IBPBI/1/4511-281/15/BK

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach IBPBI/1/4511-281/15/BK z 18 czerwca 2015 r.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 5 marca 2015 r. (data wpływu do tut. Biura 9 marca 2015 r.), uzupełnionym 28 maja 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie skutków podatkowych sprzedaży wskazanej we wniosku nieruchomości gruntowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 maja 2015 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, w indywidualnej sprawie, dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie skutków podatkowych sprzedaży wskazanej we wniosku nieruchomości gruntowej. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 19 maja 2015 r. Znak: IBPP1/4512-197/15/MG, IBPBI/1/4511-281/15/BK wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 28 maja 2015 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest współwłaścicielem nieruchomości gruntowej w postaci działki rolnej (klasa R IIIa), którą w 1990 r. otrzymał wraz z żoną w drodze darowizny od jej rodziców, w celu powiększenia swojego gospodarstwa rolnego. Jej kształt i rozmiary uniemożliwiają samodzielne zrealizowanie na niej obiektów budowlanych w postaci budynków mieszkalnych jednorodzinnych. Z uwagi na powyższe Wnioskodawca nawiązał współpracę ze swoim sąsiadem, którego działka również nie nadaje się do samodzielnego zabudowania jej ww. obiektami. Działając jednak w porozumieniu, są w stanie zrealizować bez trudu tego rodzaju obiekty na obszarze, który rozciągać się będzie na obie nieruchomości.

Świadomi tego faktu wystąpili wspólnie o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla zamierzenia inwestycyjnego polegającego na budowie 6 budynków mieszkalnych, jednorodzinnych, wolnostojących z wbudowanymi garażami, wewnętrznym układem drogowym oraz budowie zjazdu z działki drogowej. Decyzja ta, obejmująca obie działki (Wnioskodawcy oraz wspomnianego sąsiada) została w spodziewanym przez nich kształcie wydana 16 września 2014 r. W jej myśl zabudowa taka jest dla wskazanych nieruchomości dopuszczalna. Z uwagi na zróżnicowanie w długości obydwu działek, decyzja o warunkach zabudowy nie obejmuje w całości nieruchomości wspomnianego sąsiada, a jedynie jej część, odpowiadającą długości działki Wnioskodawcy.

Obecnie Wnioskodawca wraz z sąsiadem starają się osiągnąć porozumienie z przedstawicielem dewelopera realizującego w sąsiedztwie podobną zabudowę do określonej w otrzymanej przez nich decyzji o warunkach zabudowy. Porozumienie ma na celu zawarcie umów, które pozwoliłyby w przyszłości na korzystniejsze ulokowanie obiektów liniowych w postaci m.in. sieci wodociągowej, gazociągowej oraz drogi wewnętrznej (jej usytuowanie jest bowiem możliwe w granicy działki Wnioskodawcy i tej, której obecnie posiadaczem jest deweloper - dzięki czemu możliwym byłoby oszczędzenie powierzchni jaką miałaby zająć droga wewnętrzna). Ponadto dodatkową korzyścią mogłoby być wykonanie znacznej części inwestycji ze środków własnych wspomnianego dewelopera.

Jednocześnie Wnioskodawca wraz z sąsiadem, którego działka objęta jest wspomnianą na wstępie decyzją o warunkach zabudowy, zawarł umowę pośrednictwa z agencją nieruchomości, która ma pomóc w znalezieniu osoby chętnej do łącznego zakupu obu działek objętych tą decyzją (Wnioskodawcy i jego sąsiada). Działka nadal wchodzi w skład gospodarstwa rolnego. Przedmiotowa nieruchomość nie została jeszcze sprzedana.

Ponadto w październiku 2013 r. Wnioskodawca dokonał podziału innej działki, którą otrzymał w 1989 r. od swoich rodziców w drodze darowizny w celu prowadzenia gospodarstwa rolnego. Powstałe wskutek wspomnianego podziału działki zbył w grudniu 2013 r. i w styczniu 2015 r. Działki te według miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego były przeznaczone na działalność usługowo-komercyjną.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 26 maja 2015 r., wskazano m.in., że:

• Wnioskodawca nie prowadzi obecnie działalności gospodarczej; została ona zlikwidowana 20 czerwca 2012 r.,
• Wnioskodawca nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług,
• działka została nabyta z przeznaczeniem na powiększenie gospodarstwa rolnego i tak była wykorzystywana,
• sprzedaż działki uzasadniona jest chęcią pozyskania pieniędzy w celu wsparcia budowy domu przez syna Wnioskodawcy na innej nieruchomości,
• działka w chwili sprzedaży będzie niezabudowana,
• działka nie będzie dzielona przed sprzedażą, zatem będzie zbywana jako całość,
• z racji wąskiego kształtu działki samodzielna jej sprzedaż byłaby praktycznie niemożliwa i mniej opłacalna. Wspólna decyzja o warunkach zabudowy podnosiła jej atrakcyjność dla potencjalnego nabywcy,
  

• Wnioskodawca nie miał zamiaru samodzielnej budowy budynków; od początku był nastawiony na sprzedaż działki,
• z racji na sąsiedztwo deweloperów i budowy niewielkich osiedli domków jednorodzinnych taka forma zabudowy wydawała się jak najbardziej optymalna ze względu na zainteresowanie nabywców działki,
• budynki, które ewentualnie zbuduje nabywca, będą zapewne służyły celom mieszkaniowym,
• jedynym działaniem Wnioskodawcy było złożenie w dniu 3 kwietnia 2014 r. przez żonę Wnioskodawcy uwag do projektu zmiany planu zagospodarowania przestrzennego, który przewidywał dla terenu, na którym znajduje się działka, ustanowienie terenów zielonych (aby możliwe było nadal ich przekształcenie na działki budowlane),
• Wnioskodawca osobiście nie czynił żadnych starań w celu zwiększenia atrakcyjności działki. Jednakże została już zawarta w formie aktu notarialnego umowa przedwstępna sprzedaży, na podstawie której nabywca posiada pełnomocnictwo do starania się o podłączenie mediów oraz budowę zjazdu z drogi etc.,
• na chwilę obecną deweloper wycofał się z sąsiedniej działki, zatem nie będą realizowane żadne wspólne przedsięwzięcia,
• Wnioskodawca nie posiada wiedzy, jakie starania obecnie czyni nabywca, który posiada pełnomocnictwa do starania się o przyłączenie mediów, budowę zjazdu z drogi etc.
• Wnioskodawca nie będzie partycypował w kosztach budowy,
• nie została wydana decyzja o pozwolenie na budowę. Obecnie o pozwolenie na budowę stara się w imieniu Wnioskodawcy nabywca, który podpisał z nim umowę przedwstępną sprzedaży zawierającą warunek otrzymania pozwolenia na budowę, której otrzymanie będzie skutkowało podpisaniem umowy przyrzeczonej. Wszelkie koszty związane z ubieganiem się o pozwolenie na budowę oraz następnie samej inwestycji w razie jej uzyskania poniesie nabywca,
• wszelkie inwestycje na działce prowadzić będzie jej nabywca,
• jedynym działaniem marketingowym było podpisanie umowy z agencją nieruchomości. Inne działania nie były podejmowane,
• działka była używana jako cześć gospodarstwa rolnego oraz nie była i do chwili sprzedaży nie będzie zabudowana,
• nieruchomość nie była wykorzystywana do działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT,
• działka była jedynie wykorzystywana przez Wnioskodawcę do prowadzenia gospodarstwa rolnego jako pole uprawne (warzywa),
• działka nie była przedmiotem najmu, ani dzierżawy,
• działka obecnie nie jest wykorzystywana jako grunt orny. Zgodnie z prawem jest przez Wnioskodawcę koszona,
• oprócz sprzedawanej nieruchomości Wnioskodawca posiada jeszcze działkę o powierzchni 1 ha 10a, otrzymaną w 1989 r. w drodze darowizny od rodziców, która będzie przeznaczona dla dzieci. Dodatkowo 15 maja 2015 r. Wnioskodawca kupił działkę o powierzchni 24a na potrzeby budowy domu przez syna,
• w grudniu 2013 r. oraz w styczniu 2015 r. Wnioskodawca sprzedał po jednej geodezyjnie wyodrębnionej działce,
• sprzedaż działek była uzasadniona pozyskaniem funduszy na budowę domów dla córki i syna,
• Wnioskodawca nie sprzedawał innych działek niż te opisane we wniosku,
• około 20 lat temu Wnioskodawca wraz z żoną czynili starania o przekształcenie gruntów rolnych na budowlane. Ostatecznie grunty zostały zakwalifikowane na cele usługowo-komercyjne w związku z wejściem w życie w 2006 r. planu zagospodarowania przestrzennego.
  
  

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy transakcja sprzedaży nieruchomości zostanie zakwalifikowana jako wykonywanie działalności gospodarczej w myśl ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) oraz czy transakcja sprzedaży nieruchomości korzysta ze zwolnienia z podatku przewidzianego (winno być: nie generuje przychodu podatkowego, o którym mowa) w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy?

(pytanie oznaczonego we wniosku nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie obowiązujących przepisów nie można uznać dostawy (winno być: sprzedaży) jego nieruchomości jako działalności gospodarczej na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „ustaw o PIT”).

W przypadku bowiem ustawy o PIT działalnością gospodarczą albo pozarolniczą działalnością gospodarczą jest działalność zarobkowa:

a.wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa, (...)

c.polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultatów sposób zorganizowany i ciągły (...).

W ocenie Wnioskodawcy, muszą więc wystąpić łącznie przesłanki ciągłości, zorganizowania i zarobkowego charakteru, aby mówić o działalności gospodarczej przy dokonywaniu transakcji sprzedaży nieruchomości. Dla oceny zorganizowanego i ciągłego charakteru działalności konieczne jest stwierdzenie, że podjęto szereg działań - od momentu nabycia do zbycia – potwierdzający profesjonalny i zarobkowy charakter działań.

Pierwszym i kluczowym zatem momentem oceny, czy działalność ma charakter zorganizowany, są okoliczności nabycia nieruchomości przez Wnioskodawcę. Przeciwko zorganizowanemu i zarobkowemu charakterowi przemawiać będzie zwłaszcza nabycie niniejszej nieruchomości poprzez przekazanie jej jako gospodarstwa rolnego przez rodziców i prowadzenie na jej terenie działalności rolniczej. Wszystko, to wskazuje, że w chwili zakupu (winno być nabycia) Wnioskodawca nie podporządkowywał swych działań planom późniejszej jej sprzedaży z zyskiem. Jak wskazuje, niespełnienie przesłanek wynikających z art. 5a ust. 6 ustawy o PIT powoduje, że przyszła transakcja zbycia nieruchomości nie powinna być kwalifikowana jako pozarolnicza działalność gospodarcza. Ze względu na datę nabycia działki, tj. 1989 r. (winno być 1990 r.) Wnioskodawca uważa, że może skorzystać ze zwolnienia z podatku przewidzianego (winno być: że sprzedaż ta nie generuje przychodu podatkowego, o którym mowa) w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.

W myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Jednak w myśl art. 10 ust. 3 ww. aktu prawnego, przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Z powyższego wynika zatem, że aby przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości mógł zostać zaliczony do źródła przychodów, określonego wyżej wskazanym przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 cyt. ustawy, spełnione winny zostać co najmniej dwie podstawowe przesłanki:

• nieruchomość nie może być przedmiotem odpłatnego zbycia w wykonywaniu działalności gospodarczej,
• nieruchomość nie może być nieruchomością niemieszkalną wykorzystywaną w tej działalności.
  
  

Odrębnym źródłem przychodów jest, wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej, oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4 - 9.

Tak więc działalność gospodarcza to taka działalność, która:

• jest działalnością zarobkową,
• jest działalnością wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, działalnością polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż lub działalnością polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych;
• jest działalnością prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły;
• nie polega na wykonywaniu czynności (nie spełnia łącznie przesłanek), o których mowa jest w art. 5b ust. 1 ww. ustawy;
• generuje przychody nie zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2, 4-9 tej ustawy.
  
  

Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć. Jednakże brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, że działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie bowiem działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby czynności wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych.

Za takim rozumieniem pojęcia „zorganizowany” przemawia również definicja słownikowa. Zgodnie z Nowym Słownikiem Poprawnej Polszczyzny Wydawnictwo Naukowe PWN pod redakcją Andrzeja Markowskiego Warszawa 2000, organizować to przygotowywać, zakładać jakieś przedsięwzięcie, bądź w znaczeniu drugim nadawać czemuś reguły, wprowadzać porządek (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 7 maja 2008r. I SA/Op 18/08). Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej, to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku. Przez powtarzalność rozumie się natomiast cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, nie powiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.

Zatem każde działanie spełniające wskazane wyżej przesłanki, stanowi w rozumieniu przepisów ww. ustawy pozarolniczą działalność gospodarczą, niezależnie od tego czy podatnik dokonał jej rejestracji, czy nie, bowiem, jak już wskazano, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależnia uznania danego działania za pozarolniczą działalność gospodarczą od faktu zarejestrowania (zgłoszenia do właściwego rejestru) tej działalności. Jeżeli bowiem rozmiar, powtarzalność, zarobkowy charakter oraz sposób zorganizowania wskazują na znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, to w takim przypadku sprzedaż nieruchomości spełnia przesłanki do uznania jej za dokonywaną w ramach działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany z tej sprzedaży winien zostać rozliczony na zasadach właściwych dla tego źródła przychodu. Jedynie brak jakiegokolwiek związku określonego składnika majątku z prowadzoną działalnością gospodarczą jak i nie spełnienie wynikających z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przesłanek prowadzenia działalności gospodarczej, może skutkować opodatkowaniem przechodów ze sprzedaży nieruchomości w ramach odrębnego, określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 tej ustawy, źródła przychodów.

W myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy stanowi natomiast, że przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

1. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,
3. składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
4. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

-wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 14 ust. 2c ww. ustawy, do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Z treści przytoczonych przepisów wynika, że przychodami z działalności gospodarczej są zatem przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych w działalności gospodarczej, nawet jeśli podmiot gospodarczy, mimo takiego obowiązku nie ujął ich w stosownych ewidencjach (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych, o których mowa w art. 14 ust. 2c ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku oraz jego uzupełnieniu opisu zdarzenia przyszłego wynika m.in., że w 1990 r. Wnioskodawca wraz z żoną otrzymał w drodze darowizny od rodziców żony nieruchomość gruntową w postaci działki rolnej, w celu powiększenia jego gospodarstwa rolnego. W tym też celu, działka była wykorzystywana. Ponieważ rozmiar tej działki nie umożliwiał samodzielnego zrealizowania na niej obiektów budowlanych w postaci budynków jednorodzinnych, Wnioskodawca nawiązał współpracę z sąsiadem, będącym w podobnej sytuacji. W związku z powyższym, wraz z sąsiadem, Wnioskodawca wystąpił o wspólne wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla zamierzenia inwestycyjnego polegającego na budowie 6 budynków mieszkalnych, jednorodzinnych z wbudowanymi garażami oraz budowy drogi wewnętrznej wraz ze zjazdem z drogi. Pozytywną decyzję (obejmującą obie działki) Wnioskodawca otrzymał 16 września 2014 r. Obecnie Wnioskodawca wraz z sąsiadem starają się osiągnąć porozumienie z przedstawicielem dewelopera realizującego w sąsiedztwie podobną zabudowę w celu korzystniejszego ulokowania infrastruktury liniowej, jak również zawarł umowę pośrednictwa z agencją nieruchomości, mającą na celu pomoc w znalezieniu osoby chętnej do łącznego zakupu obu działek oraz podpisał umowę przedwstępną dot. sprzedaży nieruchomości. Sprzedaż działki uzasadniona jest chęcią pozyskania pieniędzy w celu wsparcia budowy domu przez syna Wnioskodawcy. W chwil sprzedaży działka nie będzie zabudowana, a przed sprzedażą nie będzie dzielona na części. Przy czym Wnioskodawca nie zamierza na tej działce budować samodzielnie budynków, a wszelkie koszty związane z ubieganiem się o pozwolenie na budowę oraz następnie samej inwestycji poniesie nabywca.

Oprócz sprzedawanej nieruchomości Wnioskodawca posiada jeszcze działkę o powierzchni 1 ha 10a, otrzymaną w 1989 r. w drodze darowizny od rodziców, która będzie przeznaczona dla dzieci. Dodatkowo 15 maja 2015 r. Wnioskodawca kupił działkę o powierzchni 24a na potrzeby budowy domu przez syna. W grudniu 2013 r. oraz w styczniu 2015 r. Wnioskodawca sprzedał po jednej geodezyjnie wyodrębnionej działce. Sprzedaż działek była uzasadniona pozyskaniem funduszy na budowę domów dla córki i syna. Wnioskodawca nie sprzedawał innych działek niż te opisane we wniosku.

Mając na względzie powołane wyżej przepisy oraz przestawiony we wniosku oraz jego uzupełnieniu opis zdarzenia przyszłego, stwierdzić należy, że skoro:

• będąca przedmiotem planowanej sprzedaży nieruchomość gruntowa została nabyta w drodze darowizny w celu powiększenia gospodarstwa rolnego Wnioskodawcy i na ten cel była jedynie wykorzystywana jako pole uprawne, a obecnie jest wyłącznie koszona,
• nieruchomość ta nie została przeznaczona na potrzeby prowadzonej uprzednio przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej (nie była środkiem trwałym lub obrotowym w tej działalności),
• w chwili zbycia działka nie będzie zabudowana, a wszelkie czynności związane z pozyskaniem pozwolenia na budowę oraz prowadzeniem inwestycji będą dokonywane przez nabywcę nieruchomości,
• Wnioskodawca, nie podejmował innych niż wskazane we wniosku działań zmierzających do uatrakcyjnienia działki,

to brak jest przesłanek, by uznać, że przedmiotowa niezabudowana nieruchomość gruntowa (działka), ma (będzie miała) związek z prowadzoną uprzednio przez Wnioskodawcę pozarolniczą działalnością gospodarczą, czy też, że sprzedaż tej nieruchomości nosić będzie znamiona prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej, co skutkowałoby koniecznością opodatkowania dochodu osiągniętego ze sprzedaży ww. nieruchomości w ramach tego źródła przychodów.

Zatem przychód uzyskany z odpłatnego zbycia wskazanej we wniosku nieruchomości gruntowej nie będzie stanowił przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy.

Skutki podatkowe sprzedaży nieruchomości, w tym nieruchomości gruntowych, które nie są związane z działalnością gospodarczą reguluje cyt. powyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy. Przepis ten formułuje generalną zasadę, że obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego powstaje w sytuacji sprzedaży nieruchomości dokonanej przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W związku z powyższym, mając na względzie okres jaki upłynął między nabyciem nieruchomości (tj. 1990 r.), a planową jej sprzedażą (w 2015 r.), a więc następującą po upływie 5-letniego okresu, o którym mowa w ww. przepisie, stwierdzić należy, że przychód ze sprzedaży tej działki nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie zauważyć należy, że ww. przepis nie przewiduje, jak twierdzi Wnioskodawca, zwolnienia podatkowego lecz wskazuje jedynie, że sprzedaż m.in. nieruchomości po upływie określonego terminu (5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie) nie generuje przychodu, o którym mowa w tym przepisie. Zważywszy jednak, że niezależnie od tego czy przychód podatkowy nie powstaje, czy też powstaje, lecz jest zwolniony od podatku, skutek dla podatnika jest ten sam – nie płaci on podatku – odstąpiono od stwierdzenia nieprawidłowości stanowiska Wnioskodawcy w ww. zakresie.

Wobec powyższego, przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawcy, z ww. zastrzeżeniem uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie zauważyć należy, że wydając niniejszą interpretację indywidualną, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, oparł się wyłącznie na opisie zdarzenia przyszłego, przedstawionego przez Wnioskodawcę we wniosku oraz jego uzupełnieniu. W tym też kontekście i zakresie, dokonano oceny przedstawionego we wniosku stanowiska Wnioskodawcy. Pamiętać jednakże należy, że w toku ewentualnego postępowania podatkowego prowadzonego przez uprawniony organ podatkowy, organ ten może zbadać całokształt podejmowanych przez Wnioskodawcę działań oraz okoliczności planowanej sprzedaży wskazanej we wniosku nieruchomości gruntowej, w tym w szczególności w zakresie pozwalającym stwierdzić, czy nie noszą one znamion pozarolniczej działalności gospodarczej.

Nadmienić należy, że przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej nie jest ocena podatkowo-prawnych skutków sprzedaży przez Wnioskodawcę nieruchomości dokonanej

w grudniu 2013 r. oraz styczniu 2015 r., jak również, że w pozostałym zakresie będącym przedmiotem wniosku ORD-IN, tj. w zakresie dot. pytania oznaczonego we wniosku nr 1, wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.