Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB3/4510-1-166/15-2/KS
z 13 lipca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z 10 kwietnia 2015 r. (data wpływu 14 kwietnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów:

• wartości wydatków ponoszonych przez Spółkę w związku z zapewnieniem poczęstunku i posiłków w trakcie spotkań z kontrahentami – jest prawidłowe;
• kwoty niepodlegającego odliczeniu podatku VAT naliczonego z tytułu zakupu usług gastronomicznych – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 14 kwietnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów:

• wartości wydatków ponoszonych przez Spółkę w związku z zapewnieniem poczęstunku i posiłków w trakcie spotkań z kontrahentami,
• kwoty niepodlegającego odliczeniu podatku VAT naliczonego z tytułu zakupu usług gastronomicznych.
  
  

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka jest dystrybutorem akcesoriów komputerowych i produktów sieciowych. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka współpracuje z licznymi dostawcami i odbiorcami oferowanego przez nią asortymentu (dalej łącznie – kontrahenci). Kontrahentami Wnioskodawcy są zarówno osoby fizyczne, jak i osoby prawne. W rozmowach i negocjacjach z kontrahentami Spółkę reprezentują upoważnieni do tego pracownicy. Rozmowy i negocjacje prowadzone są z obecnymi, jak i potencjalnymi kontrahentami i dotyczą warunków wzajemnej współpracy, oferty handlowej oraz innych kwestii biznesowych. Spotkania z kontrahentami organizowane są w siedzibie Spółki lub poza nią (np. w restauracjach, kawiarniach, centrach konferencyjnych).

W zależności od charakteru spotkań, zgodnie z przyjętym obyczajem biznesowym, Wnioskodawca organizuje i ponosi koszty poczęstunku dla kontrahentów. W trakcie rozmów i negocjacji odbywających się w siedzibie Spółki podawane są napoje (np. kawa, herbata, woda, soki) lub drobne przekąski (np. słodycze). W czasie dłuższych spotkań zdarza się, że rozmowy kontynuowane są podczas lunchu lub innego posiłku podawanego w siedzibie Spółki lub w lokalu znajdującym poza nią. Zdarzają się również sytuacje, w których – zgodnie z przyjętymi standardami – przedstawiciele Wnioskodawcy wraz z kontrahentami udają się na obiad lub kolacje, w trakcie których omawiane są warunki kontraktów.

Wszystkie okoliczności, w których Spółka ponosi koszty organizacji posiłków lub zakupu usług gastronomicznych, są typowymi sytuacjami biznesowymi, a poczęstunek jest jedynie elementem uzupełniającym istotę spotkania, jaką jest nawiązanie lub podtrzymanie kontaktów handlowych. Zapewnienie poczęstunku nie służy promocji firmy, a jedynie stwarza warunki do prowadzania rozmów i negocjacji biznesowych.

Wszystkie wydatki związane z zapewnieniem ww. poczęstunku i posiłków udokumentowane są fakturami. Zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej – ustawa o VAT) Spółka nie odlicza podatku VAT naliczonego z faktur zakupu usług gastronomicznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy wartość wydatków ponoszonych przez Spółkę w związku z zapewnieniem poczęstunku i posiłków w trakcie spotkań z kontrahentami może w całości stanowić koszt uzyskania przychodów?
2. Czy kwota niepodlegającego odliczeniu podatku VAT naliczonego z tytułu zakupu od usług gastronomicznych może zostać zaliczona przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, wartość wydatków ponoszonych w związku z zapewnieniem poczęstunku i posiłków w trakcie spotkań z kontrahentami może w całości stanowić koszt uzyskania przychodów.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, kwota niepodlegającego odliczeniu podatku VAT naliczonego z tytułu zakupu od usług gastronomicznych może zostać zaliczona przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1.

1.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, „kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy”.

Powyższa definicja ma charakter ogólny. Z tego względu każdy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie – z wyjątkiem sytuacji, gdy ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych wprost wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów.

W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony.

2.

Z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz praktyki stosowania przepisów tej ustawy wynika, że dany wydatek może zostać zaliczony przez podatnika do kosztów uzyskania przychodu, jeżeli spełnia on następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku jest on pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• został poniesiony w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie znajduje się w grupie wydatków, które zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie są uważane za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do poczęstunku zapewnianego w trakcie spotkań z kontrahentami powyższe warunki są każdorazowo spełnione. Wydatki na zapewnienie poczęstunku w trakcie spotkań z kontrahentami w sposób definitywny są finansowane ze środków obrotowych Spółki i są dokumentowane zgodnie z odrębnymi przepisami na podstawie otrzymanych faktur.

Ponadto, wydatki te nie znajdują się w grupie wydatków, które zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie są uważane za koszty uzyskania przychodów.

Zdaniem Wnioskodawcy, ponoszone wydatki w szczególności nie mieszczą się w dyspozycji art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Za wydatki na zakup żywności, napojów i usług gastronomicznych, wyłączone z kosztów uzyskania przychodów w myśl ww. przepisu należy uznać te, których jedynym bądź dominującym celem jest stworzenie dobrego wizerunku podatnika.

Natomiast w ocenie Spółki wykluczeniu z kosztów uzyskania przychodów nie podlegają wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na poczęstunek w trakcie spotkań z kontrahentami, na których mają miejsce rozmowy i negocjacje w zakresie warunków wzajemnej współpracy, oferty handlowej i innych kwestii biznesowych.

W świetle powyższego należy uznać, że wydatki ponoszone przez Spółkę na zapewnienie poczęstunku w trakcie spotkań z kontrahentami mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy.

3.

Wnioskodawca wskazuje, że możliwość zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych przez podatników na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów podawanych podczas spotkań z kontrahentami potwierdza aktualna praktyka władz podatkowych, w tym wnioski wynikające z interpretacji ogólnej wydanej 25 listopada 2013 r. przez Ministra Finansów (nr DD6/033/127/SOH/2013/RD-120521), w której wskazano, że „Reasumując, należy stwierdzić, że analiza tez wyroku NSA z dnia 17 czerwca 2013 r., sygn. akt II FSK 702/11 prowadzi do wniosku, iż nie podlegają wykluczeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 updop i art. 23 ust. 1 pkt 23 updof ponoszone przez podatników wydatki na drobne poczęstunki (np. ciastka, paluszki, kanapki), napoje (np. kawa, herbata, woda mineralna, soki), a takie posiłki (np. obiady, lunche), niezależnie od miejsca ich podawania (w siedzibie podatnika, czy też poza nią), podawane podczas prowadzenia rozmów z kontrahentami, inwestorami, wykonawcami etc. dotyczących zakresu prowadzonej przez podatników działalności gospodarczej”.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2.

Jak wskazano wyżej, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, „kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy”.

Jednocześnie, na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a) tiret drugie ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku VAT, z tym że kosztem uzyskania przychodów jest podatek VAT naliczony w tej części, w której zgodnie z przepisami o VAT nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy VAT – jeżeli naliczony VAT nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Natomiast stosownie do treści art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych.

Z powyższych przepisów wynika, że w przypadku gdy Spółce nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku VAT, a naliczony podatek VAT nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, Wnioskodawca będzie uprawniony do uznania za koszt uzyskania przychodów kwoty nieodliczonego w deklaracji podatku VAT – o ile koszty te mają związek z przychodami uzyskiwanymi przez Wnioskodawcę (oraz spełniają pozostałe warunki zaliczenia wydatku do kosztów uzyskania przychodów).

Jeżeli zatem usługi gastronomiczne są nabywane przez Wnioskodawcę w celu zapewnienia poczęstunku lub posiłku w trakcie spotkania z kontrahentem (a więc w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą), Spółka jest uprawniona do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kwoty podatku VAT od usług gastronomicznych niepodlegającego odliczeniu w deklaracji VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.