Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP1/443-137/13/MN
z 25 kwietnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 6 lutego 2013 r. (data wpływu 13 lutego 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku utraty prawa do zwolnienia podmiotowego (na podstawie art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług) w związku ze sprzedażą samochodu osobowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 lutego 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie utraty prawa do zwolnienia podmiotowego (na podstawie art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług) w związku ze sprzedażą samochodu osobowego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Od lipca 2011 r. prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie nauki jazdy (PKD 85.53.Z). Z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej nie jest Pan czynnym podatnikiem podatku VAT. Na rozpoczęcie działalności gospodarczej otrzymał Pan wsparcie finansowe w formie dotacji w ramach działania 6.2 „Wsparcie oraz promocja przedsiębiorczości i samozatrudnienia” Priorytet VI POKL - Rynek pracy otwarty dla wszystkich. Ze środków otrzymanych z dotacji zakupił Pan samochód osobowy Toyota Yaris, który był niezbędny do prowadzenia działalności w zakresie nauki jazdy samochodem osobowym, przy czym samochód był droższy (45.900 zł) niż otrzymana dotacja (40.000 zł), w związku z czym różnica pokryta została z własnych środków. Samochód ten został przez Pana wprowadzony do ewidencji środków trwałych w miesiącu zakupu w cenie nabycia. Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, otrzymana dotacja nie stanowiła u Pana przychodu podatkowego, a zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 45 ustawy, odpisy amortyzacyjne od wartości samochodu pokrytej otrzymaną dotacją nie stanowiły kosztu uzyskania przychodu. Do kosztów uzyskania przychodu zaliczył Pan wyłącznie odpisy amortyzacyjne od tej części wartości samochodu, od której zakup został sfinansowany z własnych środków. W listopadzie 2012 r. wymieniony środek trwały został sprzedany, a przychód uzyskany ze sprzedaży został zaliczony do pozostałych przychodów z działalności gospodarczej. W związku z faktem iż nie jest Pan czynnym podatnikiem VAT i przy zakupie samochodu nie miał prawa do ewentualnego odliczenia podatku VAT w całości ani w części, przy sprzedaży samochodu nie wystąpił u Pana obowiązek naliczenia podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie podatku od towarów i usług:

Czy z tytułu dostawy samochodu osobowego będącego środkiem trwałym utracił Pan prawo do zwolnienia od podatku VAT (art. 113 ust. 13 ustawy o VAT)?

Pana zdaniem, sprzedając samochód będący środkiem trwałym nie utracił Pan prawa do zwolnienia od podatku VAT na mocy art. 113 ust. 13 pkt 1b, gdyż sprzedaż tego samochodu nie podlegała opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści przepisu art. 7 ust. 1 powołanej ustawy, dostawą towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Z art. 8 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do art. 15 ust 1 ww. ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust 2 ustawy).

Wskazać w tym miejscu należy, iż z dniem 1 kwietnia 2013 r. zmianie uległo brzmienie powołanego art. 15 ust. 2, zgodnie z którym działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody.

W myśl art. 96 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Jak stanowi art. 96 ust. 3 ww. ustawy, podmioty wymienione w art. 15, zwolnione od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 i art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Zgodnie z przepisem art. 96 ust. 4 ww. ustawy, naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako „podatnika VAT czynnego” lub w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 – jako „podatnika VAT zwolnionego”.

Stosownie do art. 96 ust. 5 ww. ustawy, jeżeli podmioty, o których mowa w ust. 3, rozpoczną dokonywanie sprzedaży opodatkowanej, utracą zwolnienie od podatku lub zrezygnują z tego zwolnienia, obowiązane są do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 1, a w przypadku podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT zwolnieni – do aktualizacji tego zgłoszenia, w terminach:

1. przed dniem dokonania pierwszej sprzedaży towaru lub usługi, innych niż zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-13 oraz art. 82 ust. 3, w przypadku rozpoczęcia dokonywania tej sprzedaży;
2. przed dniem, w którym podatnik traci prawo do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku utraty tego prawa;
3. przed początkiem miesiąca, w którym podatnik rezygnuje ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3 oraz w art. 113 ust. 1, w przypadku rezygnacji z tego zwolnienia;
4. przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5, w przypadku rezygnacji ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 9.

Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel (art. 43 ust. 2 ustawy).

Ponadto w myśl art. 113 ust. 1 cyt. ustawy zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

W myśl art. 113 ust. 2 cyt. ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Z art. 113 ust. 5 ww. ustawy wynika, że jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę (…).

