UZASADNIENIE

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działając na podstawie § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 czerwca 2007 r. (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn.zm.), wydał w dniu 27 października 2011 r. w imieniu Ministra Finansów, interpretację indywidualną dotyczącą podatku od towarów i usług. Interpretacja została wydana na wniosek, który wpłynął do Organu 11 sierpnia 2011 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Urząd Statystyczny w … w wykonaniu swoich obowiązków określonych w art. 25 ust. 1 pkt 7 w związku z ust. 2 art. 25 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. Nr 88 poz. 439 z późn. zm.) wydaje publikacje i opracowania zawierające wyniki badań statystycznych (PKWiU - 84.11.11.0 - "usługi ustawodawcze i wykonawcze" wg grupowania wprowadzonego rozporządzeniem Rady Ministrów z 29 października 2008 r. (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.). Następnie w ustalonych w programie badań statystycznych formach i terminach udostępnia je nieodpłatnie i odpłatnie zainteresowanym organom administracji publicznej, podmiotom gospodarki narodowej i osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej.

Na podstawie art. 44 ust. 2 i art. 45 ust. 3 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej Urząd udostępnia również nieodpłatnie i odpłatnie zainteresowanym organom administracji publicznej, podmiotom gospodarki narodowej i osobom fizycznym wyciągi z prowadzonych na podstawie art. 41 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o statystyce publicznej krajowych rejestrów urzędowych (REGON i TERYT).

Zgodnie z art. 50 ust. 7 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej dochody uzyskiwane przez Urząd związane z rozpowszechnianiem i udostępnianiem wynikowych informacji statystycznych w formach określonych każdorazowo w programie badań statystycznych statystyki publicznej, są dochodami budżetu państwa.

W wyżej wymienionym zakresie Urząd Statystyczny w … - na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług - nie jest podatnikiem VAT. Na sprzedawane przez siebie usługi i informacje wystawia rachunki zgodnie z art. 87 § 1 ustawy – Ordynacja podatkowa.

Według stanu na dzień złożenia przedmiotowego wniosku o wydanie interpretacji Wnioskodawca był w trakcie negocjacji i miał zamiar podpisać z Urzędem Marszałkowskim, na podstawie art. 21 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej, trzyletnią umowę na realizację ściśle określonego badania nieobjętego programem badań statystycznych w ramach projektu systemowego realizowanego przez Urząd Marszałkowski pt. „….”. Jest to działalność Urzędu, która na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług nie podlega zwolnieniu podmiotowemu spod działania ustawy o podatku VAT. Stając się podatnikiem VAT czynnym (mając na uwadze wysokość obrotu w 2011 r.) Urząd zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług będzie zobowiązany do wystawiania faktur VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy będąc podatnikiem VAT i wystawiając faktury VAT za usługi wykonywane na podstawie umów cywilno-prawnych, Urząd Statystyczny będzie miał jednocześnie obowiązek wystawiania, w tym samym roku podatkowym, rachunków za czynności wykonywane w ramach realizacji ciążących na nim obowiązków, wynikających z ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej, które są zwolnione od podatku na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. od podatku od towarów i usług, czy tez faktury?

Zdaniem Wnioskodawcy, wykonując swoje statutowe obowiązki organu statystyki publicznej, nie ma on prawa wystawiać faktur VAT, ponieważ nie jest uznawany za podatnika według art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług i w tym zakresie powinien wystawiać rachunki.

Natomiast prowadząc działalność na podstawie art. 21 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej w związku z art. 51 ust. 1 i ust. 2 tej ustawy i osiągając obroty powodujące konieczność naliczania podatku od towarów i usług obowiązany jest zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. wystawiać faktury VAT.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy ma on prawo wystawiać i rachunki, i faktury VAT:

• rachunki – za czynności w zakresie zadań nałożonych przepisami prawa, dla realizacji których Urząd został powołany;
  

• faktury VAT – za czynności wykonywane na podstawie zawartych umów cywilno-prawnych.
  
