Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/423-1162/14-5/KS
z 19 lutego 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 26 listopada 2014 r. (data wpływu 4 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów:

• wydatków na zakup artykułów spożywczych związanych z zapewnieniem poczęstunku kontrahentom w czasie wizyt na terenie siedziby Spółki – jest prawidłowe,
  
• wydatków na zakup usług cateringu związanych z zapewnieniem poczęstunku kontrahentom w czasie wizyt na terenie siedziby Spółki – jest prawidłowe,
  
• wydatków związanych z organizacją spotkań z kontrahentami w celach biznesowych poza biurem Spółki (zapłata za poczęstunek w restauracji)– jest prawidłowe.
  
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 4 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów:

• wydatków na zakup artykułów spożywczych związanych z zapewnieniem poczęstunku kontrahentom w czasie wizyt na terenie siedziby Spółki,
  
• wydatków na zakup usług cateringu związanych z zapewnieniem poczęstunku kontrahentom w czasie wizyt na terenie siedziby Spółki,
  
• wydatków związanych z organizacją spotkań z kontrahentami w celach biznesowych poza biurem Spółki (zapłata za poczęstunek w restauracji).
  
  
  

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka świadczy na terytorium RP na zlecenie podmiotów trzecich usługi związane z poszukiwaniem ropy naftowej, gazu ziemnego jak również innych złóż mineralnych. Spółka prowadzi działalność opodatkowaną i jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach prowadzonej działalności mają miejsca spotkania z kontrahentami w siedzibie Spółki. W takich sytuacjach Spółka zakupuje drobny poczęstunek, np kawa, mleko, soki, woda, herbata, słodycze, owoce, którymi częstuje kontrahentów. Nie są to ekskluzywne produkty, ale drobne i niedrogie artykuły, które nie świadczą o okazałości czy wytworności. Jest to zwyczajowy poczęstunek należący w ocenie Spółki do powszechnie obowiązujących kanonów kultury. W ramach takich spotkań zdarza się, że zamawiany jest również catering obejmujący wyłącznie drobne przekąski (np. kanapki, kawa, herbata, soki, etc).

Ponadto Spółka odbywa spotkania biznesowe ze swoimi kontrahentami również poza siedzibą Spółki, przykładowo w restauracjach, gdzie ponosi koszty posiłku. Na spotkaniach tych omawiane są wyłącznie sprawy biznesowe takie jak np. ustalanie warunków sprzedaży, przedstawienie oferty, negocjowanie postanowień, umów, etc. Zaproszenie kontrahenta do restauracji nie jest działaniem o charakterze nadzwyczajnym, a ma charakter zwyczajowo przyjęty. Spółka podkreśla, że posiłek spożywany w restauracji nie ma charakteru okazałej ani wykwintnej kolacji (obiadu/lunchu), bo powodem organizacji spotkania w restauracji nie jest chęć zaimponowania kontrahentowi okazałością czy wystawnością.

W uzupełnieniu z dnia 13 lutego 2015 r. Wnioskodawca wyjaśnił, że w ramach prowadzonej działalności Spółka odbywa spotkania z kontrahentami w siedzibie Spółki. Celem tych spotkań są wyłączne sprawy biznesowe takie jak ustalenie warunków sprzedaży, przedstawianie oferty, negocjowanie postanowień, umów, kontraktów a także nakłonienie potencjalnych kontrahentów do podjęcia współpracy. Organizowanie spotkania związane są z prowadzoną przez Spółkę działalnością.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy ponoszone przez Spółkę wydatki na:

1. zakup artykułów spożywczych w celu zapewnienia poczęstunku kontrahentom w czasie wizyt na terenie siedziby Spółki mogą stanowić koszty uzyskania przychodów?
2. zakup usług cateringu w celu zapewnienia poczęstunku kontrahentom w czasie wizyt na terenie siedziby Spółki mogą stanowić koszty uzyskania przychodów?
3. organizację spotkań z kontrahentami w celach biznesowych poza biurem Spółki (zapłata za poczęstunek w restauracji) mogą stanowić koszty uzyskania przychodów?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. A.

Zdaniem Wnioskodawcy, ponoszone wydatki na zakup artykułów spożywczych w celu zapewnienia poczęstunku kontrahentom w czasie wizyt na terenie siedziby Spółki mogą stanowić koszty uzyskania przychodów.

Takie stanowisko zajął Minister Finansów w interpretacji ogólnej z dn. 25 listopada 2013 r. (DD6/033/127/SOH/2013/RD-120521), gdzie stwierdził, że analiza tez wyroku NSA z dn. 17 czerwca 2013 r. (sygn. akt II FSK 702/11) prowadzi do wniosku, iż nie podlegają wykluczeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 updop i art. 23 ust. 1 pkt 23 updof ponoszone przez podatników wydatki na drobne poczęstunki (np. ciastka, paluszki, kanapki), napoje (np. kawa, herbata, woda mineralna, soki), a także posiłki (np. obiady, lunche), niezależnie od miejsca ich podawania (w siedzibie podatnika czy też poza nią), podawane podczas prowadzenia rozmów z kontrahentami, inwestorami, wykonawcami, etc. dotyczących zakresu prowadzonej przez podatników działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez N. z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Z powyższego wynika, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu tych wskazanych w art. 16 uCIT, są kosztami uzyskania przychodów, przy czym muszą pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Innymi słowy do kosztów uzyskania przychodów zalicza się zatem wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów, tj. zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane.

Należy jednak pamiętać o wyjątkach przewidzianych w art. 16 uCIT. Zgodnie bowiem z art. 16 ust. 1 pkt 28 uCIT do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Pojecie „reprezentacja” nie zostało zdefiniowane w uCIT, czy w przepisach innych ustaw. Należy zatem odwołać do do znaczenia tego słowa w języku potocznym. Według definicji słownikowej, reprezentacja to „okazałość, wystawność” (pod red. A. Markowskiego, Nowy Słownik Poprawnej Polszczyzny PWN, Warszawa 1999, s. 842). Z kolei zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu „w ramach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych reprezentację można zdefiniować jako występowanie w imieniu podmiotu gospodarczego, reprezentowanie firmy wiążące się z okazałością i wytwornością w celu wywołania jak najlepszego wrażenia” (wyrok WSA we Wrocławiu z dn. 7 października 2005 r. wydany w sprawie o sygn. akt: I SA/Wr 2848/0), podobnie w innym wyroku „reprezentacja musi być: związana z zaprezentowaniem podmiotu - jego wystawności, okazałości, wysokiego standardu” (wyrok WSA w Warszawie z dn. 21 stycznia 2009 r. wydany w sprawie o sygn. akt: III SA/Wa 1601/08).

Na podstawie takich definicji można uznać za reprezentacyjne wszelkie te czynności, które właśnie poprzez swoją okazałość, wystawność i służące im działania mają tworzyć wizerunek podatnika.

W ocenie Spółki zakup podstawowych artykułów spożywczych (np. kawa, mleko, soki, woda, herbata, słodycze, owoce) przeznaczonych do zużycia przez klientów i kontrahentów należy do powszechnie obowiązujących reguł biznesowych i nie posiada charakteru okazałości. Ponadto wydatki te będą gospodarczo i racjonalnie uzasadnione, gdyż spotkania mają charakter biznesowy, związany z działalnością gospodarczą Spółki. Podkreślić należy, że taki zwyczajowo przyjęty poczęstunek będzie działaniem neutralnym dla wizerunku Spółki a nie przykładem działań mających na celu wywarcie szczególnie silnego wrażenia na innej osobie, czy też budowanie prestiżowego wizerunku firmy.

Ad. B.

Zdaniem Spółki, ponoszone przez nią wydatki na zakup usług cateringu w celu zapewnienia poczęstunku kontrahentom w czasie wizyt na terenie siedziby Spółki mogą stanowić koszty uzyskania przychodów. Jak wskazano powyżej, z art. 15 ust. 1 uCIT wynika, że kosztami uzyskania przychodu są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółki, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów.

Jak wskazano w stanie faktycznym, na spotkaniach z klientami organizowanych przez Spółkę prezentowana jest m.in. charakterystyka produktów/usług Spółki, profil oraz organizacja, etc. Wynika z tego zatem, że organizacja spotkania jest związana z prowadzoną przez Spółkę działalnością, bowiem dzięki lepszej znajomości produktów Spółki przez jej kontrahentów zwiększy się zapotrzebowanie na te produkty, co w konsekwencji przełoży się na zwiększenie przychodów Spółki. Tym samym należy uznać, że wydatki poniesione na organizację spotkań z kontrahentami mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, gdyż istnieje związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy poniesionymi wydatkami a osiąganymi przez Spółkę przychodami, przy czym, jak wskazano powyżej, z art. 15 ust. 1 uCIT wynika, że związek ten nie musi mieć charakteru bezpośredniego.

Dodatkowo Spółka wskazuje, że wydatki poniesione na organizację spotkań, takie jak catering obejmujący wyłącznie drobne przekąski (np. kanapki, kawa, herbata, soki, etc) nie spełniają znamion reprezentacji, o której mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 uCIT. Podkreślenia wymaga fakt, że nie są to posiłki wystawne, okazałe, wyszukane i nie służą tylko konsumpcji, lecz są elementem organizowanego spotkania, a ponadto zaspokajają podstawowe ludzkie potrzeby. W związku z tym nie mieszczą się w zakresie wyłączenia z kosztów podatkowych, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28, a ponieważ spełnione zostały wszystkie przesłanki przewidziane w art. 15 ust. 1 uCIT mogą stanowić koszt podatkowy Spółki.

Ad. C.

Zdaniem Spółki, wydatki ponoszone w związku z organizacją spotkań z kontrahentami w celach biznesowych poza biurem Spółki (zapłata za poczęstunek w restauracji) stanowią koszt uzyskania przychodu Spółki.

Znajdzie tu zastosowanie argumentacja analogiczna jak w Ad. A., gdyż w ocenie Spółki nie powinno mieć znaczenia czy poczęstunek dla kontrahentów w ramach odbywanych spotkań biznesowych ma miejsce w siedzibie Spółki, czy też poza tą siedzibą. Istotny jest bowiem fakt, aby spotkania te nie miały charakteru wystawnego, tj. nie spełniały znamion reprezentacji, o której mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 uCIT.

Należy podkreślić, że na spotkaniach tych omawiane są wyłącznie sprawy biznesowe takie jak np. ustalanie warunków sprzedaży, przedstawienie oferty, negocjowanie postanowień umów, bądź też nakłonienie potencjalnych kontrahentów do podjęcia współpracy. Zaproszenie kontrahenta do restauracji nie jest działaniem o charakterze nadzwyczajnym, a ma charakter zwyczajowo przyjęty. Spółka podkreśla, że posiłek spożywany w restauracji nie ma charakteru okazałej ani wykwintnej kolacji (obiadu/lunchu), bo powodem organizacji spotkania w restauracji nie jest chęć zaimponowania kontrahentowi okazałością, czy wystawnością. Celem organizowania spotkań poza siedzibą Spółki nie jest chęć okazania przepychu, a wynika z konieczności skorzystania z takiego miejsca np. ze względu na łatwiejszy dojazd klientów. Przedstawiciel Spółki zapraszając danego klienta do restauracji płaci za takie spotkanie (tj. kawę, herbatę, obiad czy kolację), gdyż wymagają tego zasady dobrego wychowania, trudno bowiem przyjąć, aby za takie obiady płacił podmiot zapraszany.

Mając powyższe na uwadze w ocenie Spółki, z jednej strony spełnione są przesłanki art. 15 ust. 1 uCIT umożliwiające zaliczenie poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów, a z drugiej nie występują przesłanki negatywne, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 uCIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów:

• wydatków na zakup artykułów spożywczych związanych z zapewnieniem poczęstunku kontrahentom w czasie wizyt na terenie siedziby Spółki – jest prawidłowe,
  
• wydatków na zakup usług cateringu związanych z zapewnieniem poczęstunku kontrahentom w czasie wizyt na terenie siedziby Spółki – jest prawidłowe,
  
• wydatków związanych z organizacją spotkań z kontrahentami w celach biznesowych poza biurem Spółki (zapłata za poczęstunek w restauracji)– jest prawidłowe.
  
  
  

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.