Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP1/4512-52/15/AJ
z 17 kwietnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 9 stycznia 2015 r. (data wpływu 19 stycznia 2015 r.), uzupełnionym w dniu 13 kwietnia 2015 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do rezygnacji z prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 stycznia 2015 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 13 kwietnia 2015 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do rezygnacji z prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi sprzedaż towarów i usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej na 4 drukarkach fiskalnych rejestrujących tj.:

1. ul. E… – sprzedaż betonu towarowego,
2. ul. C… – sprzedaż materiałów budowlanych,
3. ul. L… – usługi wynajmu lokali, usługi budowlane na rzecz osób fizycznych,
4. ul. L… – zaliczki i faktury sprzedaży nieruchomości.

Łącznie obrót zrealizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej przekracza 20.000 zł rocznie. We wszystkich punktach oprócz paragonów jest wystawiana faktura VAT, a paragon jest dopinany do kopii faktury i zostaje w firmie.

W uzupełnieniu wniosku Spółka wskazała, że prowadzi ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących od 1996 r. w związku z powstaniem w tym zakresie obowiązku z mocy prawa tj. wówczas na podstawie ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. z 1993 r. Nr 11 poz. 50 z późn. zm.) oraz rozporządzenia Ministra Finansów z 12 maja 1993 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące (Dz. U. Nr 39 poz. 178 z późn. zm.).

Świadczone przez Spółkę usługi najmu są klasyfikowane według PKWiU w grupowaniu 68.2 – wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi.

Spółka wskazała, że za wykonywane usługi budowlane otrzymuje zapłatę głównie na rachunek bankowy, sporadycznie zdarzają się wpłaty gotówki w kasie. Spółka prowadzi ewidencję oraz posiada dowody dokumentujące zapłatę, z których jednoznacznie wynika jakiej konkretnie czynności zapłata dotyczyła i identyfikuje czego dotyczy wpłata poprzez przypisanie do konkretnej umowy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy możliwa jest rezygnacja z kasy fiskalnej i pozostanie przy samych fakturach skoro paragony nie są wydawane klientom?

W ocenie Spółki możliwa jest rezygnacja z kas fiskalnych z uwagi na fakt, że klientom wydawane są faktury natomiast w firmie zostaje kopia faktury wraz z paragonem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.).

Zgodnie z tym przepisem, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku stosowania do ewidencjonowania kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Natomiast kwestie dotyczące między innymi zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, ustawodawca reguluje na mocy wydawanych rozporządzeń w zakresie kas rejestrujących.

W obecnie obowiązującym stanie prawnym, od 1 stycznia 2015 r. obowiązuje w tym zakresie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2014 r. poz. 1544).

Na podstawie § 2 ust. 1 tego rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2016 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

W poz. 26 tego załącznika wymieniono wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi (ex 68.20.1), natomiast w poz. 36 – dostawę nieruchomości.

Z kolei w poz. 38 wymieniono świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli świadczący usługę otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła.

W przypadku podatników dokonujących dostawy towarów lub świadczenia usług, o których mowa w poz. 21, 26, 27 i 49 załącznika do rozporządzenia, zwolnienie ma zastosowanie, jeżeli dostawa towarów i świadczenie usług w całości zostały udokumentowane fakturą – § 2 ust. 2.

Stosownie do zapisu § 3 ust. 1 pkt 1 tego rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2016 r. podatników, u których obrót zrealizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczył w poprzednim roku podatkowym kwoty 20.000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli obrót z tego tytułu nie przekroczył, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, kwoty 20.000 zł.

Zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, nie stosuje się do podatników, którzy w poprzednim roku podatkowym byli obowiązani do ewidencjonowania lub przestali spełniać warunki do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania (§ 3 ust. 2).

Natomiast jak wynika z zapisu § 8 ust. 1 rozporządzenia, w przypadku podatników, którzy przestali spełniać warunki do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, stosuje się terminy rozpoczęcia ewidencjonowania określone w przepisach rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 listopada 2012 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. poz. 1382).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Spółka ma obowiązek prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących. Spółka stosuje do ewidencjonowania cztery drukarki fiskalne rejestrując sprzedaż betonu towarowego, sprzedaż materiałów budowlanych, usługi wynajmu lokali i usługi budowlane na rzecz osób fizycznych oraz zaliczki i faktury sprzedaży nieruchomości.

Łącznie obrót zrealizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej przekracza 20.000 zł rocznie. We wszystkich punktach oprócz paragonów jest wystawiana faktura VAT, a paragon jest dopinany do kopii faktury i zostaje w firmie.

Świadczone przez Spółkę usługi najmu są klasyfikowane według PKWiU w grupowaniu 68.2 – wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi. Za wykonywane usługi budowlane Spółka otrzymuje zapłatę głównie na rachunek bankowy, sporadycznie zdarzają się wpłaty gotówki w kasie. Spółka prowadzi ewidencję oraz posiada dowody dokumentujące zapłatę, z których jednoznacznie wynika jakiej konkretnie czynności zapłata dotyczyła i identyfikuje czego dotyczy wpłata poprzez przypisanie do konkretnej umowy.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa należy stwierdzić, że – nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2016 r. – Spółka może zrezygnować z prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej wyłącznie w zakresie tych czynności, które na podstawie obowiązujących przepisów prawa zostały zwolnione z tego obowiązku.

W świetle powyższego, tutejszy organ podziela stanowisko Spółki, że może zrezygnować z prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej w odniesieniu do usług najmu lokali. Skoro bowiem – jak wynika z wniosku – usługi najmu lokali są sklasyfikowane według PKWiU w grupowaniu 68.20.1, a podana klasyfikacja jest prawidłowa, a ponadto Spółka wszystkie świadczenia w tym zakresie dokumentuje fakturami, to na podstawie § 2 ust. 1 i 2 w powiązaniu z poz. 26 załącznika do powołanego rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r., korzystając ze zwolnienia przedmiotowego, Spółka może zrezygnować z prowadzenia ewidencji w tym zakresie.

Również w odniesieniu do czynności w zakresie sprzedaży nieruchomości na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, stosownie do zapisu § 2 ust. 1 w powiązaniu z poz. 36 załącznika do ww. rozporządzenia, Spółka może zrezygnować z prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Natomiast w odniesieniu do usług budowlanych świadczonych na rzecz osób, o których mowa w art. 111 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług należy wskazać, że Spółka może zrezygnować z ewidencjonowania za pośrednictwem kasy wyłącznie tych świadczeń, za które zapłatę otrzymuje w całości za pośrednictwem banku na rachunek bankowy, a z ewidencji i dowodów dokumentujących tą zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła.

Spółka nie może natomiast zrezygnować z ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej tych usług, za które zapłatę (w całości lub w części) otrzymuje w formie gotówkowej w kasie, bowiem w tym przypadku nie spełnia warunków uprawniających do korzystania ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej określonych w § 2 ust. 1 w powiązaniu z poz. 38 załącznika do powołanego wcześniej rozporządzenia.

Ponadto należy wskazać, że w pozostałym zakresie prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej, tj. sprzedaży betonu budowlanego oraz sprzedaży materiałów budowlanych, dokonywanych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, pomimo, że czynności te są dokumentowane fakturami w związku z czym nie są wydawane klientom paragony fiskalne, nie znajdują zastosowania przepisy § 2 ust. 1 i 2 powołanego rozporządzenia dotyczące zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania niektórych czynności.

Należy bowiem zauważyć, że warunek udokumentowania dokonanych transakcji fakturą, uprawniający do korzystania ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wyłącznie świadczeń wymienionych w przepisie § 2 ust. 2 w powiązaniu z załącznikiem do rozporządzenia, tj. pozostałych usług związanych z zakwaterowaniem (…) – poz. 21 załącznika, wynajmu i usług zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi – poz. 26 załącznika, usług związanych z obsługą rynku nieruchomości – poz. 27 załącznika oraz dostawa towarów i świadczenia usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji – poz. 49 załącznika.

Wobec tego, stosownie do zapisu art. 111 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług Spółka jest obowiązana prowadzić ewidencję sprzedaży w tym zakresie przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

W świetle powyższego, oceniając całościowo argumentację zawartą w stanowisku Spółki, zgodnie z którym rezygnacja z kas fiskalnych jest możliwa z uwagi na fakt, że klientom wydawane są faktury natomiast w firmie zostaje kopia faktury wraz z paragonem, uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.