Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB3/423-746/14-2/MC
z 8 października 2014 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko — przedstawione we wniosku z dnia 16 lipca 2014 r. (data wpływu 23 lipca 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy odsetki od pożyczki (pożyczek) udzielonych przez nowego Pożyczkodawcę, mogą stanowić koszt podatkowy wnioskodawcy w momencie kapitalizacji tj. w momencie powiększenia salda kwoty głównej pożyczki (pożyczek) o wartość odsetek naliczonych za dany okres, a niezapłaconych w gotówce bądź nieuregulowanych w inny sposób – jest prawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 23 lipca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy odsetki od pożyczki (pożyczek) udzielonych przez nowego Pożyczkodawcę, mogą stanowić koszt podatkowy wnioskodawcy w momencie kapitalizacji tj. w momencie powiększenia salda kwoty głównej pożyczki (pożyczek) o wartość odsetek naliczonych za dany okres, a niezapłaconych w gotówce bądź nieuregulowanych w inny sposób.


We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.


Wnioskodawca jest polskim podatnikiem PDOP, podlegającym w Polsce opodatkowaniu od całości swoich dochodów. Jedynym udziałowcem (udziałowcem) Wnioskodawcy jest holenderska spółka kapitałowa – U. Wnioskodawca, jako członek globalnej grupy kapitałowej L., prowadzi działalność w zakresie świadczenia usług telekomunikacyjnych, włączając usługi związane z telewizją kablową, dostępem do Internetu oraz usługi VoIP.

Wnioskodawca (bądź podmioty, w stosunku do których Wnioskodawca jest sukcesorem prawno- podatkowym) w latach 1994 - 2013 zawierał umowy pożyczek z podmiotami powiązanymi i otrzymywał środki z tych pożyczek jako pożyczkobiorca. Pożyczki udzielane były w PLN i walucie obcej. Pożyczki były przeznaczone na finansowanie bieżącej działalności gospodarczej Wnioskodawcy, włączając między innymi nabycie udziałów w innych podmiotach lub refinansowanie istniejącego długu.

Aktualnie wierzycielem Wnioskodawcy z tytułu tych pożyczek jest kapitałowa spółka francuska (dalej: Obecny Pożyczkodawca) niebędąca ani bezpośrednim udziałowcem (wspólnikiem) Spółki, ani podmiotem, którego udziały posiadałby bezpośredni udziałowiec (wspólnik) Spółki. Przedmiotowe umowy pożyczek, czy też odsetki od tych umów pożyczek, nie są objęte restrykcjami wynikającymi z przepisów o tzw. cienkiej / niedostatecznej kapitalizacji, czyli przepisami art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o PDOP.

Aktualnie Wnioskodawca rozważa restrukturyzację zadłużenia poprzez zaciągnięcie nowej pożyczki lub pożyczek w PLN lub w walucie obcej celem spłaty obecnego zadłużenia (kwot głównych oraz naliczonych odsetek od pożyczek).

Wnioskodawca rozważa zawarcie nowej umowy pożyczki (czy też nowych umów pożyczek) z holenderską spółką kapitałową (dalej: Nowy Pożyczkodawca) podlegającą w Holandii nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, będącą podmiotem powiązanym kapitałowo ze Spółką. Co istotne, Nowy Pożyczkodawca nie będzie ani podmiotem posiadającym co najmniej 25% udziałów Spółki (określanych według praw głosu), czyli nie będzie „spółką matką" Wnioskodawcy, ani nie będzie podmiotem, w którym wspólnik Spółki (posiadający co najmniej 25% udziałów Spółki określanych według praw głosów) posiada co najmniej 25% udziałów określanych według praw głosu, czyli nie będzie „spółką siostrą" Wnioskodawcy.

Środki z pożyczki lub pożyczek udzielonych przez Nowego Pożyczkodawcę zostaną w całości wykorzystane na spłatę zadłużenia (kwot głównych oraz naliczonych odsetek) względem Obecnego Pożyczkodawcy.

