Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB1/4511-134/15-4/AG
z 15 czerwca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 27 lutego 2015 r. (data wpływu 3 marca 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 maja 2015 r. (data wpływu 1 czerwca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie wskazania sposobu ustalenia wartości niesprzedanej części gruntu, ujętej w remanencie końcowym, która winna być uwzględniona przy ustalaniu wysokości dochodu z działalności gospodarczej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 marca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie wskazania sposobu ustalenia wartości niesprzedanej części gruntu, ujętej w remanencie końcowym, która winna być uwzględniona przy ustalaniu wysokości dochodu z działalności gospodarczej.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa m.in. w art. 14b § 1 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613), w związku z czym pismem z dnia 20 maja 2015 r., Nr …., na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 20 maja 2015 r. (data doręczenia 25 maja 2015 r.). W dniu 1 czerwca 2015 r. do Organu podatkowego wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie, nadana za pośrednictwem polskiej placówki operatora wyznaczonego w dniu 29 maja 2015 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza rozpocząć działalność w zakresie jednorodzinnego budownictwa mieszkaniowego. Udało Mu się znaleźć dostawcę, który zgodził się na sprzedaż gruntu pod budowę z odroczonym terminem płatności - do momentu sprzedaży przez Wnioskodawcę wybudowanych na tym gruncie domów. Planowana działalność będzie wyglądać następująco: w czerwcu 2015 r. Wnioskodawca zakupi grunt za kwotę 1 100 000 zł, płacąc na poczet ceny kwotę 100 000 zł, a pozostała część należności będzie objęta odroczonym terminem płatności, do momentu sprzedaży zrealizowanej inwestycji.

W podatkowej książce przychodów i rozchodów Wnioskodawca ujmuje wydatek jako zakup materiału na podstawie zawartego aktu notarialnego (sprzedawca jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej).

W okresie październik-listopad 2015 r. Wnioskodawca poniesie wydatki w kwocie 30 000 zł na ogrodzenie i uzbrojenie działek, regulując je w terminach określonych na fakturach i ujmując ponoszone wydatki w kosztach w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

Jednakże wcześniej, bo we wrześniu 2015 r., upływa 90 dni od momentu ujęcia w kosztach zakupu gruntu. W związku z tym, na podstawie art. 24d ust. 2 i 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawca zwiększy przychody z działalności o kwotę 1 000 000 zł (nieuregulowana część należności za grunt). W konsekwencji na dzień 31 grudnia 2015 r. z podatkowej księgi przychodów i rozchodów będą wynikać: przychody na kwotę 1 000 000 zł i koszty w wysokości 1 130 000 zł.

W sporządzonym spisie z natury na 31grudnia 2015 r. widnieć będą dwie pozycje: grunt jako zakupiony materiał o wartości 1 100 000 zł i roboty w toku odpowiadające wartości poniesionych nakładów w kwocie 30 000 zł.

W piśmie z dnia 27 maja 2015 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej będzie czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wyjaśnił, że zakup gruntu będzie dokonany z prywatnego majątku sprzedawcy i transakcja nie będzie podlegać podatkowi od towarów i usług. Udzielony przez sprzedawcę gruntu kupiecki kredyt będzie nieoprocentowany. Odroczenie terminu płatności do momentu sprzedaży przez Wnioskodawcę inwestycji nie będzie miało wpływu na wysokość ceny. Nabywany przez Wnioskodawcę grunt zostanie podzielony na kilka sąsiadujących ze sobą działek budowlanych. Wnioskodawca poinformował, że w akcie notarialnym termin płatności będzie określony następująco: część ceny gruntu zostanie zapłacona w momencie nabycia, pozostała część będzie regulowana w terminie 14 dni od daty zainkasowania należności przez Wnioskodawcę od klienta, z tytułu sprzedaży budynku mieszkalnego. Płatność będzie dotyczyć tej części gruntu (wydzielonej działki budowlanej), która zostanie sprzedana wraz z budynkiem.

Wnioskodawca dodał, że poniesione wydatki na zakup gruntu zostaną ujęte w kosztach według zasady memoriałowej, zgodnie z art. 22 ust. 6 ustawy. Realizacja tej zasady odbędzie się poprzez ujęcie w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w kosztach, w pozycji zakupu materiałów/towarów handlowych, całej należności z tytułu zakupu gruntu w momencie jego zakupu, na podstawie aktu notarialnego, a następnie na koniec roku podatkowego na podstawie różnic remanentowych, koszty roku podatkowego zostaną skorygowane do kwoty odpowiadającej wartości gruntu, który został w danym roku podatkowym sprzedany.

Stosownie do art. 24d ust. 2 i ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z upływem 90 dni od daty nabycia gruntu, zostanie dokonana korekta kosztów w stosunku do nieuregulowanej części należności. Korekta kosztów zostanie dokonana do wysokości kosztów poniesionych w miesiącu, w którym będzie ona miała miejsce, natomiast o nadwyżkę wartości korekty ponad wartość kosztów danego miesiąca, zostaną zwiększone przychody, zgodnie z art. 24d ust. 5 ww. ustawy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie, ostateczne sformułowane w uzupełnieniu wniosku:

Czy stosownie do art. 24 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustalając dochód z działalności gospodarczej, w wartości remanentu końcowego należy ująć wartość niesprzedanej części gruntu według pełnej ceny zakupu, wynikającej z dokumentu nabycia (aktu notarialnego), czy też według ceny zakupu pomniejszonej o dokonaną po 90 dniach korektę kosztów?

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawionym w uzupełnieniu wniosku, przy ustalaniu dochodu z działalności gospodarczej, w wartości remanentu końcowego, należy określić wartość niesprzedanej części gruntu według ceny zakupu, wynikającej z aktu notarialnego, pomniejszonej o wartość, dokonanej po 90 dniach od zakupu, korekty kosztów, podzielonej przez powierzchnię gruntu. Potwierdzeniem tego stanowiska jest przepis § 29 pkt 4a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 24a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej "księgą", z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o.

Stosownie do art. 24 ust. 2 zdanie pierwsze ww. ustawy, u podatników osiągających dochody z działalności gospodarczej i prowadzących księgi przychodów i rozchodów dochodem z działalności jest różnica pomiędzy przychodem w rozumieniu art. 14, a kosztami uzyskania, powiększona o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadków, jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa niż wartość remanentu początkowego, lub pomniejszona o różnicę pomiędzy wartością remanentu początkowego i końcowego, jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa.

Szczegółowe zasady prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów określa rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. z 2014 r., poz. 1037).

W myśl § 27 ust. 1 tego rozporządzenia, podatnicy są obowiązani do sporządzenia i wpisania do księgi spisu z natury towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadów, zwanego dalej "spisem z natury", na dzień 1 stycznia, na koniec każdego roku podatkowego, na dzień rozpoczęcia działalności w ciągu roku podatkowego, a także w razie zmiany wspólnika, zmiany proporcji udziałów wspólników lub likwidacji działalności.

Stosownie do § 3 pkt 1 powyższego rozporządzenia, określenie towary, użyte w rozporządzeniu oznacza towary handlowe, materiały podstawowe i pomocnicze, półwyroby (półfabrykaty), wyroby gotowe, braki i odpady oraz materiały przyjęte od zamawiających do przerobu lub obróbki, z tym że:

1. towarami handlowymi są wyroby przeznaczone do sprzedaży w stanie nieprzerobionym; towarami handlowymi są również produkty uboczne uzyskiwane przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej,
2. materiałami (surowcami) podstawowymi są materiały, które w procesie produkcji lub przy świadczeniu usług stają się główną substancją gotowego wyrobu; do materiałów podstawowych zalicza się również materiały stanowiące część składową (montażową) wyrobu lub ściśle z wyrobem złączone (np. opakowania - puszki, butelki) oraz opakowania wysyłkowe wielokrotnego użytku (np. transportery, palety), jeżeli opakowania te nie są środkami trwałymi,
3. materiałami pomocniczymi są materiały niebędące materiałami podstawowymi, które są zużywane w związku z działalnością gospodarczą i bezpośrednio oddają wyrobowi swoje właściwości,
4. wyrobami gotowymi są wyroby własnej produkcji, których proces przerobu został całkowicie zakończony, wykonane usługi, prace naukowo-badawcze, prace projektowe, geodezyjno-kartograficzne, zakończone roboty, w tym także budowlane,
   
   

Według § 27 ust. 2 rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, spis z natury podlega wpisaniu do księgi także wówczas, gdy osoby prowadzące działalność gospodarczą sporządzają go za okresy miesięczne oraz gdy na podstawie odrębnych przepisów jego sporządzenie zarządził naczelnik urzędu skarbowego.

Zgodnie z § 29 ust. 1 powyższego rozporządzenia, podatnik jest obowiązany wycenić materiały i towary handlowe objęte spisem z natury według cen zakupu lub nabycia albo według cen rynkowych z dnia sporządzenia spisu, jeżeli są one niższe od cen zakupu lub nabycia; spis z natury półwyrobów (półfabrykatów), wyrobów gotowych i braków własnej produkcji wycenia się według kosztów wytworzenia, a odpadów użytkowych, które w toku działalności utraciły swoją pierwotną wartość użytkową, wycenia się według wartości wynikającej z oszacowania uwzględniającego ich przydatność do dalszego użytkowania.

Przepis § 29 ust. 3 ww. rozporządzenia stanowi, że przy działalności usługowej i budowlanej produkcję niezakończoną wycenia się według kosztów wytworzenia, z tym że nie może to być wartość niższa od kosztów materiałów bezpośrednich zużytych do produkcji niezakończonej.

W myśl § 3 pkt 2 rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, termin cena zakupu oznacza cenę, jaką nabywca płaci za zakupione składniki majątku, pomniejszoną o podatek od towarów i usług, podlegający odliczeniu zgodnie z odrębnymi przepisami, a przy imporcie powiększoną o należne cło, podatek akcyzowy oraz opłaty celne dodatkowe, obniżoną o rabaty opusty, inne podobne obniżenia, w przypadku zaś otrzymania składnika majątku w drodze darowizny lub spadku - wartość odpowiadającą cenie zakupu takiego samego lub podobnego składnika;

Zgodnie z § 3 pkt 3 ww. rozporządzenia, przez cenę nabycia rozumieć należy cenę zakupu składnika majątku powiększoną o koszty uboczne związane z zakupem towarów i składników majątku do chwili złożenia w magazynie według ich cen zakupu, a w szczególności koszty transportu, załadunku i wyładunku oraz ubezpieczenia w drodze;

Według § 3 pkt 4 cyt. rozporządzenia, za koszt wytworzenia uważa się wszelkie koszty związane bezpośrednio i pośrednio z przerobem materiałów, z wykonywaniem usług lub pozyskaniem (wydobyciem) kopalin, z wyłączeniem kosztów sprzedaży wyrobów gotowych i usług.

Przepis art. 29 ust. 4a rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów stanowi, że wartość spisu z natury, wycenionego zgodnie z ust. 1-4 i 7, pomniejsza się o kwotę, o którą podatnik zmniejszył koszty uzyskania przychodów (zwiększył przychody) na podstawie art. 24d ustawy o podatku dochodowym, jeżeli zmniejszenie kosztów uzyskania przychodów (zwiększenie przychodów) związane było z zaliczeniem do kosztów uzyskania przychodów wydatków dotyczących towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadów, objętych tym spisem. Pomniejszenia dokonuje się o tę część kwoty zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów (zwiększenia przychodów), która przypada na towary handlowe, materiały (surowce) podstawowe i pomocnicze, półwyroby, produkcję w toku, wyroby gotowe, braki i odpady, objęte tym spisem.

W świetle przepisów art. 24 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz § 27 pkt 1 rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, podatnik sporządzając spis z natury winien ująć w nim i wycenić posiadane na stanie firmy towary, a także półwyroby, rozumiane jako wartość usług przed ich ukończeniem, które wykorzystane zostaną w procesie produkcji/wytworzenia danego wyrobu, a wartość tego spisu uwzględnić przy ustalaniu dochodu osiągniętego w roku podatkowym.

W przedstawionym we wniosku opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawca wskazał, że zamierza prowadzić działalność gospodarczą w zakresie jednorodzinnego budownictwa mieszkaniowego. Dla celów tej działalności zakupi grunt, który następnie podzieli na kilka sąsiadujących ze sobą działek budowlanych. Na działkach tych wybudowane zostaną budynki mieszkalne. Część ceny za gruntu zostanie zapłacona w momencie jego nabycia, pozostała część będzie regulowana w terminie 14 dni od daty zainkasowania przez Wnioskodawcę od klienta należności za sprzedany budynek mieszkalny wraz działką budowlaną wydzieloną z ww. gruntu. Płatność będzie dotyczyć tej części gruntu, która zostanie sprzedana wraz z budynkiem. Odroczenie terminu płatności należności za grunt do momentu sprzedaży przez Wnioskodawcę inwestycji nie będzie miało wpływu na wysokość ceny nabycia gruntu.

Wydatki na zakup gruntu zostaną ujęte w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w pozycji zakupu materiałów/towarów handlowych. W kosztach ujęta zostanie cała należności za zakupiony grunt, określona w akcie notarialnym.

Stosownie do art. 24d ust. 2 i ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z upływem 90 dni od daty nabycia gruntu, zostanie dokonana korekta kosztów o nieuregulowaną część należności za grunt. Korekta kosztów zostanie dokonana do wysokości kosztów poniesionych w miesiącu, w którym będzie ona miała miejsce, natomiast o nadwyżkę wartości korekty ponad wartość kosztów danego miesiąca, zostaną zwiększone przychody, zgodnie z art. 24d ust 5 ww. ustawy.

W podatkowej księdze przychodów i rozchodów Wnioskodawca ujmie również po stronie kosztów, w terminach określonych na fakturach, wydatki, które poniesione zostaną na ogrodzenie i uzbrojenie działek.

W sporządzonym spisie z natury na 31 grudnia 2015 r. widnieć będą dwie pozycje: grunt, jako zakupiony materiał oraz roboty w toku odpowiadające wartości poniesionych nakładów na ogrodzenie i uzbrojenie działek.

Na koniec roku podatkowego, na podstawie różnic remanentowych, koszty roku podatkowego zostaną skorygowane, w tym koszty dotyczące nabycia gruntu, do kwoty odpowiadającej wartości gruntu, który zostanie w danym roku podatkowym sprzedany oraz na ogrodzenie i uzbrojenie sprzedanych działek.

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 24d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kwoty wynikającej z faktury (rachunku), a jeżeli nie istniał obowiązek wystawienia faktury (rachunku)  kwoty wynikającej z umowy albo innego dokumentu, i nieuregulowania tej kwoty w terminie 30 dni od daty upływu terminu płatności, podatnik jest obowiązany do zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów o kwotę wynikającą z tych dokumentów.

W myśl art. 24d ust. 2 tej ustawy, jeżeli termin płatności jest dłuższy niż 60 dni, zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów o kwotę wynikającą z dokumentów, o których mowa w ust. 1, dokonuje się z upływem 90 dni od daty zaliczenia tej kwoty do kosztów uzyskania przychodów, o ile nie została ona uregulowana w tym terminie (art. 24d ust. 2 ww. ustawy).

Stosownie do treści art. 24d ust. 3 powyższej ustawy, zmniejszenia, o którym mowa w ust. 1 lub 2, dokonuje się w miesiącu, w którym upływa termin określony w tych przepisach.

Według art. 24d ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli po dokonaniu zmniejszenia, o którym mowa w ust. 1 lub 2, zobowiązanie zostanie uregulowane, podatnik w miesiącu, w którym uregulował zobowiązanie, zwiększa koszty uzyskania przychodów o kwotę dokonanego zmniejszenia.

Jeżeli w miesiącu, w którym podatnik ma obowiązek dokonać zmniejszenia, o którym mowa w ust. 1 lub 2, podatnik nie ponosi kosztów uzyskania przychodów lub poniesione koszty są niższe od kwoty zmniejszenia, wówczas ma obowiązek zwiększyć przychody o kwotę, o którą nie zostały zmniejszone koszty uzyskania przychodów (art. 24d ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie z art. 24d ust. 8 ww. ustawy, jeżeli zgodnie z art. 22 zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów kwoty wynikającej z dokumentów, o których mowa w ust. 1, nastąpi po upływie terminu określonego w ust. 1 lub 2, to zaliczenie tej kwoty do kosztów uzyskania przychodów następuje z uwzględnieniem art. 22, z tym że nie wcześniej niż w miesiącu jej uregulowania.

Powyższe przepisy wskazują, że w przypadku zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kwoty wynikającej z faktury lub innego dokumentu podatnik będzie zobowiązany do dokonania zmniejszenia tych kosztów, jeżeli nie ureguluje kwoty zobowiązania w ciągu 30 dni od daty upływu terminu jego płatności. Reguła ta dotyczy sytuacji, w której ustalony przez strony termin płatności nie przekracza 60 dni. Natomiast w sytuacji ustalenia przez strony terminu płatności dłuższego niż 60 dni, podatnik będzie zobowiązany do dokonania zmniejszenia kosztów podatkowych o kwotę wynikającą z faktury lub innego dokumentu z upływem 90 dni od daty zaliczenia tej kwoty do kosztów uzyskania przychodów, jeżeli w tym terminie kwota ta nie zostanie uregulowana.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że w przypadku uregulowania tylko części należności za zakupiony grunt i dokonania w związku z powyższym zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów, stosownie do art. 24d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawca składnik ten powinien uwzględnić w spisie z natury i wycenić go. Jednak jego pełnej wartości nie powinien uwzględnić w podstawie opodatkowania. Ustalając dochód z działalności gospodarczej na podstawie art. 24 ust. 2 ww. ustawy winien wyłączyć z remanentu tę część wartości tego gruntu, o którą zostały już zmniejszone koszty podatkowe, na podstawie art. 24d powyższej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W takiej sytuacji brak jest podstaw prawnych do przyjęcia przy ustalaniu podstawy opodatkowania pełnej wartość niesprzedanej części gruntu, ustalonej według ceny zakupu, wynikającej z aktu notarialnego.

Końcowo należy wskazać, że mając na uwadze przepis art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną) – tutejszy Organ nie ustosunkował się do wyliczeń przedstawionych przez Wnioskodawcę. Zgodnie bowiem z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego, bowiem prawidłowość takiego wyliczenia podlega weryfikacji przez organ podatkowy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo należy wskazać, że mając na uwadze przepis art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną) – tutejszy Organ nie ustosunkował się do wyliczeń przedstawionych przez Wnioskodawcę. Zgodnie bowiem z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego, bowiem prawidłowość takiego wyliczenia podlega weryfikacji przez organ podatkowy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …., ul. …., …, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.