że:

• pomiędzy rodzajem nabytego sprzętu a rodzajem niepełnosprawności pozostawać musi ścisły związek,
  

• zakupiony sprzęt musi być wykorzystywany (używany) w rehabilitacji oraz służyć przywracaniu sprawności organizmu lub ułatwiać wykonywanie czynności życiowych,
  

• cechą zakupionego sprzętu musi być jego indywidualny charakter.
  
  

Do oceny przydatności tego sprzętu w rehabilitacji pomocnym będzie oparcie się na zaświadczeniu lekarskim wystawionym przez lekarza specjalistę stosownie do stanu zdrowia konkretnej osoby niepełnosprawnej i potrzeb indywidualnej rehabilitacji.

Na podstawie art. 26 ust. 7b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku, gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

W myśl art. 26 ust. 7d cytowanej ustawy warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

1. orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub
2. decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo
3. orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.
   
   

Zgodnie z treścią art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2011 r., Nr 127, poz. 721, z późn. zm.) rehabilitacja osób niepełnosprawnych oznacza zespół działań, w szczególności organizacyjnych, leczniczych, psychologicznych, technicznych, szkoleniowych, edukacyjnych i społecznych, zmierzających do osiągnięcia, przy aktywnym uczestnictwie tych osób, możliwie najwyższego poziomu ich funkcjonowania, jakości życia i integracji społecznej.

W myśl art. 9 ust. 2 tej ustawy rehabilitacja społeczna realizowana jest przede wszystkim przez:

• wyrabianie zaradności osobistej i pobudzanie aktywności społecznej osoby niepełnosprawnej,
  

• wyrabianie umiejętności samodzielnego wypełniania ról społecznych,
  

• likwidację barier, w szczególności architektonicznych, urbanistycznych, transportowych, technicznych, w komunikowaniu się i dostępie do informacji,
  

• kształtowanie w społeczeństwie właściwych postaw i zachowań sprzyjających integracji z osobami niepełnosprawnymi.
  
  

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca na skutek skoku do wody doznał urazu kręgosłupa szyjnego (odcinek C5-C6). Następstwem tego jest porażenie czterokończynowe, całkowity niedowład kończyn dolnych i niedowład kończyn górnych spastyczny znacznego stopnia. Po chirurgicznym leczeniu szpitalnym i licznych pobytach w ośrodkach rehabilitacyjnych, niedowład kończyn dolnych pozostał i znaczny niedowład kończyn górnych. Obecnie Wnioskodawca porusza się na wózku inwalidzkim ręcznym (głównie po mieszkaniu), poza domem wykorzystuje wózek o napędzie elektrycznym. Wnioskodawca posiada na stałe orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności, symbol niepełnosprawności 10-N 05 R, wydane przez Powiatowy Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności.

Wnioskodawca laptop zakupił w dniu 31 maja 2014 r. Laptop niezbędny jest Wnioskodawcy do rehabilitacji oraz ułatwiający wykonywanie czynności życiowych: pobudzanie aktywności społecznej, umiejętności samodzielnego wypełniania ról społecznych, likwidację barier w komunikowaniu się z instytucjami – bankami, urzędami oraz w dostępie do informacji, kontakt ze światem zewnętrznym i znajomymi. Jest to narzędzie pomocne, ułatwiające Mu życie w Jego niepełnosprawności. W dobie internetu z większością urzędów można się porozumieć za pomocą e-maila i załatwić wiele spraw, a dla osoby niepełnosprawnej wyjście z domu wiąże się z zaangażowaniem osób trzecich.

Ww. wydatek nie został dofinansowany ze środków PFRON, ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych ani ze środków NFZ, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych jak też nie zostały zwrócone w innej formie i nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodu, nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym. Wnioskodawca posiada fakturę potwierdzającą zakup laptopa.

Jak wynika z wniosku laptop jest narzędziem pomocnym i ułatwiającym życie Wnioskodawcy w związku z Jego niepełnosprawnością. Sprzęt ten posiada cechy indywidualnego sprzętu ułatwiającego wykonywanie czynności życiowych, gdyż jest przystosowany dla osób niepełnosprawnych. Posiada oprogramowanie, które pomaga osobom niepełnosprawnym z dysfunkcją kończyn górnych.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że wydatek poniesiony w 2014 r. przez Wnioskodawcę na zakup laptopa przystosowanego dla osób niepełnosprawnych, może zostać zaliczony do wydatków poniesionych na cele rehabilitacyjne oraz związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, o których mowa w art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym wydatek ten, odpowiednio udokumentowany, może być odliczony od dochodu w zeznaniu rocznym za 2014 r. jako wydatek poniesiony na cele rehabilitacyjne oraz ułatwiające wykonywanie czynności życiowych, o ile spełnione zostaną pozostałe warunki, o których mowa w powołanych wyżej przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie stwierdza się, że wydając interpretację indywidualną w trybie art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego, ponieważ do postępowania w sprawie wydania interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego nie mają zastosowania przepisy o postępowaniu podatkowym, a postępowanie dowodowe jest częścią postępowania podatkowego. W związku z tym nie jest oceniana jest prawidłowość przedstawionych we wniosku kwot. Postępowanie w sprawie udzielenie interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Zatem organ podatkowy dokonując interpretacji podatkowej w trybie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa nie może dokonać ustalenia prawidłowej wysokości zobowiązań podatkowych podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym czy odliczeń wynikających z ustaw podatkowych, ponieważ przedmiotem interpretacji indywidualnej mogą być jedynie przepisy regulujące zasady ustalania.

Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli Organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.