Interpretacja Ministra Finansów
DD3/033/105/CRS/14/RD-46563/14
z 19 maja 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) Minister Finansów, w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 21 grudnia 2009 r. Nr IBPBII/1/415-760/09/BJ, wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację stwierdzając, że stanowisko Urzędu Miasta (Wnioskodawca) przedstawione we wniosku z dnia 28 września 2009 r. (data wpływu 1 października 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych finansowania kosztów szkolenia radnych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 października 2009 r. Wnioskodawca złożył wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Wnioskodawca przedstawił następujący stan faktyczny.

Radni zasiadający także w komisjach Rady uczestniczą w odpłatnych szkoleniach związanych z pełnieniem przez nich funkcji publicznych. Szkolenia mają służyć lepszemu wykonywaniu obowiązków związanych z pracą Rady Miasta oraz działających w niej komisjach (np. komisja rewizyjna, komisja rozwiązywania problemów alkoholowych). Przykładowa tematyka szkoleń to: „Jak analizować i oceniać informacje o przebiegu wykonania budżetu”, „Rola komisji rewizyjnej jako organu kontroli JST w procedurze absolutorium budżetowego”. Szkolenia radnych są finansowane z budżetu gminy i planowane zgodnie z klasyfikacją budżetową. Radni uczestniczą w szkoleniach na podstawie polecenia wyjazdu służbowego. Za przejazd na szkolenie radni otrzymują zwrot kosztów podróży oraz diety obliczone zgodnie z rozporządzeniem ministra spraw wewnętrznych i administracji z dnia 31 lipca 2000 r. w sprawie sposobu ustalania należności z tytułu zwrotu kosztów podróży służbowych radnych gminy oraz uchwałą Rady Miasta.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy koszt szkolenia radnego z racji pełnienia obowiązków społecznych wraz z kosztami dojazdu i ewentualnej diety jest zwolniony z opodatkowania?
2. Na jakiej deklaracji PIT należy ująć wartość szkolenia oraz zwrot kosztów przejazdu oraz dietę z tytułu podróży służbowej?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, wartość szkoleń wraz ze zwrotem kosztów przejazdu i dieta są wolne od podatku dochodowego do wysokości nie przekraczającej miesięcznie 2.280 zł zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Należy radnym wystawić deklarację PIT-R ujmując w niej należności wolne od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach uznał, iż stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, stwierdzam, co następuje.

Stosownie do postanowień ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594 i 645), zwanej dalej „ustawą o samorządzie”, organami gminy są:

1. rada gminy,
2. wójt (burmistrz, prezydent miasta).
   
   

Zasady i tryb przeprowadzania wyborów do rady gminy oraz wyboru wójta (burmistrza, prezydenta miasta) określają odrębne ustawy (art. 11a ustawy o samorządzie).

Rada gminy jest organem stanowiącym i kontrolnym w gminie (art. 15 ustawy o samorządzie). Radę gminy tworzą radni (art. 17 ustawy o samorządzie), którzy są obowiązani brać udział w pracach rady gminy i jej komisji oraz innych instytucji samorządowych, do których zostali wybrani lub desygnowani (art. 24 ustawy o samorządzie).

Dla zabezpieczenia skutecznego realizowania obowiązków przez radnych ustawodawca objął ochroną ich stosunek pracy (art. 24c i 25 ust. 2 ustawy o samorządzie) oraz zagwarantował im prawo do diet oraz zwrotu kosztów podróży służbowych (art. 25 ust. 4 ustawy o samorządzie), a także przyznał radnym status funkcjonariuszy publicznych (art. 25 ust. 1 ustawy o samorządzie).

Stosownie do postanowień art. 13 pkt 5 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą PIT”, źródłem przychodu w podatku dochodowym od osób fizycznych jest działalność wykonywana osobiście, do której kwalifikuje się m.in. przychody otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich, bez względu na sposób powoływania tych osób, nie wyłączając odszkodowania za utracony zarobek, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w art. 13 pkt 7 ustawy PIT.

Stosownie do postanowień art. 13 pkt 5 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy PIT, źródłem przychodu w podatku dochodowym od osób fizycznych jest działalność wykonywana osobiście, do której kwalifikuje się m.in. przychody otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich, bez względu na sposób powoływania tych osób, nie wyłączając odszkodowania za utracony zarobek, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w art. 13 pkt 7 ustawy PIT.

Jednocześnie wskazać należy, że ustawa PIT nie definiuje pojęcia „wykonywania obowiązków społecznych lub obywatelskich”. Kwestia ta była jednak przedmiotem rozważań Trybunału Konstytucyjnego, który w wyroku z dnia 25 listopada 1997 r. (sygn. akt U. 6/97) stwierdził, iż „o pełnieniu obowiązku obywatelskiego możemy mówić wtedy, gdy dana osoba uczestniczy w zawiadywaniu sprawami państwowymi jako obywatel, zgodnie z zasadami demokratyzmu instytucji publicznych. Z pełnieniem obowiązków społecznych natomiast, mamy do czynienia wówczas, gdy dana osoba uczestniczy w pracy instytucji (w szczególności instytucji samorządu terytorialnego) jako reprezentant pewnej społeczności, biorąc udział w rozwiązywaniu problemów tej społeczności w jej interesie.” Z tych względów za wykonywanie obowiązków społecznych lub obywatelskich należy rozumieć przede wszystkim wykonywanie obowiązków związanych z uczestniczeniem obywateli w sprawowaniu władzy publicznej, zarówno wykonawczej, sądowniczej, jak i ustawodawczej.

W świetle powyższego, mimo że ustawa PIT nie definiuje pojęcia obowiązków społecznych lub obywatelskich, to niewątpliwie sprawowanie funkcji radnego, który jako reprezentant lokalnej społeczności ma działać na jej rzecz, mieści się w tym terminie.

Bezspornym jest również, że dla prawidłowego funkcjonowania organu gminy, radnym powinny być stworzone odpowiednie warunki, pozwalające na efektywne sprawowanie mandatu. Stąd też, sfinansowanie przez Wnioskodawcę uczestnictwa radnego w różnego rodzaju szkoleniach tematycznie dotyczących zagadnień i problemów danej społeczności, jako jej reprezentanta, należy zaliczyć do zajęć związanych z realizacją codziennych obowiązków radnego, będącego członkiem organu jednostki samorządu terytorialnego. Podobny pogląd wyraził Naczelny Sąd Administracyjny, który w wyroku z dnia 21 września 2011 r. sygn. akt II FSK 535/11 dotyczącym świadczeń otrzymywanych od gminy przez radnych stwierdził, „że ocena czy świadczenie jednostki samorządu terytorialnego na rzecz radnego należy zakwalifikować jako podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym przychód wymaga oceny konkretnego stanu faktycznego w odniesieniu do konkretnego wydatku. Istotna jest tu okoliczność czy poniesione przez taką jednostkę wydatki są wydatkami związanymi z funkcjonowaniem jej organów. Ustawa z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 ze zm.) przewiduje w art. 226 ust.1 pkt 1 i ust. 2 pkt 2 prognozowanie obok dochodów bieżących także wydatki bieżące budżetu jednostki samorządu terytorialnego, w tym właśnie wydatki związane z funkcjonowaniem jej organów. Wydatki związane z funkcjonowaniem organów jednostki samorządu terytorialnego są kosztem tej jednostki finansowanym z jej budżetu.

Uprawnione byłoby zatem w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego w składzie rozpoznającym sprawę stwierdzenie, że wydatki związane z funkcjonowaniem organu gminy jakim jest rada gminy (art. 11 ust. 1 pkt 1 ustawy o samorządzie gminnym), w skład której wchodzą radni (art. 17 tej ustawy), nie mogą stanowić nieodpłatnego świadczenia dla podmiotów wchodzących w skład tego organu.”

Podzielając powyższy pogląd, uznać należy, iż udział radnych w szkoleniach obejmujących prawidłowe funkcjonowanie organu stanowiącego gminy nie stanowi przychodu w rozumieniu przepisów ustawy PIT, a to oznacza, że do tego rodzaju świadczenia nie mają zastosowania przepisy ustawy PIT dotyczące zarówno źródeł przychodów jak i zwolnień przedmiotowych wymienionych w tej ustawie.

Z kolei zwrot kosztów podróży radnego stanowi jego przychód, który korzysta ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit.b ustawy PIT – do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju.

Należy jednak mieć na uwadze, iż nadwyżka ponad kwoty zwolnione na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit.b ustawy PIT, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Na Wnioskodawcy, jako płatniku podatku dochodowego od osób fizycznych, ciąży obowiązek poboru zaliczek na podatek od tej nadwyżki, na zasadach określonych w art. 41 ust. 1 ustawy PIT, a następnie przekazania radnemu i właściwemu dla jego miejsca zamieszkania urzędowi skarbowemu informacji PIT-R oraz PIT-11.

W przypadku natomiast gdy wypłacone należności nie przekraczają kwot wolnych od podatku Wnioskodawca sporządza jedynie informację PIT-R.

Z tych względów stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku złożonym w dniu 1 października 2009 r., należy uznać za nieprawidłowe.

W świetle powyższego należało z urzędu zmienić interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 21 grudnia 2009 r. Nr IBPBII/1/415-760/09/BJ, gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość.

POUCZENIE

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi Ministra Finansów na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli Minister Finansów nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.