Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP3/4513-1-20/15-2/TK
z 30 lipca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 28 kwietnia 2015 r. (data wpływu 30 kwietnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie stosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy przy dostawie wewnątrzwspólnotowej olejów smarowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 kwietnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie stosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy przy dostawie wewnątrzwspólnotowej olejów smarowych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza prowadzić skład podatkowy zlokalizowany w B. i produkować olej smarowy „A” o kodzie CN 2710 19 99 (dalej: „A”). Jest to wyrób uznawany w Polsce za wyrób akcyzowy wymieniony pod pozycją nr 40 załącznika nr 1 ustawy o podatku akcyzowym. Wyrób ten nie jest wymieniony w załączniku nr 2 do ww. ustawy nie jest również uznawany za akcyzowy w innych państwach Unii Europejskiej. Spółka zamierza dostarczać do odbiorców z krajów Unii Europejskiej „A” w ramach dostawy wewnątrzwspólnotowej w procedurze zawieszonego poboru akcyzy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w przypadku dostawy wewnątrzwspólnotowej oleju smarowego „A” CN 2710 19 99, który nie jest wymieniony w załączniku nr 2 do ustawy o podatku akcyzowym, dla zastosowania zawieszonego poboru akcyzy wystarczające jest dołączenie do przemieszczanych wyrobów dokumentów handlowych i nie jest wymagane złożenie zabezpieczenia akcyzowego?
2. Czy w przypadku podmiotu produkującego w składzie podatkowym i dostarczającego wewnątrzwspólnotowo wyrób akcyzowy określony w art. 40 ust. 6 ustawy o podatku akcyzowym, do obliczania wysokości zabezpieczenia akcyzowego wlicza się kwotę akcyzy od wyrobów akcyzowych, które w danym dniu znajdowały się w trakcie przemieszczania w ramach dostawy wewnątrzwspólnotowej?
3. Czy w przypadku podmiotu produkującego wyrób akcyzowy określony w art. 40 ust. 6 ustawy o podatku akcyzowym, zwolnienie obciążenia zabezpieczenia akcyzowego odnotowywane w karcie do saldowania następuje w momencie wysyłki towaru celem dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 12 ustawy o podatku akcyzowym procedura zawieszenia poboru akcyzy to procedura Stosowana podczas produkcji, magazynowania, przeładowywania i przemieszczania wyrobów akcyzowych, w trakcie której, gdy są spełnione warunki określone w przepisach niniejszej ustawy i aktów wykonawczych wydanych na tej podstawie, z obowiązku podatkowego nie powstaje zobowiązanie podatkowe. W myśl art. 2 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku akcyzowym dostawa wewnątrzwspólnotowa to przemieszczanie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego. Co do zasady procedurę zawieszenia poboru akcyzy stosuje się do wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy akcyzowej. Jednakże wyjątek od tej zasady stanowi treść art. 40 ust. 6, zgodnie z którym procedurę zawieszonego poboru akcyzy stosuje się na terytorium kraju również do wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa. Zgodnie z brzmieniem powyższych przepisów w niniejszym stanie faktycznym produkcja i przemieszczanie wyrobu „A” objęte są procedurą zawieszonego poboru akcyzy.

Zgodnie z art. 41 ust 1 ustawy o podatku akcyzowym, jeżeli procedura zawieszenia poboru akcyzy jest związana z przemieszczaniem wyrobów akcyzowych, warunkiem jej zastosowania jest:

• zastosowania e-AD albo dokumentu zastępującego e-AD;
• złożenie we właściwym urzędzie celnym zabezpieczenia akcyzowego.
  
  

Natomiast zgodnie z przepisem art. 41 ust. 4 ustawy, jeżeli procedura zawieszenia poboru akcyzy dotyczy wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 40 ust. 6 ustawy „A”, warunki, o których mowa ust. 1 mają zastosowanie tylko przy przemieszczaniu tych wyrobów na terytorium kraju, a w przypadku przemieszczania tych wyrobów na terytorium kraju w ramach nabycia wewnątrzwspólnotowego lub dostawy wewnątrzwspólnotowej warunkiem zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy jest wyłącznie dołączenie do przemieszczanych wyrobów dokumentów handlowych zamiast e-AD. Mając powyższe na uwadze przy dostawie wewnątrzwspólnotowej oleju smarowego „A” warunkiem zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy będzie wyłącznie dołączenie do przemieszczanych wyrobów dokumentów handlowych i nie jest wymagane złożenie zabezpieczenia akcyzowego.

2. Ponieważ zgodnie z art. 41 ust. 4 ustawy o podatku akcyzowym przy przemieszczaniu wyrobów akcyzowych nie wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy o podatku akcyzowym, w dostawie wewnątrzwspólnotowej nie jest wymagane złożenie zabezpieczenia akcyzowego, więc tym samym przy ustaleniu wysokości zabezpieczenia generalnego dla podmiotów zajmujących się dostawą wewnątrzwspólnotową wyrobów określonych w art. 40 ust. 6 ustawy o podatku akcyzowym, nie bierze się pod uwagę kwoty akcyzy od tych wyrobów znajdujących się w danym dniu w trakcie przemieszczania w ramach dostawy wewnątrzwspólnotowej.

3. W świetle art. 41 ust. 4 ustawy o podatku akcyzowym, do przemieszczania w procedurze zawieszenia poboru akcyzy, oleju smarowego „A”, który nie jest wymieniony w załączniku nr 2 do ustawy, nie jest wymagane złożenie zabezpieczenia akcyzowego. Tym samym podmiot prowadzący skład podatkowy nie może być obciążony zabezpieczeniem akcyzowym odnotowywanym w karcie do saldowania w sytuacji dokonywania dostawy wewnątrzwspólnotowej. Skoro do przemieszczania oleju smarowego „A” nie jest wymagane złożenie zabezpieczenia akcyzowego, to wyprowadzenie tego towaru ze składu podatkowego celem dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej nie może wiązać się z obciążeniem zabezpieczenia akcyzowego odnotowanym w karcie do saldowania. Innymi słowy produkcja oleju smarowego „A” będzie powodować obciążenie zabezpieczenia akcyzowego w karcie do saldowania, ale w momencie wysyłki tego wyrobu ze składu podatkowego celem dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej będzie następowało zwolnienie zabezpieczenia akcyzowego odnotowane w karcie do saldowania.

Odmienne stanowisko w niniejszej sprawie prowadziłoby do nierównoprawnego traktowania podmiotów w obrocie gospodarczym – podmioty, które nie są producentem wyrobów akcyzowych określonych w art. 40 ust. 6 ustawy o podatku akcyzowym mogłyby dokonywać dostawy wewnątrzwspólnotowej bez dodatkowych obciążeń w postaci obowiązku złożenia zabezpieczenia akcyzowego.

Potwierdzeniem prawidłowości stanowiska strony zawartej we wniosku jest interpretacja indywidualna Ministra Finansów – Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 11 stycznia 2011 r. IPPP3/443-1066/10-4/SM.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2014 r., poz. 752, z późn. zm.), ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, użyte w ustawie określenie „wyroby akcyzowe” oznacza wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W załączniku nr 1 do ustawy, będącym wykazem wyrobów akcyzowych, pod pozycją 27 wskazano: oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, inne niż surowe; preparaty gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, zawierające 70% masy lub więcej olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych, których te oleje stanowią składniki zasadnicze preparatów; oleje odpadowe – o kodzie CN 2710.

Zatem stwierdzenie Wnioskodawcy zawarte w opisie sprawy, że ww. wyrób jest wymieniony pod poz. nr 40 załącznika nr 1 do ustawy, nie znajduje potwierdzenia w ustawie, gdyż wyrób ten znajduje się pod poz. 27 załącznika nr 1.

Wyroby o kodzie CN 2710 19 99, zgodnie z nomenklaturą scaloną są to oleje smarowe oraz pozostałe oleje ciężkie i preparaty, gdzie indziej niesklasyfikowane, zawierające >= 70% masy olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych, których te oleje stanowią składniki zasadnicze preparatów (z wył. do przeprowadzania przemian chemicznych).

