2014.12.11 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/443-1178/14-2/JL
z 11 grudnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 3 października 2014 r. (data wpływu 9 października 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wkładu rzeczowego wniesionego w produkcję audycji telewizyjnych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 października 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wkładu rzeczowego wniesionego w produkcję audycji telewizyjnych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

T. S.A. („T.”, „Spółka”) jest jednoosobową spółką akcyjną Skarbu Państwa, działającą na podstawie ustawy z 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji. Spółka realizuje obowiązki ogólnokrajowego nadawcy publicznego. Z perspektywy przepisów o podatku VAT Spółka dokonuje czynności opodatkowanych tym podatkiem, zwolnionych z opodatkowania, jak również niepodlegających opodatkowaniu.

Podstawowa działalność Spółki obejmuje tworzenie i rozpowszechnianie ogólnokrajowych i regionalnych programów telewizyjnych. W związku z tą działalnością Spółka zawiera umowy koprodukcji, których stronami poza T. są Koproducent (np. instytucja kulturalna) oraz Producent Wykonawczy, a których przedmiotem jest wspólne przedsięwzięcie polegające na produkcji audycji przeznaczonej m.in. do emisji na antenie T..

Specyficzną cechą ww. umów jest to, że Producent wykonawczy, jakkolwiek jest stroną umowy koprodukcyjnej, nie zostaje współwłaścicielem gotowej audycji (audycja stanowi współwłasność wyłącznie T. i Koproducenta, stosownie do wniesionych wkładów).

Konstrukcja zawartej umowy koprodukcyjnej zawieranej pomiędzy T., Koproducentem i Producentem wykonawczym opiera się w powyższej sytuacji na następujących zapisach:

oświadczenie T., Koproducenta oraz Producenta wykonawczego o realizacji wspólnego przedsięwzięcia polegającego na produkcji audycji telewizyjnej;

wskazanie, że za wykonanie i organizację produkcji audycji jest odpowiedzialny Producent wykonawczy;

Producent wykonawczy dostarcza T. i Koproducentowi scenariusz audycji;

określenie wkładu rzeczowego wnoszonego przez T., który może obejmować:
- udostępnienie materiałów archiwalnych należących do Spółki;
- wykonanie czynności związanych z produkcją audycji, polegających w szczególności na zorganizowaniu zaplecza technicznego, realizacji światła, wizji, dźwięku, udostępnieniu i obsłudze wozu technicznego, udostępnieniu i obsłudze kamer itp.

określenie wysokości wkładu finansowego wnoszonego przez Koproducenta na pokrycie kosztów realizacji audycji (wnoszonego poprzez zapłatę wynagrodzenia należnego Producentowi wykonawczemu, na zasadach określonych w umowie);

oświadczenie T. (w zakresie wnoszonego wkładu rzeczowego) oraz Producenta wykonawczego (w pozostałym zakresie) o dysponowaniu prawami umożliwiającymi produkcję i eksploatację audycji na wszystkich polach eksploatacji wymienionych w umowie oraz stwierdzenie, że na podstawie umowy prawa te będą przysługiwały Koproducentowi oraz T. (finalnie prawa do audycji nie będą więc przysługiwały Producentowi wykonawczemu);

określenie łącznego budżetu audycji i udziałów T. i Koproducenta w tych kosztach;

T. (w zakresie wnoszonego wkładu rzeczowego) oraz Koproducent (w pozostałym zakresie) są zobowiązani do zawarcia stosownych umów z autorami, artystami, wykonawcami oraz realizatorami audycji, których przedmiotem jest przeniesienie przez nich majątkowych praw autorskich i praw pokrewnych oraz uzyskania zezwoleń na wykonywanie autorskich praw zależnych oraz praw do wykorzystywania wizerunków niezbędnych do realizacji zawartej umowy, aby zagwarantować T. oraz Koproducentowi prawa do korzystania i rozporządzania Audycją na wymienionych w umowie polach eksploatacji;

stwierdzenie, że T. w zakresie swojego wkładu rzeczowego przenosi na Koproducenta autorskie prawa majątkowe i pokrewne w wyniku czego przysługują im one wspólnie w częściach proporcjonalnych do ich udziału w kosztach realizacji audycji;

stwierdzenie, że Producent wykonawczy przenosi na T. i Koproducenta autorskie prawa majątkowe i pokrewne w wyniku czego przysługują im one wspólnie w częściach proporcjonalnych do udziału T. oraz Koproducenta w kosztach realizacji audycji;

stwierdzenie, że audycja jest wspólną własnością T. i Koproducenta i przysługują im nieograniczone autorskie prawa majątkowe i prawa pokrewne do audycji oraz prawo zezwalania na wykonywanie autorskich praw zależnych na polach eksploatacji określonym w umowie;

określenie sposobu podziału pól eksploatacji audycji pomiędzy T. i Koproducenta jako współuprawnionych autorsko (zawsze zagwarantowane jest prawo T. do emisji audycji na antenach Spółki);

T. jest zobowiązana do dostarczenia i przekazania Koproducentowi Audycji na nośnikach i w formatach określonych szczegółowo w umowie;

ustalenia dotyczące treści noty copyrightowej oraz napisów czołowych i końcowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z wniesieniem przez T. opisanego wyżej wkładu rzeczowego, obejmującego udostępnienie materiałów archiwalnych lub określone czynności pomocnicze związane z produkcją audycji, T. świadczy usługę opodatkowaną podatkiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z wniesieniem przez nią opisanego wyżej wkładu rzeczowego, obejmującego udostępnienie materiałów archiwalnych lub określone czynności pomocnicze związane z produkcją audycji, T. nie świadczy usługi opodatkowanej podatkiem VAT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę w jakiej dokonano czynności prawnej.

