INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 30.11.2011 r. (data wpływu 02.12.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych uzupełnionym pismem (data nadania 19.02.2012 r., data wpływu 21.02.2012 r. złożonym na wezwanie Nr IPPB1/415-1063/11-2/IF z dnia 09.02.2012 r. (data nadania 10.02.2012 r., data doręczenia 15.02.2012 r.) w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 02.12.2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 1 lipca 2005 r. Wnioskodawca zakupił zgodnie z aktem notarialnym nr repertorium A 2005, udział w nieruchomości, stanowiącej działki ewidencyjne nr 20/5 oraz 20/7, objętej księgą wieczystą. W dniu 4 kwietnia 2006 r. na podstawie aktu notarialnego nr repertorium A 2006 Wnioskodawca dokonał zniesienia współwłasności ww. nieruchomości bez spłat i dopłat pieniężnych. Dokonano również podziału nieruchomości, w wyniku którego powstała działka o numerze ewidencyjnym 88 i pow. 1017 m².W latach 2006 – 2011 zgodnie z projektem zatwierdzonym decyzją Prezydenta miasta z dnia 14 czerwca 2006 r., na przedmiotowej działce Wnioskodawca wybudował dom mieszkalny, który decyzją Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 03 listopada 2011 został zatwierdzony do użytkowania.

W dniu 16 listopada 2011 r., zgodnie z aktem notarialnym nr repertorium, Wnioskodawca dokonał sprzedaży nieruchomości położonej przy ul. B. oznaczonej nr 88 o pow. 1017 m², dla której Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę. Fakt sprzedaży Wnioskodawca zgłosił pisemnie do Urzędu Skarbowego.

Pismem z dnia 17.02.2012 r. (data wpływu 21.02.2012 r.) Wnioskodawca doprecyzował, iż w wyniku zniesienia współwłasności w 2006 r. udział w nieruchomości mieści się w ramach udziału jaki nabył w tej nieruchomości w roku 2005. Wnioskodawca doprecyzował również, iż w nieruchomości położonej w W. przy ul. B zakupił w dniu 12 lipca 2005 r. udział wynoszący 23/39. Łączna pow. działki wynosiła 3.907 m², w związku z czym część Wnioskodawcy w dniu nabycia wynosiła 2.304,14 m².

W dniu 04.04.2006 r. na podstawie aktu notarialnego nr repertorium A2006 Wnioskodawca dokonał zniesienia współwłasności jak również podziału ww nieruchomości, w wyniku którego został jedynym właścicielem działek:

• 20/8 – o pow. 133 m²,
• 20/10 – o pow. 884 m²,
• 20/13 o pow. 1166 m²,

oraz współwłaścicielem 23/39 działki nr 20/12 (o pow. całkowitej 204 m²) – o pow. 120,31 m².

W wyniku zniesienia współwłasności Wnioskodawca stał się właścicielem łącznej pow. 2.303,31 m². Zniesienie współwłasności nastąpiło bez spłat i dopłat.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle przytoczonych faktów, przychód ze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości podlega opodatkowaniu...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z wykładnią art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych sprzedaż przedmiotowej nieruchomości nie stanowi źródła przychodu i jako taka nie podlega opodatkowaniu, ponieważ od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości minęło 5 lat.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W świetle powyższego, każda czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy stanowi źródło przychodów w rozumieniu tego przepisu, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie, tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości następuje po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Ponadto dokonując oceny skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości jej części lub udziału w nieruchomości dokonanego przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, trzeba zawsze ustalić w jakim brzmieniu przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy stosować. Ocena prawna skutków podatkowych w przypadku sprzedaży nieruchomości jej części lub udziału w nieruchomości jest skonkretyzowana bowiem odrębnie dla nieruchomości nabytych do 31 grudnia 2006 r., odrębnie dla nieruchomości nabytych od 01 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2008 r. i odrębnie dla nieruchomości nabytych po 31 grudnia 2008 r.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588 ze zm.) do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) do dnia 31 grudnia 2006 r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed dniem 01 stycznia 2007 r.

Z powyższego wynika zatem, iż w przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma ustalenie zarówno daty jak i formy nabycia nieruchomości. Zatem dla ustalenia jakie przepisy znajdą zastosowanie w sprawie, istotne jest ustalenie daty nabycia poszczególnych udziałów w przedmiotowej nieruchomości.

Termin „nabycie” oznacza każde przeniesienie na nabywcę własności rzeczy lub prawa w ramach umowy sprzedaży, zamiany, darowizny lub innej umowy zobowiązującej do przeniesienia własności rzeczy oznaczonej co do tożsamości, jednostronnej czynności na podstawie aktu prawnego. Jednym ze sposobów nabycia na własność nieruchomości lub prawa jest ich nabycie w drodze zniesienia współwłasności.

Moment przeniesienia prawa własności w prawie podatkowym określony jest zgodnie z normami prawa cywilnego. Celem postępowania o zniesienie współwłasności w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) jest nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, która stanowi przedmiot współwłasności Zgodnie z art. 195 kodeksu cywilnego współwłasność jest instytucją prawa cywilnego polegającą na tym, że własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom. Współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, nigdy – o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu bądź nabywaniu w częściach. Współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy.

Zgodnie z art. 210 i nast. Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli w każdym czasie może domagać się zniesienia współwłasności. Zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy wyłącznie wówczas, jeżeli nabyte na własność mienie mieści się w ramach udziału, jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbył się bez spłat i dopłat. Gdy w wyniku zniesienia współwłasności udział danej osoby ulega powiększeniu mamy do czynienia z nabyciem, gdyż zwiększa się stan jej majątku osobistego. Nie zmienia tego fakt, że zniesienia współwłasności dokonuje się bez spłat i dopłat. Zatem jeżeli przy dokonaniu zniesienia współwłasności wystąpiło przysporzenie majątku ponad udział posiadany przed zniesieniem współwłasności oznacza to, że dla części nieruchomości nabytej w drodze zniesienia współwłasności dniem nabycia będzie dzień, w którym nastąpiło zniesienie współwłasności. Wobec powyższego dla celów podatku dochodowego bieg terminu pięcioletniego dla części udziału w nieruchomości nabytego ponad udział we współwłasności należy liczyć od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie w drodze zniesienia współwłasności. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca w nieruchomości położonej w Warszawie zakupił w dniu 12 lipca 2005 r. udział wynoszący 23/39. Łączna pow. działki wynosiła 3.907 m², w związku z czym część Wnioskodawcy w dniu nabycia wynosiła 2.304,14 m².

W dniu 04.04.2006 r. na podstawie aktu notarialnego Wnioskodawca dokonał zniesienia współwłasności (bez spłat i dopłat) jak również podziału ww. nieruchomości, w wyniku którego został jedynym właścicielem działek:

• 20/8 – o pow. 133 m²,
• 20/10 – o pow. 884 m²,
• 20/13 o pow. 1166 m²,

oraz współwłaścicielem 23/39 działki nr 20/12 (o pow. całkowitej 204 m²) – o pow. 120,31 m².

W wyniku zniesienia współwłasności Wnioskodawca stał się właścicielem łącznej pow. 2.303,31 m². Zatem w tak przedstawionym stanie faktycznym udział w przedmiotowej nieruchomości po dokonaniu zniesienia współwłasności mieści się w udziale jaki Wnioskodawca nabył w 2005 r.

Mając na uwadze powyższe uregulowania prawne oraz przedstawione we wniosku okoliczności faktyczne uznać zatem należy, iż nabycie przez Wnioskodawcę udziału w przedmiotowej nieruchomości nastąpiło w dniu zakupu w 2005 r., a tym samym jego sprzedaż w 2011 r. nastąpiła po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce to nabycie co oznacza, że sprzedaż tej nieruchomości nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w powołanym art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającego opodatkowaniu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.