Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-3/4510-129/15/AW
z 28 sierpnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 18 czerwca 2015 r. (data wpływu do tut. BKIP 22 czerwca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z organizacją spotkania integracyjnego w części dotyczącej:

• pracowników i ich rodzin – jest prawidłowe,
• osób towarzyszących (niebędących członkami rodziny) – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 22 czerwca 2015 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z organizacją spotkania integracyjnego dla pracowników i ich rodzin oraz osób towarzyszących (niebędących członkami rodziny).

We wniosku zostało przedstawione następując zdarzenie przyszłe:

Spółka (dalej również jako „Wnioskodawca”) jest jednym z największych w Europie producentów kotłów i urządzeń ochrony środowiska dla energetyki. Jest również wiodącym wykonawcą bloków energetycznych. W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, Spółka organizowała cyklicznie oraz ma zamiar nadal organizować dla swoich pracowników imprezy integracyjne w formie pikników rodzinnych. Pracownicy zgłaszają chęć uczestnictwa w imprezie dokonując zapisu na listę i pobierając „bloczki”, które mogą być wymienione na dostępne w trakcie imprezy posiłki oraz napoje. Jednakże obecność na imprezie nie jest obowiązkowa i nie będzie sprawdzana, tzn. Spółka nie ma gwarancji, czy pracownik weźmie udział w imprezie integracyjnej. Lista ta ma jedynie charakter szacunkowy i informacyjny, tj. daje możliwość zorientowania się na jaką przybliżoną liczbę osób należy zorganizować spotkanie i zamówić posiłki. Piknik ma charakter otwarty, w związku z czym, uczestniczyć w nim mogą dzieci pracowników oraz osoby im towarzyszące. Dla wszystkich uczestników pikniku organizowane są konkursy, gry, zabawy, zawody sportowe, występy artystyczne i inne atrakcje. Uczestnictwo w imprezie jest bezpłatne, a koszty związane z jej organizacją są odpowiednio dokumentowane i definitywnie pokrywa je Spółka, przy czym nie są one wydatkami na działalność socjalną, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (koszty nie są pokrywane ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych Spółki.). Celem organizowanych spotkań w formie pikników rodzinnych jest poprawa komunikacji wewnętrznej i motywacji do pracy poprzez integrowanie pracowników z firmą, umacnianie zespołu, polepszanie atmosfery pracy oraz ułatwianie wzajemnych relacji między pracownikami i w efekcie uzyskanie zwiększenia efektywności pracy i tym samym zwiększenia przychodów osiąganych przez Wnioskodawcę. Uczestnictwo rodzin w spotkaniu stanowi dodatkowy aspekt integracyjny pracowników ze Spółką. Osoby, które przybyły z rodzinami stają się później bardziej zaangażowane w wykonywane obowiązki bowiem wspólnie spędzony czas motywuje i buduje lojalność wobec pracodawcy, co potem przekłada się na efektywność pracy, a w konsekwencji na wzrost przychodów Spółki. Przyjście pracownika z rodziną na imprezę integracyjną powoduje zacieśnienie więzi ze Spółką oraz zaangażowanie się w jej życie poprzez zbliżenie najbliższych członków rodziny do środowiska i kręgu znajomych z pracy. Pracownik w ten sposób bardziej integruje się ze Spółką oraz wzrasta jego chęć do osiągania wspólnie ustalonych celów firmy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanej sytuacji, koszty związane z organizacją spotkania integracyjnego w formie pikniku rodzinnego będą stanowić dla Spółki koszty uzyskania przychodów w zakresie zarówno wydatków związanych bezpośrednio z pracownikami Spółki, jak i dziećmi pracowników oraz osób im towarzyszących?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Literalna analiza tego przepisu prowadzi do wniosku, że kosztami podatkowymi mogą być zarówno koszty, które bezpośrednio przyczyniają się do osiągnięcia przychodów jak i koszty, które jedynie w pośredni sposób mają wpływ na generowanie przychodów, w tym koszty, których poniesienie nie będzie skutkowało wzrostem przychodów, ale wpłynie na możliwość uzyskiwania przychodów w ogóle (zachowanie, zabezpieczenie źródła przychodów na przyszłość).