Umowa pożyczki (umowy pożyczek) zawarta pomiędzy Wnioskodawcą a Nowym Pożyczkodawcą będzie zawierać postanowienia dotyczące kapitalizacji naliczonych i niezapłaconych odsetek (tj. w momencie kapitalizacji, skapitalizowane odsetki powiększą saldo kwoty głównej pożyczki). W rezultacie, skapitalizowane odsetki będą zwiększać kwotę zadłużenia Wnioskodawcy, od której będą kalkulowane odsetki należne Nowemu Pożyczkodawcy w kolejnych okresach.

W związku z opisanym powyżej mechanizmem kapitalizacji odsetek od nowej pożyczki (nowych pożyczek) udzielonej Wnioskodawcy przez Nowego Pożyczkodawcę, Wnioskodawca pragnie potwierdzić, iż moment kapitalizacji odsetek powinien być traktowany jako moment, w którym skapitalizowane odsetki mogą zostać odniesione w koszty podatkowe Wnioskodawcy.

Wnioskodawca podkreśla, iż przedmiotem niniejszego Wniosku nie jest sama możliwość traktowania odsetek od pożyczki (pożyczek) udzielonej przez Nowego Pożyczkodawcę jako kosztów podatkowych, konieczność stosowania ograniczeń w odliczalności tych odsetek wynikających z przepisów dotyczących tzw. cienkiej kapitalizacji (art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o PDOP) ani innych ograniczeń w zaliczaniu wydatków do kosztów podatkowych. Niniejszym wnioskiem Wnioskodawca dąży wyłącznie do potwierdzenia momentu potrącalności kapitalizowanych odsetek dla celów PDOP.

Spółka podkreśla, że otrzymała już pozytywną interpretację przepisów prawa podatkowego dotyczącą momentu potrącalności kapitalizowanych odsetek dla celów PDOP w zbliżonym stanie faktycznym (patrz interpretacja podatkowa Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 24 października 2013 r., nr. IPPB3/423-584/13-2/MC).

Ponadto, Spółka informuje, że złożyła inny wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej potwierdzającej kwestię momentu potrącalności kapitalizowanych odsetek dla celów PDOP w sytuacji, gdy pożyczka (pożyczki) jest udzielana przez pożyczkodawcę innego niż Nowy Pożyczkodawca. Niemniej jednak, z uwagi na fakt, iż stan faktyczny będący podstawą wydania wskazanej interpretacji podatkowej uległ nieznacznej modyfikacji (zmiana planowanego terminu przeprowadzenia refinansowania) oraz ostateczna decyzja dotycząca formy restrukturyzacji długu nie została jeszcze podjęta Spółka składa niniejszy wniosek aby potwierdzić prawidłowość swojego stanowiska.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.


Czy w świetle art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a i pkt 11 ustawy o PDOP, odsetki od pożyczki (pożyczek) udzielonej Wnioskodawcy przez Nowego Pożyczkodawcę, mogą stanowić koszt podatkowy Wnioskodawcy w momencie kapitalizacji tj. w momencie powiększenia salda kwoty głównej pożyczki / pożyczek o wartość odsetek naliczonych za dany okres, a niezapłaconych w gotówce bądź nieuregulowanych w inny sposób?


Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a i pkt 11 ustawy o PDOP, odsetki od pożyczki (pożyczek) udzielonej Wnioskodawcy przez Nowego Pożyczkodawcę, mogą zostać ujęte w kosztach podatkowych Wnioskodawcy w momencie kapitalizacji tj. w momencie powiększenia salda kwoty głównej pożyczki / pożyczek o wartość odsetek naliczonych za dany okres, a niezapłaconych w gotówce bądź nieuregulowanych w inny sposób.

Przedmiotem niniejszego wniosku nie jest potwierdzenie, czy odsetki od pożyczki (pożyczek) udzielonej Wnioskodawcy przez Nowego Pożyczkodawcę spełniają ogólne warunki do uznania ich; za koszt podatkowy, lecz potwierdzenie, czy kapitalizacja tych odsetek będzie zdarzeniem uprawniającym do ujęcia ich w kosztach podatkowych (przy założeniu spełnienia ogólnych warunków uznania ich za koszt podatkowy) w świetle art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a ustawy o PDOP oraz art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o PDOP.

Jak stanowi art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a ustawy o PDOP, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów). Jednocześnie, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o PDOP, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz nie zapłaconych odsetek od zobowiązań, w tym również pożyczek (kredytów).

W świetle powyższych regulacji należy przyjąć, iż tylko część odsetkowa pożyczki może zostać uznana za koszt podatkowy przy spłacie pożyczki (splata kwoty głównej / części kapitałowej pożyczki pozostaje neutralna dla spłacającego). Jednocześnie jednak, warunkiem ujęcia odsetek w kosztach podatkowych jest ich zaplata. W tym kontekście trzeba wskazać, iż pojęcia „zaplata” w odniesieniu do przywołanych regulacji należy interpretować szeroko i nie utożsamiać go wyłącznie z gotówkowa zapłatą odsetek (co potwierdza praktyka organów podatkowych i sądów), lecz z każdą formą zapłaty oznaczającą poniesienie ekonomicznego kosztu przez spłacającego. Zdaniem Wnioskodawcy, jedną z takich form jest właśnie kapitalizacja odsetek.

Pojęcie „kapitalizacji odsetek" nie zostało zdefiniowana w ustawie o PDOP ani w innych ustawach podatkowych. Zgodnie z powszechnie akceptowanym stanowiskiem oraz praktyką kapitalizacja odsetek polega na ich doliczeniu do kwoty głównej długu. Jest to zatem operacja, która polega na dopisaniu / doliczeniu odsetek do kwoty głównej pożyczki. W konsekwencji takiej operacji, zobowiązanie z tytułu spłaty odsetek ulega przekształceniu na zobowiązanie z tytułu spłaty pożyczki (kredytu). Wraz z kapitalizacją odsetki tracą odrębny od kwoty głównej byt prawny i stają się jej częścią wraz ze wszelkimi tego konsekwencjami. W kolejnych okresach, odsetki od pożyczki (kredytu) naliczane są od powiększonej kwoty obejmującej kwotę główną pożyczki (kredytu) wraz ze skapitalizowanymi uprzednio odsetkami.

W efekcie, już od dnia kapitalizacji wierzyciel uzyskuje korzyść ekonomiczną w postaci zwiększenia kwoty, od której naliczane są dalsze odsetki. W konsekwencji należy uznać, iż kapitalizacja odsetek czyni zadość roszczeniu wierzyciela o ich zwrot, tak więc stanowi formę zapłaty odsetek.


Powyższe stanowisko znajduje uzasadnienie w praktyce organów podatkowych, przykładowo:

  • w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 13 listopada 2012 r., sygn. ILPB3/423-307/12-2/JS:

„(...) W wyniku kapitalizacji odsetki tracą swój odrębny charakter stając się częścią należności głównej, co przekłada się na fakt, iż oprocentowanie jest Uczone od nowej wyższej podstawy, w której skład wchodzą pożyczony kapitał oraz doliczone do tego kapitału odsetki. Po stronie pożyczkodawcy powstaje ekonomiczna korzyść w postaci zwiększenia kwoty, od której naliczane są dalsze odsetki. Po dokonaniu kapitalizacji zobowiązanie w postaci spiaty odsetek przekształca się w zobowiązanie z tytułu spłaty części kapitałowej pożyczki. Zatem, w momencie ostatecznego rozliczenia nie mówimy o spfacie odsetek tylko o spłacie powiększonej kwoty głównej pożyczki

  • w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 4 września 2012 r., sygn. IBPB1/2/423-670/12/PC:

„(...) Kapitalizacja odsetek polega na przekształceniu zobowiązania z tytułu spłaty odsetek w zobowiązanie z tytułu spłaty części kapitałowej pożyczki czy też kredytu, czyli zobowiązanie z tytułu odsetek dopisane zostaje do zobowiązania głównego. Po dokonaniu kapitalizacji oprocentowanie liczone jest od nowej, wyższej podstawy, na którą składa się pożyczony kapitał i doliczone do tego kapitału odsetki. W ten sposób, pomimo braku przepływu naliczonych odsetek na rachunek pożyczkodawcy, w dniu kapitalizacji następuje postawienie tych odsetek do jego dyspozycji

  • czy w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 11 maja 2009 r., sygn. IBPBI/2/423-531/09/PP:

„(...) kapitalizacja odsetek ma taki sam efekt jak ich faktyczna zaplata, a koszt uzyskania przychodu powinien być rozpoznany w momencie, w którym następuje faktyczne przysporzenie majątkowe u pożyczkodawcy, a to następuje w momencie kapitalizacji (…).


Podobne stanowisko jest również wyrażone w orzecznictwie sądów administracyjnych. Przykładowo w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 lipca 2010 r sygn II FSK 359/09, wskazano:

„(...) swobodne przeniesienie prawa do dysponowania przychodem, to jest odsetkami z tytułu korzystania z pożyczonego kapitału należy traktować jako formę zapłaty odsetek w momencie ich kapitalizacji. Dla zastosowania normy art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie ma znaczenia, jak prawem do odsetek zadysponował pożyczkodawca. Istotne jest, że mógł nimi swobodnie dysponować w wyniku dojścia do skutku kapitalizacji odsetek w ustalonych terminach(...)”.


W świetle powyższego, nie powinno budzić wątpliwości, iż kapitalizacja odsetek (tj. „doliczenie” wymagalnych odsetek do kwoty głównej pożyczki) powinna być traktowana jako jedna z form ich zapłaty dla celów PDOP. Stąd też, dla celów PDOP, kapitalizacja odsetek od pożyczki powinna rodzić analogiczne skutki jak ich zaplata (np. w gotówce).

Jak wskazano w stanie faktycznym wniosku, pożyczka (pożyczki) udzielona przez Nowego Pożyczkodawcę Wnioskodawcy będzie posiadać mechanizm kapitalizacji odsetek (tj. zamiast spłaty odsetek mogą zostać one „doliczone" do kwoty głównej pożyczki, a przez to od tych skapitalizowanych odsetek stanowiących już element kwoty głównej pożyczki, będą naliczane kolejne odsetki).

Jednocześnie, w świetle wskazanej powyżej praktyki organów podatkowych i sądów, kapitalizacja odsetek stanowi specyficzną formę ich zapłaty (w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o PDOP).

W rezultacie więc, w przedmiotowej sytuacji, kapitalizacja tych odsetek na pożyczce (pożyczkach) udzielonej przez Nowego Pożyczkodawcę powinna być traktowana jak ich zaplata, a przez to data kapitalizacji powinna stanowić ten moment, w którym skapitalizowane odsetki mogą zostać uznane za koszt podatkowy po stronie Wnioskodawcy. Kapitalizacja ta bowiem będzie stanowić formę zapłaty i dzień jej wystąpienia powinien być traktowany jako moment podatkowy (moment odniesienia kapitalizowanych odsetek w koszty podatkowe). Finalnie więc, moment kapitalizacji tych odsetek będzie stanowił moment, w którym odsetki będą mogły zostać odniesione w koszty podatkowe Wnioskodawcy.


Powyższe stanowisko znajduje również poparcie w praktyce organów podatkowych. Przykładowo zostało potwierdzone w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 4 września 2012 r., sygn. IBPBI/2/423-670/12/PC:

„(...) skapitalizowane odsetki są kosztem uzyskania przychodu u dłużnika w dacie ich kapitalizacji, dokonanej zgodnie z warunkami umów zawieranych przez kontrahentów. Skoro bowiem, w wyniku kapitalizacji kredytobiorca reguluje odsetki poprzez zwiększenie wysokości kredytu, to dzień kapitalizacji tych odsetek będzie dniem, w którym skapitalizowane odsetki staną się kosztem uzyskania przychodu. W świetle powyższego skapitalizowane odsetki od kredytu zaciągniętego w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów powinny być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich kapitalizacji (...)”.


Spółka podkreśla, że otrzymała już pozytywną interpretację przepisów prawa podatkowego dotyczącą momentu potrącalności kapitalizowanych odsetek dla celów PDOP w zbliżonym stanie faktycznym (patrz interpretacja podatkowa Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 24 października 2013 r., nr. IPPB3/423-584/13-2/MC). Z uwagi na fakt, iż stan faktyczny będący podstawą niniejszego wniosku oraz wskazanej interpretacji podatkowej nie różnił się w sposób istotny (tj. w sposób mający wpływ na merytoryczne rozstrzygnięcie zagadnienia), Spółka zakłada, iż wnioski przedstawione przez organ podatkowy we wskazanej interpretacji znajdą zastosowanie również w przypadku przedmiotowego rozstrzygnięcia.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.


Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj