Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB1/4511-325/15-4/JS
z 17 kwietnia 2015 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 2 lutego 2015 r. (data wpływu 3 lutego 2015 r.) uzupełnione pismem z dnia 30 marca 2015 r. (data doręczenia 1 kwietnia 2015 r., data nadania 30 marca 2015 r.) na wezwanie z dnia 17 marca 2015 r. Nr IPPB1/4511-325/15-2/JS (data nadania 19 marca 2015 r., data odbioru 26 marca 2015 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia udziału w nieruchomości – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 3 lutego 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia udziału w nieruchomości.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
W listopadzie 2005 r. Wnioskodawca nabył z przyszłą żoną lokal mieszkalny (A) oraz lokal niemieszkalny - garaż (B) - po 1/2 udziału we współwłasności nieruchomości. W styczniu 2008 r. Wnioskodawca wstąpił w związek małżeński. W trakcie trwania małżeństwa, w listopadzie 2009 r., małżonkowie nabyli kolejny lokal mieszkalny (C) (w ramach ustroju wspólności majątkowej) oraz lokal niemieszkalny - garaż (D)
W czerwcu 2014 r. pomiędzy małżonkami orzeczony został rozwód.
W sierpniu 2014 r. Wnioskodawca i była małżonka podpisali umowę o podział majątku wspólnego oraz umowę przeniesienia udziałów we współwłasności nieruchomości w celu zwolnienia się ze zobowiązania w trybie art. 453 Kodeksu cywilnego.
W ramach podziału majątku wspólnego lokal mieszkalny nabyty w trakcie trwania małżeństwa (C) został przyznany byłej małżonce Wnioskodawcy.
W ramach podziału majątku wspólnego lokal niemieszkalny - garaż (D), nabyty w trakcie trwania małżeństwa został przyznany Wnioskodawcy.
Dokonany podział majątku wspólnego był odpłatny i z tytułu zawarcia umowy podziału majątku wspólnego strony zostały zobowiązane do dokonania na swoją rzecz dopłat:
- Wnioskodawca został zobowiązany do dopłaty na rzecz byłej małżonki kwoty 12.500,00 zł,
- była małżonka została zobowiązana do dopłaty na rzecz Wnioskodawcy kwoty 175.000,00 zł.
W celu zwolnienia się ze zobowiązania do dokonania dopłaty w kwocie 175.000,00 zł. Była małżonka, w ramach umowy przeniesienia udziałów we współwłasności nieruchomości przeniosła na rzecz Wnioskodawcy swój udział we współwłasności lokalu mieszkalnego (A), nabytego przed zawarciem związku małżeńskiego.
W celu zwolnienia się ze zobowiązania do dokonania dopłaty w kwocie 12.500,00 zł. Wnioskodawca, w ramach umowy przeniesienia udziałów we współwłasności nieruchomości przeniósł na rzecz byłej małżonki swój udział we współwłasności lokalu niemieszkalnego - garażu (B), nabytego przed zawarciem związku małżeńskiego.
W listopadzie 2014 r. Wnioskodawca dokonał sprzedaży lokalu mieszkalnego (A), który nabył w różnym czasie i w różny sposób:
- udział 1/2 nabył w listopadzie 2005 r. przed zawarciem związku małżeńskiego. Ta część przychodu ze sprzedaży, ze względu na upływ 5 lat licząc od końca roku w którym nastąpiło nabycie nie stanowi źródła przychodów z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PDOF;
- udział 1/2 nabył w sierpniu 2014 r. w ramach umowy o podział majątku wspólnego oraz umowy przeniesienia udziałów we współwłasności nieruchomości.
W odpowiedzi na wezwanie z dnia 17 marca 2015 r. nr IPPB1/4511-325/15-2/JS Wnioskodawca doprecyzował swój wniosek w terminie, wskazując, że przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości został już wydatkowany na własne cele mieszkaniowe (z zachowaniem 2-letniego terminu od końca roku w którym nastąpiło zbycie).
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:
- Czy w sytuacji dokonanej sprzedaży lokalu mieszkalnego (A), Wnioskodawca ma obowiązek złożenia zeznania podatkowego PIT-39 zgodnie z art. 45 ust 1a pkt 3 ww. ustawy?
- W jaki sposób określić dochód ze sprzedaży wskazanego lokalu mieszkalnego?
- Czy w przypadku gdy część dochodu z tytułu sprzedaży nieruchomości podlegać będzie opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 30e ust. 1 ustawy o PDOF możliwe będzie zastosowanie zwolnienie określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PDOF?
Zdaniem Wnioskodawcy ad 1, stosownie do art. 1037 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny w związku z art. 46 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, podział majątku wspólnego może nastąpić bądź na mocy umowy między małżonkami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek z małżonków.
Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w wyniku podziału majątku wspólnego, działu spadku czy też zniesienia współwłasności jest nabyciem tych rzeczy. Mając jednak na uwadze przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, ale tylko wówczas jeśli:
- podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub
- jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki byłemu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.
W opisanym stanie faktycznym Wnioskodawca wszedł w posiadanie drugiej części udziału w nieruchomości A w drodze realizacji dopłaty od byłej małżonki. Dlatego też datą nabycia tego udziału jest dzień podpisania umowy o podział majątku wspólnego oraz umowy przeniesienia udziałów we współwłasności nieruchomości w celu zwolnienia się ze zobowiązania w trybie art. 453 Kodeksu cywilnego tj. 11 sierpień 2014 r.
Wnioskodawca jest więc zobowiązany do złożenia zeznania podatkowego PIT-39 zgodnie z art. 45 ust. 1a pkt 3 ww. ustawy oraz wykazania w nim:
- dochodu uzyskanego w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczenia należnego podatku dochodowego od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
- dochodu, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
Zdaniem Wnioskodawcy ad. 2, w myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.
Zgodnie z art. 30e ust. 2 ww. ustawy - podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.
Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Można do takich kosztów zaliczyć np.; związane ze zbyciem koszty wyceny sprzedawanej nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości.
Stosownie do przepisu art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.
Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
W omawianym stanie faktycznym Wnioskodawca w ramach umowy o podział majątku wspólnego (umowa odpłatna) uzyskał roszczenie od byłej małżonki o dopłatę w wysokości 175.000,00 zł. Formą realizacji tej dopłaty było przeniesienie przez byłą małżonkę na Wnioskodawcę ½ udziału we współwłasności lokalu mieszkalnego (A). Dlatego też ta wartość tj. 175.000,00 zł. stanowić będzie koszt uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego (A).
Dochodem natomiast będzie różnica pomiędzy kwotą przychodu (połowa wartości określonej na umowie sprzedaży), a opisanym powyżej kosztem uzyskania przychodu.
Zdaniem Wnioskodawcy ad. 3, w sytuacji uzyskania przychodu ze sprzedaży nieruchomości, która w części dokonana została przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego w którym nastąpiło nabycie, możliwe jest zastosowanie zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PDOF. Przepis ten zwalnia od podatku dochodowego dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.
Zwolnienie to ma zastosowanie niezależnie od sposobu w którym dokonane zostało nabycie nieruchomości.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów zwolnionych na podstawie art. 21, 52, 52a i 52c wymienionej ustawy oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), źródłem przychodów jest odpłatne zbycie z zastrzeżeniem ust. 2:
- nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
- spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
- prawa wieczystego użytkowania gruntów,
- innych rzeczy,
- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości i praw wymienionych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości i praw nastąpiło po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości i praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w listopadzie 2014 r. dokonał sprzedaży lokalu mieszkalnego, który nabył w różnym czasie i w różny sposób:
- udział ½ nabył w listopadzie 2005 r. przed zawarciem związku małżeńskiego i ta część przychodu ze sprzedaży, ze względu na upływ 5 lat licząc od końca roku, w którym nastąpiło nabycie nie stanowi źródła przychodów z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
- udział ½ nabył w sierpniu 2014 r. na podstawie art. 453 Kodeksu cywilnego w ramach umowy o podział majątku wspólnego oraz umowy przeniesienia udziałów we współwłasności nieruchomości w drodze realizacji dopłaty od byłej małżonki.
Ze względu na fakt, iż ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia „nabycie”, należy odnieść się do przepisów zawartych w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121).
Zgodnie z art. 453 Kodeksu cywilnego, jeżeli dłużnik w celu zwolnienia się z zobowiązania spełnia za zgodą wierzyciela inne świadczenie, zobowiązanie wygasa. Jednakże gdy przedmiot świadczenia ma wady, dłużnik obowiązany jest do rękojmi według przepisów o rękojmi przy sprzedaży.
Świadczenie w miejsce wykonania (datio in solutum) jest umową, na mocy której obie strony (dłużnik i wierzyciel) wyrażają zgodę na umorzenie istniejącego dotąd zobowiązania, jeśli dłużnik zamiast pierwotnie ustalonego, spełni inne świadczenie. Przyjmuje się, że umowa, o której mowa w ww. przepisie ma charakter odpłatnej umowy rozporządzającej, gdyż wierzyciel w miejsce dotychczasowego roszczenia uzyskuje inne. Płatność za świadczenie (wynagrodzenie) nie musi mieć bowiem charakteru pieniężnego, może oznaczać również uzyskanie świadczenia wzajemnego w postaci zapłaty w naturze (otrzymanie w zamian innych rzeczy lub praw), działania, zaniechania lub znoszenia. I tak, przeniesienie na wierzyciela własności rzeczy lub prawa w zamian za zwolnienie z długu, jest odpłatnym zbyciem tej rzeczy lub prawa, nie następuje bowiem pod tytułem darmym.
W świetle powyższego, stwierdzić należy, że w opisanej sytuacji, Wnioskodawca nabył ½ udziału w przedmiotowej nieruchomości w sierpniu 2014 r. w drodze realizacji dopłaty od byłej małżonki.
Dokonując zatem oceny skutków podatkowych sprzedaży ww. udziału w nieruchomości - dokonanej przed upływem pięcioletniego okresu, o którym mowa w treści art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - należy zastosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r.
Ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316, z późn. zm.) zmieniono m. in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania – w myśl art. 14 ustawy zmieniającej – mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od 1 stycznia 2009 r.
Zgodnie z brzmieniem art. 30e ust. 1 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ww. brzmieniu, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.
Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.
Przy czym, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Można do takich kosztów zaliczyć m.in. związane ze zbyciem koszty wyceny sprzedawanej nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej, opłatę notarialną, koszty i opłaty sądowe. Koszty te, nie są kosztami nabycia, lecz jako koszty odpłatnego zbycia pomniejszają przychód.
Natomiast za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, uważa się udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania (art. 22 ust. 6c ww. ustawy).
Zgodnie z art. 453 Kodeksu cywilnego, jeżeli dłużnik w celu zwolnienia się z zobowiązania spełnia za zgodą wierzyciela inne świadczenie, zobowiązanie wygasa. Jednakże gdy przedmiot świadczenia ma wady, dłużnik obowiązany jest do rękojmi według przepisów o rękojmi przy sprzedaży.
Należy zauważyć, że „płatność” nie musi mieć charakteru pieniężnego w postaci konkretnego przepływu gotówkowego. Płatność może oznaczać również uzyskanie świadczenia wzajemnego w postaci zapłaty w naturze (otrzymanie w zamian innych rzeczy lub praw), działania, zaniechania lub znoszenia. Innymi słowy, pod pojęciem płatności nie należy rozumieć wyłącznie zapłaty ceny w pieniądzu (zwiększenie aktywów zbywcy) – płatnością może być również zwolnienie z długu czy potrącenie wzajemnych, wymagalnych wierzytelności (zmniejszenie pasywów zbywcy).
W opisanej sprawie, Wnioskodawca w trybie art. 453 Kodeksu cywilnego, nabył własność ½ udziału w nieruchomości w ramach umowy o podział majątku wspólnego oraz umowy przeniesienia udziałów we współwłasności nieruchomości. Na mocy tej umowy była małżonka Wnioskodawcy przenosząc w powyższym trybie udział w lokalu mieszkalnym (nabytym wraz z Wnioskodawcą przed zawarciem związku małżeńskiego) zwolniła się z ciążącego na niej zobowiązania, tj. spłaty kwoty 175.000,00 zł wynikającej z umowy o podział majątku wspólnego.
Wnioskodawca posiadał zatem wobec byłej małżonki wierzytelność na kwotę 175.000,00 zł i w zamian za tę wierzytelność nabył od Niej ½ udziału w lokalu mieszkalnym, zatem, kwotę tę można uznać jako wydatek na nabycie tego udziału.
Wysokość nakładów, o których mowa wyżej ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).
Jednakże wskazać w tym miejscu należy, że stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.
Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały w art. 21 ust. 25 cytowanej ustawy.
Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:
- nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
- nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
- nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
- budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
- rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego
- położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.
Natomiast zgodnie z brzmieniem art. 21 ust. 25 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:
- spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na cele określone w pkt 1,
- spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w lit. a),
- spłatę każdego kolejnego kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w lit. a) lub b)
- w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.
Ponadto, należy wskazać, że w myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:
- dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
- dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
Natomiast w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).
Zatem, w świetle przywołanych uregulowań prawnych, w analizowanej sprawie, stwierdzić należy, że:
- Odpłatne zbycie udziału w lokalu mieszkalnym - który został nabyty przez Wnioskodawcę w sierpniu 2014 r. w ramach umowy o podział majątku wspólnego oraz umowy o przeniesienie udziałów we współwłasności nieruchomości - dokonane w listopadzie 2014 r., tj. przed upływem 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie, stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że Wnioskodawca ma obowiązek złożenia zeznania podatkowego PIT-39 - stosownie do zbytego powyżej udziału - zgodnie z art. 45 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
- Dochodem będzie różnica pomiędzy kwotą przychodu uzyskaną ze sprzedaży ww. udziału w nieruchomości a kosztami jego uzyskania, tj. wartością udziału nabytego od byłej małżonki, która stanowi zwolnienie jej z ciążącego na niej zobowiązania (spłaty kwoty 175.000 zł).
- W sytuacji uzyskania przychodu ze sprzedaży nieruchomości, w części, która dokonana została przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tego udziału, możliwe jest zastosowanie zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, skoro przychód ze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości został już wydatkowany na własne cele mieszkaniowe (z zachowaniem dwuletniego terminu określonego w ww. przepisie).
W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.