Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-1/4511-19/15/AB
z 24 czerwca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 30 marca 2015 r. (data wpływu do tut. Biura 3 kwietnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 21 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do przychodów uzyskanych w związku z otrzymaniem w drodze darowizny prawa ochronnego na wspólnotowy znak towarowy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 kwietnia 2015 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 21 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do przychodów uzyskanych w związku z otrzymaniem w drodze darowizny prawa ochronnego na wspólnotowy znak towarowy.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej: „Podatnik”) nie prowadzi i nigdy nie prowadził indywidualnej działalności gospodarczej. Matka Podatnika prowadzi indywidualną działalność gospodarczą i wykorzystuje w niej prawo własności intelektualnej, które ma zamiar w przyszłości przekazać

Podatnikowi w formie darowizny. Przedmiotem darowizny byłoby prawo z rejestracji wspólnotowego znaku towarowego słowno-graficznego „X”, udzielone na podstawie przepisów Rozporządzenia Rady (WE) nr 207/2009 z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (dalej: „Prawo”). Na dzień dzisiejszy Prawo nie jest formalnie zarejestrowane, więc formalnie nie przysługuje matce Podatnika. Procedura mająca na celu uzyskanie Prawa toczy się w Urzędzie Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (skrót OHIM). Na chwilę obecną matce Podatnika przysługuje wyłącznie prawo ze zgłoszenia wspólnotowego znaku towarowego słowno-graficznego „X”. Podatnik zakłada, że w 2015 r. dojdzie do rejestracji wspólnotowego znaku towarowego słowno-graficznego „X” i w konsekwencji matka stanie się właścicielem Prawa. Po zarejestrowaniu wspólnotowego znaku towarowego słowno-graficznego „X” i nabyciu Prawa przez matkę Podatnika, doszłoby do zawarcia umowy darowizny. Umowa darowizny zostałaby zawarta na terytorium Polski. W chwili zawarcia umowy darowizny Prawa będą należeć do majątku odrębnego matki Podatnika i zostaną – w wyniku zawartej umowy darowizny - przekazane do osobistego majątku Podatnika.

Na dzień zawarcia umowy darowizny, Prawo wchodzić będzie w skład majątku matki Podatnika przeznaczonego do prowadzenia działalności gospodarczej. Podatnik informuje, że matka nie dokonuje odpisów amortyzacyjnych od Prawa. Innymi słowy Prawo nie podlegało i do dnia darowizny nie będzie podlegać amortyzacji u matki Podatnika. W umowie darowizny Praw zostanie określona ich wartość, która zostanie przyjęta na podstawie wyceny dokonanej przez rzeczoznawcę (zgodnie z przepisami ustawy o podatku od spadków i darowizn - wartość rynkowa). Matka Podatnika ponosiła i prawdopodobnie będzie ponosić wydatki związane z wytworzeniem Prawa (np. wydatki na opracowanie logo, stworzenie wzorów graficznych, itp.), jego ustanowieniem oraz utrzymaniem (koszty obsługi prawnej, koszty odpowiednich zgłoszeń, itp.). Podatnik wyjaśnia, że ponoszone przez jego matkę koszty wytworzenia oraz ustanowienia i utrzymania Prawa są lub będą niższe od wartości rynkowej Prawa ustalonej przez rzeczoznawcę. Po otrzymaniu darowizny, Podatnik zamierza rozpocząć prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w której będzie wykorzystywać, otrzymane tytułem darowizny Prawo przez okres dłuższy niż rok. Z tej też przyczyny, Podatnik zamierza wprowadzić otrzymane Prawo do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych. Podatnik zamierza zawrzeć umowę lub umowy z osobami trzecimi (lub osobą trzecią), na mocy których upoważni takie osoby trzecie (lub osobę trzecią) do odpłatnego korzystania z Prawa i będzie wykazywać przychody z tytułu opłat licencyjnych, na podstawie wystawianych faktur VAT. Taką umowę Podatnik może zawrzeć m.in. ze spółką (dalej: „Spółka”), w której wspólnikiem będzie on sam lub jego ojciec lub matka. Zgodnie z umową podmiot upoważniony do korzystania z Prawa będzie uiszczać na rzecz Podatnika opłaty. Opłaty te będą uiszczane cyklicznie np. miesięcznie lub kwartalnie. W zawartej umowie określone zostaną zasady korzystania z Praw. Podatnik zakłada, że będzie ponosić koszty i inne ciężary związane z Prawem, w szczególności będzie uiszczać opłaty okresowe z tytułu ochrony Prawa oraz będzie pokrywać koszty postępowań przed sądami i innymi organami powołanymi do orzekania w sprawach Prawa. Podatnik będzie też zobowiązany do przyjęcia na siebie odpowiedzialności z tytułu ewentualnych roszczeń osób trzecich, jeśli takie roszczenia zgłaszane byłyby względem Prawa. Po zawarciu umowy Podatnik będzie zatem prowadzić między innymi działalność w zakresie dzierżawy własności intelektualnej i podobnych produktów, z wyłączeniem prac chronionych prawem autorskim (PKD 77.40.Z; podklasa ta obejmuje działalności związane z dzierżawą własności intelektualnej i podobnych produktów, za którą pobierane są opłaty w formie tantiemów lub opłat licencyjnych).

W przyszłości może okazać się, że Podatnik przystąpi do Spółki, choć nie jest to pewne. Podatnik może wnieść tytułem aportu do Spółki Prawo, które wcześniej było zaliczone do jego wartości niematerialnych i prawnych.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy dokonanie darowizny Prawa skutkować będzie koniecznością rozpoznania po stronie Podatnika przychodu, od którego Podatnik będzie zobowiązany zapłacić podatek dochodowy od osób fizycznych?

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, dokonanie darowizny Prawa nie będzie skutkować koniecznością rozpoznania po jego stronie przychodu od którego byłby zobowiązany zapłacić podatek dochodowy od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm., dalej: „Ustawa PIT”), przepisów tej ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku o spadków i darowizn. Oznacza to, że jeśli dane przysporzenie nie podlega regulacjom ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 86 ze zm., dalej: „u.p.s.d.”), możliwe jest zastosowanie Ustawy PIT. Ustawa o podatku o spadków i darowizn, w art. 3 pkt 2, wyłącza z kolei ze swojego zakresu przedmiotowego nabycie w drodze spadku, zapisu windykacyjnego lub darowizny praw autorskich i praw pokrewnych, praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych oraz wierzytelności wynikających z nabycia tych praw. Tym samym, nabycie Prawa przez Podatnika podlegać będzie przepisom Ustawy PIT. Nie oznacza to jednak automatycznie, że czynność ta spowoduje obowiązek zapłaty podatku - z uwagi na przewidziane przez ustawodawcę w art. 21 Ustawy PIT zwolnienia.

W opisanym zdarzeniu przyszłym zastosowanie znajdzie zwolnienie z art. 21 ust. 1 pkt 125 Ustawy PIT. Zgodnie z tym przepisem, wolna od podatku jest wartość świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczona zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, otrzymanych od osób zaliczonych do I i II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn, z zastrzeżeniem ust. 20. Z kolei art. 21 ust. 20 Ustawy PIT, stanowi, że zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 125, nie ma zastosowania do świadczeń otrzymywanych na podstawie stosunku pracy, pracy nakładczej lub na podstawie umów będących podstawą uzyskiwania przychodów zaliczonych do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2. Wyłączenie stosowania zwolnienia przewidziane w art. 21 ust. 20 nie ma jednak zastosowania do opisanego zdarzenia przyszłego, gdyż przychód Podatnika z uzyskanej darowizny nie będzie pochodził ze stosunku pracy ani z działalności wykonywanej osobiście - przynależy on bowiem do tzw. innych źródeł z art. 10 ust. 1 pkt 9 Ustawy PIT.

Zdaniem Podatnika spełnione są wszystkie przesłanki warunkujące zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 125 Ustawy PIT, tj:

• darowizna Prawa stanowi nieodpłatne świadczenie w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 125 Ustawy PIT. Wprawdzie ustawodawca nie zdefiniował na potrzeby ustaw podatkowych zwrotu „nieodpłatne świadczenie”, jednak w opinii Podatnika nie powinno budzić wątpliwości, że umowa darowizny, jako przynosząca korzyść tylko jednej z jej stron, mieści się w zakresie tego zwrotu. Konstrukcja umowy darowizny spełnia ww. cechy. Zgodnie bowiem z art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 121), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Jak wskazuje się w orzecznictwie, zasadniczą cechą darowizny jest jej nieodpłatność. Należy przez nią rozumieć brak ekwiwalentu ekonomicznego jako odpowiednika świadczenia darczyńcy. Celem darowizny jest zatem dokonanie nieodpłatnego przysporzenia na rzecz obdarowanego kosztem majątku darczyńcy. Prowadzi ona do zmniejszenia majątku darczyńcy, a zarazem do zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów po stronie majątku obdarowanego.
• darczyńca - matka Podatnika - jest osobą zaliczoną do I grupy podatkowej w rozumieniu u.p.s.d. Do tej grupy, zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 1 u.p.s.d., zalicza się bowiem małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów.
  
  

Podsumowując, ze względu na fakt, że Prawo zostanie przekazane Podatnikowi w drodze darowizny - a więc nieodpłatnego świadczenia, darczyńcą będzie matka Podatnika, a podstawą uzyskania przychodu nie będzie stosunek pracy, praca nakładcza lub umowa będąca podstawą uzyskiwania przychodów zaliczonych do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 Ustawy PIT, przychód uzyskany przez Podatnika korzystać będzie ze zwolnienia z podatku PIT.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał:

• wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z 21 lutego 2013 r., sygn. akt I ACa 39/13,
• wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z 22 stycznia 2014 r., sygn. akt I ACa 957/13,
• wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 31 stycznia 2014 r., sygn. akt III SA/Wa 1260/13,
• interpretacje indywidualne wydane przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 12 stycznia 2015 r., Znak: IBPBI/1/415-1218/14/JS oraz z 16 lipca 2014 r., Znak: IBPBI/1/415-450/14/SK,
• interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 5 czerwca 2014 r., znak ILPB1/415-229/14-4/AA.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić należy, że w zakresie podatku od spadków i darowizn wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. ).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.