Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/415-1449/14-2/AP
z 19 marca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 19 grudnia 2014 r. (data wpływu 23 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie występowania powiązań między podmiotami i związanym z tym sposobem określenia dochodów i należnego podatku oraz obowiązkiem sporządzania szczególnej dokumentacji podatkowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie występowania powiązań między podmiotami i związanym z tym sposobem określenia dochodów i należnego podatku oraz obowiązkiem sporządzania szczególnej dokumentacji podatkowej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca planuje utworzenie spółki komandytowej (w drodze przekształcenia aktualnie istniejącej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością), w której obejmie funkcję komandytariusza.

Funkcję komplementariusza obejmie spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, która zostanie wspólnikiem aktualnie istniejącej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (spółki, która ma zostać przekształcona w spółkę komandytową). Mająca zostać utworzona w drodze przekształcenia spółka komandytowa (w której Wnioskodawca będzie wspólnikiem - komandytariuszem) będzie właścicielem nieruchomości, na której posadowiony jest budynek mieszkalny - dom. Spółka komandytowa, jako odrębny od swoich wspólników podmiot na gruncie prawa cywilnego, a także zarejestrowany czynny podatnik VAT, będzie wynajmować Wnioskodawcy rzeczoną nieruchomość na cele mieszkalne w ramach wykonywanej przez siebie działalności gospodarczej.

Kwota czynszu za najem zostanie ustalona z uwzględnieniem wartości rynkowej przedmiotu najmu i wedle aktualnego stanu nie powinna ona przekraczać kwoty równowartości kwoty 2.500 euro miesięcznie.

Komplementariuszem w mającej zostać utworzonej spółce komandytowej będzie mająca zostać utworzona spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, której wspólnikiem będzie Wnioskodawca; będzie on również być może członkiem zarządu spółki - komplementariusza.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy spółkę komandytową (właściciela majątku), w której Wnioskodawca będzie komandytariuszem, oraz Wnioskodawcę, który wynajmować będzie od spółki nieruchomość zabudowaną, będzie można uznać za podmioty powiązane w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...
2. W przypadku udzielenia twierdzącej odpowiedzi na powyższe pytanie, czy możliwe będzie zastosowanie przepisu, który pozwala na określenie dochodów danego podmiotu oraz należnego podatku...
3. Czy konieczne będzie sporządzanie dokumentacji, o której mowa w art. 25a PDOFu...
   

Zdaniem Wnioskodawcy, w obliczu konstrukcji prawnej zastosowanej względem sposobu opodatkowania spółek osobowych (z wyjątkiem spółki komandytowo-akcyjnej), w opisanym przypadku nie będziemy mieli do czynienia z podmiotami powiązanymi, nawet w przypadku, gdy członkiem zarządu w spółkach z o.o. - komplementariuszu będzie Wnioskodawca.

W opisanym zdarzeniu przyszłym - na gruncie prawa cywilnego - do transakcji będzie dochodziło pomiędzy spółką komandytową, a osobą fizyczną. Zgodnie z art. 8 § 1 Kodeksu spółek handlowych (t. j. Dz. U. 2013 r., poz. 1030), zwanego dalej k.s.h., spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Zgodnie z art. 4 § 1 ust. 1 k.s.h., przez spółkę osobową rozumie się spółkę jawną, spółkę partnerską, spółkę komandytową i spółkę komandytowo-akcyjną. W związku z tym, z cywilnoprawnego punktu widzenia w obrocie gospodarczym do transakcji będzie dochodziło między opisaną spółką komandytową jako odrębnym podmiotem, a osobą fizyczną. Wnioskodawca, na gruncie prawa prywatnego, jest podmiotem odrębnym od spółki (którą zamierza utworzyć), pomimo bycia wspólnikiem w przedmiotowej spółce. Po myśli art. 25 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. 2012 r., poz. 361, ze zm.), zwanej dalej PdofU, jeżeli:

1. podatnik podatku dochodowego mający siedzibę (zarząd) lub miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwany dalej „podmiotem krajowym”, bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu przedsiębiorstwem położonym za granicą lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego przedsiębiorstwa, albo
2. osoba fizyczna lub prawna mająca miejsce zamieszkania albo siedzibę (zarząd) za granicą, zwana dalej „podmiotem zagranicznym”, bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego podmiotu krajowego, albo
3. te same osoby prawne lub fizyczne równocześnie bezpośrednio lub pośrednio biorą udział w zarządzaniu podmiotem krajowym i podmiotem zagranicznym lub w ich kontroli albo posiadają udział w kapitale tych podmiotów

– i jeżeli w wyniku takich powiązań zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty, i w wyniku tego podmiot nie wykazuje dochodów albo wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały - dochody danego podmiotu oraz należny podatek określa się bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań.

Z kolei po myśli art. 25 ust. 4 PdofU, przepisy (art. 25) ust. 1-3a stosuje się odpowiednio, gdy:

1. podmiot krajowy bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu innym podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale innego podmiotu krajowego, albo
2. te same osoby prawne lub fizyczne równocześnie bezpośrednio lub pośrednio biorą udział w zarządzaniu podmiotami krajowymi lub w ich kontroli albo posiadają udział w kapitale tych podmiotów.
   

Analogiczna regulacja została zawarta w art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. 2011 r. Nr 74, poz. 397, ze zm.), dalej PdopU.

Kluczowe w realiach niniejszej sprawy jest zdefiniowanie „podmiotu krajowego” przez ustawodawcę. Zgodnie z zacytowanym powyżej przepisem, przez „podmiot krajowy” rozumieć należy „podatnika podatku dochodowego mającego siedzibę (zarząd) lub miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej”.

Należy zauważyć jednak, że na gruncie PdofU (czy też PdopU) spółka komandytowa nie jest traktowana jako podmiot podatku dochodowego. W związku z powyższym, transakcje zawierane między spółką komandytową, a osobą fizyczną, mając na względzie sformułowaną przez ustawodawcę definicję „podmiotu krajowego” nie mogą zostać uznane za transakcje między podmiotami powiązanymi, jako że jedna ze stron opisanego stosunku cywilnoprawnego nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, czy też osób prawnych (a więc nie jest w ogóle podmiotem podatku). Nie będzie więc możliwe również określenie podatku przez Organ, przewidziane w art. 25 ust. 1 PdofU. Nie można także mówić o zastosowaniu odniesienia zawartego w art. 25 ust. 4 PdofU pkt 2, gdyż norma weń zawarta dotyczy relacji między osobami prawnymi lub fizycznymi, a podmiotami krajowymi, za które spółki osobowe (z wyjątkiem spółki komandytowo-akcyjnej) nie mogą zostać uznane.

Powyższe stanowisko zostało utrwalone w licznych interpretacjach indywidualnych wydawanych przez uprawnione organy. W interpretacji nr IBPBI/1/415-472/12/AB z 2 lipca 2012 r. wydanej przez Dyrektora izby Skarbowej w Katowicach, organ stwierdził, iż: „Z powyższych przepisów wynika zatem, iż „podmiotem krajowym”, o którym mowa w cyt. art. 25 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych są zarówno: osoby fizyczne, w tym także osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą w formie spółek osobowych, mające miejsce zamieszkania na terytorium Polski - będące podatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych, jak również osoby prawne, w tym spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, mające siedzibę (zarząd) na terytorium Polski - będące podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych. Natomiast spółka jawna, jako odrębny podmiot praw i obowiązków, nie jest „podmiotem krajowym” w rozumieniu ww. przepisów. Nie jest ona bowiem podatnikiem podatku dochodowego”.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym mamy do czynienia ze spółką komandytową oraz osobą fizyczną (oraz transakcją między nimi), gdzie spółka komandytowa nie wpisuje się w zrekonstruowaną, przedstawioną powyżej, normę prawną, która od momentu wydania cytowanej interpretacji zdezaktualizowała się jedynie w odniesieniu do spółek komandytowo- akcyjnych, które zostały objęte podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Znaczenia również nie ma ewentualność pełnienia przez Wnioskodawcę funkcji członka zarządu, czy też bycia wspólnikiem współce z o.o. - komplementariuszu. Stronami transakcji będzie bowiem osoba fizyczna oraz spółka komandytowa, która za podmiot krajowy w myśl przytoczonej powyżej definicji nie może zostać uznana.

W związku z tym, w opisanym zdarzeniu przyszłym nie będziemy mieli do czynienia z podmiotami powiązanymi, a co za tym idzie także nie będzie mógł mieć zastosowania przepis pozwalający na określanie dochodów danego podmiotu oraz należnego podatku bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań.

Konsekwencją wynikającą wprost z powyższego będzie brak konieczności sporządzania szczególnej dokumentacji opisanej w art. 25a PdofU. Jako iż w rozumieniu przytoczonych przepisów spółki komandytowej nie można uznać za podmiot powiązany z osobą fizyczną, ani na Wnioskodawcy - jako stronie umowy, ani na spółce, nie będzie ciążył obowiązek sporządzania dokumentacji zawieranych transakcji. W znacznej części analogiczne stanowisko znalazło akceptację Ministra Finansów w interpretacji indywidualnej oznaczonej numerem IBPBI/1/415-44/14/AB.

Powyższe przemawia za uznaniem stanowiska Wnioskodawcy za prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Tut. Organ zauważa, że ustawą z dnia 29 sierpnia 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 1328, z późn. zm.) z dniem 1 stycznia 2015 r. dokonano zmian w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) m.in. w zakresie przepisów dotyczących powiązań między podmiotami oraz dokumentacji podatkowej niektórych transakcji.

Przepisy te – w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2015 r. – mają następującą treść.

W myśl art. 25 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli:

1. osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, mająca miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwana dalej „podmiotem krajowym”, bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu przedsiębiorstwem położonym poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego przedsiębiorstwa, albo
2. osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, mająca miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwana dalej „podmiotem zagranicznym”, bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego podmiotu krajowego, albo
3. ta sama osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej równocześnie bezpośrednio lub pośrednio bierze udział w zarządzaniu podmiotem krajowym i podmiotem zagranicznym lub w ich kontroli albo posiada udział w kapitale tych podmiotów

– i jeżeli w wyniku takich powiązań zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty, i w wyniku tego podatnik nie wykazuje dochodów albo wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały - dochody danego podatnika oraz należny podatek określa się bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań.

Jak stanowi art. 25 ust. 4 ww. ustawy, przepisy ust. 1-3a stosuje się odpowiednio, gdy:

1. podmiot krajowy bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu innym podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale innego podmiotu krajowego, albo
2. ta sama osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej równocześnie bezpośrednio lub pośrednio bierze udział w zarządzaniu podmiotami krajowymi lub w ich kontroli albo posiada udział w kapitale tych podmiotów.
   

W myśl art. 25 ust. 5 cyt. ustawy, przepisy ust. 4 stosuje się również do powiązań o charakterze rodzinnym lub wynikających ze stosunku pracy albo majątkowych pomiędzy podmiotami krajowymi lub osobami pełniącymi w tych podmiotach funkcje zarządzające lub kontrolne albo nadzorcze oraz jeżeli którakolwiek osoba łączy funkcje zarządzające lub kontrolne albo nadzorcze w tych podmiotach.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza utworzyć spółkę komandytową, w której obejmie funkcję komandytariusza. Funkcję komplementariusza obejmie spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, której wspólnikiem będzie Wnioskodawca; być może będzie on również członkiem zarządu tej spółki. Jak wskazano, spółka komandytowa, jako odrębny od swoich wspólników podmiot na gruncie prawa cywilnego, będzie wynajmować Wnioskodawcy nieruchomość (stanowiącą jej własność) na cele mieszkalne w ramach wykonywanej przez siebie działalności gospodarczej. Kwota czynszu za najem zostanie ustalona z uwzględnieniem wartości rynkowej przedmiotu najmu i wedle aktualnego stanu nie powinna ona przekraczać równowartości kwoty 2.500 euro miesięcznie.

Tut. Organ zauważa, że zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1030, z późn. zm.), spółka osobowa to #8722; spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

Stosownie do art. 8 § 1 Kodeksu spółek handlowych, spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Zgodnie natomiast z art. 28, mającym zastosowanie do spółek komandytowych na mocy dyspozycji zawartej w art. 103 cyt. Kodeksu, majątek spółki stanowi wszelkie mienie wniesione jako wkład lub nabyte przez spółkę w czasie jej istnienia.

W myśl art. 5a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną, oznacza to spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego.

Spółka komandytowa, jako osobowa spółka prawa handlowego, nie posiada osobowości prawnej. Dochody tej spółki nie stanowią zatem odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników spółki komandytowej. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w tej spółce uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki komandytowej jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Jednakże w sferze stosunków cywilnoprawnych, spółka komandytowa jest samodzielnym podmiotem praw i obowiązków, odrębnym od wspólników spółki.

Mając na uwadze powyższe rozważania należy wskazać, że spółka komandytowa będąca stroną transakcji nie może być uznana za „podmiot krajowy” w świetle regulacji zawartych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Co więcej, w rozpatrywanym przypadku nie można też mówić o zastosowaniu art. 25 ust. 4 cyt. ustawy, ponieważ nie mamy tu do czynienia z „podmiotem krajowym”. Tym samym Wnioskodawcy oraz wskazanej w treści wniosku spółki komandytowej nie można uznać za „podmioty powiązane”.

W konsekwencji w niniejszej sprawie nie ma podstaw do zastosowania przepisu dotyczącego określenia dochodu i należnego podatku bez uwzględnienia warunków wynikających z powiązań między „podmiotami powiązanymi” ani też nie występuje konieczność sporządzania dokumentacji podatkowej określonej w art. 25a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl bowiem art. 25a ust. 1 powoływanej ustawy, podatnicy dokonujący transakcji, w tym zawierający umowy spółki niebędącej osobą prawną, umowy wspólnego przedsięwzięcia lub umowy o podobnym charakterze, z podmiotami powiązanymi z tymi podatnikami – w rozumieniu art. 25 ust. 1 i 4 - lub transakcji, w związku z którymi zapłata należności wynikających z takich transakcji dokonywana jest bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, w tym zawierający umowy spółki niebędącej osobą prawną, umowy wspólnego przedsięwzięcia lub umowy o podobnym charakterze, jeżeli jedną ze stron takiej umowy jest podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej takiej (takich) transakcji, obejmującej:

1. określenie funkcji, jakie spełniać będą podmioty uczestniczące w transakcji (uwzględniając użyte aktywa i podejmowane ryzyko);
2. określenie wszystkich przewidywanych kosztów związanych z transakcją oraz formę i termin zapłaty;
3. metodę i sposób kalkulacji zysków oraz określenie ceny przedmiotu transakcji;
4. określenie strategii gospodarczej oraz innych działań w jej ramach - w przypadku gdy na wartość transakcji miała wpływ strategia przyjęta przez podmiot;
5. wskazanie innych czynników - w przypadku gdy w celu określenia wartości przedmiotu transakcji przez podmioty uczestniczące w transakcji uwzględnione zostały te inne czynniki, a w przypadku zawarcia umowy spółki niebędącej osobą prawną, umowy wspólnego przedsięwzięcia lub umowy o podobnym charakterze - w szczególności przyjętych w umowie zasad dotyczących praw wspólników (stron umowy) do udziału w zysku oraz uczestnictwa w stratach;
6. określenie oczekiwanych przez podmiot obowiązany do sporządzenia dokumentacji korzyści związanych z uzyskaniem świadczeń - w przypadku umów dotyczących świadczeń (w tym usług) o charakterze niematerialnym.
   

Ponadto, zgodnie z art. 25a ust. 2 cyt. ustawy, obowiązek, o którym mowa w ust. 1, obejmuje transakcję lub transakcje między podmiotami powiązanymi, w których łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń przekracza równowartość:

1. 30 000 euro - w przypadku świadczenia usług, sprzedaży lub udostępnienia wartości niematerialnych i prawnych, albo
2. 50 000 euro - w pozostałych przypadkach.
   

Podsumowując, spółki komandytowej (właściciela majątku), w której Wnioskodawca będzie komandytariuszem, oraz Wnioskodawcy, który wynajmować będzie od spółki nieruchomość zabudowaną, nie będzie można uznać za podmioty powiązane w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji w rozpatrywanej sprawie nie znajdzie zastosowania przepis pozwalający na określenie dochodów danego podmiotu oraz należnego podatku bez uwzględnienia warunków wynikających z powiązań między „podmiotami powiązanymi”. Co więcej, nie będzie również konieczne sporządzanie dokumentacji podatkowej określonej w art. 25a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z transakcjami dokonywanymi między spółką komandytową a Wnioskodawcą.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę pism organów podatkowych, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.