INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 stycznia 2012r. (data wpływu 31 stycznia 2012r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• zwolnienia od podatku VAT świadczonych przez Wnioskodawcę usług szkoleniowych na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o VAT – jest prawidłowe,
• zwolnienia od podatku VAT świadczonych przez Wnioskodawcę usług szkoleniowych na podstawie § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 31 stycznia 2012r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT usług szkoleniowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca, prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą N., jest podmiotem świadczącym m.in. usługi szkoleniowe. W ramach swojej działalności Wnioskodawca podpisał umowę z Powiatem L. na przeprowadzenie dla pracowników Powiatu szkoleń z zakresu prawa administracyjnego, postępowania administracyjnego, prawa ochrony środowiska oraz gospodarki nieruchomościami i procesów inwestycyjnych. Szkolenia powyższe sfinansowane są ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego, poddziałanie 5.2.1 Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki. W szkoleniach biorą udział pracownicy Powiatu, a więc jednostki sektora finansów publicznych. Szkolenia pozostają w ścisłym związku z obowiązkami służbowymi wykonywanymi przez uczestników danego szkolenia, a więc w szkoleniu z zakresu prawa administracyjnego biorą udział pracownicy Powiatu zajmujący się prawem administracyjnym, w szkoleniu z zakresu prawa ochrony środowiska – specjaliści z zakresu ochrony środowiska, a w szkoleniu z zakresu gospodarki nieruchomościami i procesów inwestycyjnych – specjaliści z zakresu gospodarki nieruchomościami i procesów inwestycyjnych. Usługi szkoleniowe świadczone przez Wnioskodawcę w przedmiotowej sprawie są w 100% finansowane ze środków publicznych. W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, prowadzone przez niego szkolenia można uznać za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca pragnie również nadmienić, iż nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, nie posiada zaświadczenia o wpisie do ewidencji szkół i placówek niepublicznych, a w zakresie przedmiotowych usług nie uzyskał akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi nie są prowadzane w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, nie można ich również zakwalifikować do usług w zakresie kształcenia lub wychowania, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaką stawką podatku od towarów i usług powinny być opodatkowane świadczone przez Wnioskodawcę, w przedmiotowej sprawie, szkolenia, przy założeniu, że są one w całości finansowane ze środków publicznych...

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedmiotowej sytuacji można zastosować zwolnienie z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku od towarów i usług.

Usługi Wnioskodawcy są zdecydowanie inne niż te, wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 wskazanej ustawy, gdyż Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty, w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, prowadzącą usługi w zakresie kształcenia i wychowania, nie jest też uczelnią, jednostką naukową Polskiej Akademii Nauk ani jednostką badawczo – rozwojową prowadzącą usługi w zakresie kształcenia na poziomie wyższym.

Usługi szkoleniowe świadczone przez Wnioskodawcę z całą pewnością można uznać za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego z racji tego, że w poszczególnych szkoleniach biorą udział pracownicy Powiatu, których zakres obowiązków służbowych jest ściśle związany z tematyką realizowaną podczas szkolenia, w którym biorą udział.

W tym wypadku powołać się także należy na rozporządzenie Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Artykuł 14 tego rozporządzenia, będącego częścią porządku prawnego obowiązującego na terytorium RP, wyjaśnia, że przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego należy rozumieć nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych.

Co prawda usługi świadczone przez Wnioskodawcę nie wypełniają dyspozycji z punktów 29 lit. a i b wymienionego powyżej przepisu ustawy, czyli nie są prowadzone w formach i na zasadach prowadzonych w odrębnych przepisach, a Wnioskodawca nie uzyskał akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, ale wypełniają dyspozycję punktu 29 lit. c, czyli finansowane są w całości ze środków publicznych – w tym przypadku ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego – Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki.

Istotny wpływ na stanowisko Wnioskodawcy ma też § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym zwolnione są z podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych.