Stosownie do art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy, do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715.

Z ww. przepisów wynika, że wyrób wskazany przez Wnioskodawcę, tj. olej smarowy o kodzie CN 2710 19 99 jest wyrobem akcyzowym, należącym do grupy wyrobów energetycznych.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 12 ustawy, procedura zawieszenia poboru akcyzy to procedura stosowaną podczas produkcji, magazynowania, przeładowywania i przemieszczania wyrobów akcyzowych, w trakcie której, gdy są spełnione warunki określone w przepisach niniejszej ustawy i aktów wykonawczych wydanych na jej podstawie, z obowiązku podatkowego nie powstaje zobowiązanie podatkowe.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 8 ustawy, dostawa wewnątrzwspólnotowa to przemieszczanie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego.

Na mocy art. 40 ust. 5 ustawy, procedurę zawieszenia poboru akcyzy stosuje się do wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy, z zastrzeżeniem art. 47 ust. 1. W przypadku wyrobów akcyzowych oznaczonych kodami CN 2710 11 21, 2710 11 25 oraz 2710 19 29 procedurę zawieszenia poboru akcyzy stosuje się, jeżeli wyroby te są przemieszczane luzem.

Podkreślić należy, że załącznik nr 2 do ustawy, zawierający wykaz wyrobów akcyzowych, do których stosuje się procedurę zawieszenia poboru akcyzy i których produkcja odbywa się w składzie podatkowym, nie wymienia wyrobu o kodzie CN 2710 19 99.

Z kolei z art. 40 ust. 6 ustawy, wynika, że procedurę zawieszenia poboru akcyzy stosuje się na terytorium kraju również do wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, z zastrzeżeniem art. 47 ust. 1 pkt 1 i 5.

Wyrób w postaci oleju smarowego o kodzie CN 2710 19 99, wskazany przez Zainteresowanego, opodatkowany został – w świetle art. 89 ust. 1 pkt 11 ustawy – stawką akcyzy w wysokości 1180,00 zł/1000 litrów, właściwą dla olejów smarowych o kodach CN od 2710 19 71 do 2710 19 99, z wyłączeniem wyrobów o kodzie CN 2710 19 85 (oleje białe, parafina ciekła) oraz smarów plastycznych zaliczanych do kodu CN 2710 19 99.

Z powyższego wynika, że w stosunku do tego wyrobu co do zasady stosowana jest stawka akcyzy w wysokości 1180,00 zł/1000 litrów, a zatem zgodnie z art. 40 ust. 6 ustawy, stosuję się do niego procedurę zawieszenia poboru akcyzy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zamierza prowadzić skład podatkowy zlokalizowany w Świebodzinie, w którym zamierza produkować olej smarowy „A” o kodzie CN 2710 19 99. Jest to wyrób akcyzowy wymieniony pod pozycją nr 27 załącznika nr 1 ustawy o podatku akcyzowym. Wyrób ten nie jest wymieniony w załączniku nr 2 do ustawy. Spółka zamierza dostarczać do odbiorców z krajów Unii Europejskiej „A” w ramach dostawy wewnątrzwspólnotowej w procedurze zawieszonego poboru akcyzy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy w przypadku dostawy wewnątrzwspólnotowej oleju smarowego, który nie jest wymieniony w załączniku nr 2 do ustawy, dla zastosowania zawieszenia poboru akcyzy wystarczające jest dołączenie do przemieszczanych wyrobów dokumentów handlowych i nie jest wymagane złożenie zabezpieczenia akcyzowego; czy w przypadku podmiotu produkującego w składzie podatkowym i dostarczającego wewnątrzwspólnotowo wyrób akcyzowy określony w art. 40 ust. 6 ustawy, do obliczania wysokości zabezpieczenia akcyzowego wlicza się kwotę akcyzy od wyrobów akcyzowych, które w danym dniu znajdowały się w trakcie przemieszczania w ramach dostawy wewnątrzwspólnotowej oraz czy zwolnienie z obciążenia zabezpieczenia akcyzowego odnotowywane w karcie do saldowania następuje w momencie wysyłki towaru celem dostawy wewnątrzwspólnotowej.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, jeżeli procedura zawieszenia poboru akcyzy jest związana z przemieszczaniem wyrobów akcyzowych, warunkiem jej zastosowania jest:

1. zastosowanie e-AD albo dokumentu zastępującego e-AD;
2. złożenie we właściwym urzędzie celnym zabezpieczenia akcyzowego.
   
   

W myśl art. 41 ust. 4 ustawy, jeżeli procedura zawieszenia poboru akcyzy dotyczy wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 40 ust. 6, warunki, o których mowa w ust. 1, mają zastosowanie tylko przy przemieszczaniu tych wyrobów na terytorium kraju, a w przypadku przemieszczania tych wyrobów na terytorium kraju w ramach nabycia wewnątrzwspólnotowego lub dostawy wewnątrzwspólnotowej warunkiem zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy jest wyłącznie dołączenie do przemieszczanych wyrobów dokumentów handlowych zamiast e-AD.

Minister Finansów korzystając z delegacji ustawowej zawartej w art. 66 ust. 1 ustawy, wydał w dniu 15 grudnia 2014 r. rozporządzenie w sprawie zabezpieczeń akcyzowych (Dz. U. z 2014 r., poz. 1857), zwane dalej rozporządzeniem.

Zgodnie z § 5 ust. 3 rozporządzenia, w przypadku złożenia zabezpieczenia generalnego właściwy naczelnik urzędu celnego, wydając potwierdzenie lub pokwitowanie, wydaje podmiotowi, który będzie stosował zabezpieczenie generalne, również kartę do saldowania zabezpieczenia generalnego, zwaną dalej „kartą do saldowania”. Wzór karty do saldowana określa załącznik nr 4 do rozporządzenia.

Na mocy § 7 ust. 1 rozporządzenia, właściwy naczelnik urzędu celnego odnotowuje każdorazowo na karcie do saldowania obciążenie zabezpieczenia generalnego kwotą powstałego lub mogącego powstać zobowiązania podatkowego albo kwotą zobowiązania podatkowego oraz opłaty paliwowej, której obowiązek zapłaty powstał lub może powstać, zwane dalej „obciążeniem zabezpieczenia”, oraz zwolnienie zabezpieczenia generalnego z obciążenia kwotą zobowiązania podatkowego, które wygasło lub nie może już powstać, lub opłaty paliwowej, której obowiązek zapłaty wygasł lub nie może już powstać, zwane dalej „zwolnieniem zabezpieczenia”, w sposób umożliwiający obliczenie w każdym czasie kwoty wolnej zabezpieczenia stanowiącej kwotę złożonego zabezpieczenia pomniejszoną o kwoty zobowiązań podatkowych oraz opłat paliwowych, którymi zabezpieczenie jest obciążone.

Zgodnie z § 7 ust. 2 rozporządzenia, obciążenie zabezpieczenia odnotowuje się po stwierdzeniu, że zobowiązanie podatkowe powstało lub powstał obowiązek zapłaty opłaty paliwowej, lub mogą one powstać, po przedłożeniu przez podmiot obowiązany do złożenia zabezpieczenia akcyzowego:

1. oryginału karty do saldowania, na podstawie której dokonuje się ustalenia stanu wykorzystania tego zabezpieczenia;
2. dokumentów określających rodzaj i ilość wyrobów akcyzowych objętych tym zabezpieczeniem, w sposób umożliwiający obliczenie lub oszacowanie powstałego lub mogącego powstać zobowiązania podatkowego lub opłaty paliwowej, której obowiązek zapłaty powstał lub może powstać.
   
   

W myśl § 7 ust. 3 rozporządzenia, w przypadku podmiotu prowadzącego skład podatkowy przedłożenie dokumentów, o których mowa w ust. 2, w celu odnotowania obciążenia zabezpieczenia, powinno nastąpić z chwilą powstania obowiązku podatkowego z tytułu wyprodukowania wyrobu akcyzowego w składzie podatkowym lub wprowadzenia wyrobu akcyzowego do składu podatkowego, nie później jednak niż następnego dnia roboczego po wyprodukowaniu lub wprowadzeniu do składu podatkowego tego wyrobu lub nie później niż przed dopuszczeniem do obrotu w rozumieniu przepisów prawa celnego importowanych wyrobów akcyzowych przemieszczanych przez ten podmiot z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy.

Odpowiadając na zadane pytania należy podkreślić, że w przepisach ustawy zostały określone zasady obrotu wewnątrzwspólnotowego wyrobami akcyzowymi, które nie są wymienione w załączniku nr 2 do ustawy. Konieczność określenia specyficznych zasad obrotu tego typu wyrobami podyktowana została potrzebą zapewnienia swobodnego przepływu towarów pomiędzy państwami UE. Jak wynika z wniosku, w innych państwach członkowskich, do których Wnioskodawca zamierza dostarczać oleje smarowe, tego rodzaju wyroby nie stanowią wyrobów akcyzowych. Dlatego też, spełnienie szeregu formalności związanych z ich przemieszczaniem do państw członkowskich, nie byłoby możliwe. W rezultacie, stosowanie procedury zawieszenia poboru akcyzy przy dostawach wyrobów niewymienionych w załączniku 2, ale objętych stawką akcyzy inną niż zero, oparte zostało na możliwych do spełnienia zasadach.

W art. 41 ust. 1 ustawy, zaznaczono, że przy przemieszczaniu wyrobów akcyzowych, warunkiem zastosowania procedury zawieszenia jest złożenie zabezpieczenia akcyzowego, dołączenie do przemieszczanych wyrobów dokumentu e-AD. W przypadku przemieszczeń wewnątrzwspólnotowych wyrobów niewymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, wymogi te nie mogą mieć zastosowania, ponieważ nie mogłyby one być w praktyce spełnione.

W związku z powyższym, stosownie do treści art. 41 ust. 4 ustawy, jeżeli procedura zawieszenia poboru akcyzy dotyczy wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 40 ust. 6, warunki, o których mowa w ust. 1, mają zastosowanie tylko przy przemieszczaniu tych wyrobów na terytorium kraju, a w przypadku przemieszczania tych wyrobów na terytorium kraju w ramach nabycia wewnątrzwspólnotowego lub dostawy wewnątrzwspólnotowej warunkiem zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy jest wyłącznie dołączenie do przemieszczanych wyrobów dokumentów handlowych zamiast e-AD.

Wprowadzenie powyższego warunku zostało spowodowane faktem, że na terenie innych państw członkowskich UE, przedmiotowe wyroby (tj. wyroby niewymienione w załączniku nr 2 do ustawy o podatku akcyzowym, ale objęte stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, w tym również oleje smarowe), nie stanowią wyrobów akcyzowych. W konsekwencji, nie jest możliwe zastosowanie dokumentu e-AD. Dokument e-AD jest bowiem elektronicznym administracyjnym dokumentem, na podstawie którego przemieszcza się wyroby akcyzowe z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy.

W przypadku olejów smarowych, brak jest możliwości ich wysłania z zastosowaniem dokumentu e-AD w innym państwie członkowskim UE, wyroby te są bowiem traktowane jako towary nieakcyzowe.

Dlatego też, w tym wypadku podstawą zakończenia procedury zawieszenia poboru akcyzy jest zwrot dokumentów handlowych.

Zgodnie z art. 42 ust. 1 pkt 7 ustawy, zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy następuje z dniem otrzymania przez podmiot prowadzący skład podatkowy, z którego dokonano dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu tych wyrobów, dokumentu handlowego lub innego dokumentu potwierdzającego dostawę tych wyrobów na terytorium państwa członkowskiego UE.

Należy zaznaczyć, że w myśl art. 41 ust. 10-13 ustawy, podmiot prowadzący skład podatkowy i zarejestrowany wysyłający są obowiązani do prowadzenia ewidencji dokumentów handlowych towarzyszących przemieszczaniu wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa (ust. 10). Ewidencja, o której mowa w ust. 10, może być prowadzona w formie papierowej lub elektronicznej, po uprzednim pisemnym poinformowaniu właściwego naczelnika urzędu celnego o formie jej prowadzenia (ust. 11). Ewidencja, o której mowa w ust. 10, powinna zawierać dane dotyczące dokumentów handlowych, w szczególności w zakresie podmiotów i wyrobów akcyzowych, których te dokumenty dotyczą (ust. 12). Ewidencja, o której mowa w ust. 10, powinna być przechowywana do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym została sporządzona (ust. 13).

