Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/2/415-842/14/MM
z 12 grudnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 5 września 2014 r. (data otrzymania 23 września 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości wydatkowanego na adaptację na cele mieszkalne budynku gospodarczego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 września 2014 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości wydatkowanego na adaptację na cele mieszkalne budynku gospodarczego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 1 sierpnia 2006 r. Wnioskodawca nabył nieruchomość (działkę), którą sprzedał 29 czerwca 2010 r. W dniu sprzedaży złożył w urzędzie skarbowym deklarację PIT-23 wraz z oświadczeniem o wykorzystaniu uzyskanego przychodu ze sprzedaży nieruchomości na własne cele mieszkaniowe.

Wnioskodawca na mocy umowy zniesienia współwłasności z 23 grudnia 1999 r. jest właścicielem nieruchomości zabudowanej budynkiem gospodarczym, który jako że był wybudowany ponad 80 lat temu, stanowi część gospodarstwa rolnego. Pierwotnie służył częściowo jako obora, a w drugiej części był mieszkalny – tak jak dawniej budowano budynki w gospodarstwach rolnych. W obecnych czasach nie ma już tam obory, a całość została wyremontowana i zaadaptowana tylko na cele mieszkalne. Jednak ze względu na rozległość prac remontowych i adaptacyjnych wykonywane są one sukcesywnie i w dużej mierze systemem gospodarczym co powoduje, że prace remontowe nadal są nieukończone. Jednakże budynek nadaje się do zamieszkania i jest zamieszkały. Istotą sprawy jest jednak fakt, że do tej pory w ewidencji gminnej widnieje on jako budynek gospodarczy, a nie mieszkalny. Fakt ten bierze się z genezy powstania tego budynku, ponieważ kiedyś taki budynek (tj. częściowo gospodarczy a częściowo mieszkalny) tak został zakwalifikowany.

Po finalnym ukończeniu prac adaptacyjnych, Wnioskodawca zamierza przekwalifikować budynek na mieszkalny.

Reasumując wydatki, które Wnioskodawca zobowiązał się przedłożyć w urzędzie skarbowym w postaci faktur dokumentujących zakup materiałów remontowo-budowlanych dotyczą tegoż właśnie budynku. Problemem tutaj jest fakt, że Wnioskodawca przedłożył całą dokumentację, tj. faktury dokumentujące zakupy materiałów remontowo-budowlanych za okres, o którym mowa w oświadczeniu, dokument potwierdzający własność nieruchomości, której dotyczą wydatki, oświadczenie, że powyższe faktury dotyczyły ww. budynku, a mimo to istniały wątpliwości ze względu na obecny status budynku (budynek gospodarczy). Wnioskodawca postanowił w końcu złożyć korektę deklaracji PIT-23 i wpłacić podatek wraz z odsetkami, aby nie narażać się na dalsze koszty.

W związku z powyższym stanem faktycznym zadano następujące pytanie.

Czy wydatki, które poniósł Wnioskodawca na adaptację swojego budynku niemieszkalnego na własne cele mieszkalne może rozliczyć zgodnie z oświadczeniem złożonym 29 czerwca 2010 r. w urzędzie skarbowym?

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) i e) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód ze sprzedaży nieruchomości może być wydatkowany np. na rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne, własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego, położonego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W przepisie tym nie ma dokładnie określonej daty przekwalifikowania pomieszczeń niemieszkalnych na mieszkalne.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki, które poniósł na adaptację swojego budynku niemieszkalnego na własne cele mieszkalne, może rozliczyć zgodnie z oświadczeniem złożonym 29 czerwca 2010 r., gdyż spełnia on wszystkie warunki zawarte w ustawie, tj. jest właścicielem budynku niemieszkalnego i poniósł wydatki na adaptację tegoż budynku na własne cele mieszkaniowe w okresie dwóch lat od dnia sprzedaży. Fakt, że budynek figuruje w gminie dalej jako budynek gospodarczy wynika jedynie z tego, że prace adaptacyjne nie zostały ukończone wraz zakończeniem tego dwuletniego okresu, w którym mógł ponosić wydatki. Wydatki dalej były ponoszone, tyle że już bez presji czasu i bez konieczności dokumentowania fakturami, jednakże prace adaptacyjne dalej trwały i obecnie są na ukończeniu. Zdaniem Wnioskodawcy, przepis wyraźnie mówi, że wydatki te mogą dotyczyć budynku niemieszkalnego, jeśli w efekcie służy własnym celom mieszkaniowym. Data przekwalifikowania budynku z gospodarczego na mieszkalny nie jest określona w ustawie, tak więc zdaniem Wnioskodawcy, może to być zrobione dopiero po ukończeniu prac adaptacyjnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) – źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

–jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W świetle powyższego przepisu każda czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy stanowi źródło przychodów, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w 2006 r. nabył nieruchomość, którą sprzedał w 2010 r.

Z uwagi na fakt, że od momentu nabycia przez Wnioskodawcę nieruchomości do momentu jej sprzedaży nie upłynęło 5 lat liczonych od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie, sprzedaż ta stanowi dla Wnioskodawcy źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Mając na uwadze, że do nabycia doszło w 2006 r., zastosowanie znajdują przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2007 r.

Zgodnie bowiem z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 217, poz. 1588 ze zm.) – do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) do 31 grudnia 2006 r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2007 r.

I tak stosownie do art. 28 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2007 r. – przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)–c) nie łączy się z przychodami (dochodami) z innych źródeł. Podatek od przychodu, o którym mowa powyżej – zgodnie z art. 28 ust. 2 ww. ustawy – ustala się w formie ryczałtu w wysokości 10% uzyskanego przychodu. Podatek ten jest płatny bez wezwania w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ww. ustawy – przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Jednakże w myśl art. 28 ust. 2a ustawy – zasada, o której mowa w wyżej cytowanym ust. 2 tegoż artykułu, nie ma zastosowania do podatników dokonujących sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), którzy w terminie 14 dni od dnia dokonania tej transakcji złożą oświadczenie, że przychód uzyskany ze sprzedaży przeznaczą na cele określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) lub lit. e).

Zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) ww. ustawy – wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) w części wydatkowanej nie później niż w okresie dwóch lat od dnia sprzedaży:

• na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
• na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
• na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie przeznaczonych pod budowę budynku mieszkalnego, w tym również gruntu lub udziału w gruncie albo prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego,
• na budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, remont lub modernizację własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego, położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
• na rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację – na cele mieszkalne – własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego, położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
  
  

W myśl art. 21 ust. 16 ww. ustawy – przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 32 lit. a) rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takim prawie.

Podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia wynikającego z przywołanego wyżej art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest przeznaczenie przychodów uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości lub praw (nie później niż w okresie dwóch lat od dnia sprzedaży) wyłącznie na wskazane w ustawie cele mieszkaniowe m.in. na adaptację – na cele mieszkalne – własnego budynku niemieszkalnego.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym nie definiują pojęcia „adaptacja”, nie określają również jakiego rodzaju wydatki wchodzą w zakres tego zwolnienia. Wymienione pojęcie należy więc rozumieć w znaczeniu powszechnie stosowanym w zakresie inwestycji. Zatem adaptacja polega na przystosowaniu obiektu do nowej funkcji, której dotychczas nie pełnił.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości przeznaczył w ustawowym terminie na zakup materiałów remontowo-budowlanych w celu adaptacji budynku gospodarczego na budynek mieszkalny. Jednakże ze względu na rozległość prac adaptacyjnym, proces przekwalifikowania budynku niemieszkalnego na mieszkalny nie został jeszcze ukończony. Wnioskodawca planuje przekwalifikować budynek gospodarczy na mieszkalny po ukończeniu prac adaptacyjnych.

Wątpliwość Wnioskodawcy budzi fakt, że prace adaptacyjne nie zostały ukończone wraz z zakończeniem dwuletniego okresu, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) ww. ustawy.

Odnosząc przedstawiony stan faktyczny na grunt rozpatrywanego zwolnienia należy stwierdzić, że ustawodawca nie zastrzegł, że w przypadku ponoszenia wydatków, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) tiret piąty tj. na rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację – na cele mieszkalne – własnego budynku niemieszkalnego, proces tych prac musi zostać zakończony przed upływem 2-letniego okresu aby można było stwierdzić, że poniesiono wydatek na własne cel mieszkaniowe.

Jedyne ograniczenia jakie postawił ustawodawca są takie aby wydatki związane z pracami adaptacyjnymi dotyczyły własnego budynku oraz aby zostały poniesione w wymaganym 2-letnim okresie. Brak jest przesłanki ukończenia w tym okresie prac adaptacyjnych.

Reasumując, wydatki poniesione na adaptację budynku niemieszkalnego na mieszkalny w wymaganym okresie można zaliczyć do wydatków na cele mieszkaniowe i nie jest ważna data zakończenia prac adaptacyjnych. Przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości wydatkowany na adaptację własnego budynku gospodarczego na budynek mieszkalny w okresie od 29 czerwca 2010 r. do 29 czerwca 2012 r. może korzystać ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie – w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.