Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/443-1228/14/KO
z 26 lutego 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 4 grudnia 2014 r. (data wpływu 8 grudnia 2014 r.), uzupełnionym pismem z 19 stycznia 2015 r. (data wpływu 27 stycznia 2015 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności udzielenia pożyczki (pożyczek) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony pismem z 19 stycznia 2015 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności udzielenia pożyczki (pożyczek).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (w dacie składania wniosku spółka w organizacji) po rejestracji będzie spółką prawa polskiego, zarejestrowaną w Polsce oraz rezydentem podatkowym w Polsce („Spółka Finansująca”). Spółka Finansująca zamierza udzielić pożyczki lub pożyczek spółce matce („Pożyczkobiorca”) na zakup przez spółkę matkę udziałów lub akcji w spółce kapitałowej. Zakres działalności Spółki Finansującej, określony w jej umowie spółki obejmuje „pozostałe formy udzielania kredytów” - PKD 64.92. Zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności, podklasa ta obejmuje między innymi zapewnienie długoterminowego finansowania działalności przemysłowej oraz pożyczki pieniężne poza systemem bankowym.

Spółka Finansująca sfinansuje pożyczkę na rzecz Pożyczkobiorcy ze środków zewnętrznych, w tym może uzyskać odpowiednie środki na ten cel z pożyczki/kredytu bankowego lub pożyczek/kredytów bankowych. Spółka Finansująca udzieli pożyczkę lub pożyczki Pożyczkobiorcy w celu zarobkowym, w tym w celu osiągnięcia zysku w postaci odsetek od pożyczki lub pożyczek. Odsetki będą płatne w odpowiednich okresach płatności odsetek.

Pożyczkobiorca jest spółka prawa polskiego, zarejestrowaną w Polsce oraz rezydentem podatkowym w Polsce. Pożyczkobiorca jest spółką zarejestrowaną w Polsce, jako czynny podatnik VAT.

Spółka Finansująca będzie zarejestrowana jako czynny podatnik VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy pożyczka (lub pożyczki) udzielona (udzielone) Pożyczkobiorcy przez Spółkę Finansującą stanowi (stanowią) usługę (usługi) zwolnioną (zwolnione) z VAT w Spółce Finansującej? W rezultacie, czy z tytułu wykonania przez Spółkę Finansującą tych usług (dokonania tych czynności), Spółka Finansująca jest zwolniona z VAT w Polsce?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Pożyczka (pożyczki) udzielona (udzielone) Pożyczkobiorcy przez Spółkę Finansującą stanowi (stanowią) usługę (usługi) zwolnioną (zwolnione) z VAT w Spółce Finansującej. W rezultacie, z tytułu wykonania przez Spółkę Finansującą tych usług (dokonania tych czynności), Spółka Finansująca jest zwolniona z VAT w Polsce.

