Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB3/4510-178/15-2/PM
z 17 sierpnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w związku z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w X działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 12 maja 2015 r. (data wpływu 25 maja 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie konsekwencji podatkowych wykonywania usług na terytorium Niemiec – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 maja 2015 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie konsekwencji podatkowych wykonywania usług na terytorium Niemiec.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Dnia 23 kwietnia 2015 r. X Sp. z o.o. z siedzibą w X (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”), wystąpiła do tutejszego Organu z wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej w zakresie zdarzenia przyszłego opisanego szczegółowo w ww. wniosku.

Ponieważ jednak Spółka rozważa także inne niż opisane w ww. wniosku warianty ukształtowania współpracy w ramach Grupy X (a więc inny byłby opis zdarzenia przyszłego), Spółka zadecydowała o wystąpieniu z wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji także w zakresie alternatywnego zdarzenia przyszłego. Opis zdarzenia Wnioskodawca przedstawia poniżej.

Wnioskodawca jest spółką prawa polskiego prowadzącą działalność w zakresie produkcji instalacji oczyszczania procesowego, modernizacji istniejących instalacji oraz zabezpieczania ich elementów poprzez nakładanie powłok antykorozyjnych.

Spółka należy do międzynarodowej Grupy X, jednakże zarówno Jej siedziba jak również miejsce rzeczywistego zarządu znajduje się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W konsekwencji – stosownie do art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851, z późn. zm.; dalej: ustawa o CIT) – Spółka podlega w Polsce opodatkowaniu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Spółka dysponuje specjalistyczną wiedzą i technologią w zakresie nanoszenia powłok antykorozyjnych na elementy instalacji przemysłowych oraz ich montażu, a także zespołem doświadczonych pracowników (dalej również: „Pracownicy”). Wnioskodawca zamierza świadczyć usługi o charakterze przygotowawczym (obróbka wybranych elementów instalacji przemysłowych (śrutowanie, spawanie, etc.), nanoszenie powłok antykorozyjnych na elementy instalacji przemysłowych) oraz montażowym (montaż elementów instalacji przemysłowych).

Usługi te byłyby realizowane zarówno w zlokalizowanych na terenie Niemiec, w zakładach produkcyjnych spółek z Grupy (dalej również: „Zakłady”), jak i w zakładach przemysłowych kontrahentów tych spółek (dalej również: „Obiekty”), przy czym: w Zakładach Wnioskodawca świadczyłby wyłącznie usługi o charakterze przygotowawczym (tj. obróbka i przygotowanie elementów instalacji), natomiast w Obiektach – także usługi o charakterze montażowym. Usługi realizowane w Obiektach będą miały charakter „projektowy” i krótkotrwały (tj. w danej lokalizacji nigdy nie przekroczą okresu 12 miesięcy; z reguły od kilku dni do ok 3 miesięcy). Natomiast usługi świadczone w Zakładach mogą mieć bardziej długotrwały charakter – Wnioskodawca nie jest jeszcze w chwili obecnej w stanie precyzyjnie określić okresu ich realizacji, ale zakłada, że część Pracowników biorących udział w ich świadczeniu może przekroczyć okres 183 dni pobytu na terytorium Niemiec w roku podatkowym (co będzie się wiązało z koniecznością odprowadzenia podatku dochodowego od osób fizycznych po stronie niemieckiej).

Świadczone przez Wnioskodawcę usługi nie będą miały charakteru prac budowlanych (ani Spółka, ani inne podmioty z Grupy X nie prowadzą działalności w branży budowlanej). Wnioskodawca, jako podmiot świadczący usługi, był odpowiedzialny w całości za ich jakość i efekt. W jego gestii byłyby też wszelkie kwestie związane z wyznaczaniem konkretnych zadań i nadzorem nad Pracownikami, organizacją pracy etc. W związku ze świadczeniem opisanych powyżej usług Wnioskodawca nie planuje otwierania na terenie Niemiec oddziału, biura ani też innego rodzaju stałej placówki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym (tj. w sytuacji świadczenia opisanych powyżej usług na rzecz spółek z Grupy), Wnioskodawca będzie posiadał na terenie Niemiec zakład (zakłady) w rozumieniu art. 4a pkt 11) ustawy o CIT oraz art. 5 ust. 1-4 umowy podpisanej dnia 14 maja 2003 r. zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90; dalej: „UPO”), a w konsekwencji, czy będzie zobowiązany do opodatkowania dochodu uzyskanego z tytułu ww. usług po stronie niemieckiej?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym (tj. w sytuacji świadczenia usług na rzecz podmiotów mających siedzibę w Niemczech), nie będzie posiadał na terenie Niemiec zakładu (zakładów) w rozumieniu art. 4a pkt 11) ustawy o CIT oraz art. 5 ust. 1-4 UPO i w konsekwencji będzie nadal zobowiązany do opodatkowania całości uzyskiwanych dochodów po stronie polskiej.

Zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 ustawy o CIT podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie natomiast do art. 4a pkt 11) ustawy o CIT przez zagraniczny zakład należy rozumieć:

1. stałą placówkę, poprzez którą podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa wykonuje całkowicie lub częściowo działalność na terytorium innego państwa, a w szczególności oddział, przedstawicielstwo, biuro, fabrykę, warsztat albo miejsce wydobywania bogactw naturalnych,
2. plac budowy, budowę, montaż lub instalację, prowadzone na terytorium jednego państwa przez podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium innego państwa,
3. osobę, która w imieniu i na rzecz podmiotu mającego siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa działa na terytorium innego państwa, jeżeli osoba ta ma pełnomocnictwo do zawierania w jego imieniu umów i pełnomocnictwo to faktycznie wykonuje

– chyba że umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, stanowi inaczej.

W rozpatrywanym zdarzeniu przyszłym zastosowanie znajdzie również UPO zawarta z Republiką Federalną Niemiec.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 UPO, zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie poprzez położony tam zakład. W takiej sytuacji, zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

Oznacza to, że zyski Spółki podlegają opodatkowaniu w Polsce, chyba, że prowadzi Ona w Niemczech działalność poprzez położony tam zakład. W takim przypadku zyski w części, w jakiej można je przypisać działalności tego zakładu, mogą być opodatkowane w Niemczech.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 i 2 UPO, określenie „zakład” oznacza stałą placówkę, poprzez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność gospodarcza przedsiębiorstwa i obejmuje w szczególności:

1. miejsce zarządu,
2. filię,
3. biuro,
4. fabrykę,
5. warsztat i
6. kopalnię, źródło ropy naftowej lub gazu ziemnego, kamieniołom albo inne miejsce wydobywania zasobów naturalnych.
   
   

Stosownie natomiast do art. 5 ust. 3 UPO, plac budowy lub prace budowlane albo instalacyjne stanowią zakład tylko wtedy, jeżeli trwają dłużej niż dwanaście miesięcy.

Według Wnioskodawcy, odnosząc wskazane powyżej regulacje (zarówno te z ustawy o CIT jak i UPO do przedstawionego zdarzenia przyszłego, należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie będzie spełniał żadnej z przesłanek pozwalających na uznanie, że posiada zakład (zakłady) na terytorium Niemiec.

Przede wszystkim, Wnioskodawca nie posiada obecnie i nie zamierza tworzyć na terenie Niemiec w przyszłości stałej placówki przez którą prowadziłby działalność gospodarczą, a jedynie – w ramach współpracy z innymi spółkami, w tym z Grupy X – będzie świadczył na ich rzecz usługi przygotowawcze i montażowe.

W ocenie Wnioskodawcy, takich działań nie można zakwalifikować jako „miejsca zarządu”, „filii”, „biura” ani też jako „kopalni albo innego miejsca wydobywania zasobów naturalnych”.

Brak jest również podstaw do uznania, że usługi świadczone przez Spółkę będą stanowiły „fabrykę” lub „warsztat” w rozumieniu UPO oraz ustawy o CIT.

O ile bowiem, w Zakładach na terenie Niemiec mogą być również wytwarzane gotowe elementy instalacji przemysłowych, to należy podkreślić, że będzie to działalność prowadzona przez klientów Wnioskodawcy, a nie przez Wnioskodawcę, który świadcząc opisane usługi będzie realizował jedynie część procesu produkcyjnego (i z tytułu tychże usług będzie otrzymywał wynagrodzenie).

W konsekwencji jakkolwiek zlokalizowane na terenie Niemiec Zakłady, można by potencjalnie traktować jako „fabrykę” lub „warsztat”, to brak jest podstaw do przypisania ich – jako zakładu w rozumieniu ustawy o CIT oraz UPO – do przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Są to zakłady produkcyjne kontrahentów Wnioskodawcy, który wyłącznie świadczy usługi na ich rzecz.

W ocenie Wnioskodawcy, planowanej przez Niego działalności nie można również zakwalifikować jako „placu budowy lub prac budowlanych albo instalacyjnych” w rozumieniu art. 5 ust. 3 UPO oraz art. 4a pkt 11) ppkt b) ustawy o CIT.

W tym zakresie należy podkreślić przede wszystkim, że ani Wnioskodawca, ani też żadna inna spółka z Grupy X nie prowadzi działalności w branży budowlanej.

Ponadto, świadczone przez Wnioskodawcę w Obiektach usługi montażowe będą każdorazowo miały charakter „projektowy” i krótkotrwały (tj. w danej lokalizacji nigdy nie przekroczą okresu 12 miesięcy; z reguły od kilku dni do ok 3 miesięcy).

W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie znajdzie zastosowania również przewidziana w art. 5 ust. 3 UPO oraz art. 4a pkt 11) ppkt b) ustawy o CIT przesłanka istnienia zakładu.

Podsumowując wskazane powyżej okoliczności, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że rozważane przez Niego zdarzenie przyszłe, tj. świadczenie opisanych usług, nie spowoduje powstania na terytorium Niemiec, zakładu (zakładów) w rozumieniu art. 4a pkt 11) ustawy o CIT oraz art. 5 ust. 1-4 UPO.

W związku z powyższym, Wnioskodawca będzie nadal zobowiązany do opodatkowania całości uzyskiwanych dochodów w Polsce.

Dodatkowo, Wnioskodawca wskazuje, że zarówno wskazane we wniosku przepisy ustawy o CIT, jak i przepisy UPO stanowią bez wątpienia normy prawa podatkowego, do których mają zastosowanie przepisy art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.). Jedynie bowiem ich łączna interpretacja pozwala na prawidłowe określenie miejsca opodatkowania uzyskiwanych przez Spółkę przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Spółki.

Tutejszy Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w X.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.