Stosownie do art. 113 ust. 9 ustawy, podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Jak wynika z art. 113 ust. 11 ustawy, podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, świadczenia usług, dla których zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 podatnikiem jest ich usługobiorca, oraz podatników:

1. dokonujących dostaw:

1. wyrobów z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali,
   
2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, z wyjątkiem energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0) i wyrobów tytoniowych w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym,
   
3. nowych środków transportu,
   
4. terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę;

2. świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie;

3. nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Z powyższego wynika, iż ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do alternatywnego wyboru, zarejestrowania się jako podatnik VAT czynny, bądź pozostania podatnikiem VAT zwolnionym. Powyższy wybór jest dobrowolną decyzją każdego podatnika, którego wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła pewnego określonego limitu kwoty. W chwili przekroczenia tej kwoty zwolnienie traci moc, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę. Istnieją jednak przesłanki negatywne, które uniemożliwiają podatnikowi skorzystanie z tego prawa. Powołany przepis art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. b ustawy wyklucza bowiem możliwość korzystania ze zwolnienia podmiotowego przez podatników dokonujących dostaw towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym z wyjątkiem energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0) i wyrobów tytoniowych w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym. W tym przypadku podatnik od samego początku, od pierwszej czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług obowiązany jest dokonać rejestracji jako podatnik VAT czynny.

Zasady opodatkowania wyrobów akcyzowych podatkiem akcyzowym określa ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 ze zm.).

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ww. ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Zgodnie z powołanym artykułem samochody osobowe podlegają opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

Ze złożonego wniosku wynika, że od lipca 2011 r. prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie nauki jazdy, z tytułu której nie jest czynnym podatnikiem VAT. Na rozpoczęcie działalności gospodarczej otrzymał Pan wsparcie finansowe w formie dotacji i z tych środków zakupił samochód osobowy Toyota Yaris, który był niezbędny do prowadzenia działalności w zakresie nauki jazdy samochodem osobowym. Samochód ten został przez Pana wprowadzony do ewidencji środków trwałych w miesiącu zakupu w cenie nabycia.

W listopadzie 2012 r. wymieniony środek trwały został sprzedany. W związku z faktem iż nie jest Pan czynnym podatnikiem VAT i przy zakupie samochodu nie miał prawa do ewentualnego odliczenia podatku VAT w całości ani w części, przy sprzedaży samochodu nie wystąpił obowiązek naliczenia podatku VAT.

Mając na uwadze treść art. 43 ust. 1 pkt 2 oraz ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług należy stwierdzić, że prawo do zastosowania zwolnienia ma podatnik, dokonujący dostawy ruchomości, w stosunku do których okres ich używania wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tym towarem jak właściciel oraz nie przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Łączne spełnienie tych warunków skutkuje prawem do korzystania ze zwolnienia od podatku. W związku z tym, jeżeli faktycznie przedmiotowy samochód osobowy spełnia definicję towaru używanego, tj. od momentu wprowadzenia przedmiotowego samochodu osobowego do ewidencji środków trwałych do chwili sprzedaży upłynął okres co najmniej 6 miesięcy i w stosunku do tego towaru nie przysługiwało Panu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, tym samym zostały spełnione oba warunki określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 oraz ust. 2 ustawy.

Zatem przedmiotowa dostawa samochodu osobowego korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 oraz art. 43 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ponadto ze względu na to, że samochód osobowy, o którym mowa we wniosku spełnia, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 oraz art. 43 ust. 2 ustawy o VAT definicję towaru używanego, jego odpłatnej dostawy jako towaru zaliczanego przez podatnika na podstawie przepisów o podatku dochodowym do środków trwałych nie wlicza się w myśl art. 113 ust. 2 ustawy o VAT, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1.

Jednakże mając na uwadze wskazany wyżej przepis art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. b ustawy o VAT, zgodnie z którym podatnicy dokonujący dostawy towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym nie mogą korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, niezależnie od wielkości obrotów stwierdzić należy, że skoro sprzedawany samochód osobowy jest towarem podlegającym opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, w przypadku dokonania odpłatnej dostawy przedmiotowego samochodu, bez względu na jej wartość oraz fakt zaliczenia towaru do środków trwałych, utracił Pan prawo do korzystania ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy o VAT.

Należy przy tym wskazać, że zgodnie z art. 96 ust. 5 pkt 2 ustawy o VAT podmioty, o których mowa w ust. 3 przed dniem, w którym tracą prawo do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku utraty tego prawa obowiązane są do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 1.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego należy zatem wskazać, że tylko w sytuacji, kiedy od momentu sprzedaży przedmiotowego samochodu dokonywane przez Pana świadczenia stanowiły (będą stanowiły) wyłącznie czynności zwolnione przedmiotowo, nie miał (nie będzie miał) obowiązku rejestracji dla potrzeb podatku od towarów i usług.

Natomiast jeśli po dostawie wskazanego we wniosku samochodu osobowego wykonał (wykona) Pan czynności opodatkowane (inne niż przedmiotowo zwolnione od podatku), to przed dniem wykonania pierwszej po sprzedaży samochodu czynności opodatkowanej, był (będzie) Pan obowiązany do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego do naczelnika właściwego urzędu skarbowego w celu rejestracji dla potrzeb podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Pana, iż nie utraci prawa do korzystania ze zwolnienia podmiotowego w związku ze sprzedażą używanego środka trwałego, którym jest samochód osobowy, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.