Zgodnie z powyższym ustawa o VAT wskazuje jako usługę każde świadczenie, które nie stanowi dostawy w rozumieniu art. 7 tej ustawy. Podkreślić należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

Określona czynność podlega opodatkowaniu, gdy jest wykonywana w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego odbiorcę beneficjenta tej czynności. Dodatkowo konieczne jest istnienie związku pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności, aby można było powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Podsumowując, aby dana transakcja niebędąca dostawą towarów stanowiła świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT muszą zaistnieć łącznie następujące warunki:

zaistnienie samego świadczenia,
świadczenie musi być wykonywane na czyjąś rzecz,
świadczenie musi mieć charakter odpłatny.

Zdaniem T., w przypadku współpracy przy produkcji audycji na zasadach opisanych w niniejszym wniosku przede wszystkim nie można uznać, aby w związku z wniesieniem wkładu rzeczowego na podstawie opisanej umowy koprodukcyjnej Spółka świadczyła usługi na rzecz Producenta wykonawczego (o czym świadczy chociażby fakt, że autorskie prawa majątkowe w zakresie swojego wkładu rzeczowego Spółka przenosi bezpośrednio na rzecz Koproducenta).

Należy zatem rozważyć, czy w opisanej sytuacji Spółka dokonuje świadczenia na rzecz Koproducenta. Zdaniem Spółki, nawet jeśli uznać, że takie świadczenie ma miejsce (biorąc pod uwagę na przykład ww. okoliczność przeniesienia na Koproducenta autorskich praw majątkowych w zakresie wkładu rzeczowego T.), nie można uznać, że jest to świadczenie odpłatne. W sytuacji będącej przedmiotem niniejszego wniosku w związku z wniesieniem wkładu rzeczowego T. nie uzyskuje wynagrodzenia będącego ekwiwalentem wykonanych czynności.

W związku z powyższym ewentualne świadczenie na rzecz Koproducenta należałoby rozpatrywać w kategoriach nieodpłatnego świadczenia usług. Zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 2 za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Na gruncie wskazanych przepisów należy stwierdzić, że opodatkowaniu podlega takie nieodpłatne świadczenie usług, które następuje na cele inne niż związane z działalnością gospodarczą. W opisanej wyżej sytuacji takie świadczenie nie występuje. Należy bowiem zauważyć, że wniesienie przez Spółkę wkładu na zasadach opisanych powyżej ma na celu doprowadzenie do powstania audycji, której Spółka będzie współwłaścicielem (proporcjonalnie do wniesionego wkładu) i która będzie przeznaczona m.in. do emisji na antenach T.. Uczestnictwo w produkcji i emisja audycji mieści się w zakresie zadań Spółki jako telewizji publicznej (realizacja misji publicznej), a jednocześnie audycja będzie wykorzystywana przez T. do wykonywania czynności opodatkowanych VAT (np. emisja audycji generuje jednocześnie przychody opodatkowane VAT z tytułu reklam i sponsoringu, T. może też uzyskiwać przychody licencyjne z tytułu eksploatacji audycji).

W związku z powyższym należy stwierdzić, że wniesienie przedmiotowego wkładu przez T. niewątpliwie wiąże się z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą. Jeśli więc miałoby w tym przypadku miejsce nieodpłatne świadczenie usług przez T. na rzecz Koproducenta, takie świadczenie usług w świetle art. art. 8 ust. 2 pkt 2 nie podlegałoby opodatkowaniu VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności sformułowany został odpowiednio w art. 7 oraz w art. 8 ww. ustawy.

I tak, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Natomiast, na podstawie art. 8 ust. 1 powołanej ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie ze wskazanymi regulacjami, przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie stanowi dostawy w rozumieniu art. 7 ustawy. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni jego odbiorca odnoszący korzyść związaną z tym świadczeniem. W związku z tym, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter na tyle wyraźny, aby można było powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie określają postaci wynagrodzenia. W dorobku orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej przyjmuje się, że odpłatność ma miejsce wtedy, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług a otrzymanym wynagrodzeniem, przy czym wynagrodzenie jakkolwiek musi być wyrażone w pieniądzu, to jednak nie musi być w tej formie dokonane. Należy podkreślić, że na gruncie przepisów o podatku od towarów i usług bez znaczenia pozostaje to, czy kwota uzyskanego wynagrodzenia (cena) została skalkulowana tak, że stanowi tylko koszt wytworzenia towaru lub wykonania usługi, czy została powiększona także o zysk sprzedającego. Skoro przepisy nie określają formy zapłaty za świadczoną usługę należy uznać, że zobowiązanie usługobiorcy może mieć postać świadczenia nie tylko określonej sumy pieniędzy, ale także świadczenie innej usługi (usługi wzajemnej). Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Ponadto, aby dana czynność (świadczenie) podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy świadczoną usługą, a świadczeniem wzajemnym. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia.

