Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP3/4512-220/15/BJ
z 2 czerwca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm. ) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 6 maja 2015 r. (data wpływu 11 maja 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn.:„XXXX” - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 maja 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją ww. projektu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Parafia wystąpiła do Urzędu Marszałkowskiego z wnioskiem o przyznanie pomocy w ramach PROW na lata 2007-2013, działanie 413 „Wdrażanie lokalnych strategii rozwoju” w ramach działania „Odmowa i rozwój wsi” na ww. zadanie. Planowany cel operacji - zachowanie dziedzictwa kulturowego, wartość zadania 750.000 zł. Parafia traktuje również podatek VAT od zrealizowanego zakresu prac jako koszt kwalifikowany. Podpisana została umowa o dofinansowanie w wysokości XXX zł, co stanowi 59 % kosztu zadania, pozostała kwota 41% wartości stanowi udział własny Parafii. Na remont obiektu sakralnego - budynku cerkwi - będącej obiektem zabytkowym, wpisanym do rejestru zabytków, składają się prace przygotowawcze do renowacji ścian zewnętrznych, remont ścian zewnętrznych, remont istniejącego ogrodzenia i wymiana stolarki okiennej. Obiekt podlega działaniom czynników zewnętrznych i ulega zniszczeniu, zaczynają odpadać tynki, a wymiana stolarki jest niezbędna z uwagi na znaczny stopień zniszczenia, ponieważ okna zostały zamontowane w okresie powojennym.

Wyremontowany obiekt sakralny nie będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych VAT. Parafia nie prowadzi żadnej działalności, która powodowałaby konieczność opłacania podatku od towarów i usług, ani też nie zamierza tego czynić w przyszłości. Nie jest również zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym oraz nie składa deklaracji VAT-7.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Parafii realizującej ww. zadanie przysługuje prawo do odliczenia i zwrotu naliczonego podatku od towarów i usług?

Zdaniem Parafii, uważa, że nie przysługuje jej prawo odzyskania VAT, poniesionego na pokrycie kosztów inwestycji, zatem VAT powinien być kosztem kwalifikowanym dla Parafii.

Według art. 88 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 154 z późn. zm.) obniżenia kwoty lub różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 cyt. ustawy.

Ponadto, zgodnie z art. 86 ust. 1 ww. ustawy, w zakresie w jakim towary, usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa

w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Parafia nie jest podatnikiem, więc nie może skorzystać z obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Parafia uważa, że dla przedmiotowej inwestycji zgodnie z rozporządzeniem MRiRW w sprawie szczegółowych warunków i trybu przyznawania pomocy objętego PROW na lata 2007 - 2013, w przypadku braku możliwości obniżenia VAT, jest on kosztem kwalifikowanym, czyli możliwym do współfinansowania z EFRR PROW.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z ust. 2 pkt 1 lit. a) powołanego artykułu wynika, iż kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku o wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zgodnie z art. 88 ust. 4 powołanej ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje czynny podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu podatku jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów i usług (Dz. U. poz. 1656), przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

Przepisy powołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku na podstawie przepisów zawartych w rozdziale 4 tego rozporządzeniu.

Biorąc pod uwagę przedstawione zdarzenie przyszłe oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że nie zostanie spełniony warunek, o którym mowa w wyżej cyt. art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, skoro towary i usługi nabywane w ramach projektu nie posłużą sprzedaży opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. W konsekwencji Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych z tytułu realizacji tego zadania.

Wnioskodawca nie będzie miał również możliwości uzyskania zwrotu podatku naliczonego, gdyż środki wskazane we wniosku nie są środkami, o których mowa w powołanym rozporządzeniu.

Jednocześnie informuje się, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania kwestii możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, albowiem kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.