  

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 27 października 2011 r. nr IPTPP3/443-78/11-2/BJ uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe. W powyższej interpretacji stwierdzono, że Urząd działając jako organ władzy publicznej w zakresie realizowanych zadań nałożonych przepisami ustawy o statystyce publicznej, dla realizacji których został powołany, zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, nie jest podatnikiem podatku VAT i w związku z tym nie ma prawa wystawiać faktur VAT w tym zakresie. W takich przypadkach Urząd ma obowiązek wystawienia rachunku, o którym mowa w art. 87 ustawy – Ordynacja podatkowa, jeżeli kupujący lub usługobiorca wystąpi z żądaniem jego wystawienia w terminie do 3 miesięcy od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Z kolei wykonując czynności na podstawie umów cywilnoprawnych, Urząd występuje jako podatnik podatku od towarów i usług. Stąd też, jeżeli nie korzysta on ze zwolnienia przedmiotowego (art.43 i 82 ust. 3 ustawy o VAT) i podmiotowego (art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT), dla dokumentowania tych czynności powinien wystawiać faktury VAT wszystkim osobom prowadzącym działalność gospodarczą, natomiast osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej – tylko na ich żądanie, zgłoszone nie później niż po upływie 3 miesięcy od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Jeżeli natomiast Urząd występuje jako podatnik prowadzący działalność gospodarczą, zwolniony z podatku VAT (na podstawie 43 i 82 ust.3 lub art. 113 ustawy) nie jest obowiązany do wystawiania faktur, jednakże, zgodnie z art. 87 ustawy – Ordynacja podatkowa, jest zobowiązany do wystawiania rachunków potwierdzających dokonanie sprzedaży lub wykonanie usługi na żądanie kupującego lub usługobiorcy, zgłoszone przed upływem 3 miesięcy od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Po zapoznaniu się z aktami sprawy Minister Finansów zważył co następuje

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.), podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Przez dostawę towarów na podstawie art. 7 ustawy rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel […], natomiast zgodnie z art. 8 ustawy przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 […].

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Przepis ten wyłącza z opodatkowania organy podlegające prawu publicznemu, jeżeli prowadzą daną działalność jako organy publiczne, nawet wtedy, gdy pobierają z tytułu tej działalności wynagrodzenie. Czynności, w których organy te uczestniczą jako organy publiczne, to określone prawem czynności wykonywane w interesie publicznym. Zatem organy wykonujące czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji państwowych, nie są traktowane jako podatnicy

Z opisu zawartego we wniosku o wydanie interpretacji wynika, że Wnioskodawca działa w oparciu o ustawę z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. Nr 88 poz. 439 z późn. zm.) i na podstawie tej ustawy oraz Statutu wykonuje swoje statutowe obowiązki organu statystyki publicznej.

Zgodnie ze słownikiem wyrażeń ustawowych zawartym art. 2 ust. 10 ustawy o statystyce publicznej służby statystyki publicznej oznaczają Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego oraz podległych mu dyrektorów urzędów statystycznych i inne jednostki statystyki tworzone w trybie określonym w rozdziale 3, zaś przez statystykę publiczną rozumiemy system zbierania danych statystycznych, gromadzenia, przechowywania i opracowywania zebranych danych oraz ogłaszania, udostępniania i rozpowszechniania wyników badań statystycznych jako oficjalnych danych statystycznych.

Zgodnie z art. 44 ust.2 punkt 2 urzędy statystyczne udostępniają nieodpłatnie:

1. organom prowadzącym inne urzędowe rejestry i systemy informacyjne administracji publicznej, o których mowa w ust. 1, okresowo wykazy podmiotów wpisanych do rejestru podmiotów wraz z nadanym im numerem identyfikacyjnym i zakodowanym opisem informacji objętych rejestrem,
2. organom administracji rządowej i jednostek samorządu terytorialnego, innym instytucjom rządowym, Najwyższej Izbie Kontroli, Narodowemu Bankowi Polskiemu, Państwowej Inspekcji Pracy, Generalnemu Inspektorowi Ochrony Danych Osobowych, równorzędnym organom, jednostkom i instytucjom państw członkowskich Unii Europejskiej, państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, państw, które zawarły ze Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi umowę regulującą swobodę świadczenia usług oraz Komisji Europejskiej na ich pisemny wniosek, wyciągi z rejestru podmiotów

- w uzgodnionym zakresie, niezbędnym do wykonywania statutowych zadań tych organów.

Natomiast zgodnie z art. 45 ust.3 i 4 urzędy statystyczne udostępniają na indywidualne odpłatne zamówienia wyciągi z rejestru podmiotów, przy czym katalogi i wyciągi, o których mowa w ust. 2 i 3, mogą być wydawane drukiem lub w innej formie z wykorzystaniem dostępnych środków techniki.

Biorąc pod uwagę opis zdarzenia przyszłego oraz powyżej omówione przepisy prawa należy stwierdzić, iż Wnioskodawca w zakresie wykonywanych przez siebie statutowych czynności, do których wykonania został powołany na podstawie ustawy o statystyce publicznej, tj.:

• odpłatne i nieodpłatne udostępnianie publikacji i opracowań zawierających wyniki badań statystycznych w ramach w wykonania obowiązków określonych w art. 25 ust. 1 pkt 7 w związku z ust. 2 art. 25 ustawy o statystyce publicznej,
  

• odpłatne i nieodpłatne udostępnianie wyciągów z prowadzonych na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o statystyce publicznej krajowych rejestrów urzędowych (REGON i TERYT) w ramach w wykonania obowiązków określonych w art. 44 ust. 2 i art. 45 ust. 3 ustawy o statystyce publicznej,
  

występuje jako urząd obsługujący organ władzy publicznej i w związku z tym, zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie jest uznawany za podatnika podatku VAT. Stąd też, nie ma prawa wystawiać faktur VAT w celu dokumentowania powyższych czynności.

Ponadto Urząd nie ma obowiązku wystawiać w powyższym zakresie rachunków, o których mowa w 87 § 1 ustawy – Ordynacja podatkowa, nawet jeżeli żądanie jego wystawienia zostało zgłoszone przed upływem 3 miesięcy od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Zgodnie bowiem z art. 87 § 1 Ordynacji podatkowej w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2013 r. jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy prowadzący działalność gospodarczą obowiązani są na żądanie kupującego lub usługobiorcy wystawić rachunek potwierdzający dokonanie sprzedaży lub wykonanie usługi.

Z kolei przepis art. 3 pkt 9 Ordynacji podatkowej definiuje działalność gospodarczą jako każdą działalność zarobkową w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, w tym wykonywanie wolnego zawodu, a także każdą inną działalność zarobkową wykonywaną we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek, nawet gdy inne ustawy nie zaliczają tej działalności do działalności gospodarczej lub osoby wykonującej taką działalność - do przedsiębiorców. Kluczowe znaczenie w definicji ma zarobkowy charakter danej działalności. Taki charakter działalności przesądza bowiem o tym, czy określony rodzaj aktywności stanowi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 3 pkt 9 Ordynacji podatkowej (Małgorzata Niezgódka-Medek (w) S. Babiarz, B. Dauter, B. Gruszczyński, R. Hauser, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek, Ordynacja podatkowa. Komentarz, LexisNexis, Warszawa 2011, s. 51).