Na gruncie przepisów krajowych do olejów smarowych, będących wyrobami akcyzowymi innymi niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętymi stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, stosuje się procedurę zawieszenia poboru akcyzy, co wynika wprost z powołanego wyżej art. 40 ust. 6 ustawy. Ze względu jednak na fakt, iż powyższe oleje smarowe nie są objęte wspólnotowym systemem w zakresie produkcji i przemieszczania wyrobów akcyzowych zgodnie z dyrektywą 92/12/EWG, procedura ta ma zastosowanie wyłącznie na terytorium kraju. Dlatego też warunki stosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy określone w art. 41 ust. 1 ustawy, tj. obowiązek zastosowania do przemieszczanych wyrobów akcyzowych e-AD i złożenie we właściwym urzędzie celnym zabezpieczenia akcyzowego, stosuje się tylko wtedy, gdy przemieszczanie olejów smarowych odbywa się pomiędzy wysyłającym i odbiorcą/granicznym urzędem celnym na terytorium kraju. Natomiast w obrocie wewnątrzwspólnotowym olejami smarowymi (przemieszczanymi na terytorium kraju, ale w ramach nabycia wewnątrzwspólnotowego albo dostawy wewnątrzwspólnotowej), warunkiem stosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy jest wyłącznie – zgodnie z art. 41 ust. 4 ustawy – dołączenie do przemieszczanych wyrobów dokumentów handlowych zamiast e-AD.

Mając na uwadze powyższe przepisy prawa oraz opis sprawy przedstawiony we wniosku należy stwierdzić, że warunkiem zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy przy dostawie wewnątrzwspólnotowej oleju smarowego o kodzie CN 2710 19 99, jest wyłącznie dołączenie do przemieszczanych wyrobów dokumentów handlowych i nie jest wymagane złożenie zabezpieczenia akcyzowego na przemieszczanie ww. wyrobów w ramach dostawy wewnątrzwspólnotowej. Zwolnienia z obciążenia zabezpieczenia akcyzowego należy dokonać w karcie do saldowania w momencie wysyłki ww. wyrobów w celu dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy podkreślić, że w postępowaniu, w przedmiocie wydania interpretacji, jest ocena prawna przedstawionego zdarzenia przyszłego, a nie dokonywanie jakichkolwiek własnych ustaleń faktycznych związanych z postępowaniem podatkowym, o którym mowa w Dziale IV Ordynacji podatkowej. Bowiem wniosek strony o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza granice rozpoznawania danej sprawy i jest rozpatrywany zgodnie z Rozdziałem la Działu II Ordynacji podatkowej, który nie przewiduje w tym trybie prowadzenia postępowania podatkowego zmierzającego do ustalenia stanu faktycznego.

Nie oznacza to zatem, że w toku kontroli podatkowej lub w postępowaniu podatkowym prowadzonym przez właściwy organ podatkowy w celu zweryfikowania prawdziwości okoliczności faktycznych wskazanych we wniosku o wydanie interpretacji nie mogą zostać poczynione ustalenia faktyczne odmienne od przedstawionych przez podatnika we wniosku. W takiej sytuacji stwierdzenie odmiennego stanu faktycznego może stanowić podstawę do dokonania wobec podatnika wymiaru podatku akcyzowego. Przeszkodą tego wymiaru nie będzie wtedy interpretacja stwierdzająca, że stanowisko strony jest prawidłowe, gdyż stanowisko to będzie się odnosić w istocie do innego stanu faktycznego, niż tego ustalonego przez organ podatkowy w postępowaniu wymiarowym (zob. m.in. wyrok WSA w Poznaniu z dnia 10 listopada 2009 r., sygn. akt I SA/Po 869/09, lex nr 541931).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.