Uzasadnienie stanowiska Spółki w sprawie

1. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez odpłatne świadczenie usług należy rozumieć, na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT (przy czym przez dostawę towarów należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel).
2. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Czynności polegające na udzielaniu oprocentowanych pożyczek pieniężnych stanowią odpłatne świadczenie usług i podlegają opodatkowaniu VAT. Udzielanie oprocentowanych pożyczek przez podatnika spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy.
3. W omawianym przypadku usługi (udzielenie pożyczki lub pożyczek) będą wykonywane w kraju przez Spółkę Finansującą na rzecz Pożyczkobiorcy. W tym więc przypadku, za podatnika dla celów VAT odnośnie tych usług należy uznać Spółkę Finansująca. Kwalifikacja ta wynika z treści art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Definicja ta ma charakter uniwersalny, co oznacza, że podatnikiem (w rozumieniu ustawy o VAT) są te wszystkie podmioty, które występują w zawodowym obrocie gospodarczym. Zatem jeżeli podatnik dokona czynności w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej to niezależnie od tego, czy taka czynność zostanie zaklasyfikowana jako typowa dla prowadzonej przez niego działalności, czy też poboczna, będzie on podatnikiem VAT z tytułu tej czynności. W konsekwencji, należy przyjąć, iż w stanie faktycznym opisanym w opisie zdarzenia przyszłego, udzielenie oprocentowanej pożyczki lub oprocentowanych pożyczek pieniężnych, będzie podlegało opodatkowaniu VAT, ponieważ stanowi działalność gospodarczą w powyższym rozumieniu. Na powyższą ocenę nie będzie mieć wpływu czy są one dokonywane przez podmiot mający formalny status instytucji finansowej (np. banku).
4. Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w doktrynie prawa podatkowego oraz w interpretacjach prawa podatkowego wydawanych przez Ministra Finansów i opublikowanych na stronie internetowej Ministerstwa Finansów. W interpretacji z dnia 13 sierpnia 2013 r. nr IBPP2/443-427/13/ICz, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach wskazał na przykład, iż: „(...) udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie bowiem pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług. Udzielenie pożyczki stanowi świadczenie na rzecz innego podmiotu, polegające na udostępnieniu kapitału na wskazany w umowie okres czasu. Czynność udzielenia pożyczki w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w zamian za wynagrodzenie (odsetki), stanowi zatem odpłatne świadczenie usług, co do zasady, podlegające opodatkowaniu VAT. Zatem, odsetki otrzymane z tytułu udzielonej pożyczki stanowią wynagrodzenie z tytułu wykonania tej czynności. Ponadto należy zauważyć, iż wpis przedmiotu działalności gospodarczej (według klasyfikacji PKD) do rejestru KRS nie ma decydującego znaczenia dla określenia zakresu wykonywanej faktycznie działalności, a w konsekwencji do określenia czy podmiot prawa podatkowego z tytułu wykonywanych czynności staje się podatnikiem w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług”.
5. Analogiczne stanowisko zostało wyrażone również w następujących interpretacjach prawa podatkowego: (i) Interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy w dniu 9 kwietnia 2013 r. nr ITPP1/443-39/13/TS; (ii) interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy w dniu 24 października 2013 r. nr ITPP2/443-757/13/RS; (iii) interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 15 października 2013 r. nr IPPP1/443-882/13-2/ISZ; (iv) interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w dniu 12 września 2013 r. nr ILPP2/443-552/13-2/MN; (v) Interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w dniu 1 sierpnia 2013 r. nr ILPP1/443-393/13-2/AI.
6. Stanowisko Spółki Finansującej znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie, w tym w szczególności w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 czerwca 2009 r. (sygn. akt I FSK 903/08), w którym sąd wskazał, że: „Aby jednak usługa była objęta podatkiem od towarów i usług (choć zwolniona z tego podatku), musi być wykonywana przez osobę, która działa w tym zakresie w charakterze podatnika VAT. Pożyczka musi więc być udzielana w ramach jej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 u.p.tu. z 2004 r. Nie jest przy tym istotne, czy spółka w zakresie swojej działalności ma wyszczególnione usługi pośrednictwa finansowego”.
7. Odnosząc powyższe rozważania do zdarzenia przyszłego zaprezentowanego przez Spółkę Finansującą, należy uznać, iż Spółka Finansująca (pożyczkodawca) udzielając pożyczki lub pożyczek Pożyczkobiorcy będzie działała w charakterze podatnika VAT. Udzielanie pożyczek będzie bowiem miało charakter odpłatny i dlatego stanowi działanie wykonywane w ramach działalności gospodarczej Spółki Finansującej.
8. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, zwolnione z VAT są usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych. Z treści art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, wyraźnie wynika, iż intencją ustawodawcy było objęcie zwolnieniem z VAT wszelkich usług udzielania kredytów i pożyczek pieniężnych, zarówno tych wykonywanych przez banki, jak i inne podmioty gospodarcze, niemające statusu instytucji finansowych. Powyższe zwolnienie ma bowiem charakter przedmiotowy a nie podmiotowy, tj. zwolnione z opodatkowania VAT są dane usługi niezależnie od tego kto je świadczy. Znajduje to potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych, np. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 20 kwietnia 2011 r. nr IPPP3/443-108/11-2/LK lub Interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 14 października 2011 r. nr PPP3/443-1251/11-4/SM.
9. Warto przy tym zaznaczyć, że stanowisko prezentowane przez Spółkę Finansującą znalazło potwierdzenie w wydanych już indywidualnych interpretacjach przepisów prawa podatkowego. Przykładem takich interpretacji są interpretacje: Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 11 czerwca 2014 r. (ILPP1/443-252/14-2/AW), Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 4 czerwca 2014 r. (IPPP1/443-317/14-3/AP), Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 29 maja 2014 r. (IPTPP2/443-234/14-2/JS), Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 8 maja 2014 r. (IPPP3/443-183/14-2/IG), Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 28 kwietnia 2014 r. (ITPP1/443-136/14/AP).
10. Odnosząc powyższe rozważania do zdarzenia przyszłego zaprezentowanego we wniosku przez Spółkę Finansującą, należy uznać, że pożyczka lub pożyczki, które otrzyma Pożyczkobiorca od Spółki Finansującej stanowi lub stanowią usługę opodatkowaną VAT na poziomie Spółki Finansującej, korzystającą ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT. Do rozliczenia tej transakcji w zakresie VAT obowiązana jest Spółka Finansująca, jako świadcząca przedmiotowe usługi. Innymi słowy, Spółka Finansująca z tytułu wykonania (przez siebie) tych usług (dokonania tych czynności) będzie zwolniona z VAT w Polsce.
    
