DD6/033/130/MNX/13
Zmiana Interpretacji Indywidualnej
Na podstawie art. 14e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 dalej: Ordynacja podatkowa) Minister Finansów zmienia z urzędu, jako nieprawidłową, interpretację indywidualną wydaną w dniu 9 grudnia 2012 r. Nr ILPB3/423-329/12-4/JG wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, w ten sposób, iż stwierdza, że stanowisko Sp. z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 22 sierpnia 2012 r., o wydanie interpretacji indywidualnej z zakresu podatku dochodowego od osób prawnych w sprawie określenia momentu powstania przychodu – jest prawidłowe.
Uzasadnienie
W dniu 22 sierpnia 2012 r. Sp. z o.o. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) złożyła wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia momentu powstania przychodu.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.
Spółka prowadzi działalność gospodarczą w systemie wysyłkowym (przez Internet), polegającą na sprzedaży detalicznej odzieży, akcesoriów dziecięcych, akcesoriów do użytku domowego. Spółka prowadzi sprzedaż towarów w formie kilkudniowych kampanii przeprowadzanych na stronie internetowej. W trakcie kampanii klienci składają zamówienia na oferowane przez Spółkę towary oraz dokonują wpłaty zaliczki na poczet przyszłej dostawy towarów. Wpłacona zaliczka pokrywa 100% wartości przyszłej dostawy towarów.
Po zakończeniu trwania kampanii, Spółka dokonuje zakupu zamówionych towarów u dostawcy i w dalszej kolejności dostarcza je do klientów. Oznacza to, iż w momencie składania zamówienia przez klientów Spółka nie posiada towaru na stanie magazynowym i nie ma pewności, czy zamówienie zostanie zrealizowane, jeśli np. nie otrzyma towaru od dostawcy.
Spółka zawiera z klientami zamówienia sprzedaży, w których zobowiązuje się do realizacji dostaw towarów w przyszłych okresach. Okres realizacji dostawy wynosi 2 - 8 tygodni od dnia zawarcia umowy z klientem. Wpłacona zaliczka na poczet przyszłych dostaw towarów jest klientowi zwracana w momencie, kiedy Spółka nie jest w stanie zrealizować zamówienia.
W piśmie uzupełniającym z dnia 20 listopada 2012 r. (data wpływu 26 listopada 2012 r.) Wnioskodawca doprecyzował opisany stan faktyczny o informację, że dostawa towarów następuje w przyszłych okresach sprawozdawczych.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy otrzymana zaliczka stanowi przychód podlegający opodatkowaniu w myśl ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z chwilą jej otrzymania?
Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym różnice kursowe. Na podstawie art. 12 ust. 3 wyżej wymienionej ustawy, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.
Stosownie do art. 12 ust. 3a ww. ustawy, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem, ust. 3c - 3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:
- wystawienia faktury albo
- uregulowania należności.
W myśl art. 12 ust. 4 pkt 1 tej ustawy, do przychodów nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych.
Zdaniem Wnioskodawcy, za „okres sprawozdawczy” użyty w treści art. 12 ww. ustawy, należy uznać jeden miesiąc w sytuacji, gdy Spółka rozlicza podatek dochodowy od osób prawnych w okresach miesięcznych, co znajduje zastosowanie w przypadku Wnioskodawcy.
Jak wynika z treści powołanych przepisów ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przepis art. 12 ust. 3a nie ma zastosowania do otrzymanych zaliczek lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w późniejszych okresach sprawozdawczych, bowiem takie zaliczki lub zarachowane należności, stosownie do art. 12 ust. 4 pkt 1 ww. ustawy, nie stanowią przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym.
Otrzymywana przez Spółkę zaliczka nie ma charakteru definitywnego i ostatecznego, gdyż w momencie gdy Spółka nie otrzyma towaru od dostawcy, otrzymana zaliczka zostanie w całości zwrócona klientowi.
Zaliczka otrzymana na konto Spółki nabiera charakteru ostatecznego wynagrodzenia, w momencie wysyłki towaru do klienta. Wówczas, zdaniem Wnioskodawcy, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działając z upoważnienia Ministra Finansów (na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego; (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), wydał w dniu 7 grudnia 2009 r. interpretację indywidualną (Nr ILPB3/423-329/12-4/JG), w której stanowisko Wnioskodawcy uznał za nieprawidłowe.
Po zapoznaniu się z aktami sprawy, Minister Finansów zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej, Minister Finansów może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Przepis ten nie zawiera ograniczeń czasowych, co oznacza, że jeśli stwierdzona zostanie nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej, Minister Finansów może, z urzędu zmienić ją w dowolnym czasie.
W ocenie Ministra Finansów stanowiska wyrażonego w interpretacji indywidualnej z dnia 7 grudnia 2012 r. Nr ILPB3/423-329/12-4/JG wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, nie można uznać za prawidłowe, w części dotyczącej kwalifikacji zaliczki pokrywającej pełną wartość dostawy towaru, jako przychodu podatkowego.
Na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U z 2014 r., poz. 851 z późn. zm. – „dalej: updop”), do przychodów nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, a także otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów), w tym również uregulowanych w naturze, z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).
W przytoczonym wyżej przepisie sformułowanie „pobrane wpłaty lub zarachowane należności” odnosi się do pobranych przez podatnika przedpłat i zaliczek na poczet dostaw towarów i usług, których wykonanie jest odroczone w czasie i dopiero po realizacji łączącej strony umowy występuje przychód podlegający opodatkowaniu.
Z powyższego przepisu wynika ponadto, iż pobrane przez podatnika zaliczki są neutralne podatkowo, jeżeli dotyczą usług, które zostaną wykonane w przyszłych okresach rozliczeniowych. Przemawia za tym także fakt, iż co do zasady przy odstąpieniu od umowy wzajemnej, zaliczki podlegają zwrotowi (art. 494 K.c.) (por. prawomocny wyrok WSA w Gliwicach z dnia 16 lutego 2011 r. sygn. akt I SA/Gl 1147/10).
W związku z powyższym, Wnioskodawca ma prawo w oparciu o przepis art. 12 ust. 4 pkt 1 updop, nie zaliczać do przychodu pobranych zaliczek tytułem przyszłych dostaw.
Biorąc powyższe pod uwagę - w świetle przedstawionego stanu faktycznego, z którego wynika, że Spółka otrzymuje pełną zaliczkę pokrywającą pełną wartość przyszłej dostawy towarów, nie powinna zaliczać otrzymanej wpłaty do przychodów podatkowych. W konsekwencji, stanowisko Spółki w tym zakresie przedstawione we wniosku z dnia 22 sierpnia 2012 r., należy uznać za prawidłowe.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą zmianę interpretacji przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał zmianę interpretacji indywidualnej w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi; Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy).
