Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/415-1025/11/AA
z 9 marca 2012 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IBPBII/1/415-1025/11/AA
Data
2012.03.09
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach
Temat
Podatek dochodowy od osób fizycznych --> Źródła przychodów --> Przychody z innych źródeł
Słowa kluczowe
działalność gospodarcza
działalność wykonywana osobiście
internet
nagrody
przychody z innych źródeł
sprzedaż
Istota interpretacji
Do którego źródła przychodów na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zakwalifikować powstałe w wyniku wymiany punktów, przekazywane przez podatnika uczestnikom programu przysporzenia o charakterze rzeczowym lub pieniężnym?Czy w związku z powyższym na podatniku ciążą obowiązki podatkowe wynikające z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
Wniosek ORD-IN 687 kB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 09 grudnia 2011r. (data wpływu do tut. Biura – 13 grudnia 2011r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przekazywania uczestnikom programu partnerskiego, w zamian za zgromadzone punkty, nagród o charakterze rzeczowym lub pieniężnym – jest prawidłowe. UZASADNIENIE W dniu 13 grudnia 2011r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przekazywania uczestnikom programu partnerskiego, w zamian za zgromadzone punkty, nagród o charakterze rzeczowym lub pieniężnym. W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe: Wnioskodawczyni będąca osobą fizyczną planuje rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej polegającej na sprzedaży graficznych plików za pośrednictwem witryny internetowej, tworząc tzw. internetowy program partnerski. Ogólne założenia ww. programu to:
W związku z powyższym zadano następujące pytania:
Zdaniem Wnioskodawczyni, przychód osiągany przez uczestników programu nie będzie przychodem z działalności gospodarczej, gdyż uczestniczenie przez podatników w programie partnerskim w charakterze uczestnika nie jest uzależnione od prowadzenia przez nich działalności gospodarczej, a brak kryteriów zorganizowania i ciągłości w ich działalności, a także niewielka jej skala nie wskazuje na powyższą kwalifikację przychodów. Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, zdaniem Wnioskodawczyni, brak jest również podstaw do uznania, że uczestnik uzyska przychody z działalności wykonywanej osobiści, o której mowa w art. 13 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stosunkowi prawnemu zachodzącemu pomiędzy organizatorem a uczestnikiem programu nie można bowiem przypisać w żaden sposób cech umowy zlecenia lub umowy o dzieło. W ocenie Wnioskodawczyni, za błędne należy także uznać, kwalifikowanie przychodów z programów partnerskich do źródła przychodów z umów najmu i innych umów o podobnym charakterze zawieranych poza działalnością gospodarczą (art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy). Uzyskiwanie informacji o możliwości uczestnictwa w programie partnerskim (i możliwości dokonania zakupu) może odbywać się w sposób dowolny, w szczególności nie musi następować za pośrednictwem strony internetowej uczestnika programu (jak również jego newslettera czy komunikatora internetowego). Podsumowując, Wnioskodawczyni uważa, iż przychód z uczestnictwa w internetowym programie partnerskim (w postaci przysporzenia o charakterze rzeczowym lub pieniężnym), osiągany przez osobę fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej należy kwalifikować do przychodów z tzw. innych źródeł, wymienionych w art. 20 ust. 1 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z powyższym, Wnioskodawczyni jest zdania, że jej obowiązkiem jako organizatora programu partnerskiego byłoby wyłącznie sporządzenie i przekazanie podatnikom oraz właściwym urzędom skarbowym, w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego, informacji o przychodach z innych źródeł oraz o niektórych dochodach z kapitałów pieniężnych (PIT-8C). Ponadto Wnioskodawczyni wskazuje, iż wśród organów podatkowych panuje w zasadzie jednolity pogląd, że przychody z internetowych programów partnerskich osiągane przez podatników (osoby fizyczne) nieprowadzącą działalności gospodarczej należy kwalifikować do przychodów z tzw. innych źródeł, wyróżnionych w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychody należące do tego źródła wymienia art. 20 ww. ustawy. Zawarte w treści tego przepisu wyrażenie „w szczególności” oznacza, że zawarty w nim katalog przychodów nie jest wyczerpujący, a dochody ze źródeł niewymienionych bezpośrednio w ustawie również podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawczyni powołuje się na interpretacje indywidualne zaprezentowane przez:
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe. Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Przepis art. 11 ust. 1 ww. ustawy, stanowi, że przychodami z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 1-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów są m.in. działalność wykonywana osobiście (np. umowa zlecenie, umowa o dzieło), pozarolnicza działalność gospodarcza, najem, dzierżawa, prawa majątkowe oraz inne źródła. Definicja działalności gospodarczej zawarta jest w art. 5a pkt 6 tejże ustawy. Zgodnie z tą definicją, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową: wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową; polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż; polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych – prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9. Za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się w myśl art. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych m.in. przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora – jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością – z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9. W przypadku niemożności jednoznacznego zaliczenia danego przychodu do jednego ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ustawy, przychód ten należy kwalifikować jako przychód z innych źródeł, o którym mowa w pkt 9 tegoż przepisu. Stosownie do art. 20 ust. 1 za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach. Sformułowanie „w szczególności” wskazuje, iż definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe. Do przychodów z innych źródeł należy zatem zaliczyć każdy przychód, który spełnia łącznie dwa warunki: po pierwsze – nie jest zaliczany do źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ustawy, a po drugie – nie jest wyłączony z przedmiotowego zakresu podatku dochodowego od osób fizycznych. Przenosząc przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych na grunt opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego, w celu właściwego zakwalifikowania przychodu (w postaci przysporzenia o charakterze rzeczowym lub pieniężnym) uzyskiwanego przez osoby fizyczne będące uczestnikami internetowego programu partnerskiego prowadzonego przez Wnioskodawczynię do źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy ocenić, czy ze względu na jego charakter i specyfikę posiada on elementy, które pozwoliłyby go zaliczyć do źródła przychodu innego niż określony w treści art. 10 ust. 1 pkt 9 tej ustawy. Ponieważ przychód (w postaci przysporzenia o charakterze rzeczowym lub pieniężnym) z tytułu uczestnictwa w internetowym programie partnerskim – prowadzonym przez Wnioskodawczynię – osiągany przez osobę fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej jest uzyskiwany w związku z czynnością, która nie wypełnia przesłanek pozarolniczej działalności gospodarczej określonej w art. 5a pkt 6 ww. ustawy, jak również nie ma on cech i elementów, które kwalifikowałyby go do źródeł przychodów, wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 2 i 4-8 powołanej ustawy, w tym również do przychodów z tytułu najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy czy umów o podobnym charakterze to przychód ten należy zakwalifikować do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 tejże ustawy. Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika bowiem, że umowę przystąpienia do internetowego programu partnerskiego – prowadzonego przez Wnioskodawczynię – należy zaliczyć do umów nienazwanych – stosunki prawne regulowane umową kreowane są przez strony w sposób dowolny oraz odpowiadający stronom i nie można jej jednoznacznie przypisać cech umowy zlecenia, umowy o dzieło czy też umowy dzierżawy (najmu), bowiem nie spełnia ona warunków istotnych i niezbędnych do kwalifikacji jej do takich umów. To oznacza, że przychody uzyskiwane z tytułu zawarcia rzeczonej umowy zakwalifikować należy do tzw. „innych źródeł”. Konsekwencją takiej klasyfikacji źródła przychodu, tj. – inne źródła, jest spoczywający na organizatorze internetowego programu partnerskiego – Wnioskodawczyni – obowiązek sporządzenia informacji według ustalonego wzoru o wysokości przychodów (PIT-8C) i przekazanie jej podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a ustawy, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych, w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego (art. 42a ustawy). Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe. Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. Odnosząc się natomiast do wskazanych przez Wnioskodawczynię, interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące przy wydaniu przedmiotowej interpretacji. Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała. |
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.