DD10.8221.184.2015.MZB
Na podstawie art. 14e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.; dalej: Ordynacja podatkowa) Minister Finansów zmienia z urzędu, jako nieprawidłową, interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w dniu 21 lutego 2014 r. Nr IBPBI/2/423-1541/13/AP w ten sposób, iż uznaje stanowisko X. C. S.A. przedstawione we wniosku z dnia 25 listopada 2013 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, która ze spółek zaliczy do kosztów uzyskania przychodu podatek od nieruchomości od aktywów ZEC należny za miesiąc podziału (pytanie oznaczone we wniosku nr 3) - za nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
Wnioskiem z dnia 25 listopada 2013 r. X. C. S.A. (dalej: Wnioskodawca) zwróciła się o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, która ze spółek zaliczy do kosztów uzyskania przychodu podatek od nieruchomości od aktywów ZEC należny za miesiąc podziału.
Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że:
X. P. E. S.A. (dalej: X. PE) jest spółką dominującą w Grupie X. . Do głównych podmiotów zależnych podlegających konsolidacji należą m.in. X. W. S.A. (dalej: X. W. lub Spółka Dzielona) zajmująca się wytwarzaniem energii ze źródeł konwencjonalnych i ze współspalania biomasy, czy też X. C. S.A. (dalej: X. C. lub Spółka Przejmująca) zajmująca się wytwarzaniem, dystrybucją i sprzedażą ciepła.
X. PE wraz z wybranymi spółkami zależnymi, w tym Spółką Dzieloną oraz E. S. Sp. z o.o. (dalej: E. ), od 1 stycznia 2012 r. tworzy podatkową grupę kapitałową (dalej: PGK), w rozumieniu art. la ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. z 2011 r., Dz.U. nr 74, poz. 397 ze zm.; dalej: updop) i jest spółką reprezentującą PGK w zakresie obowiązków wynikających z ustawy oraz z przepisów Ordynacji podatkowej.
X. C. nie wchodzi w skład wskazanej wyżej podatkowej grupy kapitałowej.
Wydzielenie działalności związanej z wytwarzaniem i sprzedażą ciepła.
Jednym z aspektów strategii Grupy X. jest konsolidacja działalności związanej z produkcją ciepła - czyli działalności w zakresie wytwarzania, dystrybucji i sprzedaży ciepła - w ramach jednego podmiotu, a mianowicie Spółki Przejmującej.
Obecnie część działalności związanej z produkcją ciepła prowadzona jest również w ramach innych spółek z Grupy X. , m.in. w Spółce Dzielonej. Konsolidacja działalności w zakresie wytwarzania, dystrybucji i sprzedaży ciepła wskazanej powyżej i skupionej obecnie w Spółce Dzielonej, która docelowo ma zostać skupiona w Spółce Przejmującej, odbywa się w kilku etapach.
W jednym z etapów do X. C. ma zostać przeniesiony X. W. S.A. - Oddział Zespół Elektrociepłowni B. w B. (dalej: ZEC B. lub ZCP). Dotychczasowa działalność ZEC B., działającej w formie odrębnego, zarejestrowanego w KRS oddziału X. W., polega w szczególności na produkcji i sprzedaży energii elektrycznej i cieplnej.
Planowane jest, że czynność ta zostanie dokonana poprzez podział Spółki Dzielonej w trybie art. 529 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1030; dalej: Ksh), zgodnie z którym podział może zostać dokonany przez przeniesienie części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę lub na spółkę nowo zawiązaną (podział przez wydzielenie). Skutkiem wskazanego podziału będzie przeniesienie ZEC B., stanowiącej zorganizowany zespół składników majątkowych, materialnych i niematerialnych oraz zobowiązań, związany z produkcją energii elektrycznej i cieplnej, do Spółki Przejmującej. Wskazany zespół składników stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 updop oraz art. 2 pkt 27e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.; dalej: ustawa o VAT) (dalej: zorganizowana część przedsiębiorstwa, ZCP). Część majątku, która pozostanie po dokonanym podziale w Spółce Dzielonej będzie również stanowiła ZCP.
Wnioskodawca podkreśla, że składnikami majątku wchodzącymi w skład stanowiącego ZCP ZEC i przydzielonymi Spółce Przejmującej będą m.in. aktywa opodatkowane podatkiem od nieruchomości.
