Interpretacja Ministra Finansów
DD9/033/449/MWD/2013/RWPD-105428
z 7 lipca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012r. poz. 749, z późn. zm.) Minister Finansów, w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 03 listopada 2011r. nr ILPB1/415-966/11-4/IM wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 sierpnia 2011r., uzupełnionym pismem z dnia 17 października 2011r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie skutków podatkowych z tytułu odpłatnego przejęcia przez przedsiębiorcę urządzeń wodociągowo-kanalizacyjnych od osoby fizycznej, jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działając na podstawie § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), w dniu 03 listopada 2011r., w imieniu Ministra Finansów, interpretację indywidualną dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów. Interpretacja wydana została na wniosek z dnia 28 sierpnia 2011r., uzupełniony pismem z dnia 17 października 2011r.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że

Wnioskodawca jest zakładem budżetowym, którego przedmiotem działalności w głównej mierze jest dostawa wody i odbiór ścieków. Działając na podstawie ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (Dz. U. z 2006 r. Nr 123, poz. 858 ze zm.) – jako przedsiębiorstwo w rozumieniu tej ustawy, jest zobligowany do posiadania urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych (art. 5 ust. 1) oraz do budowy nowych sieci zgodnie ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego (art. 15 ust. 1). Na niektórych odcinkach sieci zostały wybudowane przez inwestorów prywatnych lub osoby prawne. Jednocześnie na podstawie artykułu 49 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks Cywilny (Dz. U z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.) ten kto poniósł koszty budowy sieci jest jej właścicielem i może żądać od przedsiębiorstwa ich przejęcia za odpowiednim wynagrodzeniem.

Przejęcie sieci może nastąpić również na podstawie artykułu 31 ustawy z dnia 7 czerwca 2001r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (Dz. U. z 2006 r. Nr 123, poz. 858 ze zm.), przejęcie sieci następuje w formie odpłatnej. Zwyczajowo przyjętymi sposobami rozliczeń jest zwrot kosztów budowy w wysokości maksymalnej 50% całości inwestycji, zwrot następuje w formie jednorazowej lub ratalnej na rachunek bankowy podany przez inwestora. Innym sposobem rozliczenia jest zwrot również 50% całej inwestycji poprzez pokrywanie przez przedsiębiorstwo rachunków za wodę i ścieki wystawionych na inwestora, rozliczenie to dokonywane jest na podstawie not księgowych wystawionych do umowy i przelewu bankowego między rachunkiem bankowym wydatków, a dochodów przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w momencie podpisania umowy przekazania sieci lub umowy w formie aktu notarialnego rozliczającego budowę sieci wodociągowej lub kanalizacyjnej i podczas dokonywania przelewów Wnioskodawca powinien wystawić inwestorowi PIT-8C i uznać zwrot kosztów budowy sieci jako pozostałe źródła przychodów?

Zdaniem Wnioskodawcy, zwrot kosztów budowy sieci dokonywane przez przedsiębiorstwo lub gminę stanowi przychód z innych źródeł i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W momencie dokonania zwrotu kosztów dla inwestora, Zainteresowany powinien wystawić PIT-8C i uznać tym samym zwrot jako pozostałe źródła przychodów.

Wydając w imieniu Ministra Finansów, interpretację indywidualną z dnia 03 listopada 2011r. nr ILPB1/415-966/11-4/IM, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe, wskazując m.in., że (…)dokonany przez Wnioskodawcę zwrot poniesionych nakładów przez inwestorów prywatnych lub osoby prawne na wybudowanie sieci wodno-kanalizacyjnej zgodnie z dyspozycją art. 9 ust. 1 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowić będzie przychód, który po pomniejszeniu o udokumentowane koszty, tj. wydatki związane z jej wybudowaniem, o których mowa w art. 22 ust. 1 ww. ustawy, opodatkowany winien zostać na zasadach określonych w art. 27 tej ustawy. Wnioskodawca natomiast – stosownie do dyspozycji art. 42a cyt. ustawy – ma obowiązek wystawienia informacji o przychodach z innych źródeł na formularzu PIT-8C (…).

Po zapoznaniu się z aktami sprawy Minister Finansów zważył, co następuje.

Interpretacja indywidualna przepisów prawa podatkowego wydana przez upoważniony organ nie jest prawidłowa.

Stosownie do art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 7 czerwca 2001r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (Dz. U. z 2006r. Nr 123, poz. 858, z późn. zm.), osoby, które wybudowały z własnych środków urządzenia wodociągowe i urządzenia kanalizacyjne, mogą je przekazywać odpłatnie gminie lub przedsiębiorstwu wodociągowo-kanalizacyjnemu, na warunkach uzgodnionych w umowie.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca przejmuje odpłatnie urządzenia wodociągowe i kanalizacyjne od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 49 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014r. poz. 121), urządzenia, między innymi wodociągowo-kanalizacyjne, z chwilą ich fizycznego połączenia z siecią należącą do gminy czy przedsiębiorstwa przestają być częścią składową nieruchomości i uzyskują status samoistnych rzeczy ruchomych.

Przechodząc na grunt przepisów prawa podatkowego należy zauważyć, że ustawodawca w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012r. poz. 361, z późn. zm.), jako odrębne źródło przychodów wyodrębnił odpłatne zbycie innych rzeczy. Skoro urządzenia wodociągowo-kanalizacyjne, jak wyżej wskazano, mają status rzeczy ruchomej i nie stanowią części nieruchomości to przychód z tytułu ich odpłatnego przekazania na rzecz gminy należy przyporządkować do źródła wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie np. w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 października 2012 r., sygn. akt II FSK 421/11. Sąd w orzeczeniu tym stwierdził m.in., że: (...) Urządzenie wodociągowo-kanalizacyjne, służące do doprowadzania do nieruchomości wody i odprowadzania z niej ścieków, z chwilą połączenia z siecią przestaje być częścią składową nieruchomości, uzyskując status samoistnej rzeczy ruchomej. Wynagrodzenie otrzymane przez osobę, która urządzenie takie wybudowała z własnych środków i zgodnie z art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (Dz. U. z 2006 r. Nr 123, poz. 858 ze zm.) odpłatnie przekazała je gminie lub przedsiębiorstwu wodociągowo-kanalizacyjnemu, stanowi przychód z odpłatnego zbycia innych rzeczy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (...).

Powołany przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy stanowi, że źródłem przychodu jest odpłatne zbycie innych rzeczy - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.

Zgodnie z art. 42a ustawy informację PIT-8C są obowiązane sporządzić osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego.

Zatem odnosząc się do przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że otrzymane przez osoby fizyczne wynagrodzenie z tytułu odpłatnego przejęcia przez przedsiębiorcę urządzeń wodociągowo-kanalizacyjnych nie stanowi przychodu z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy, a na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek wystawienia informacji PIT-8C.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego stwierdzające, iż (...) w momencie dokonania zwrotu kosztów dla inwestora, Zainteresowany powinien wystawić PIT-8C i uznać tym samym zwrot jako pozostałe źródła przychodów (...), jest nieprawidłowe.

Minister Finansów, jeżeli stwierdzi nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej, stosownie do art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej dokonuje, z urzędu, jej zmiany, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Przepis ten nie zawiera ograniczeń czasowych, co oznacza, że jeśli stwierdzona zostanie nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej, Minister Finansów może z urzędu zmienić ją w każdym czasie.

W konsekwencji należało, z urzędu, dokonać zmiany pisemnej interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, działającego w imieniu Ministra Finansów, gdyż uznanie przez ten organ m.in., że Wnioskodawca (…) stosownie do dyspozycji art. 42a ustawy – ma obowiązek wystawienia informacji o przychodach z innych źródeł na formularzu PIT-8C (…), jest nieprawidłowe.

Zmieniona interpretacja dotyczy zaistniałego zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania zmienianej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o wydaniu zmienionej interpretacji – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012r. poz. 270, z późn. zm.).

Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi Ministra Finansów na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli Minister Finansów nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi), na adres: ul. Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.