    

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności sformułowany został odpowiednio w art. 7 oraz art. 8 ww. ustawy. I tak, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Natomiast na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zatem każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi, co do zasady, usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej jednak muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

1. w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
2. świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).
   
   

Należy podkreślić, że oba ww. warunki winny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało, jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Dana czynność podlega opodatkowaniu podatkiem VAT wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej - na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy - rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zmiany wprowadzone od dnia 1 kwietnia 2013 r. w treści art. 15 ust. 2 ustawy o VAT w sposób ściślejszy odwzorowują pojęcie podatnika i działalności gospodarczej, przyjęte na gruncie Dyrektywy 2006/112/WE. Zmiana ta uwzględnia również wnioski płynące z tez wyroku TSUE w sprawie C-180/10 i C-181/10. Należy wskazać, że nowe brzmienie art. 15 ust. 2 ustawy o VAT jednoznacznie wskazuje, że nie jest realizowana opcja uznania za podatnika każdego, kto dokonuje określonych transakcji związanych z działalnością gospodarczą w sposób okazjonalny. W konsekwencji zawężenia definicji działalności gospodarczej nastąpiło pewne ograniczenie kręgu podmiotów będących podatnikami. Wprowadzana zmiana nie oznacza jednak, że nie jest objęty podatkiem od towarów i usług podmiot, który prowadząc działalność gospodarczą wykona np. tylko jedną transakcję.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka Finansująca (Wnioskodawca) zamierza udzielić pożyczki lub pożyczek spółce matce (pożyczkobiorcy) na zakup przez spółkę matkę udziałów lub akcji w spółce kapitałowej. Zakres działalności Spółki Finansującej, określony w jej umowie spółki obejmuje „pozostałe formy udzielania kredytów” - PKD 64.92. Zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności, podklasa ta obejmuje między innymi zapewnienie długoterminowego finansowania działalności przemysłowej oraz pożyczki pieniężne poza systemem bankowym. Spółka Finansująca będzie zarejestrowana jako czynny podatnik VAT.

Spółka Finansująca sfinansuje pożyczkę na rzecz Pożyczkobiorcy ze środków zewnętrznych, w tym może uzyskać odpowiednie środki na ten cel z pożyczki/kredytu bankowego lub pożyczek/kredytów bankowych. Spółka Finansująca udzieli pożyczkę lub pożyczki Pożyczkobiorcy w celu zarobkowym, w tym w celu osiągnięcia zysku w postaci odsetek od pożyczki lub pożyczek. Odsetki będą płatne w odpowiednich okresach płatności odsetek.

Pożyczkobiorca jest spółka prawa polskiego, zarejestrowaną w Polsce oraz rezydentem podatkowym w Polsce. Pożyczkobiorca jest spółką zarejestrowaną w Polsce, jako czynny podatnik VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy udzielenie pożyczki (pożyczek) przez Wnioskodawcę będącego Spółką Finansującą spółce matce podlega zwolnieniu od podatku od towarów.

Istota umowy pożyczki zawarta została w art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz U. z 2014 r., poz. 121 ze zm.). Zgodnie z art. 720 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. W wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę. Zasilają one jednak tylko czasowo majątek biorącego pożyczkę, który obowiązany jest do zwrotu, tj. do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju.

Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie bowiem pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług. Udzielenie pożyczki stanowi świadczenie na rzecz innego podmiotu, polegające na udostępnieniu kapitału na wskazany w umowie okres czasu. Czynność udzielenia pożyczki w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w zamian za wynagrodzenie (odsetki), stanowi zatem odpłatne świadczenie usług, co do zasady, podlegające opodatkowaniu VAT. Zatem, odsetki otrzymane z tytułu udzielonej pożyczki stanowią wynagrodzenie z tytułu jej udzielenia.

W przypadku usług polegających na udzielaniu pożyczek, podstawę opodatkowania zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy stanowi zapłata, którą świadczący usługę otrzymał lub ma otrzymać od usługobiorcy lub osoby trzeciej, czyli inaczej określając odsetki od udzielonej pożyczki (otrzymane, jak również niezapłacone, których termin zapłaty upłynął – czyli odsetki, które stały się wymagalne).

W związku z udzieloną pożyczką pobierane jest wynagrodzenie w postaci ustalonych odsetek. Opłaty te pobierane przez pożyczkodawcę są ściśle związane z uzyskaniem korzyści przez pożyczkobiorcę. Zaznaczyć należy, że skoro czynność udzielenia pożyczki jest na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług uznana za świadczenie usług podlegające tej ustawie, zatem wszelkie opłaty związane z zawartą umową pożyczki podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz wskazane wyżej przepisy należy stwierdzić, że czynność udzielenia pożyczki (pożyczek), będzie spełniać przesłanki uznania tej czynności za podlegającą opodatkowaniu. Udzielenie bowiem pożyczki (pożyczek) przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług. Udzielenie pożyczki (pożyczek) stanowi świadczenie na rzecz innego podmiotu, polegające na udostępnieniu kapitału na wskazany w umowie okres czasu.

W konsekwencji czynność udzielenia przez Wnioskodawcę pożyczki (pożyczek) na rzecz innego podmiotu gospodarczego tj. spółki matki będzie stanowiła na terytorium kraju odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

I tak, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

Stosownie do art. 43 ust. 13 ustawy o VAT zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41.

W świetle art. 43 ust. 15 ustawy zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do:

1. czynności ściągania długów, w tym factoringu;
2. usług doradztwa;
3. usług w zakresie leasingu.
   
   

Biorąc pod uwagę powyższe, stwierdzić należy, że udzielenie przez Wnioskodawcę pożyczki (pożyczek) na rzecz innego podmiotu gospodarczego jako odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT będzie stanowiło czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, jednak z uwagi na fakt, iż powyższa usługa mieści się w zakresie czynności, o których mowa w cyt. art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT – korzystać będzie ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie tego przepisu.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego, a w szczególności gdyby usługa udzielania pożyczek była świadczona przez Wnioskodawcę dla stałego miejsca prowadzenia działalności lub siedziby działalności pożyczkobiorcy znajdujących się poza terytorium kraju.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.