Biorąc pod uwagę powyższe Wnioskodawca uważa, iż we wskazanej sytuacji może stosować zwolnienie z VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie:

• zwolnienia od podatku VAT świadczonych przez Wnioskodawcę usług szkoleniowych na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o VAT – uznaje się za prawidłowe,
• zwolnienia od podatku VAT świadczonych przez Wnioskodawcę usług szkoleniowych na podstawie § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. – uznaje się za nieprawidłowe.
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT – obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011r. – w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

– oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane;

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

– oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Ponadto zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.) zwalnia się od podatku:

• usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane,
• usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.
  
  

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 288 s. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych – Wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EWG ze zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) Dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i) obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – Dz. Urz. UE L Nr 347, s. 1 ze zm.), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Od dnia 1 lipca 2011r. obowiązuje natomiast rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011r., ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 77, s. 1). Zgodnie z art. 44 tego rozporządzenia, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca jest podmiotem świadczącym usługi szkoleniowe. Wnioskodawca podpisał umowę z Powiatem na przeprowadzenie dla pracowników Powiatu szkoleń z zakresu prawa administracyjnego, postępowania administracyjnego, prawa ochrony środowiska oraz gospodarki nieruchomościami i procesów inwestycyjnych. Szkolenia powyższe sfinansowane są ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego, poddziałanie 5.2.1 Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki. W szkoleniach biorą udział pracownicy Powiatu, a więc jednostki sektora finansów publicznych. Szkolenia pozostają w ścisłym związku z obowiązkami służbowymi wykonywanymi przez uczestników danego szkolenia, a więc w szkoleniu z zakresu prawa administracyjnego biorą udział pracownicy Powiatu zajmujący się prawem administracyjnym, w szkoleniu z zakresu prawa ochrony środowiska – specjaliści z zakresu ochrony środowiska, a w szkoleniu z zakresu gospodarki nieruchomościami i procesów inwestycyjnych – specjaliści z zakresu gospodarki nieruchomościami i procesów inwestycyjnych. Usługi szkoleniowe świadczone przez Wnioskodawcę w przedmiotowej sprawie są w 100% finansowane ze środków publicznych.

Wnioskodawca wskazał we wniosku, że nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, nie posiada zaświadczenia o wpisie do ewidencji szkół i placówek niepublicznych. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że nie jest też uczelnią, jednostką naukową Polskiej Akademii Nauk ani jednostką badawczo-rozwojową prowadzącą usługi w zakresie kształcenia na poziomie wyższym.

Wnioskodawcy nie przysługuje zatem zwolnienie od podatku VAT dla świadczonych przez niego usług szkoleniowych na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT.

W szkoleniach biorą udział pracownicy Powiatu, a szkolenia pozostają w ścisłym związku z obowiązkami służbowymi wykonywanymi przez uczestników danego szkolenia.

Biorąc pod uwagę przedstawione powyżej przepisy prawa oraz przedmiotowy stan faktyczny stwierdzić należy, że tak scharakteryzowane usługi szkoleniowe należy uznać za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego.

Jednocześnie z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że przedmiotowe usługi są finansowane w całości ze środków publicznych.

W świetle powyższego w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajduje zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o VAT, zgodnie z którym zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26 finansowane w całości ze środków publicznych.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, że prowadzone przez Wnioskodawcę szkolenia powinny być zwolnione od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o VAT, należało uznać za prawidłowe.

W przedmiotowej sprawie nie znajduje natomiast zastosowania zwolnienie od podatku VAT świadczonych przez Wnioskodawcę usług na podstawie powołanego przez Wnioskodawcę we własnym stanowisku § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi są bowiem w 100%, czyli w całości, finansowane ze środków publicznych, zatem korzystają ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o VAT, a nie na podstawie § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia.

W związku z powyższym za nieprawidłowe należało uznać stanowisko Wnioskodawcy, że wpływ na rozstrzygnięcie w przedmiotowej sprawie ma § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto należy zauważyć, że niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.