Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB4/415-836/14-7/MS
z 3 lutego 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 17 października 2014 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Warszawie 22 października 2014 r.) oraz w piśmie z dnia 29 grudnia 2014 r. (data nadania 29 grudnia 2014 r., data wpływu 2 stycznia 2015 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 16 grudnia 2014 r. Nr IPPB4/415-836/14-2/MS (data nadania 17 grudnia 2014 r., data doręczenia 19 grudnia 2014 r.) oraz w piśmie z dnia 27 stycznia 2015 r. (data nadania 27 stycznia 2015 r., data wpływu 29 stycznia 2015 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 23 stycznia 2015 r. Nr IPPB4/415-836/14-4/MS (data nadania 23 stycznia 2015 r., data doręczenia 26 stycznia 2015 r.) wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie z skutków podatkowych zwrotu kosztów lekarzom weterynarii – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 października 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji w indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwrotu kosztów lekarzom weterynarii oraz w zakresie obowiązku uwzględnienia zwrotu udokumentowanych kosztów dojazdu lekarzy wyznaczonych oraz innych kosztów w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 16 grudnia 2014 r. Nr IPPB4/415-836/14-2/MS, (data nadania 17 grudnia 2014 r., data doręczenia 19 grudnia 2014 r.) tut. organ wezwał Wnioskodawcę do wyjaśnienia czy Wnioskodawca oczekiwał wydania interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie. Jeśli tak, to należało przedmiotowe pismo uzupełnić poprzez wskazanie i uzupełnienie danych identyfikacyjnych Wnioskodawcy zgodnie ze wzorem wniosku ORD-IN, dokonanie stosownej opłaty od wniosku i doręczenie kserokopii dowodu uiszczenia opłaty, złożenie oświadczenia i podpis Wnioskodawcy lub osoby upoważnionej, określenie przedmiotu wniosku, tj. czy wniosek dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, czy zdarzenia przyszłego, wskazanie przepisów prawa podatkowego będące przedmiotem interpretacji indywidualnej, doprecyzowanie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego, oraz przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego odnośnie sprecyzowanego pytania.

Pismem z dnia 29 grudnia 2014 r. (data nadania 29 grudnia 2014 r., data wpływu 2 stycznia 2015 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

W związku z dalszymi wątpliwościami tut. organ pismem z dnia 23 stycznia 2015 r. Nr IPPB4/415-836/14-4/MS (data nadania 23 stycznia 2015 r., data doręczenia 26 stycznia 2015 r.), wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych wniosku poprzez doprecyzowanie przedstawionego stanu faktycznego.

Pismem z dnia 27 stycznia 2015 r. (data nadania 27 stycznia 2015 r., data wpływu 29 stycznia 2015 r.) Wnioskodawca powyższe uzupełnił w terminie.

We wniosku i uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest Powiatowym Inspektoratem Weterynarii, będącym państwową jednostką budżetową wchodzącą w skład niezespolonej administracji rządowej działającą na podstawie ustawy z dnia 29 stycznia 2004 roku o inspekcji Weterynaryjnej.

Lekarze weterynarii niebędący pracownikami inspekcji, wyznaczeni na drodze administracyjnej przez Powiatowego Lekarza Weterynarii wykonują swoje zadania na podstawie zawartych umów zlecenia. Wysokość wynagrodzenia za poszczególne czynności wynika z rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Wsi z dnia 2 sierpnia 2004 r. w sprawie warunków i wysokości wynagrodzenia za wykonane czynności przez lekarzy weterynarii i inne osoby wyznaczone przez Powiatowego Lekarza Weterynarii.

Zgodnie z § 1 rozporządzenia na wynagrodzenie składa się:

1. część podstawowa, której wysokość ustala się według stawek określonych w załączniku do rozporządzenia;
   
2. zwrot udokumentowanych kosztów:
   1. dojazdu według stawek określonych w przepisach w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy, związanego z wykonywaniem czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia w poz. 1-6, 8, 10, 16, 20, 21, 25 i 26 pkt 3 oraz poz. 27 -31, z tym że w przypadku nadzoru nad ubojem, o którym mowa w załączniku do rozporządzenia w poz. 8, zwrot udokumentowanych kosztów dojazdu przysługuje wyłącznie w przypadku dojazdu do rzeźni nieposiadającej automatycznego przesuwu taśmy,
      
   2. użytych produktów leczniczych weterynaryjnych i wyrobów medycznych, w związku z wykonywaniem czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia w poz. 1-6, 20, 21, 27 i 28.
   
   

Zgodnie z art. 13 pkt 6 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychód uważa się przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej lub samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności.

Ponadto Wnioskodawca potwierdza, że tzw. „inne koszty” to koszty, które są związane z wykonywaniem czynności przez wyznaczonych lekarzy weterynarii na podstawie umowy zlecenie, takie jak użyte przez lekarzy weterynarii produkty lecznicze weterynaryjne oraz wyroby medyczne (np. igły, probówki do pobierania krwi od zwierząt itd.), które to koszty są zwracane przez Wnioskodawcę lekarzom weterynarii, jednakże koszty te zdaniem Wnioskodawcy nie korzystają ze zwolnienia z podatku dochodowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy zwrot udokumentowanych kosztów dojazdu lekarzy wyznaczonych oraz innych kosztów związanych z wykonywaniem przez nich czynności kwalifikować do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych i uwzględniać w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie w zakresie skutków podatkowych zwrotu udokumentowanych kosztów dojazdu lekarzy wyznaczonych oraz innych kosztów związanych z wykonywaniem przez nich czynności, tj. użytych produktów leczniczych weterynaryjnych oraz wyrobów medycznych. Natomiast w części dotyczącej składek na ubezpieczenie zdrowotne zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy (w odniesieniu do zwrotu „innych kosztów” stanowisko uzupełnione w piśmie z dnia 27 stycznia 2015 r.).

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwolnione od podatku są diety i inne należności za czas podróży osoby niebędącej pracownikiem - do wysokości określonych w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju.

Zgodnie z art. 21 ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwolnienie powyższe może być zastosowane, jeżeli otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i zostały poniesione:

1. w celu osiągnięcia przychodów lub
   
2. w celu realizacji zadań organizacji i jednostek organizacyjnych działających na podstawie przepisów odrębnych ustaw, lub
   
3. przez organy (urzędy) władzy tub administracji państwowej albo samorządowej oraz jednostki organizacyjne im podległe lub przez nie nadzorowane, lub
   
4. przez osoby pełniące funkcje obywatelskie, o których mowa w art. 13 pkt 5, w związku z wykonywaniem tych funkcji.
   
   
   

Mając na uwadze powyższe, powstaje wątpliwość, czy zwolnienie z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych znajdzie zastosowanie do tej części wynagrodzenia, która stanowi zwrot udokumentowanych kosztów dojazdu lekarzy wyznaczonych w drodze decyzji administracyjnej oraz innych kosztów z tym związanych do wykonywania określonych czynności, według stawek określonych w przepisach w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy, związanych z wykonywaniem czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia w odpowiednich pozycjach.

W opinii Wnioskodawcy pojęcie podróży z art. 21 ust. 1 pkt 16) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest szersza od pojęcia podróży służbowej, zatem zwracane lekarzom wyznaczonym w drodze decyzji administracyjnej, na podstawie przedłożonych rachunków koszty podróży (lokalnych i zamiejscowych) podjętych w toku realizowanych zadań korzystają ze zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b), pod warunkiem jednak, że kwoty te nie zostaną zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Zdaniem Wnioskodawcy, ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej w art. 16 określa zasady wyznaczania przez powiatowego lekarza weterynarii na czas określony lekarzy weterynarii niebedących pracownikami Inspekcji do wykonania niektórych ustawowych zadań Inspekcji Weterynaryjnej.

Wyznaczeni mogą zostać:

1. lekarze weterynarii niebędący pracownikami inspekcji,
   
2. lekarze weterynarii niebędący pracownikami inspekcji, świadczący usługi weterynaryjne w ramach zakładu leczniczego dla zwierząt,
   
3. osoby niebędące pracownikami Inspekcji, posiadające odpowiednie kwalifikacje, do wykonywania niektórych czynności pomocniczych.
   
   

Wyznaczenie do wykonania niektórych czynności weterynaryjnych następuje w drodze decyzji administracyjnej powiatowego lekarza weterynarii określającej rodzaj i zakres czynności przekazanych do wykonania (art. 16 ust. 2 ww. ustawy).

Przechodząc na grunt przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych należy stwierdzić, że skoro na podstawie przepisów ustawy o Inspekcji Weterynaryjnej powiatowy lekarz weterynarii jako organ administracji rządowej, zleca decyzją administracyjną wykonanie określonych czynności wyznaczonej osobie fizycznej, to przychód osiągnięty przez tę osobę należy zakwalifikować do przychodów, o których mowa w art. 13 pkt 6 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do treści art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas:

1. podróży służbowej pracownika,
   
2. podróży osoby niebędącej pracownikiem
   
   - do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13.
   
   

Należy zwrócić uwagę, że ze zwolnienia korzystają jedynie należności do wysokości określonej m.in. w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej. Stosownie do brzmienia § 3 powoływanego rozporządzenia w przypadkach, o których mowa w ust. 3, pracownikowi przysługuje zwrot kosztów przejazdu w wysokości stanowiącej iloczyn przejechanych kilometrów przez stawkę za jeden kilometr przebiegu

Aby jednak przedmiotowe świadczenia dla osoby niebędącej pracownikiem korzystały ze zwolnienia muszą być spełnione warunki, o których mowa w ad. 21 ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z jego treścią zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stosuje się, jeżeli otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i zostały poniesione:

1. w celu osiągnięcia przychodów lub
   
2. w celu realizacji zadań organizacji i jednostek organizacyjnych działających na podstawie przepisów odrębnych ustaw, lub
   
3. przez organy (urzędy) władzy tub administracji państwowej albo samorządowej oraz jednostki organizacyjne im podległe lub przez nie nadzorowane, lub
   
4. przez osoby pełniące funkcje obywatelskie, o których mowa w art. 13 pkt 5, w związku z wykonywaniem tych funkcji.
   
   

Oznacza to, że aby świadczenia otrzymywane w związku z odbywaną podróżą mogły skorzystać ze zwolnienia, kwoty te muszą mieć związek z określonymi celami lub rodzajami działalności, a także nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów; w przypadku zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodów świadczenia stanowiące zwrot tych wydatków będą stanowiły przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Należy zwrócić uwagę, że przepis art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odnosi się zarówno do pracowników (lit. a), jak i osób niebędących pracownikami (lit. b). W powołanym art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ww. ustawy ustawodawca posłużył się terminem „podróż” bez określenia „służbowa”, dlatego też zakres tego zwolnienia jest szerszy, ponieważ nie ogranicza się ono jedynie do podróży służbowych, ale do wszystkich podróży osób niebędących pracownikami, pod warunkiem, że wypłacone diety i inne należności nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów świadczeniobiorców, oraz zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów.

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie wskazuje, że prawo do skorzystania ze zwolnienia w odniesieniu do świadczeń za czas podróży przysługuje osobom niebędącym pracownikami, wykonującym czynności m.in. wynikające z umowy zlecenia, umowy o dzieło, innych umów, czy też zlecone przez organ władzy administracji państwowej lub samorządowej, sąd lub prokurator, lecz jedynie do wysokości limitów określonych w odrębnych przepisach.

W świetle powyższego, rzeczone koszty zwrócone lekarzom weterynarii z tytułu udokumentowanych kosztów dojazdu lekarzy wyznaczonych stanowią przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednak podkreślić należy, że przychody te są zwolnione z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy czym zwolnienie to przysługuje do wysokości określonej w § 3 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej, natomiast ewentualna nadwyżka zwracanych świadczeń (ponad określony limit) stanowić będzie dla tej osoby przychód z działalności wykonywanej osobiście.

Powyższe stanowisko jest również akceptowane przez organy podatkowe. Przykładowo, wskazać można na interpretacje indywidualne, które wydane zostały w oparciu o podobne stany faktyczne: interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 12 kwietnia 2012 r., sygn. IBFBII/1/415-28/12/MK, Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 19 sierpnia 2011 r., sygn. IBPBII/1/415-536/11/ASz, Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 9 marca 2011 r., sygn. ILPB1/415-1413/10-2/TW, Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 27 grudnia 2010 r., sygn. ILPB1/4 15-1083/10-2/AGr, Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 25 listopada 2010 r., sygn. II..PB 1/415 1073/10 2/AP

Ponadto zdaniem Wnioskodawcy, „inne koszty” takie jak użyte produkty lecznicze weterynaryjne oraz wyroby medyczne nie korzystają ze zwolnienia w podatku dochodowym od osób fizycznych. Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 13 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych („ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych”) za przychód z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uważa się między innymi przychody osób którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów zlecił wykonanie określonych czynności. W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21 52, 52a i 52c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 21 ust 1 pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są ekwiwalenty pieniężne za używane przez pracowników przy wykonywaniu pracy narzędzia, materiały lub sprzęt, stanowiące ich własność. Literalne brzmienie przepisu wskazuje, że zwolnieniu podlegają wymienione w nim świadczenia, lecz tylko otrzymane przez pracowników.

Pracownikiem - w świetle art. 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy - jest osoba zatrudniona na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru, mianowania lub spółdzielczej umowy o pracę. Nie jest więc nim zatem osoba, którą łączy z Wnioskodawcą stosunek cywilnoprawny w postaci umowy-zlecenia. A zatem zwrot kosztów poniesionych przez - niebędącego pracownikiem - lekarza weterynarii za stosowane przez niego środki lecznicze nie korzysta ze zwolnienia w podatku dochodowym od osób fizycznych.

A zatem, zwrot kosztów użytych produktów leczniczych refundowanych i wyrobów medycznych stanowi świadczenie, którego nie zawiera katalog zwolnień przedmiotowych, tj. art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz od dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Dochód z tego tytułu, dla lekarzy weterynarii, jest zatem opodatkowany na zasadach określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, „inne koszty” takie jak użyte produkty lecznicze weterynaryjne oraz wyroby medyczne nie korzystają ze zwolnienia w podatku dochodowym od osób fizycznych, jednakże ze zwolnienia korzystają zgodnie z treścią wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej zwracane lekarzom wyznaczonym w drodze decyzji administracyjnej, na podstawie przedłożonych rachunków koszty podróży (lokalnych i zamiejscowych) podjętych w toku realizowanych zadań na podstawie zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b), pod warunkiem jednak, że kwoty te nie zostaną zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Inspektorat Weterynarii jest państwową jednostką budżetową, realizującą zadania w zakresie administracji rządowej, na podstawie ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. z 2010, Nr 112, poz. 744, z późn. zm.).

Jak wynika z treści art. 16 ust. 1 ww. ustawy, w sytuacji gdy lekarz weterynarii z przyczyn finansowych lub organizacyjnych nie jest w stanie wykonać ustawowych zadań Inspekcji – może do wykonywania określonych czynności wyznaczać:

1. na czas określony lekarzy weterynarii niebędących pracownikami Inspekcji,
   
2. na czas określony lekarzy weterynarii niebędących pracownikami Inspekcji, świadczących usługi weterynaryjne w ramach zakładu leczniczego dla zwierząt,
   
3. osoby niebędące pracownikami Inspekcji, posiadające odpowiednie kwalifikacje.
   
   

Przepis art. 16 ww. ustawy, upoważnia powiatowego lekarza weterynarii do wyznaczenia lekarzy weterynarii nie będących pracownikami inspekcji do wykonywania określonych czynności. Wyznaczenie do wykonania ww. czynności następuje w drodze decyzji administracyjnej powiatowego lekarza weterynarii określającej rodzaj i zakres czynności przekazanych do wykonania. Wykonywanie czynności następuje po zawarciu przez powiatowego lekarza weterynarii umowy cywilnoprawnej z wyznaczonymi osobami określającej w szczególności sposób, zakres i miejsce wykonywania tych czynności, wysokość wynagrodzenia za ich wykonanie oraz termin płatności. Zaznaczyć przy tym należy, że do wykonywania w imieniu powiatowego lekarza weterynarii określonych, urzędowych czynności upoważniona jest konkretna osoba fizyczna a nie lecznica czy gabinet weterynaryjny.

Stosownie do postanowień § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 2 sierpnia 2004 r. w sprawie warunków i wysokości wynagrodzenia za wykonywanie czynności przez lekarzy weterynarii i inne osoby wyznaczone przez Powiatowego Lekarza Weterynarii (Dz. U. Nr 178, poz. 1837, z późn. zm.) lekarzom weterynarii oraz innym osobom niebędącym pracownikami Inspekcji Weterynaryjnej wyznaczonym przez powiatowego lekarza weterynarii do wykonywania czynności, o których mowa w art. 16 ust. 1 i art. 12 ust. 4 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej, przysługuje wynagrodzenie obejmujące:

1. część podstawową, której wysokość ustala się według stawek określonych w załączniku do rozporządzenia,
   
2. zwrot udokumentowanych kosztów:
   1. dojazdu według stawek określonych w przepisach w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy, związanego z wykonywaniem czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia w poz. 1-6, 8, 10, 16, 20, 21, 25 i 26 pkt 3 oraz poz. 27-31, z tym że w przypadku nadzoru nad ubojem, o którym mowa w załączniku do rozporządzenia w poz. 8, zwrot udokumentowanych kosztów dojazdu przysługuje wyłącznie w przypadku dojazdu do rzeźni nieposiadającej automatycznego przesuwu taśmy,
      
   2. użytych produktów leczniczych weterynaryjnych i wyrobów medycznych, w związku z wykonywaniem czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia w poz. 1-6, 20, 21, 27 i 28.
   
   

Wyznaczenie do wykonania niektórych czynności weterynaryjnych następuje w drodze decyzji administracyjnej powiatowego lekarza weterynarii określającej rodzaj i zakres czynności przekazanych do wykonania (art. 16 ust. 2 ww. ustawy).

Przechodząc zatem na grunt przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), należy stwierdzić, że skoro na podstawie przepisów ustawy o Inspekcji Weterynaryjnej powiatowy lekarz weterynarii jako organ administracji rządowej, zleca decyzją administracyjną wykonanie określonych czynności wyznaczonej osobie fizycznej, to przychód osiągnięty przez tę osobę należy zakwalifikować do przychodów, o których mowa w art. 13 pkt 6 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do treści art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ponadto na podstawie art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy, źródłami przychodów są m.in. odpowiednio:

• działalność wykonywana osobiście oraz
  
• pozarolnicza działalność gospodarcza.
  
  

Stosownie do postanowień art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 uważa się m.in. przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9.

W związku z powyższym przychody lekarzy weterynarii wyznaczonych w drodze decyzji administracyjnych do wykonywania określonych zadań należy kwalifikować do przychodów, o których mowa w wyżej przytoczonym przepisie art. 13 ust. 1 pkt 6 ustawy, tj. przychodów z działalności wykonywanej osobiście.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas:

1. podróży służbowej pracownika,
   
2. podróży osoby niebędącej pracownikiem
   
   - do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju, z zastrzeżeniem ust. 13.
   
   

Należy wskazać, że omawiane zwolnienie do dnia 28 lutego 2013 r. było limitowane do wysokości określonej w rozporządzeniach Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podroży służbowej:

• na obszarze kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1990, z późn. zm.),
  
• poza granicami kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1991, z późn. zm.).
  
  
  

Zgodnie zaś z § 5 ust. 3 rozporządzenia o podróży krajowej na wniosek pracownika pracodawca może wyrazić zgodę na przejazd w podróży samochodem osobowym, motocyklem lub motorowerem niebędącym własnością pracodawcy. W takim przypadku pracownikowi przysługuje zwrot kosztów przejazdu w wysokości stanowiącej iloczyn przejechanych kilometrów przez stawkę za jeden kilometr przebiegu, ustaloną przez pracodawcę, która nie może być wyższa niż określona w przepisach wydanych na podstawie art. 34 a ust. 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2012 r., poz. 1265, z późn. zm.).

Przepis § 8 ust. 4 rozporządzenia o podróży zagranicznej stanowi, że za przejazd w podróży, o której mowa w ust. 3, pracownikowi przysługuje zwrot kosztów w wysokości stanowiącej iloczyn przejechanych kilometrów przez stawkę za jeden kilometr przebiegu, ustaloną przez pracodawcę, która nie może być wyższa niż określona w przepisach wydanych na podstawie art. 34a ust. 2 ww. ustawy.

Natomiast od dnia 1 marca 2013 r. obowiązuje rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (Dz. U. z 2013 r., poz. 167).

Jak stanowi § 3 ust. 4 ww. rozporządzenia, w przypadkach, o których mowa w ust. 3, pracownikowi przysługuje zwrot kosztów przejazdu w wysokości stanowiącej iloczyn przejechanych kilometrów przez stawkę za jeden kilometr przebiegu, ustaloną przez pracodawcę, która nie może być wyższa niż określona w przepisach wydanych na podstawie art. 34a ust. 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2012 r., poz. 1265 oraz z 2013 r., poz. 21).

Ponadto stosownie do postanowień art. 21 ust. 13 ww. ustawy, przepis ust. 1 pkt 16 lit. b) stosuje się, jeżeli otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i zostały poniesione:

1. w celu osiągnięcia przychodów lub
   
2. w celu realizacji zadań organizacji i jednostek organizacyjnych działających na podstawie przepisów odrębnych ustaw, lub
   
3. przez organy (urzędy) władzy lub administracji państwowej albo samorządowej oraz jednostki organizacyjne im podległe lub przez nie nadzorowane, lub
   
4. przez osoby pełniące funkcje obywatelskie, o których mowa w art. 13 pkt 5, w związku z wykonywaniem tych funkcji.
   
   

Oznacza to, że aby świadczenia otrzymywane w związku z odbywaną podróżą mogły skorzystać ze zwolnienia, kwoty te muszą mieć związek z określonymi celami lub rodzajami działalności, a także nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów z tego źródła. W przypadku zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodów świadczenia stanowiące zwrot tych wydatków będą stanowiły przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że wyznaczeni lekarze weterynarii wykonują swoje zadania na podstawie umowy zlecenia. Za usługi świadczone w ramach umów zleceń osoby wyznaczone otrzymują wynagrodzenie obejmujące część podstawową ustaloną według obowiązujących stawek oraz zwrot udokumentowanych kosztów dojazdu oraz użytych produktów leczniczych, weterynaryjnych i wyrobów medycznych.

W opisanej sytuacji kwoty otrzymane przez wyznaczonych lekarzy weterynarii z tytułu zwrotu udokumentowanych kosztów dojazdu lekarzy stanowią przychód z działalności wykonywanej osobiście, zwolniony od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – do wysokości określonej w przepisach rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej i przy spełnieniu pozostałych przesłanek konstruujących omawiane zwolnienie.

Natomiast zwrot kosztów użytych produktów leczniczych, weterynaryjnych i wyrobów medycznych stanowi świadczenie, którego nie zawiera katalog zwolnień przedmiotowych, tj. art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz od dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Dochód z tego tytułu jest zatem opodatkowany na zasadach określonych w ww. ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z treści art. 41 ust. 1 ww. ustawy wynika, że osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

W świetle wyżej powołanych przepisów podatkowych, od kwot należności wypłacanych lekarzom weterynarii niebędącym pracownikami Inspekcji Weterynaryjnej z tytułu zwrotu kosztów użytych produktów leczniczych weterynaryjnych i wyrobów medycznych, w związku z czynnościami zleconymi przez Powiatowego Lekarza Weterynarii, Powiatowy Lekarz Weterynarii jako płatnik obowiązany jest zgodnie z cyt. art. 41 ust. 1, pobrać zaliczkę na podatek dochodowy.

Wskazać przy tym należy, że płatnik przy ustalaniu dochodu ze źródła o którym mowa w art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych winien wziąć pod uwagę miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy.

Jak wynika z treści ww. art. 22 ust. 9 pkt 4, koszty uzyskania przychodów z tytułów określonych m.in. w art. 13 pkt 8 – określa się w wysokości 20% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenia chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Jednocześnie, zgodnie z treścią art. 22 ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli podatnik udowodni, że koszty uzyskania przychodów były wyższe niż wynikające z zastosowania normy procentowej określonej w ust. 9 pkt 1-4 i pkt 6, koszty uzyskania przyjmuje się w wysokości kosztów faktycznie poniesionych. Zatem jeżeli lekarz weterynarii udowodni, że poniósł wyższe koszty niż te, które zostały określone przez płatnika na podstawie art. 22 ust. 9 ww. ustawy, przy ustaleniu dochodu będzie mógł ustalić te koszty w wysokości wydatków faktycznie poniesionych.

W świetle powyższego, zwrot udokumentowanych kosztów dojazdu lekarzy weterynarii, stanowi przychód z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednak podkreślić należy, że przychody te są zwolnione z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ww. ustawy. Przy czym zwolnienie to przysługuje do wysokości określonej w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej, natomiast ewentualna nadwyżka zwracanych świadczeń (ponad określony limit) stanowić będzie dla tej osoby przychód z działalności wykonywanej osobiście. Natomiast zwrot kosztów użytych produktów leczniczych weterynaryjnych i wyrobów medycznych stanowi świadczenie, do którego nie ma zastosowania zwolnienie od podatku dochodowego. Dochód z tego tytułu jest zatem opodatkowany na zasadach określonych w ww. ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.