Dzień, na który nastąpi podział przez wydzielenie (dalej: Dzień podziału) Spółki Dzielonej będzie miał miejsce w 2014 r.
W związku z dokonanym podziałem, na mocy art. 231 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy, do Spółki Przejmującej przejdzie ze Spółki Dzielonej zakład pracy. W konsekwencji Spółka Przejmująca stanie się pracodawcą dla pracowników zatrudnionych obecnie w ZEC B..
W dalszej kolejności możliwym jest, iż X. C. zostanie połączony z E. (E. będzie w tym przypadku spółką przejmującą). Połączenie to nastąpi zgodnie z art. 492 § 1 pkt 1 Ksh, tj. w trybie łączenia przez przejęcie w terminie następującym po dniu podziału, jednak jeszcze w 2014 r.
Żadna ze spółek, która będzie brała udział w połączeniu nie posiada akcji/udziałów drugiej spółki. Całościowym udziałowcem E. jest X. PE, który jest równocześnie akcjonariuszem większościowym X. C..
Na dzień połączenia X. PE będzie posiadał wystarczającą liczbę akcji w X. C., aby po połączeniu z E. zachowany został wymóg posiadania przez X. PE minimum 95% bezpośredniego udziału w kapitale zakładowym E. , warunkujący istnienie PGK.
W przypadku PGK oraz Spółki Przejmującej rok kalendarzowy jest jednocześnie rokiem podatkowym.
Rozliczenia CIT związane z transakcjami zawartymi przed i po dniu podziału.
Możliwe jest, że w związku z prowadzoną działalnością Spółka Dzielona może uzyskać przychody, w stosunku do których zgodnie z updop, datą powstania przychodu będzie dzień podziału lub okres po dniu podziału, podczas gdy dotyczą one również świadczeń zrealizowanych do dnia podziału.
Korekta rozliczeń.
W ramach prowadzonej działalności i umów zawieranych z kontrahentami Spółka Dzielona wystawia faktury korygujące (in minus oraz in plus), które wynikają z udzielonych kontrahentom rabatów bądź z innych okoliczności skutkujących koniecznością wystawienia faktury korygującej. Na potrzeby CIT Spółka Dzielona rozlicza podatkowo faktury korygujące bądź wstecz bądź na bieżąco.
Możliwe jest, że w dniu lub po dniu podziału będzie konieczne wystawienie faktur korygujących w stosunku do sprzedaży związanej z działalnością ZEC B., zrealizowanej do dnia podziału.
Możliwe jest również, że w dniu lub po dniu podziału otrzymywane będą faktury korygujące zakupy związane z ZCP za okres przed dniem podziału.
Możliwe są wreszcie sytuacje, w których w dniu lub po dniu podziału konieczna będzie korekta złożonych za okres do dnia podziału deklaracji i zeznań podatkowych Spółki Dzielonej/PGK.
Wynagrodzenia pracowników.
Wynagrodzenia pracowników Spółki Dzielonej wypłacane są do 10 dnia kolejnego miesiąca kalendarzowego po miesiącu, którego to wynagrodzenie dotyczy. Wskazany termin wypłaty wynagrodzeń wynika z postanowień regulaminu obowiązującego w Spółce Dzielonej w tym zakresie, co oznacza, że termin ten uregulowany jest przepisami prawa pracy wiążącymi Spółkę Dzieloną. W konsekwencji, wynagrodzenie pracowników za grudzień 2013 r. zostanie wypłacone do dnia 10 stycznia 2014 r. W związku z podziałem, możliwa jest sytuacja (w zależności od daty, na którą podział będzie miał miejsce), że wydatki związane z wypłatą wynagrodzenia pracowników ZEC B. zostaną poniesione przez Spółkę Przejmującą. Zważywszy na dokonanie płatności w terminie, wynagrodzenie za grudzień rozpoznane zostanie jako koszt uzyskania przychodów grudnia 2013 r. Z kolei zapłata składek na ubezpieczenie społeczne w części obciążającej pracodawcę, podlegać będzie zaliczeniu w koszty uzyskania przychodów w miesiącu ich faktycznej zapłaty.
Kontrakty długoterminowe na dostawę energii elektrycznej.
W ramach ZCP przeniesiony zostanie również majątek, do którego alokowane były zwolnione z podatku dochodowego, na podstawie art. 42 ust. 1 ustawy z dnia 29 czerwca 2007 r. o zasadach pokrywania kosztów powstałych u wytwórców w związku z przedterminowym rozwiązaniem umów długoterminowych sprzedaży mocy i energii elektrycznej (dalej: ustawa o KDT), rekompensaty z tytułu odstąpienia od kontraktów długoterminowych (dalej: KDT). Zgodnie z art. 42 ust. 2 ustawy o KDT wskazany zwrot wydatków (rekompensaty), zwolniony z podatku dochodowego, wpływał na wartość dokonywanych odpisów amortyzacyjnych od wybranych środków trwałych/wartości niematerialnych i prawnych, które mogły podlegać zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów. W konsekwencji, w odniesieniu do odpisów amortyzacyjnych od niektórych aktywów (środków trwałych/wartości niematerialnych i prawnych), ich wartość podlegała zaliczeniu w koszty uzyskania przychodów jedynie w części.
Niektóre ze składników związanych z wytwarzaniem energii elektrycznej, do których alokowane były otrzymywane rekompensaty, w efekcie dokonanego podziału stanowić będą własność Spółki Przejmującej jako składnik majątkowy przejmowanej zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W dalszej kolejności, z planowanym połączeniem, składniki te mogą stać się własnością E. .
Wnioskodawca pragnie zwrócić uwagę, że pytania zawarte w niniejszym wniosku zostały zadane także przez X. C. (Spółkę Przejmującą), X. W. (Spółkę Dzieloną) i X. PE (jako spółkę reprezentującą PGK) w związku z dokonaniem w styczniu 2013 r. podziału Spółki Dzielonej poprzez wydzielenie do X. C. X. W. Oddział Elektrociepłownia Katowice. W przedmiotowych wnioskach w szczególności pytano o sposób ujmowania przychodów i kosztów podatkowych, rozpoznawania podatku należnego i naliczonego oraz obowiązku składania deklaracji i zeznań podatkowych w związku z dokonywanym podziałem. Wszystkie otrzymane interpretacje potwierdzały stanowisko jako prawidłowe, a niniejszy wniosek o interpretacje ma potwierdzić, że przy analogicznym wydzieleniu ZEC B. zaangażowane podmioty powinny postąpić w ten sam sposób.
Numery i daty interpretacji indywidualnych:
- 12 lutego 2013 r., Znak: IBPBI/2/423-1462/12/AP,
- 13 lutego 2013 r., Znak: IBPBI/2/423-1473/12/JS,
- 12 lutego 2013 r., Znak: IBPBI/2/423-1463/12/AP,
- 13 lutego 2013 r., Znak: IBPBI/2/423-1474/12/JS,
- 12 lutego 2013 r., Znak: IBPBI/2/423-1464/12/AP,
- 18 lutego 2013 r., Znak: IBPBI/2/423-1469/12/AK,
- 13 lutego 2013 r., Znak: IBPBI/2/423-1475/12/JS,
- 12 lutego 2013 r., Znak: IBPBI/2/423-1465/12/AP,
- 18 lutego 2013 r., Znak: IBPBI/2/423-1470/12/AK,
- 13 lutego 2013 r., Znak: IBPBI/2/423-1476/12/JS,
- 12 lutego 2013 r., Znak: IBPBI/2/423-1466/12/AP,
- 13 lutego 2013 r., Znak: IBPBI/2/423-1477/12/JS,
- 12 lutego 2013 r., Znak: IBPBI/2/423-1467/12/AP,
- 18 lutego 2013 r., Znak: IBPBI/2/423-1471/12/AK,
- 13 lutego 2013 r., Znak: IBPBI/2/423-1478/12/JS,
- 12 lutego 2013 r., Znak: IBPBI/2/423-1468/12/AP,
- 18 lutego 2013 r., Znak: IBPBI/2/423-1472/12/AK,
- 13 lutego 2013 r., Znak: IBPBI/2/423-1479/12/JS.
W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:
Która ze spółek zaliczy do kosztów uzyskania przychodu podatek od nieruchomości od aktywów ZEC B. należny za miesiąc podziału (pytanie oznaczone we wniosku nr 3).
Zdaniem Wnioskodawcy, składnikami majątku wchodzącymi w skład ZEC B. i przydzielonymi Spółce Przejmującej będą m.in. aktywa opodatkowane podatkiem od nieruchomości.
Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (dalej: UPOL), obowiązek podatkowy w podatku od nieruchomości powstaje od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstały okoliczności uzasadniające powstanie tego obowiązku. Obowiązek ten wygasa z upływem miesiąca, w którym ustały okoliczności uzasadniające ten obowiązek (art. 6 ust. 4 UPOL).
Oznacza to, że w przypadku Spółki Przejmującej obowiązek podatkowy w podatku od nieruchomości powstanie od miesiąca następującego po miesiącu podziału (zarejestrowania podziału w KRS). W tym przypadku do uiszczenia podatku za miesiąc podziału zobowiązana byłaby Spółka Dzielona (podobne stanowisko zaprezentował Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w wyroku z 3 marca 2010 r., sygn. I SA/Gl 815/09).
Wprawdzie zgodnie z powyższymi regulacjami do zapłaty podatku od nieruchomości za miesiąc podziału będzie zobowiązana Spółka Dzielona (podatek ten będzie również płacony po dniu podziału), to jednak stanowić on będzie koszt roku 2014 r., a zatem roku, w którym nastąpi podział. Oznacza to, że zgodnie z zasadą sukcesji wynikającą z przepisu art. 93c Ordynacji podatkowej, do rozpoznania tego kosztu na potrzeby podatku dochodowego uprawniona będzie, w ramach rozliczenia rocznego za 2014 r., Spółka Przejmująca.
Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 29 grudnia 2010 r. IBPBI/2/423-1364/10/SD, w której organ skarbowy wskazał, że „sukcesja prawno-podatkowa w rozliczeniach z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych oznacza bowiem obowiązek wykazania w rozliczeniu rocznym Spółki Przejmującej przychodów i kosztów podatkowych wygenerowanych w trakcie całego roku podatkowego przez przejętą zorganizowaną część przedsiębiorstwa Spółki. W rezultacie powyższego organ skarbowy uznał, że prawo uwzględnienia w kosztach uzyskania przychodów podatku od nieruchomości od aktywów związanych z ZCP za październik 2010 r. przejdzie na Spółkę Przejmującą”.
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając z upoważnienia Ministra Finansów (na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego; Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), wydał w dniu 21 lutego 2014 r. interpretację indywidualną Nr IBPBI/2/423-1541/13/AP, w której uznał stanowisko Spółki za prawidłowe.
Po zapoznaniu się z aktami sprawy, Minister Finansów zważył, co następuje.
Zgodnie z przepisem art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej, Minister Finansów może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Przepis ten nie zawiera ograniczeń czasowych, co oznacza, że jeśli stwierdzona zostanie nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej, Minister Finansów może, z urzędu zmienić ją w dowolnym czasie.
W ocenie Ministra Finansów stanowiska Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, wyrażonego w interpretacji indywidualnej wydanej w dniu 21 lutego 2014 r. Nr IBPBI/2/423-1541/13/AP nie można uznać za prawidłowe.
Stosownie do art. 529 § 1 pkt 4 Ksh, podział może być dokonany przez przeniesienie części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę lub na spółkę nowo zawiązaną (podział przez wydzielenie). Cechą szczególną tego trybu podziału spółki jest to, że spółka dzielona nie przestaje istnieć, a następuje tylko przeniesienie części majątku tej spółki na inną spółkę już istniejącą lub nowo zawiązaną. W takiej sytuacji ma miejsce sukcesja uniwersalna częściowa (art. 531 § 1 Ksh), tj. następstwo generalne dotyczące praw i obowiązków związanych z przenoszonymi składnikami majątku (określonymi w planie podziału).
Punktem wyjścia dla podziału spółki kapitałowej przez wydzielenie, jak w każdym przypadku podziału, jest sporządzany przez zarząd spółki dzielonej plan podziału. Zgodnie z art. 534 Ksh, plan podziału powinien zawierać m.in. dokładny opis i podział składników majątku (aktywów i pasywów) oraz zezwoleń, koncesji lub ulg przypadających spółkom przejmującym lub spółkom nowo zawiązanym.
Wskazane powyżej przepisy regulują problematykę związaną z sukcesją spółek kapitałowych na gruncie prawa cywilnego. Natomiast zagadnienie sukcesji podatkowej w polskim prawie regulują przepisy zawarte w art. 93-93e Ordynacja podatkowa. W przepisach tych ustawodawca przedstawił zamknięty katalog sytuacji, w których zachodzi sukcesja podatkowa, tj. sukcesja praw i obowiązków następców prawnych oraz podmiotów przekształconych.
Zgodnie z art. 93c § 1 Ordynacji podatkowej, osoby prawne przejmujące lub osoby prawne powstałe w wyniku podziału wstępują, z dniem podziału lub z dniem wydzielenia, we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki osoby prawnej dzielonej pozostające w związku z przydzielonymi im w planie podziału, składnikami majątku. W myśl art. 93c § 2 Ordynacji podatkowej, przepis § 1 stosuje się, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie – także majątek osoby prawnej dzielonej, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa.
Ustawodawca nie definiuje pojęcia „praw i obowiązków podatkowych”, będących na podstawie art. 93c Ordynacji podatkowej przedmiotem sukcesji. Jednakże należy podkreślić, że przedmiotem sukcesji prawno-podatkowej przewidzianej w ww. przepisie, będą jedynie te prawa i obowiązki dzielonej osoby prawnej, które pozostają w związku z przydzielonymi sukcesorowi w planie podziału składnikami majątku. Przepis art. 93c Ordynacji podatkowej zakłada wyodrębnienie praw i obowiązków podatkowych związanych z poszczególnymi zorganizowanymi częściami majątku oraz wskazuje, że w odniesieniu do tak wyodrębnionych zespołów praw i obowiązków zachodzi sukcesja podatkowa.
Powyższy przepis wprowadza do systemu podatkowego zasadę sukcesji podatkowej częściowej. Zgodnie z tą zasadą, w przypadku podziału przez wydzielenie, podmiot przejmujący (spółka nowo zawiązana) wstępuje we wszystkie prawa i obowiązki podatkowe, które związane są z tą częścią majątku, która jest przejmowana. Należy jednak zwrócić uwagę na fakt, że w wyniku podziału przez wydzielenie przejmowane są prawa i obowiązki przewidziane w przepisach prawa podatkowego, ale pod warunkiem, że majątek przejmowany na skutek podziału, a także majątek osoby prawnej dzielonej, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa (art. 93c § 2 Ordynacji podatkowej).
Jak wskazano powyżej art. 93c § 1 Ordynacji podatkowej, wprowadza zasadę sukcesji podatkowej częściowej, zgodnie z którą osoby prawne przejmujące lub powstałe w wyniku podziału osoby prawne wstępują dopiero z dniem podziału lub dniem wydzielenia we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki osoby prawnej dzielonej, pozostające w związku ze składnikami majątku (które muszą stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa) przydzielonymi takiej osobie prawnej w planie podziału.
Z uwagi na fakt, że ustawodawca nie definiuje pojęcia „praw i obowiązków podatkowych związanych ze składnikami majątku”, będącymi przedmiotem sukcesji na podstawie art. 93c Ordynacji podatkowej, należy przyjąć, że sukcesji nie podlegają te prawa i obowiązki, które na mocy obowiązujących przepisów podatkowych zostały przypisane do osoby dzielonego podatnika. Sukcesji zaś podlegają te prawa i obowiązki, które choć wynikają ze zdarzeń mających miejsce przed podziałem, to nie uległy konkretyzacji do tej daty na gruncie rozliczeń podatkowych (przychód i koszt).
Decydujące znaczenie ma więc okoliczność, czy dane prawo lub obowiązek powstało i istniało przed dniem wydzielenia. Wniosek taki wynika z literalnej wykładni art. 93c Ordynacji podatkowej, w którym ustawodawca posłużył się czasem teraźniejszym. Zatem przedmiotem sukcesji mogą być wyłącznie tzw. „stany otwarte”, tj. prawa i obowiązki, które na dzień wydzielania „pozostają” w związku z przydzielonymi spółce przejmującej składnikami majątku i nie zostały rozliczone przez spółkę dzieloną, tj. które nie uległy konkretyzacji na gruncie rozliczeń podatkowych.
Takie stanowisko zaprezentował również Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w wyroku z 22 października 2014 r. sygn. akt I SA/Gd 898/14.
Odnosząc zatem powyższe przepisy do przestawionego przez Wnioskodawcę opisu zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że prawo zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów podatku od nieruchomości dotyczącego składników majątku związanych ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa za miesiąc podziału, co do którego obowiązek zapłaty ciąży na Spółce Dzielonej, pozostaje po stronie Spółki Dzielonej.
Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą zmianę interpretacji przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał zmianę interpretacji indywidualnej w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi; Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy).