IBPBII/2/415-741/14/MW
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 2 sierpnia 2014 r. (data otrzymania 11 sierpnia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziału w nieruchomości – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 11 sierpnia 2014 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziału w nieruchomości.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:
W dniu 7 lipca 2014 r. Wnioskodawca sprzedał za cenę 75.000 zł udział 1/2 w nieruchomości zabudowanej. Nieruchomość ta składa się z działki nr 31/4 o powierzchni 0,84 ha. Na działce znajdował się budynek jednorodzinny, parterowy, o powierzchni 121,30 m2 w stanie surowym otwartym wybudowany w 1993 r. W budynku tym do chwili nabycia nie były dokonywane żadne prace (nie ponoszono nakładów).
Nieruchomość będącą przedmiotem sprzedaży Wnioskodawca nabył w wyniku spadku po rodzicach. Matka zmarła 18 lutego 1994 r., natomiast ojciec zmarł 7 lutego 1998 r.
Postanowieniem Sądu Rejonowego z 3 grudnia 2010 r. w wyniku działu spadku po rodzicach Wnioskodawca nabył udział 1/2 w ww. nieruchomości.
Ogółem wartość nieruchomości wynosiła 229.300 zł, a zatem udział 1/4 nabyty przez Wnioskodawcę w spadku miał wartość 57.325 zł. Wartość udziału 1/2 w nieruchomości nabytej w wyniku działu spadku wynosi 56.869 zł. Działka nr 31/4 powstała z podziału działki nr 31 o powierzchni 1,49 ha wycenionej na 90.000 zł. Po podziale działka nr 31/4 posiada powierzchnię 0,84 ha, a zatem wartość działki wynosi 50.738,25, wartość budynku murowanego 63.000 zł, ogółem 113.738,25 zł, 1/2 z 113.738,25 zł = 56.869 zł.
W związku z powyższym stanem faktycznym zadano następujące pytanie:
Czy odpłatne zbycie nabytego majątku podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym?
Zdaniem Wnioskodawcy, dział spadku, który miał miejsce 3 grudnia 2010 r. mieścił się w ramach posiadanego dotychczas udziału w całości majątku nabytego w drodze spadku. W przekonaniu Wnioskodawcy, po dokonaniu działu spadku i ustanowieniu odrębnej własności jego majątek nie został powiększony, zatem dochód, który Wnioskodawca uzyskał ze sprzedaży ww. nieruchomości nie będzie podlegał 19% podatkowi dochodowemu. Właścicielem nieruchomości Wnioskodawca został w 1994 r. i 1998 r., a zatem minęło już 5 lat od pierwotnego nabycia nieruchomości.
Na poparcie własnego stanowiska Wnioskodawca przywołał:
- postanowienie w sprawie interpretacji Naczelnika Urzędu Skarbowego z 6 grudnia 2007 r. Znak: DO/415-67/07/AŚ,
- interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 13 października 2009 r. Znak: IPPB1/415-593/09-2/ES.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) – źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
- nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
- spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
- prawa wieczystego użytkowania gruntów,
–jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.
W świetle powyższego uregulowania, każda czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy stanowi źródło przychodów w rozumieniu tego przepisu, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie, tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w spadku po matce zmarłej 18 lutego 1994 r. oraz ojcu zmarłym 7 lutego 1998 r. nabył łączny udział w masie spadkowej wynoszący 1/4. Postanowieniem Sądu Rejonowego z 3 grudnia 2010 r. w wyniku działu spadku po rodzicach Wnioskodawca nabył udział 1/2 w nieruchomości składającej się z działki nr 31/4 zabudowanej budynkiem jednorodzinnym w stanie surowym otwartym. Ogółem wartość nieruchomości będących przedmiotem działu spadku wynosiła 229.300 zł.
W omawianej sprawie istotne jest więc ustalenie momentu nabycia sprzedanego w 2014 r. udziału w nieruchomości. W myśl art. 924 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2014 r. poz. 121) – spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia. Istotny zatem dla podatku dochodowego jest dzień otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawcy (spadkodawców).
Natomiast stosownie do treści art. 1035 ustawy Kodeks cywilny – jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego stosuje się przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku.
Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem przyznane poszczególnym spadkobiercom stosownie do wielkości ich udziałów, przechodzą na nich. Ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dziale spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadłyby poszczególnym spadkobiercom.
Tak więc na skutek działu spadku następuje „konkretyzacja” składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom. Jeżeli jednak w drodze działu spadku spadkobierca nabywa udział ponad wielkość, którą uprzednio nabył w spadku, to nabycie w drodze działu spadku, w części przekraczającej udział w spadku (nawet wówczas, jeżeli nabycie to następuje nieodpłatnie) należy traktować jako nabycie w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. O tym zaś czy udział uległ powiększeniu nie decyduje subiektywne odczucie dotychczasowego współwłaściciela, lecz obiektywne kryteria odwołujące się do cen rynkowych udziałów przed i po dokonaniu działu spadku. Aby ustalić czy udział uległ powiększeniu należy porównać wartość udziału w masie spadkowej nabytego w spadku z wartością majątku jaki przypadł spadkobiercy w wyniku działu spadku.
W omawianej sprawie, Wnioskodawca wskazuje, że w wyniku działu spadku otrzymał udział 1/2 w nieruchomości zabudowanej o wartości 56.869 zł, podczas gdy jego udział w całej masie spadkowej miał wartość 57.325 zł. Jeżeli zatem w istocie wartość udziału w nieruchomości otrzymanego przez Wnioskodawcę w wyniku działu spadku odpowiada (nie przekracza) wartości łącznego udziału 1/4 nabytego w spadku po rodzicach, tj. po matce zmarłej w 1994 r. i po ojcu zmarłym w 1998 r., to w dacie działu spadku (2010 r.) nie doszło do nabycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy.
W świetle powyższych rozważań należy stwierdzić, że nabycie sprzedanego w 2014 r. udziału w nieruchomości zabudowanej nastąpiło w 1994 r. i 1998 r., co oznacza, że pięcioletni termin, określony zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy upłynął odpowiednio z końcem 1999 r. i 2003 r. Tym samym sprzedaż tego udziału w nieruchomości w 2014 r. nie stanowi w ogóle źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Stanowisko Wnioskodawcy należało uznać zatem za prawidłowe.
Odnosząc się do przywołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych wskazać należy, że orzeczenia te dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast organy podatkowe, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, ponieważ nie stanowią materialnego prawa podatkowego.
Do wniosku Wnioskodawca dołączył plik dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest zobowiązany ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie – w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.
