Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/4511-214/15/BJ
z 10 czerwca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770, ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 9 marca 2015 r. (data wpływu do Biura – 11 marca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania kwot na podstawie wyroku:

• w części dotyczącej wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych – jest nieprawidłowe,
• w części dotyczącej odsetek od nieterminowej wypłaty wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 11 marca 2015 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania kwot na podstawie wyroku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 19 grudnia 2011 r. Wnioskodawczyni wniosła pozew przeciwko X Spółka z o.o. z siedzibą w K. o wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych w okresie od 1 lutego 2010 r. do 30 września 2011 r. żądając – po modyfikacji powództwa – kwoty 133.489,68 zł.

W rozpoznawanej sprawie Wnioskodawczyni wypełniła ciążący na niej obowiązek udowodnienia faktów, z których wywodziła korzystne dla niej skutki prawne w stopniu wystarczającym do uwzględnienia powództwa w myśl art. 232 zdanie pierwsze Kodeksu postępowania cywilnego w związku z art. 6 Kodeksu cywilnego. Dowody te Sąd ocenił jako wiarygodne a strona pozwana skutecznie tej oceny nie podważyła.

Sąd Okręgowy przyjął, że przedstawione dokumenty oraz zestawienie wykazu czasu pracy

i wykonanych obowiązków, niezweryfikowane negatywnie przez pracodawcę obrazują w sposób rzetelny, rzeczywiście przepracowany przez Wnioskodawczynię czas. W trakcie procesu Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego sądowego z zakresu rachunkowości oraz zarządzania na okoliczność hipotetycznego wyliczenia wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych Wnioskodawczyni, które wyniosło 120.566,49 zł. Sąd uznał tę opinię za prawidłową i oparł na niej swoje wyliczenia żądanego wynagrodzenia zasądzając na rzecz Wnioskodawczyni kwotę 120.566,49 zł wraz z odsetkami ustawowymi od 7 maja 2012 r. do dnia zapłaty. Wyliczenie kwoty sporządzono na podstawie art. 151 § 1, art. 1511 § 1 i § 2 Kodeksu Pracy, natomiast należnych odsetek na podstawie art. 481 Kodeksu cywilnego.

Wyrok w sprawie został wydany 10 lipca 2014 r. Zasądza on od X Spółka z o.o. na rzecz Wnioskodawczyni kwotę 120.566,49 zł wraz z ustawowymi odsetkami od 7 maja 2012 r. do dnia zapłaty.

Spółka 3 października 2014 r. dokonała wypłaty kwoty 90.153,70 informując Wnioskodawczynię, iż naliczyła i odprowadziła podatek dochodowy w kwocie 11.416,00 zł, składki na ubezpieczenie społeczne w kwocie 8.951,43 zł oraz składki na ubezpieczenie zdrowotne w kwocie 10.045,36 zł.

W dniu 17 listopada 2014 r. Spółka dokonała wypłaty odsetek w kwocie 29.802,03 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w związku ze zmianą prawa podatkowego w dniu 29 sierpnia 2014 r. w zakresie brzmienia art. 21 ust. 1 pkt 3 poprzez dodanie do istniejącego tekstu: „oraz otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (…)”podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych wypłacone odszkodowanie – zadośćuczynienie za niewypłacone wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych zasądzone wyrokiem Sądu Okręgowego z 10 lipca 2014 r.?
2. Czy podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych odsetki za nieterminową wypłatę wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych zasądzone wyrokiem Sądu Okręgowego z 10 lipca 2014r.?
   
   

Wnioskodawczyni, przywołując art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazała, że ustawodawca szczegółowo określił wyliczając enumeratywnie katalog odpraw i odszkodowań, które nie podlegają zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych, tworząc w ten sposób katalog zamknięty. Żaden z wymienionych w nim wyjątków nie dotyczy wypłaty odszkodowania za niewypłacone wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych.

Ponadto, ustawodawca dokonując nowelizacji ustawy 29 sierpnia 2014 r. celowo uzupełnił „przepisy z odrębnych ustaw” o otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. nr 21, poz. 94, z późn. zm.).

Wnioskodawczyni zwróciła także uwagę, że art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy stanowi, iż wolne od podatku dochodowego są inne odszkodowania lub zadośćuczynienia otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub tej ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań lub zadośćuczynień:

1. otrzymanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,
2. dotyczących korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.
   
   

Zakres zwolnienia wynikający z tego przepisu obejmuje tylko odszkodowania – zadośćuczynienia, które nie zostały otrzymane w związku z prowadzoną działalnością i są odszkodowaniami za tzw. szkodę rzeczywistą czyli poniesione straty. Obie te przesłanki odnoszą się do rzeczywistości w jakiej Wnioskodawczyni się znalazła.

Otrzymane odszkodowanie – zadośćuczynienie nie dotyczy w żadnej mierze prowadzonej działalności gospodarczej, gdyż takiej działalności Wnioskodawczyni nie prowadziła. Dotyczy rzeczywistej szkody czyli poniesionej straty, gdyż poniesione zostały przez nią określone nakłady pracy, w określonym ponadnormatywnym czasie pracy a to dało konkretne pożytki dla pracodawcy, natomiast Wnioskodawczyni poniosła ewidentną stratę w postaci braku wynagrodzenia.

Przepis art. 21 ust 1 pkt 95 stanowi, iż wolne od podatku dochodowego są odsetki z tytułu nieterminowej wypłaty wynagrodzeń i świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1.

Reasumując:

1. Zgodnie ze znowelizowanym przepisem art. 21 ust 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od odszkodowania – zadośćuczynienia przyznanego Wnioskodawczyni wyrokiem Sądu Okręgowego z 10 lipca 2014 r. przysługuje zwolnienie od podatku dochodowego od osób fizycznych.
2. Zgodnie z przepisem art. 21 ust. 1 pkt 95 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od otrzymanych odsetek za nieterminową wypłatę wynagrodzenia za godziny nadliczbowe przyznanych Wnioskodawczyni wyrokiem Sądu Okręgowego z 10 lipca 2014 r. przysługuje zwolnienie od podatku dochodowego od osób fizycznych.
   
   

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r., poz. 361, ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy źródłem przychodów są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ww. ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych, wolne od podatku są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, oraz otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz.U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm., z wyjątkiem:

1. określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę,
2. odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników,
3. odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym,
4. odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji,
5. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,
6. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, lub na zasadach, o których mowa w art. 30c,
7. odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód innych niż ugody sądowe.
   
   

Stosownie natomiast do art. 21 ust. 1 pkt 3b ww. ustawy wolne od podatku są inne odszkodowania lub zadośćuczynienia otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub tej ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań lub zadośćuczynień:

1. otrzymanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,
2. dotyczących korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.
   
   

Z wniosku wynika, iż w dniu 19 grudnia 2011 r. Wnioskodawczyni wniosła pozew przeciwko X Spółka z o.o. z siedzibą w K. o wypłatę wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych w okresie od 1 lutego 2010 r. do 30 września 2011 r. żądając – po modyfikacji powództwa – kwoty 133.489,68 zł. Wyrok w sprawie został wydany 10 lipca 2014 r. Zasądza on od X Spółka z o.o. na rzecz Wnioskodawczyni kwotę 120.566,49 zł wraz z ustawowymi odsetkami od 7 maja 2012 r. do dnia zapłaty.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz przedstawiony stan faktyczny uznać należy, że przyznane w wyroku świadczenie tytułem wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, nie jest odszkodowaniem wynikającym z przepisów odrębnych ustaw, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wskazać bowiem należy, że nie zostało ono wypłacone na podstawie konkretnego przepisu Kodeksu pracy. Kodeks pracy nie przewiduje bowiem odszkodowania na rzecz pracownika z tytułu godzin nadliczbowych, lecz wypłatę wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych. We wniosku wskazano, iż wyliczenie kwoty sporządzono na podstawie art. 151 § 1, art. 1511 § 1 i § 2 Kodeksu Pracy. Tym samym tego rodzaju świadczenie (wynagrodzenie) nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

Do ww. wynagrodzenia nie ma również zastosowania wskazany przez Wnioskodawczynię przepis art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż na podstawie tego przepisu – jako wyłączone ze zwolnienia – podlega opodatkowaniu odszkodowanie otrzymane (na podstawie wyroku lub ugody sądowej) z tytułu utraconych korzyści, które podatnik mógł otrzymać gdyby mu szkody nie wyrządzono. Opodatkowanie to wynika stąd, że gdyby pracownik osiągnął spodziewane korzyści, to korzyści te podlegałyby opodatkowaniu na zasadach ogólnych. Wypłacone Wnioskodawczyni na podstawie wyroku świadczenie to nie odszkodowanie ale wynagrodzenie za godziny nadliczbowe.

Wypłaconą tytułem wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych kwotę należy zakwalifikować do przychodu ze stosunku pracy.

Zatem wypłacona Wnioskodawczyni na podstawie wyroku kwota tytułem wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych nie korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych. Kwoty tej nie można bowiem uznać za odszkodowanie. Jak wskazuje opis stanu faktycznego jest to świadczenie należne za pracę w godzinach nadliczbowych. Wypłacone świadczenie stanowi dla Wnioskodawczyni przychód ze stosunku pracy podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni w tej części należało uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się natomiast do skutków podatkowych wypłaty odsetek wskazać należy, że instytucję prawną odsetek za zwłokę reguluje art. 481 Kodeksu cywilnego. Zgodnie z art. 481 § 1 Kodeksu cywilnego, jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.

Odsetki wypłacone w związku z opóźnieniem wypłaty danego świadczenia nie są wliczane do wartości tego świadczenia. Zgodnie bowiem z treścią art. 20 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. z 2014 r., poz. 101) do wartości przedmiotu sporu nie wlicza się odsetek, pożytków i kosztów, żądanych obok roszczenia głównego.

Nie można więc utożsamiać odsetek za zwłokę z odszkodowaniem, zadośćuczynieniem czy też innym świadczeniem (naprawieniem szkody). Wierzyciel może ich żądać dopiero, jeżeli dłużnik opóźni się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 95 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są odsetki z tytułu nieterminowej wypłaty wynagrodzeń i świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1.

Tak więc, zwolnienie to obejmuje tylko takie odsetki, które spełniają równocześnie dwa warunki:

1. świadczenia, od których są naliczane – zaliczone zostały do źródła przychodów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy,
2. są z tytułu nieterminowej wypłaty świadczeń.
   
   

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, iż w analizowanej sprawie zostały spełnione oba ww. warunki. Wypłacone na podstawie wyroku świadczenie tytułem wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych należy do przychodów ze stosunku pracy, które były należne Wnioskodawczyni w czasie kiedy jeszcze pracowała, a zatem zasądzone odsetki są odsetkami z tytułu nieterminowej wypłaty tego wynagrodzenia.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni w tej części należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.