Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/415-926/14-4/ES
z 15 grudnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z 8 września 2014 r. (data wpływu 10 września 2014 r.), uzupełnionym pismem (data wpływu 19 listopada 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi meldunkowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 września 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi meldunkowej.

W związku ze stwierdzeniem braków formalnych, o których mowa w art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów, pismem z 13 listopada 2014 r. nr ILPB2/415-926/14-2/ES, wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a jego uzupełnieniem przez Wnioskodawcę nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano 13 listopada 2014 r. (skutecznie doręczono 17 listopada 2014 r.), natomiast 19 listopada 2014 r. Zainteresowany uzupełnił ww. wniosek (data nadania pisma w polskiej placówce pocztowej 18 listopada 2014 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 16 kwietnia 2007 r. za cenę 70 000 zł Wnioskodawca wraz z małżonką nabyli nieruchomość stanowiącą lokal mieszkalny nr 11. Ów lokal składał się z trzech pokoi, kuchni, łazienki, wc i przedpokoju, o łącznej powierzchni użytkowej 63,10 m² wraz z przynależną piwnicą o powierzchni użytkowej 16,74 m², dla którego Sąd Rejonowy prowadzi KW. Zainteresowany nadmienił, że między małżonkami istniał ustrój ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej.

Ponadto w dniu 6 października 2011 r. małżonkowie – K. – nabyli:

• w drodze zakupu udział 16/192 części we współwłasności zabudowanej nieruchomości położonej w G., gmina G. o powierzchni 0.02.11 ha (KW) – za cenę 2 000 zł oraz całą niezabudowaną nieruchomość rolną położoną w G., gmina G., oznaczoną geodezyjnie jako działka nr 294 o powierzchni 0.02.99 ha (KW) – za cenę 1 000 zł oraz
• w drodze darowizny udział wynoszący 191680/20533300 części we współwłasności nieruchomości położonej w G., gmina G. oznaczonej jako działka nr 35/52 o powierzchni 2.85.90 ha (KW) – przy czym wartość przedmiotu darowizny wynosiła 2 000 zł.
  
  

Wnioskodawca nadto wyjaśnił, że 11 grudnia 2012 r. Sąd Okręgowy wydał wyrok w sprawie rozwiązania małżeństwa. Niniejsze orzeczenie stało się prawomocne 2 stycznia 2013 r.

Natomiast 28 grudnia 2012 r. – po sprawie rozwodowej, przed uprawomocnieniem się wyroku rozwodowego – małżonkowie sprzedali nieruchomości:

• lokal mieszkalny nr 11 znajdujący się w Ł. wraz z piwnicą – za cenę 145 000 zł,
• nieruchomość położoną w G. o powierzchni 0.02.99 ha (KW) – za cenę 1 500 zł,
• udział 16/192 części nieruchomości położonej w G. o powierzchni 0.02.11 ha – za cenę 3 000 zł,
• udział 191.680/20.533.300 części nieruchomości położonej w G. o powierzchni 2.85.90 ha (KW) – za cenę 500 zł.
  
  

Zainteresowany wskazał, że łączny przychód ze sprzedaży wymienionych nieruchomości wyniósł 150 000 zł.

Ponadto Wnioskodawca poinformował, że podczas posiadania nieruchomości w Ł. – małżonka, była zameldowana w lokalu mieszkalnym, przez okres dłuższy niż 12 miesięcy. Po sprzedaży tej nieruchomości złożyła stosowne oświadczenie w Urzędzie Skarbowym o skorzystaniu z tzw. ulgi meldunkowej.

Natomiast w dniu 30 kwietnia 2013 r. Zainteresowany/małżonek – złożył zeznanie PIT-39 i zapłacił 19% podatek dochodowy od dochodu ze sprzedaży przedmiotowych nieruchomości w 1/2 części, tj. przychód ze sprzedaży 1/2 z kwoty 150 000 = 75 000 zł minus koszty uzyskania przychodów w części 1/2 w wysokości 40 455,52 zł.

Wnioskodawca wskazał, że opodatkowany dochód ze sprzedaży nieruchomości wyniósł 34 544,48 zł, a zapłacony podatek wg stawki 19% wyniósł 6 563,00 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca słusznie zapłacił podatek dochodowy ze sprzedanej nieruchomości – położonej w Ł. stanowiącą lokal mieszkalny – skoro spełniał warunki do skorzystania z tzw. ulgi meldunkowej w ww. lokalu, czyli przez okres dłuższy niż 12 miesięcy przed sprzedażą tego lokalu zameldowana była żona Zainteresowanego, a między małżonkami istniał ustrój wspólnoty majątkowej małżeńskiej, a w chwili sprzedaży przedmiotowej nieruchomości wyrok – w sprawie rozwiązania małżeństwa – nie był prawomocny?

Zdaniem Wnioskodawcy, od dochodu ze sprzedaży nieruchomości dokonanej w 28 grudnia 2012 r. powinien zapłacić jedynie podatek dochodowy od części dotyczącej nieruchomości położonych w G. (przychód ze sprzedaży w kwocie 5 000 zł * 1/2 udziału minus koszty uzyskania, tj. 3 000 zł * 1/2 udziału = 1 000 zł * 19% = 190 zł).

Natomiast, z uwagi na możliwość skorzystania z tzw. ulgi meldunkowej oraz złożenie przez żonę Wnioskodawcy oświadczenia o skorzystaniu z tej ulgi, Zainteresowany również nie powinien płacić podatku dochodowego od dochodu ze sprzedaży nieruchomości położonej w Ł.

Zainteresowany uważa, że zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) – dalej u.p.d.o.f. – w brzemieniu obowiązującym do końca 2008 r. – wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

1. budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku,
2. lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu,
3. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie,
4. prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie

– jeżeli podatnik był zameldowany w budynku lub lokalu wymienionym w lit. a)-d) na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia, z zastrzeżeniem ust. 21 i 22 u.p.d.o.f.

Zwolnienie, o którym mowa powyżej, ma zastosowanie do przychodów podatnika, który w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego, złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia, w urzędzie skarbowym, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika.

Zwolnienie to ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków.

W związku z tym, że w momencie sprzedaży nieruchomości wyrok w sprawie rozwiązania małżeństwa nie był prawomocny, Zainteresowany miał również prawo do skorzystania z ulgi meldunkowej.

W związku z tym Wnioskodawca ma prawo złożyć korektę zeznania PIT-39 za 2012 r. oraz wystąpić do Urzędu Skarbowego o stwierdzenie nadpłaty w podatku dochodowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W przypadku sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w powyższym przepisie decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu przychodu (dochodu) ma moment ich nabycia z uwagi na fakt, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ulegały zmianie.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że 16 kwietnia 2007 r. za cenę 70 000 zł Zainteresowany wraz z małżonką nabyli nieruchomość położoną w Ł. stanowiącą lokal mieszkalny, którą zbyli 28 grudnia 2012 r. Zatem w przedmiotowej sprawie będą miały zastosowanie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r.

Zgodnie bowiem z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316), do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

W myśl art. 30e ust. 1 i 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonych zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (…).

W myśl natomiast art. 22 ust. 6c ww. ustawy, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Wysokość nakładów o których mowa w ust. 6c i 6d ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Jednakże, zgodnie z zapisem art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

1. budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku,
2. lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu,
3. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie,
4. prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie

– jeżeli podatnik był zameldowany w budynku lub lokalu wymienionym w lit. a)-d) na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia, z zastrzeżeniem ust. 21 i 22.

Stosownie do art. 21 ust. 21 ww. ustawy, zwolnienie to ma zastosowanie do przychodów podatnika, który w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego, złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia, w urzędzie skarbowym, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika.

Wymóg złożenia w terminie tego oświadczenia jest więc, obok zameldowania na pobyt stały w sprzedawanym lokalu mieszkalnym przez okres 12 miesięcy, warunkiem koniecznym do zastosowania omawianego zwolnienia. Warunek ten wynika wprost z przepisu art. 21 ust. 21, dotyczącego zwolnień przedmiotowych, przez co stał się on nieodłącznym elementem regulacji dotyczącej możliwości skorzystania ze zwolnienia przychodu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Jednakże w myśl art. 8 ust. 3 powołanej ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, podatnicy do których mają zastosowanie przepisy dotyczące tzw. ulgi meldunkowej, oświadczenie o którym mowa w art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., składają w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy. W przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, 14 dniowy termin określony w art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., nie ma zastosowania.

Zgodnie z art. 21 ust. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwolnienie o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126, ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków.

Jeżeli zatem cyt. art. 21 ust. 22 ustawy stanowi, że ww. zwolnienie ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków, to – uwzględniając okoliczność, że analizowane zwolnienie ma charakter przedmiotowy, a więc dotyczy przychodów ze sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych – w przypadku spełnienia warunków zwolnienia przez co najmniej jednego z małżonków, obejmuje ono na gruncie opisanego we wniosku stanu faktycznego przychody ze zbycia przedmiotowego lokalu mieszkalnego.

Z zaprezentowanego we wniosku stanu faktycznego jednoznacznie wynika, że Zainteresowany na moment sprzedaży rzeczonego mieszkania miał status małżonka (wyrok o rozwodzie nie był prawomocny).

Należy podkreślić, że żona Wnioskodawcy była zameldowana – w zbytym w 2012 r. lokalu mieszkalnym – na pobyt stały przez okres dłuższy niż 12 miesięcy przed datą jego zbycia oraz złożyła po jego sprzedaży stosowne oświadczenie we właściwym urzędzie skarbowym o skorzystaniu z ulgi podatkowej na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 126 w zw. z art. 21 ust. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tak więc zostały spełnione warunki do zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w ww. przepisach cyt. ustawy.

Zauważyć ponadto należy, że w świetle prawa, na moment sprzedaży mieszkania K. byli małżeństwem, jako że nie posiadali prawomocnego orzeczenia sądu o rozwiązaniu małżeństwa. Zatem Wnioskodawca miał prawo do skorzystania z przedmiotowej ulgi meldunkowej.

Reasumując, stwierdzić należy, że w rozpatrywanej sprawie, wobec regulacji zawartej w art. 21 ust. 22 ww. ustawy, przychód uzyskany przez Zainteresowanego ze sprzedaży rzeczonej nieruchomości stanowiącej lokal mieszkalny korzysta ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ małżonka Wnioskodawcy skorzystała z ulgi meldunkowej.

Zatem ta część dochodu uzyskanego przez Wnioskodawcę ze sprzedaży w 2012 r. lokalu mieszkalnego nie podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym na podstawie art. 30e ust. 1 ww. ustawy.

Wobec powyższego należy zauważyć, że Zainteresowanemu przysługuje prawo do złożenia do naczelnika właściwego urzędu skarbowego wniosku o stwierdzenie nadpłaty wraz z korektą zeznania podatkowego za 2012 r. na podstawie przepisów art. 81 § 2 w zw. z art. 75 § 3 ustawy Ordynacja podatkowa.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.