Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP1/4512-393/15-4/AK
z 8 października 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 17 lipca 2015 r. (data wpływu 20 lipca 2015r.) uzupełnionym pismem z dnia 3 września 2015 r. (data wpływu 8 września 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• uznania czynności udzielenia trzech pożyczek za usługę podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT i korzystającą ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy,
  

• uznania czynności udzielenia pożyczek w przyszłości za usługę podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT i korzystającą ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy,
  

• jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 20 lipca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• uznania czynności udzielenia trzech pożyczek za usługę podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT i korzystającą ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy,
  

• uznania czynności udzielenia pożyczek w przyszłości za usługę podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT i korzystającą ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy.
  
  

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 3 września 2015 r. (data wpływu 8 września 2015 r.) w zakresie doprecyzowania opisu zaistniałego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Wnioskodawca pozostaje wspólnikiem-komplementariuszem w spółce komandytowej. Spółka komandytowa, w której uczestniczy Wnioskodawca, prowadzi działalność gospodarczą polegającą na wykonywaniu robót budowlanych w zakresie obiektów kubaturowych. Działalność spółki komandytowej, w której uczestniczy Wnioskodawca, jest wysoce kapitałochłonna i wymaga zapewnienia stałego i bieżącego dostępu do środków finansowych. Z uwagi na ograniczenia w finansowaniu sektora budowlanego przez sektor finansowy - spółka komandytowa, w której uczestniczy Wnioskodawca, miała i w dalszym ciągu ma problemy z pozyskaniem odpowiedniego finansowania inwestycji. Wnioskodawca zakłada przy tym, iż sytuacja ta w najbliższej przyszłości najpewniej nie ulegnie przy tym zmianie.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca zawarł ze spółką komandytową, w której uczestniczy umowę ramową pożyczki, która określiła zasady udzielania odpłatnych (oprocentowanych) pożyczek na potrzeby sfinansowania bieżącej działalności gospodarczej spółki komandytowej, w której uczestniczy Wnioskodawca. Określone umową ramową pożyczki zasady to m.in. górny limit sumy pożyczek, wysokość oprocentowania oraz maksymalny okres spłaty. Bardziej szczegółowe ustalenia co do warunków pożyczki strony postanowiły każdorazowo uzgadniać w odrębnej umowie pożyczki według wzoru stanowiącego załącznik do ramowej umowy pożyczki. Umowa ramowa pożyczki została zawarta na czas nieokreślony z możliwością jej wypowiedzenia za 1 miesięcznym wypowiedzeniem przez każdą ze stron.

Na podstawie ramowej umowy pożyczki Wnioskodawca zawarł ze spółką komandytową, w której uczestniczy, trzy umowy pożyczki na mocy których udzielił mu trzech pożyczek.

Na podstawie ramowej umowy pożyczki Wnioskodawca zamierza zawrzeć ze spółką komandytową kolejne umowy pożyczki, które pozwolą mu uzyskać dalsze finansowanie bieżącej działalności.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Działalnością Wnioskodawcy jest wg PKD 2007: 70.10.Z. Działalność firm centralnych (head offices) i holdingów, z wyłączeniem holdingów finansowych. W ocenie Wnioskodawcy przedmiotowe pożyczki zostały i będą udzielane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy działalność polegająca na udzieleniu przez Wnioskodawcę spółce komandytowej, w której uczestniczy Wnioskodawca, trzech pożyczek w ramach umowy ramowej pożyczki będzie podlegała ustawie o VAT i stanowić będzie usługę finansową zwolnioną z podatku od towarów i usług na zasadzie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT?
2. Czy działalność polegająca na udzielaniu w przyszłości przez Wnioskodawcę spółce komandytowej, w której uczestniczy Wnioskodawca, pożyczek w ramach umowy ramowej pożyczki podlegać będzie ustawie o VAT i stanowić będzie usługę finansową zwolnioną z podatku od towarów i usług na zasadzie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1 Działalność polegająca na udzieleniu przez Wnioskodawcę spółce komandytowej w której uczestniczy Wnioskodawca trzech pożyczek w ramach umowy ramowej pożyczki będzie podlegała ustawie o VAT i stanowić będzie usługę finansową zwolnioną z podatku od towarów i usług na zasadzie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.

Ad. 2 Działalność polegająca na udzielaniu w przyszłości przez Wnioskodawcę spółce komandytowej pożyczek w ramach umowy ramowej pożyczki podlegać będzie ustawie o VAT i stanowić będzie usługę finansową zwolnioną z podatku od towarów i usług na zasadzie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy udzielone dotychczas pożyczki, jak i pożyczki które zostaną udzielone w przyszłości, stanowić będą odpłatną usługę, podlegającą podatkowi od towarowi usług, która jednocześnie podlegać będzie zwolnieniu od tego podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT. W przypadku udzielenia pożyczki mamy niewątpliwie do czynienia ze świadczeniem pożyczkodawcy na rzecz innego podmiotu (pożyczkobiorcy), polegającym na udostępnieniu kapitału, co do zasady, za wynagrodzeniem w postaci odsetek. Czynność udzielenia pożyczki w zamian za wynagrodzenie stanowi zatem odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podlega m.in. odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez świadczenie usług rozumie się, zgodnie z treścią art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz innego podmiotu - osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów. Z kolei w myśl art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT usługi te, jako usługi pożyczek pieniężnych, korzystają ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem. Zgodnie z art. 15 ust. 1 i 2 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje przy tym wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Takie sformułowanie definicji działalności gospodarczej jednoznacznie wskazuje, iż w zamyśle ustawodawcy jakiekolwiek odpłatne świadczenie usług (w tym niewątpliwie udostępnienie kapitału innemu podmiotowi), z wyjątkiem określonym w art. 15 ust. 3 ustawy o VAT, stanowi działalność gospodarczą. O gospodarczym charakterze opisanej transakcji stanowi również okoliczność, iż pożyczki były udzielane kilkukrotnie, strony zawarły umowę ramową pożyczki określającą jej zasady i planują w przyszłości dokonywać podobnych transakcji. O gospodarczym charakterze transakcji przesądza również cel pożyczek, tj. sfinansowanie bieżącej działalności spółki komandytowej, w której uczestniczy Wnioskodawca. W przypadku podmiotów gospodarczych, udzielane przez nie pożyczki - polegające na udostępnieniu kapitału na rzecz innego podmiotu - stanowią element prowadzonej przez nich działalności gospodarczej, podlegającej opodatkowaniu VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Z cytowanych wyżej przepisów jednoznacznie wynika, że każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czy określonym zachowaniu mieści się w tak sformułowanej definicji usługi.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Odnosząc się do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej – stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy – rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Istota umowy pożyczki została sformułowana w art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121, z późn. zm.). Stosownie do ww. przepisu, przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. W wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę. Zasilają one jednak tylko czasowo majątek biorącego pożyczkę, który obowiązany jest do zwrotu, tj. do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju.

Czynności polegające na udzielaniu pożyczek pieniężnych podlegających oprocentowaniu stanowią odpłatne świadczenie usług i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie bowiem pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług, nawet gdy te czynności nie znajdują się w jej zakresie przedmiotowym.

W rezultacie, udzielenie pożyczki stanowi świadczenie na rzecz innego podmiotu, polegające na udostępnianiu kapitału na wskazany w umowie okres. Czynność udzielenia pożyczki w zamian za wynagrodzenie w postaci odsetek lub prowizji z tytułu korzystania z cudzego kapitału traktowana jest jako świadczenie usług.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przy czym zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

W oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy, zwolnione są od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

Natomiast zgodnie z art. 43 ust. 13 ustawy, zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41 ustawy, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej.

W myśl art. 43 ust. 15 ustawy zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do:

1. czynności ściągania długów, w tym factoringu;
2. usług doradztwa;
3. usług w zakresie leasingu.
   
   

Powyższe regulacje stanowią implementację do krajowego porządku prawnego zapisów Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 347, str. 1, z późn. zm.). Zgodnie z regulacją zawartą w art. 135 ust. 1 lit. b Dyrektywy 2006/112/WE Rady, Państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje: udzielanie kredytów i pośrednictwo kredytowe, oraz zarządzanie kredytami przez kredytodawcę.

Z opisu sprawy przedstawionego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością oraz pozostaje wspólnikiem-komplementariuszem w spółce komandytowej z sektora budowlanego. Działalność wiodąca Wnioskodawcy obejmuje zgodnie z PKD 2007: 70.10.Z działalność firm centralnych (head offices) i holdingów, z wyłączeniem holdingów finansowych. Razem ze spółką komandytową w której uczestniczy zawarł ramową umowę pożyczki, która określa zasady udzielania odpłatnych (oprocentowanych) pożyczek na potrzeby sfinansowania bieżącej działalności spółki komandytowej. Na mocy ramowej umowy pożyczki Wnioskodawca udzielił spółce komandytowej w której uczestniczy trzech pożyczek. Na podstawie ramowej umowy pożyczki Wnioskodawca zamierza zawrzeć ze spółką komandytową kolejne umowy pożyczki, które pozwolą mu uzyskać dalsze finansowanie bieżącej działalności. W ocenie Wnioskodawcy przedmiotowe pożyczki zostały i będą udzielane przez Zainteresowanego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powołane przepisy oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, iż udzielenie pożyczek przez Zainteresowanego jest czynnością mieszczącą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatne świadczenie usług. W efekcie, przedmiotową działalność polegającą na udzielaniu przez Wnioskodawcę pożyczek spółce komandytowej w której uczestniczy, należy uznać za świadczenie usług zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy. Z uwagi jednak na fakt, że powyższa usługa mieści się w zakresie czynności, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy – korzysta/będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie tego przepisu.

Reasumując, czynności Wnioskodawcy polegające na udzieleniu trzech pożyczek w ramach umowy ramowej pożyczki, jak również planowane w przyszłości czynności udzielania pożyczek, należy uznać za usługi podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, korzystające ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.