Mając na względzie brzmienie przepisów, jak i stanowisko doktryny stwierdzić można, że aby dany wydatek mógł być uznany za koszt podatkowy, w stosunku do tego wydatku spełnione muszą być następujące warunki:

1. został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,
2. jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
3. pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
4. został właściwie udokumentowany,
5. nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów,
6. poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów.
   
   

Jak wynika z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego, przesłanki wymienione w punktach 1-5 będą spełnione. Odnosząc się natomiast do warunku wskazanego w punkcie 6, wskazać należy, że kosztami podatkowymi są m.in. tzw. „koszty pracownicze”. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników. Mogą również obejmować wydatki ponoszone na rzecz pracowników w celu ich integracji, np. w postaci organizacji spotkań integracyjnych (okolicznościowych). Są one bowiem związane z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, mają na celu poprawę atmosfery pracy, zintegrowanie pracowników z pracodawcą, co w konsekwencji wpływa na zwiększenie efektywności ich pracy. „Kosztami pracowniczymi” mogą być także wydatki na organizację imprezy integracyjnej, w której uczestniczą dzieci pracowników oraz osoby towarzyszące, w części przypadającej na te osoby. Okoliczność uczestnictwa tych osób nie zmienia bowiem charakteru spotkania i wskazanych powyżej celów jego organizacji, a wręcz przeciwnie – ma pogłębić integrację pracowników i wpłynąć pozytywnie na realizację założonych celów. Podsumowując, zdaniem Spółki, wydatki na organizację spotkań integracyjnych w części przypadającej zarówno na jej pracowników, jak i pozostałych uczestników, będą mogły stanowić koszty uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wnioskodawca zaznaczył, że stanowisko analogiczne do wyżej opisanego zdarzenia przyszłego wyrażono w:

• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 31 marca 2015 r., Znak: IBPBI/2/423-1570/14/AP oraz,
• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 25 listopada 2013 r. Znak: ITPB3/423-406/13/PST.
  
  

Nie stanowią one wprawdzie powszechnie obowiązującego prawa i nie są wiążące dla rozpatrzenia przedmiotowej sprawy, podkreślenia jednak wymaga, że odmienne rozstrzygnięcia podatkowe w stosunku do identycznych lub bardzo zbliżonych stanów faktycznych występujących u różnych podatników łamią zasadę neutralności podatków w aspekcie konkurencyjności podmiotów gospodarczych.

Na tle przedstawionego zdarzenie przyszłego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Zatem, do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Zatem, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem a przychodem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu. Przez koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpływa bezpośrednio na uzyskanie przychodu z danego źródła. Są to więc wszelkie koszty, których poniesienie jest niezbędne, aby określone źródło przychodów przyniosło konkretne przychody. Aby uznać dany wydatek za koszt uzyskania przychodów nie jest konieczne w każdym przypadku wykazanie między nim a przychodem bezpośredniego związku. Należy zaznaczyć, że kosztami uzyskania przychodów są wszystkie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym również w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości. Wobec powyższego, kosztami będą również koszty pośrednie związane z uzyskiwanymi przychodami, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Kosztem uzyskania przychodów będzie zatem taki koszt, który spełnia łącznie następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Kosztami podatkowymi są także m.in. tzw. „koszty pracownicze”. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników. Mogą również obejmować wydatki ponoszone na rzecz pracowników w celu ich integracji np. w postaci organizacji dla nich spotkań integracyjnych (okolicznościowych). Są one bowiem związane z prowadzoną przez podatnika działalnością, mają na celu poprawę atmosfery pracy, zintegrowanie pracowników z pracodawcą, co w konsekwencji wpływa na zwiększenie efektywności ich pracy.

W każdej sytuacji jednakże trzeba sprawdzić, jaki jest cel takiego spotkania. W przypadku, jeżeli wydatki poniesione zostały na zorganizowanie spotkania integracyjnego mającego na celu poprawę komunikacji wewnętrznej i motywacji do pracy poprzez zintegrowanie pracowników z firmą, budowanie zespołu, poprawy atmosfery pracy oraz ułatwienie ułożenia wzajemnych relacji między pracownikami i w efekcie poprawę efektywności pracy a przez to zwiększenie przychodów osiąganych przez podatnika, to wówczas spełniają warunki, o których mowa w art. 15 ust. 1 ww. ustawy, i mogą zostać zakwalifikowane do kosztów podatkowych. Jeśli jednak spotkanie nie służy takiemu celowi, a przebywanie pracowników ze sobą czy konsumpcja są celem samym w sobie, to w takim przypadku nie można uznać, że wydatki poniesione na organizację takiej imprezy mają związek z przychodem, wobec czego nie stanowią one kosztu uzyskania przychodów.

W tym miejscu należy podkreślić, że to obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewentualną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu (w tym zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów), zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 ww. ustawy. Zaznaczyć należy, że to organ podatkowy dokonuje analizy zakwalifikowanych przez podatnika do kosztów uzyskania przychodów wydatków, w oparciu o zgromadzony przez tychże podatników materiał dowodowy. Dowody powinny potwierdzać wystąpienie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy kosztami, a przychodami Spółki.

Odnosząc powyższe uwarunkowania prawne do przedstawionego przez Spółkę we wniosku zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że sfinansowane wydatki na organizację imprez integracyjnych w części przypadającej na jej pracowników, jak i członków rodziny, będą mogły stanowić koszty uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy.

Natomiast, w odniesieniu do wydatków które Wnioskodawca poniesie na organizację imprezy integracyjnej w części dotyczącej osób towarzyszących (niebędących członkami rodziny pracownika), wskazać należy, że nie będą one wiązać się z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawcy i oceniając charakter omawianego wydatku nie będzie można wykazać związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy ich poniesieniem, a uzyskanym przez Spółkę przychodem. Nie sposób bowiem nie zauważyć, że w odróżnieniu od pracowników, udział w imprezie integracyjnej osób im towarzyszących (niebędących członkami rodziny) nie będzie mieć związku w jakimkolwiek stopniu, w tym pośrednim, z osiąganymi przez Spółkę przychodami.

Biorąc pod uwagę powyższe rozważania oraz przedstawione zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że wydatki które Wnioskodawca poniesie na organizację imprezy integracyjnej w części dotyczącej pracowników Spółki i ich rodzin, będą przejawiać związek z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą więc będą mogły stanowić koszt podatkowy w myśl art. 15 ust. 1 ww. ustawy – zatem stanowisko Wnioskodawcy w tej części jest prawidłowe.

Natomiast w odniesieniu do wydatków na organizację imprezy integracyjnej w części dotyczącej osób im towarzyszących (niebędących członkami rodziny), należy stwierdzić, że nie będą przejawiać związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą więc nie będą mogły stanowić kosztu podatkowego w myśl art. 15 ust. 1 ustawy – zatem stanowisko Wnioskodawcy w tej części jest nieprawidłowe.

Nadmienić jednakże należy, że jeżeli świadczenia realizowane w ramach imprezy integracyjnej stanowić będą działalność socjalną, o której mowa w ustawie o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, to wówczas wydatki ponoszone na organizację takiej imprezy nie mogą podlegać zaliczeniu do kosztów podatkowych. Stosownie bowiem do art. 16 ust. 1 pkt 45 ustawy, wydatki ponoszone przez pracodawcę na działalność socjalną, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów (również wówczas, gdy zostaną poniesione ze środków obrotowych).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się że, w zakresie stanu faktycznego zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji stwierdzić należy, że dotyczą one możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na organizację imprez integracyjnych dla pracowników i ich rodzin i w tym zakresie potwierdzają stanowisko tut. Organu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.