Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP4/4513-83/15/DT
z 23 października 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z 20 lipca 2015 r. (data wpływu 10 sierpnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie powstania obowiązku podatkowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 sierpnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie powstania obowiązku podatkowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka planuje handel wyrobami akcyzowymi o kodach CN 2713 do 2715, co do których zgodnie z art. 89 ust. 2 stosuje się stawkę 0, jeżeli przeznaczone są do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych.

Ponieważ ustawa nie nakłada obowiązku pobierania oświadczeń o przeznaczeniu produktu, a spółka takiego oświadczenia odbiorcy nie będzie posiadać, ma ona wątpliwości co się stanie, kiedy odbiorca zużyje otrzymany produkt do celów opałowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku gdy odbiorca wyrobów opisanych w stanie faktycznym, zużyje je na cele opałowe i odprowadzi należną akcyzę, spółce może zostać określone zobowiązanie podatkowe na podstawie obowiązku podatkowego wynikającego z art. 10 ust. 8, w związku z art. 8 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym, jako powstałe na wcześniejszym etapie obrotu?

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym, w przypadku gdy odbiorca, który zużył przedmiotowy wyrób do celów opałowych i odprowadził akcyzę w należnej wysokości, spółce nie może zostać określone zobowiązanie podatkowe, z uwagi na przepis art. 8 ust. 6 ustawy, który stanowi, że jeżeli w stosunku do wyrobu akcyzowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została, po zakończeniu procedury zawieszenia poboru akcyzy, określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej. Obowiązek podatkowy u odbiorcy powstanie w tym przypadku w związku z wykonaniem czynności, o której mowa w art. 8 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 752 ze zm.) zwanej dalej ustawą, za wyroby akcyzowe uważa się wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Wyroby oznaczone kodami CN 2713 do 2715, w myśl art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy, są wyrobami energetycznymi.

W myśl art. 86 ust. 2 ustawy - paliwami silnikowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych.

Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 3 - paliwami opałowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2.

W art. 89 ust. 1 ustawy zostały określone stawki podatku akcyzowego na wyroby energetyczne. Stawki określone w tym przepisie, w stosunku do niektórych wyrobów energetycznych odwołują się bezpośrednio do ich kodów klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN), inne zaś do definicji paliw silnikowych bądź paliw opałowych określonych, odpowiednio w ust. 2 lub ust. 3 art. 86 ustawy.

Dla wyrobów o kodach CN 2713 do 2715 w przepisach art. 89 ust. 1 pkt 1-13 ustawy nie została wskazana stawka akcyzy. Tym samym zastosowanie względem tych wyrobów odpowiedniej stawki akcyzy zależy od ich przeznaczenia.

Jeżeli zatem są one przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych winny zostać opodatkowane zgodnie ze stawką określoną w art. 89 ust. 1 pkt 14 ustawy.

Jeżeli natomiast są one przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych winny zostać opodatkowane zgodnie z odpowiednią stawką określoną w art. 89 ust. 1 pkt 15 ustawy.

Jednocześnie w myśl art. 89 ust. 2 ustawy jeżeli ww. wyroby jako nie wymienione w art. 89 ust. 1 pkt 1-13 ustawy, przeznaczone są do innych celów niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych - stawka akcyzy na te wyroby wynosi 0 zł.

Przepis art. 89 ust. 2 ww. ustawy nie zawiera dodatkowym wymogów, poza zawartymi w samym przepisie dla zastosowania stawki akcyzowej w wysokości 0 zł. Powyższe oznacza zatem, że do sprzedaży ww. wyrobu nie jest wymagane odbieranie od nabywcy oświadczenia o przeznaczeniu sprzedawanego wyrobu. Tym samym sprzedaż przedmiotowych wyrobów dokonywana jest na podstawie dokumentów handlowych.

W tym miejscu należy wskazać, że brak powyższego wymogu pobierania od nabywców oświadczeń o przeznaczeniu oleju nie wyklucza aby Wnioskodawca dla ochrony własnych interesów (np. podczas ewentualnej kontroli podatkowej lub postępowania podatkowego) posiadał dokumenty z których wynika, że sprzedawane przez niego wyroby o kodzie CN 2713 do 2715, dla których ze względu na przeznaczenie zastosowano stawkę akcyzy w wysokości 0 zł, zostały sprzedawane przez Wnioskodawcę do celów innych niż szeroko rozumiane cele opałowe lub napędowe.

Wnioskodawca o opisie zdarzenia przyszłego wskazał, że planuje handel wyrobami akcyzowymi opodatkowanymi zgodnie z art. 89 ust. 2 stawką podatku w wysokości 0 zł, tj. wyrobami przeznaczonymi do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości powstania u niego zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym w sytuacji gdy nabywca wyrobów o kodach CN 2713 do 2715 dla których przy sprzedaży zastosowano zerową stawkę podatku zużyje te wyroby do celów opałowych i odprowadzi z tego tytułu należną akcyzę.

Przedmiotem opodatkowania akcyzą, wskazanym w art. 8 ust. 1, ustawy jest:

1. produkcja wyrobów akcyzowych;
2. wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego;
3. import wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem importu wyrobów akcyzowych wysłanych następnie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów;
4. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego;
5. wyprowadzenie ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy, z wyłączeniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, przez podmiot, o którym mowa w art. 13 ust. 3;
6. wysłanie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy importowanych wyrobów akcyzowych z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów.
   
   

W myśl art. 8 ust. 2 ustawy przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również:

1. użycie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie albo określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich użycie:
1. było niezgodne z przeznaczeniem uprawniającym do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy lub
   
2. nastąpiło bez zachowania warunków uprawniających do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy;
2. dostarczenie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, jeżeli odbyło się ono bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania zwolnienia od akcyzy;
3. sprzedaż wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, objętych określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich sprzedaż odbyła się bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania tej stawki akcyzy;
4. nabycie lub posiadanie wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli od tych wyrobów nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości a w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony.
   
   

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 6 ustawy, jeżeli w stosunku do wyrobu akcyzowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została, po zakończeniu procedury zawieszenia poboru akcyzy, określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z dniem wykonania czynności lub zaistnienia stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu akcyzą, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

W myśl art. 10 ust. 8 ustawy, obowiązek podatkowy z tytułu sprzedaży wyrobów akcyzowych, o której mowa w art. 8 ust. 2 pkt 3 i ust. 5, powstaje z dniem wydania ich nabywcy.

Podatnikiem akcyzy, zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy, jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą.

Mając zatem na względzie przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz przedstawione przepisy prawa podatkowego przeznaczenie należy stwierdzić, że zużycie przez nabywcę nabytych wyrobów (przeznaczonych przez Wnioskodawcę do celów innych niż szeroko rozumiane cele napędowe lub opałowe, opodatkowanych zerową stawką podatku, zgodnie z art. 89 ust. 2 ustawy) do celów opałowych będzie przedmiotem opodatkowania podatkiem akcyzowym, w oparciu o przepis art. 8 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy. Podatnikiem z tytułu tego zużycia będzie podmiot, który dokonał czynności podlegającej opodatkowaniu czyli nabywca, który zużył go niezgodnie z przeznaczeniem. Tym samym podmiot ten jako podatnik akcyzy będzie też zobowiązany, zgodnie art. 21 ust. 1 ustawy, do obliczenia wpłacenia należnej akcyzy od użytych niezgodnie z przeznaczeniem wyrobów.

Reasumując jeżeli po dokonanej przez Wnioskodawcę sprzedaży wyrobów o kodach CN 2713 do 2715 przeznaczonych do celów innych niż do szeroko rozumiane cele opałowe lub napędowe, opodatkowanych przez Wnioskodawcę ze względu na przeznaczenie (zgodnie z art. 89 ust. 2 ustawy zerową stawką podatku akcyzowego) nabywca dokona zmiany przeznaczenia nabytego wyrobu i zużyje go do celów opałowych, to nabywca w związku z wykonaniem czynności, o której mowa w art. 8 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy jest podatnikiem zobowiązanym do zapłaty należnej akcyzy od użytych niezgodnie z przeznaczeniem wyrobów.

W tym miejscu organ pragnie wskazać, że art. 8 ust. 6 ustawy odnosi się do czynności wskazanych w art. 8 ust. 1. Tym samym nie ma on zastosowania do opodatkowania czynności, o których mowa w art. 8 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy. Powyższe jednak nie wpływa na ocenę stanowiska Wnioskodawcy, że w przypadku gdy odbiorca użyje wyroby niezgodnie z przeznaczeniem obowiązek podatkowy powstanie u nabywcy w związku z wykonaniem czynności, o której mowa w art. 8 ust. 2 pkt 2 lit. a ustawy, od której wykonania jest on obowiązany zapłacić podatek akcyzowy. Tym samym zatem, w związku z prawidłową sprzedażą wyrobów o kodach CN 2713 do 2715 do celów innych niż szeroko rozumiane cele opałowe lub napędowe względem Wnioskodawcy nie powstaje obowiązek podatkowy wynikający z art. 10 ust. 8 w zw. z art. 8 ust. 2 pkt 3 ustawy.

Zgodnie z powyższym w opisanej wyżej sprawie stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie mogącego powstać u niego zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Wydając przedmiotową interpretację Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy. W związku z powyższym, niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 11-041 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.