Można zauważyć, że Ordynacja podatkowa posługuje się autonomicznym pojęciem działalności gospodarczej. Pomimo to charakter opisanych powyżej czynności nie pozwala na uznanie ich za wykonywane w ramach działalności gospodarczej. Tym samym brak jest podstaw do nakładania na Wnioskodawcę obowiązku wystawiania rachunków, w rozumieniu art. 87 § 1 Ordynacji podatkowej, dokumentujących dokonanie sprzedaży lub wykonanie usługi na żądanie kupującego lub usługobiorcy, nawet jeżeli żądanie to zostało zgłoszone przed upływem 3 miesięcy od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Jednocześnie Wnioskodawca podał, że zamierza podpisać umowę z Urzędem Marszałkowskim na realizację ściśle określonego badania nieobjętego programem badań statystycznych w ramach projektu systemowego realizowanego przez Urząd Marszałkowski.

Zgodnie z art. 21 ust. 2 ustawy o statystyce publicznej służby statystyki publicznej mogą:

1. prowadzić na indywidualne zamówienia badania statystyczne nie objęte programem
2. wykonywać na zlecenie dodatkowe opracowania i analizy, wykorzystując w tym celu również dane zgromadzone w badaniach objętych programem badań statystycznych statystyki publicznej.
   
   

Ustęp 4 mówi, iż wyniki badań oraz opracowania i analizy, o których mowa w ust. 2, stają się danymi statystyki publicznej i mogą być wykorzystywane udostępniane i rozpowszechniane przez służby statystyki publicznej, jeżeli nie naruszy to uzasadnionego interesu zamawiającego lub zleceniodawcy i nie zastrzeżono w umowie ich wykorzystania wyłącznie na potrzeby zamawiającego lub zleceniodawcy.

Jak podano wcześniej art. 15 ust. 6 mówi, iż nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. W związku z tym, „a contrario” należy stwierdzić, iż uznaje się za podatnika organ władzy publicznej oraz urząd obsługujący ten organ, o ile dokonuje on odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług na terytorium kraju na podstawie zawartej umowy cywilnoprawnej, przy czym nie wykonuje ww. czynności jako podmiot prawa publicznego (organ władzy publicznej lub urząd obsługujący ten organ) w ramach sprawowanego władztwa publicznego, lecz wykonuje te czynności zawierając umowę cywilnoprawną zgodnie z zasadą swobody zawierania umów i na podstawie ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny ( Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.).

Należy podkreślić, iż prowadzone na podstawie art. 21 ust. 2 ustawy o statystyce publicznej badania statystyczne nie mogą być objęte programem badań statystycznych statystyki publicznej. Zgodnie z art. 2 ust. 7 program badań statystycznych statystyki publicznej jest to uchwalony przez Radę Ministrów, w trybie określonym w rozdziale 2, wykaz ustalający zakres tematyczny, przedmiotowy i podmiotowy badań statystycznych i związane z nimi obowiązki.

Zgodnie z art. 18 ustawy o statystyce publicznej program statystyki publicznej ustala Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określając dla każdego badania:

1. temat i organ prowadzący badanie,
2. rodzaj badania,
3. zakres podmiotowy i przedmiotowy oraz źródła zbieranych danych statystycznych,
4. podmioty gospodarki narodowej i osoby fizyczne nie prowadzące działalności gospodarczej zobowiązane do udzielania informacji i przekazywania danych statystycznych lub uczestniczące w badaniu na zasadzie dobrowolności,
5. formy, częstotliwość, terminy i miejsce przekazywania danych statystycznych,
6. rodzaje wynikowych informacji statystycznych oraz formy i terminy ich udostępnienia,
7. koszty i sposób finansowania,
8. informacje o jednostce.
   
   

Wnioskodawca podał we wniosku, że zamierza na podstawie umowy realizować określone badanie nieobjęte programem badań statystycznych.

Zgodnie z art. 51 ust. 1 koszty badań statystycznych, o których mowa w art. 21 ust. 2 pkt 1 ustawy, wykonywanych przez służby statystyki publicznej na zamówienie, są pokrywane w całości ze środków zamawiającego.

Koszty dodatkowych opracowań i analiz, o których mowa w art. 21 ust. 1 i ust. 2 pkt 2 ustawy, są pokrywane w całości ze środków zamawiającego (ust.2).

W przypadku gdy zamawiającym badania, opracowania i analizy, określone w art. 21 ustawy, jest organ administracji państwowej, Najwyższa Izba Kontroli i Narodowy Bank Polski, odpłatność ustala się do wysokości poniesionych kosztów (ust.3).

Przepisy ustawy o statystyce publicznej nie określają sposobu potwierdzenia odbioru opłaty za wykonane badanie na zamówienie.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 i 4 podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawiać faktury potwierdzające dokonanie czynności osobom fizycznym i prawnym prowadzącym działalność gospodarczą; natomiast co do zasady nie są zobowiązani do wystawiania faktur osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej, chyba że osoba ta wystąpi z żądaniem wystawienia faktury. W przypadku dokonywania transakcji przez podatnika z osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, która nie występuje z żądaniem wystawienia faktury, podatnik jest obowiązany do wystawienia rachunku takiej osobie zgodnie z art. 87 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.).

Jednocześnie należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 113 ust. 1 i 9 zwalnia się od podatku podatników, u których wartość opodatkowanej sprzedaży netto czyli liczonej bez kwoty podatku nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150 000 zł. lub w przypadku podatników rozpoczynających działalność gospodarczą, są oni zwolnieniu od podatku, jeżeli przewidywana przez nich wartość sprzedaży nie przekroczy kwoty 150 000 zł.

Zgodnie z postanowieniami zawartymi w art. 109 ust. 3 ustawy podatnicy z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 i 82 ust. 3 oraz zwolnionych od podatku podmiotowo na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającego wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej […}.

Tak więc „a contrario” podatnik wykonujący czynności zwolnione od podatku nie ma obowiązku dokumentowania tych czynności fakturami, o których mowa w art. 106 ust. 1 ustawy, a także ewidencjonowania tych czynności w prowadzonych ewidencjach dla celów rozliczania podatku VAT i wykazywania w deklaracjach VAT-7. Dopiero od momentu, gdy faktyczna wartość sprzedaży przekroczy kwotę 150 000 zł., w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej zwolnienie określone w art. 9 traci moc, nadwyżka sprzedaży podlega opodatkowaniu z momentem przekroczenia tej wartości i podatnik ma obowiązek wystawiania faktur (ust. 10). Podatnik może oczywiście zrezygnować z tego zwolnienia, pod warunkiem zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego zgodnie z art. 113 ust. 4.

Urząd w zakresie w jakim występuje jako podatnik prowadzący działalność gospodarczą, zwolniony z podatku VAT (na podstawie 43 i 82 ust.3 lub art. 113 ustawy) nie jest obowiązany do wystawiania faktur, natomiast zgodnie z art. 87 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) jest zobowiązany do wystawiania rachunków potwierdzających dokonanie sprzedaży lub wykonanie usługi na żądanie kupującego lub usługobiorcy. Podatnik nie ma obowiązku wystawienia rachunku, jeżeli żądanie zostało zgłoszone po upływie 3 miesięcy od dnia wydania towaru lub wykonania usługi. Należy w tym miejscu zaznaczyć, że opis zdarzenia przyszłego nie zawierał informacji o dokonywaniu sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych w powyższym zakresie.

Natomiast Urząd w zakresie, w jakim występuje jako podatnik prowadzący opodatkowaną działalność gospodarczą (czyli działalność nie zwolnioną przedmiotowo z art . 43 i 82 ust. 3 ani podmiotowo z art. 113 ustawy) jest zobowiązany do wystawiania faktur osobom prowadzącym działalność gospodarczą, a osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej tylko na ich żądanie, zgłoszone nie później niż po upływie 3 miesięcy od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy faktura wystawiona przez podatnika powinna stwierdzać w szczególności:

1. dokonanie sprzedaży,
2. datę dokonania sprzedaży,
3. cenę jednostkową bez podatku,
4. podstawę opodatkowania,
5. stawkę i kwotę podatku,
6. kwotę należności,
7. dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.
   