Odpłatność określana jest przez strony umowy i jeśli strony ustalą zapłatę wówczas wykonane świadczenie staje się odpłatne. W przypadku istnienia świadczenia wzajemnego otrzymanego przez świadczącego usługę, należy uznać czynności wykonywane w ramach zawartej umowy za odpłatne świadczenie usług określone w art. 8 ust. 1 ustawy, podlegające opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Wątpliwości Wnioskodawcy na gruncie analizowanej sprawy dotyczą określenia, czy wniesienie opisanego wkładu rzeczowego, obejmującego udostępnienie materiałów archiwalnych lub określone czynności pomocnicze związane z produkcją audycji, skutkuje świadczeniem usługi opodatkowanej podatkiem VAT.

Zauważyć należy, że podmioty uczestniczące w produkcji audycji telewizyjnej w świetle obowiązujących przepisów prawa podatkowego, nie mogą być uznane za jednego podatnika VAT. Oznacza to, że relacje zachodzące pomiędzy stronami umowy dotyczącej produkcji audycji telewizyjnej, dla potrzeb rozliczeń podatku od towarów i usług, należy oceniać zgodnie z ogólnymi zasadami obowiązującymi w zakresie tego podatku.

Ze względu na przedstawione w sprawie okoliczności należy stwierdzić, że w analizowanej sprawie spełnione zostały wszystkie przesłanki do uznania czynności wykonywanych przez Spółkę na podstawie zawartej umowy - w postaci wniesienia wkładu rzeczowego - za odpłatne świadczenie usług. Należy w tym miejscu podkreślić, że beneficjentem tej usługi jest Producent wykonawczy a nie Koproducent. Nie ma zatem podstaw do przyjęcia, że wniesienie przez Spółkę opisanego wkładu rzeczowego stanowi nieodpłatne świadczenie usługi na rzecz koproducenta.

Należy zauważyć, że jak wynika z wniosku, za wykonanie i organizację produkcji audycji jest odpowiedzialny Producent wykonawczy. Ponadto, jak wynika z wniosku autorskie prawa majątkowe i pokrewne do audycji pierwotnie przysługują Producentowi wykonawczemu – umowa zawiera postanowienie, że Producent wykonawczy przenosi je na rzecz Spółki i koproducenta. Należy więc uznać, że to u Producenta wykonawczego powstanie produkt finalny – audycja telewizyjna.

W związku z tym nie ulega wątpliwości, że podejmowane przez Wnioskodawcę działania (wkład) wykorzystywane przy produkcji audycji (udostępnienie materiałów archiwalnych, wykonanie czynności związanych z produkcją audycji, polegających w szczególności na zorganizowaniu zaplecza technicznego, realizacji światła, wizji, dźwięku, udostępnieniu i obsłudze wozu technicznego, udostępnieniu i obsłudze kamer itp.) - są wykonywane na rzecz Producenta odpowiedzialnego za wykonanie i organizację produkcji audycji. Mamy więc do czynienia ze świadczeniem usług przez Spółkę na rzecz Producenta – Producent jest beneficjentem usługi świadczonej przez Spółkę odnoszącym korzyści z tego tytułu. Usługa Spółki przyczynia się do zrealizowania audycji telewizyjnej, co jest warunkiem otrzymania wynagrodzenia przez Producenta. Ponadto usługa ta jest odpłatna – w zamian za wniesienie wkładu rzeczowego do produkcji audycji Producent przenosi na Spółkę autorskie prawa majątkowe i pokrewne, w wyniku czego przysługują jej one w części proporcjonalnej do udziału w kosztach realizacji audycji.

W analizowanej sprawie wystąpiły zatem wszystkie elementy świadczenia opodatkowanego podatkiem VAT określone w art. 8 ust. 1 ustawy. Występuje świadczenie w postaci udostępnienia materiałów archiwalnych, wykonania czynności związanych z produkcją audycji, polegających w szczególności na zorganizowaniu zaplecza technicznego, realizacji światła, wizji, dźwięku, udostępnieniu i obsłudze wozu technicznego, udostępnieniu i obsłudze kamer itp. Występuje również odbiorca (beneficjent) tego świadczenia – Producent odnoszący korzyść z tego tytułu. Ponadto świadczenie to jest odpłatne – Spółce przysługuje wynagrodzenie (udział w prawach majątkowych, a strony łączy zawarta umowa.

Tym samym czynności wykonywane przez Wnioskodawcę na podstawie zawartej umowy, określone jako „wkład rzeczowy” w realizację produkcji audycji telewizyjnej stanowią odpłatne świadczenie usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT na rzecz Producenta, podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Stanowisko Spółki jest zatem nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin