Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-1/4511-249/15/ZK
z 26 sierpnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 21 maja 2015 r. (data wpływu do tut. Biura 26 maja 2015 r.), uzupełnionym 17 sierpnia 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie:

1.powstania przychodu z tytułu nieodpłatnego przekazania wchodzących w skład prowadzonego przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwa a wskazanych we wniosku składników majątku na rzecz jego żony – jest prawidłowe,

2.obowiązku dokonania korekty kosztów uzyskania przychodów o wartość przekazanych nieodpłatnie:

• wyposażenia – jest prawidłowe,
• towarów handlowych – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 21 maja 2015 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, m.in. dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie skutków podatkowych nieodpłatnego przekazania wchodzących w skład prowadzonego przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwa wskazanych we wniosku składników majątku na rzecz jego żony.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 5 sierpnia 2015 r. Znak: IBPB-1-1/4511-249/15/ZK i IBPP3/4512-417/15/UH wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 17 sierpnia 2015 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Od 1 listopada 1996 r. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą (zakład produkcyjno-usługowy). Od czerwca 2014 r. jest emerytem. Z uwagi na stan zdrowia oraz brak dostatecznego kapitału obrotowego zaprzestał produkcji biżuterii i dewocjonaliów ze srebra. Wnioskodawca zajmuje się na niewielką skalę działalnością handlową dewocjonaliami ze srebra. Nie zatrudnia pracowników. Aktualne wyposażenie zakładu obejmuje meble biurowe i służące do ekspozycji towarów. Maszyny, urządzenia i narzędzia do wytwarzania sprzedał. Środki obrotowe firmy to towary handlowe o ogólnej wartości około 50.000 zł wg cen zakupu, wg następującego asortymentu: medaliki, krzyżyki, różańce, łańcuszki, ryngrafy, obrazki, breloki. Z zysku z tej działalności Wnioskodawca utrzymuje rodzinę: żonę i 5-letnia córkę. Żona jest osoba bezrobotną. Z uwagi na swój wiek i stan zdrowia oraz brak pracy w X. Wnioskodawca chciałby przekazać zakład do dalszego prowadzenia żonie, która mogłaby pracować i zarabiać na ich utrzymanie oraz wypracować sobie kapitał na emeryturę. Żona ma 44 lata i do osiągniecia wieku emerytalnego kilkanaście lat pracy.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 12 sierpnia wskazano, że:

• w związku z przejściem na emeryturę oraz pogarszającym się stanem zdrowia Wnioskodawca zamierza przekazać nieodpłatnie prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo żonie,
• przekazaniu podlegałyby wszystkie składniki wchodzące w skład firmy (wyposażenie, zapasy, umowy i kontrakty handlowe, księgi i dokumenty związane z prowadzoną działalnością gospodarczą),
• przed przekazaniem firmy, żona odwiesiłaby swoją indywidualną działalność gospodarczą oraz dokonałaby zmiany w zakresie rodzaju wykonywanej działalności gospodarczej, tak aby kontynuować prowadzenie działalności gospodarczej w dotychczasowym zakresie prowadzonym przez Wnioskodawcę,
• w chwili przekazania firmy, żona będzie czynnym podatnikiem VAT,
• w związku z nieodpłatnym przekazaniem firmy zostanie sporządzony protokół przekazania przedsiębiorstwa do dalszego prowadzenia (spis z natury obejmie wyposażenie i zapasy),
• po dokonaniu czynności przekazania firmy żonie, Wnioskodawca zlikwiduje prowadzoną działalność.
  
  

Istotne elementy opisu zdarzenia przyszłego, wynikają również ze stanowiska Wnioskodawcy w sprawie, z którego wynika, że Wnioskodawca:

• pozostaje z żoną we wspólności majątkowej małżeńskiej,
• przekazanie wyposażenia i zapasów nie nastąpi w drodze umowy darowizny.
  
  

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytania:

Czy przekazanie żonie składników majątku wchodzącego w skład prowadzonego przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwa, podlega u przekazującego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Czy w przypadku przekazania wyposażenia i zapasów przed likwidacją działalności gospodarczej należy skorygować koszty uzyskania przychodów o wartość przekazanych wyposażenia i zapasów, które przy zakupie zaliczył do kosztów uzyskania przychodów?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku przekazania wyposażenia i zapasów żonie, z którą pozostaje we wspólnocie majątkowej, przed likwidacją prowadzonej działalności nie wystąpi u niego podatek dochodowy od osób fizycznych.

Uważa również, że nie będzie musiał korygować kosztów uzyskania przychodów o wartość przekazanych: wyposażenia i zapasów, które przy zakupie zaliczył do kosztów uzyskania przychodów. Wydatki poniesione na zakup wyposażenia i zapasów w momencie ich nabycia spełniały przesłanki określone w art. 22 ust 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast dyspozycja art. 23 ust 1 pkt 11 ww. ustawy, nie będzie miała zastosowania z uwagi na to, że przekazanie wyposażenia i zapasów pomiędzy małżonkami pozostającymi we wspólnocie majątkowej nie stanowi darowizny w rozumieniu art. 888 k.c.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Na wstępie zauważyć należy, że przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej nie jest ocena sposobu oraz dopuszczalności nieodpłatnego przekazania przedsiębiorstwa, prowadzonego przez Wnioskodawcę na rzecz jego małżonki, w przypadku gdy pomiędzy małżonkami istnieje wspólność majątkowa (wspólność ustawowa). Są to bowiem kwestie regulowane przez odrębne przepisy (przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny – t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 121 ze zm. oraz ustawy z dnia 15 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy - t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 788), niebędące przepisami prawa podatkowego, a tym samym niemogące być przedmiotem indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Zgodnie z art. 5a pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o przedsiębiorstwie oznacza to przedsiębiorstwo w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego.

Definicja przedsiębiorstwa zawarta została w art. 55¹ Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa),
   
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości,
   
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych,
   
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne,
   
5. koncesje, licencje i zezwolenia,
   
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej,
   
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne,
   
8. tajemnice przedsiębiorstwa,
   
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
   
   

Zauważyć przy tym należy, że katalog składników (elementów) przedsiębiorstwa, o których mowa w ww. przepisie, nie ma charakteru zamkniętego, o czym świadczy użycie sformułowania „w szczególności”. W związku z powyższym w skład przedsiębiorstwa w rozumieniu Kodeksu cywilnego mogą wchodzić także inne składniki majątkowe, niewymienione w cyt. wyżej przepisie, np. zobowiązania wynikające z prowadzonej w ramach tego przedsiębiorstwa pozarolniczej działalności gospodarczej.

W myśl natomiast art. 55² kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów. Może więc nastąpić np. na podstawie każdej czynności rozporządzającej, w tym na podstawie umowy sprzedaży, zamiany czy darowizny.

Z powyższego wynika, że w przypadku przekazania przedsiębiorstwa innemu podmiotowi, przedmiotem tego przekazania są wszelkie składniki majątkowe funkcjonalnie związane z tym przedsiębiorstwem, o ile na podstawie czynności prawnej będącej podstawą przekazania, bądź przepisów szczególnych, nie zostały z niego wyłączone.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą. Zamierza przekazać nieodpłatnie prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo żonie, z którą pozostaje we wspólnocie majątkowej. Przekazaniu podlegałyby wszystkie składniki wchodzące w skład firmy (w tym wyposażenie i zapasy - towary handlowe). Po przekazaniu przedsiębiorstwa, które nie nastąpi w drodze darowizny, Wnioskodawca zamierza zakończyć prowadzoną działalność gospodarczą.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W przypadku nieodpłatnego przekazania przedsiębiorstwa przez Wnioskodawcę na rzecz jego żony po stronie Wnioskodawcy nie powstaje przychód podatkowy, bowiem w wyniku tego przekazania w jego majątku nie dojdzie do przysporzenia (zwiększenia aktywów, czy też zmniejszenia zobowiązań).

W szczególności zauważyć należy, że po stronie Wnioskodawcy nie powstanie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, bowiem ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wiąże co do zasady powstanie przychodu z tego źródła z odpłatnym zbyciem składników majątku wykorzystywanych w tej działalności. W myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie natomiast do treści art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

1. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,
3. składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
4. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

-wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Biorąc pod uwagę powyższe, w przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym, przeniesienie wchodzących w skład prowadzonego przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwa a wskazanych we wniosku składników majątku na rzecz jego żony nie spowoduje powstania u niego przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, ponieważ nie będzie ono wiązało się z ich odpłatnym zbyciem.

Odnosząc się natomiast do konieczności skorygowania kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej o wartości nieodpłatnie przekazanych wyposażenia i towarów handlowych, stwierdzić należy, że zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby zatem dany wydatek mógł zostać zakwalifikowany do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

• musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów,
• musi być należycie udokumentowany.
  
  

Generalnie należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tychże kosztów. Przy czym, związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. Zauważyć przy tym należy, że konieczność poniesienia danego wydatku nie może wynikać z zaniedbań, braku nadzoru lub sprzecznych z prawem działań podatnika. Podkreślić przy tym należy, że ciężar wykazania związku przyczynowo-skutkowego kosztu z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 49 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup zużywających się stopniowo rzeczowych składników majątku przedsiębiorstwa, niezaliczanych zgodnie z odrębnymi przepisami do środków trwałych – w przypadku stwierdzenia, że składniki te nie są wykorzystywane dla celów prowadzonej działalności gospodarczej, lecz służą celom osobistym podatnika, pracowników lub innych osób, albo bez uzasadnienia znajdują się poza siedzibą przedsiębiorstwa.

Wyłączenie z kosztów podatkowych wydatków może zatem mieć miejsce jedynie wówczas, jeżeli składnik majątku podatnika nie jest wykorzystywany dla celów działalności prowadzonej przez podatnika, lecz służy osobistym celom osób fizycznych lub bez uzasadnienia znajduje się poza siedzibą podatnika. Darowizna lub nieodpłatne przekazanie tych składników wykorzystywanych w działalności gospodarczej nie skutkuje w każdym przypadku koniecznością skorygowania kosztów uzyskania przychodów o wartość tych składników majątkowych. Jeśli składniki majątku były faktycznie wykorzystywane w działalności i przyczyniły się do osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, to podatnik ma prawo wydatki na ich nabycie zaliczyć do kosztów, bez względu na sposób ich późniejszego wykorzystania.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że przekazanie żonie składników majątku niezaliczonych do środków trwałych (tj. wyposażenia) wykorzystywanych w prowadzonej działalności gospodarczej, nie skutkuje koniecznością skorygowania kosztów uzyskania przychodów w związku z uprzednim zaliczeniem do tych kosztów, poniesionych wydatków na nabycie tych składników. Jeżeli Wnioskodawca wykaże, że przekazane nieodpłatnie składniki majątku były faktycznie wykorzystywane w działalności gospodarczej i przyczyniły się do osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, to ma prawo wydatki na ich nabycie pozostawić w kosztach uzyskania przychodów, pomimo nieodpłatnego przekazania ich innej osobie.

Natomiast wydatki poniesione z tytułu zakupu towarów handlowych, które uprzednio zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej (a które podlegają faktycznemu zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w momencie uzyskania przychodu z ich sprzedaży) w momencie ich nieodpłatnego przekazania na rzecz żony, tracą u Wnioskodawcy cechę poniesienia ich w celu osiągnięcia, zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, o której mowa w art. 22 ust. 1 ww. ustawy. W związku z powyższym przekazanie towarów handlowych na rzecz żony Wnioskodawcy spowoduje, że wydatki poniesione na ich zakup, należy wyksięgować z tych kosztów. Jednakże obowiązek powyższy nie wynika z cyt. art. 23 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż jak wynika z treści złożonego wniosku przekazanie towarów jakie nastąpi między małżonkami pozostającymi we wspólności majątkowej, nie stanowi darowizny w rozumieniu art. 888 kodeksu cywilnego. Oznacza to tym samym, że w przedmiotowej sprawie przepis ten nie będzie miał zastosowania.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie:

1.powstania przychodu z tytułu nieodpłatnego przekazania wchodzących w skład prowadzonego przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwa a wskazanych we wniosku składników majątku na rzecz jego żony – jest prawidłowe,

2.obowiązku dokonania korekty kosztów uzyskania przychodów o wartość przekazanych nieodpłatnie:

• wyposażenia – jest prawidłowe,
• towarów handlowych – jest nieprawidłowe.
  
  

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić należy, że w zakresie podatku od towarów i usług, wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.