   

Natomiast rachunki wystawiane na podstawie art. 87 ustawy Ordynacja podatkowa powinny spełniać wymóg dowodu księgowego stwierdzającego dokonanie operacji gospodarczej w świetle przepisów art. 21 ust. 2 i art. 22 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. Nr 121, poz. 591 z późn. zm.), zgodnie z wyrokiem NSA z dnia 17 stycznia 2002 r. (I SA/Po 2006/00).

Zgodnie z art. art. 21 ust. 1 dowód księgowy powinien zawierać co najmniej:

1. określenie rodzaju dowodu i jego numeru identyfikacyjnego;
2. określenie stron (nazwy, adresy) dokonujących operacji gospodarczej;
3. opis operacji oraz jej wartość, jeżeli to możliwe, określoną także w jednostkach naturalnych;
4. datę dokonania operacji, a gdy dowód został sporządzony pod inną datą - także datę sporządzenia dowodu;
5. podpis wystawcy dowodu oraz osoby, której wydano lub od której przyjęto składniki aktywów;
6. stwierdzenie sprawdzenia i zakwalifikowania dowodu do ujęcia w księgach rachunkowych przez wskazanie miesiąca oraz sposobu ujęcia dowodu w księgach rachunkowych (dekretacja), podpis osoby odpowiedzialnej za te wskazania.
7. (uchylony).
   
   

Ponadto dowody księgowe powinny być rzetelne, to jest zgodne z rzeczywistym przebiegiem operacji gospodarczej, którą dokumentują, kompletne, zawierające co najmniej dane określone w art. 21, oraz wolne od błędów rachunkowych. Niedopuszczalne jest dokonywanie w dowodach księgowych wymazywania i przeróbek (art.22 ust.1).

Reasumując należy stwierdzić, iż w opisanym przez Wnioskodawcę zdarzeniu przyszłym Urząd Statystyczny będzie występował w podwójnej roli:

1. po pierwsze działając jako organ władzy publicznej w zakresie realizowanych zadań nałożonych przepisami ustawy o statystyce publicznej, dla realizacji których został powołany, zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie jest podatnikiem podatku VAT i w związku z tym nie jest uprawniony do wystawiania faktur VAT dokumentujących czynności podejmowane w tym zakresie;
2. po drugie wykonując czynności na podstawie umów cywilnoprawnych, występując jako podatnik podatku od towarów i usług powinien:
   1. wystawiać rachunki, zgodnie z art. 87 ustawy Ordynacja podatkowa, jeżeli korzysta ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy VAT;
   2. wystawiać faktury VAT zgodnie z art. 106 ustawy o VAT po przekroczeniu limitu, określonego w art. 113 ust. 1 i 9 wszystkim osobom prowadzącym działalność gospodarczą, natomiast osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej podatnik jest obowiązany wystawiać rachunki lub, na żądanie tej osoby fizycznej, faktury.
   
   
   

Natomiast wbrew stwierdzeniom zawartym w interpretacji indywidualnej z dnia 27 października 2011 r. nr IPTPP3/443-78/11-2/BJ Urząd Statystyczny nie ma obowiązku wystawiania rachunków, w rozumieniu art. 87 § 1 Ordynacji podatkowej, w celu dokumentowania czynności podejmowanych w zakresie realizowanych zadań nałożonych ustawą o statystyce publicznej.

W świetle powyższego należało z urzędu zmienić interpretację indywidualną z dnia 27 października 2011 r. nr IPTPP3/443-78/11-2/BJ, wydaną w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość.

P O U C Z E N I E

Wnioskodawcy przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację zmieniającą interpretację indywidualną. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …., po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów - w terminie czternastu dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia wezwania o usunięcie naruszenia prawa (art. 47 i 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Minister Finansów, ul. Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.