Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB2/4511-492/15-2/JR
z 9 listopada 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 5 sierpnia 2015 r. (data wpływu 11 sierpnia 2015 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 sierpnia 2015 r. do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości.

Przy piśmie z dnia 13 sierpnia 2015 r., nr IBPB-2-2/4511-443/15/MMa, stosownie do art. 170 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) powyższy wniosek został przekazany, celem załatwienia zgodnie z właściwością, do Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim (data wpływu 18 sierpnia 2015 r.). Zgodnie bowiem z § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi od 1 lipca 2015 r. jest właściwy do wydania interpretacji indywidualnej, jeżeli wnioskodawca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w województwie: lubelskim, łódzkim, opolskim, śląskim lub świętokrzyskim.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu …sierpnia 2005 r. Wnioskodawczyni otrzymała na podstawie aktu darowizny 1/2 części dwóch działek o nr: A/89 i B/131, o łącznej powierzchni 0,5627 ha (objętych jedną księgą wieczystą obecnie nr …). W akcie darowizny zapisano prawo dożywotniego użytkowania 3/8 części tych działek na rzecz darczyńcy. W 2012 r. działka nr B/131 została podzielona na pięć mniejszych działek o numerach: C/131, D/131, E/131, F/131 i G/131.

W miesiącu styczniu 2015 r. Wnioskodawczyni wspólnie z drugim współwłaścicielem dokonała nieodpłatnego zniesienia współwłasności wszystkich działek w taki sposób, że Wnioskodawczyni została jedyną właścicielką czterech działek wydzielonych o łącznej powierzchni 0,2018 ha, a drugi właściciel otrzymał działkę nr A/89 i działkę nr D/131 o łącznej powierzchni 0,3619 ha. W tym też akcie wcześniejszy darczyńca zrzekł się nieodpłatnie prawa użytkowania części nieruchomości.

Wnioskodawczyni działkę nr F/131 sprzedała w marcu 2015 r.

Działki opisane we wniosku należą do Jej majątku prywatnego, na jednej z nich buduje Ona dom, w którym zamierza zamieszkać.

Ponadto Wnioskodawczyni oświadczyła, że w 2015 r. nie prowadziła działalności gospodarczej, a ww. działki nigdy nie były w żaden sposób związane z prowadzoną wcześniej przez Nią działalnością gospodarczą.

Wartość rynkowa wszystkich działek o nr: A/89, D/131, C/131, E/131, F/131 i G/131 na dzień zniesienia współwłasności wynosiła 650 000 zł, natomiast wartość rynkowa czterech działek, które Wnioskodawczyni nabyła w wyniku zniesienia współwłasności na dzień zniesienia wynosiła 324 855 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy dochód ze sprzedaży działki uzyskany w marcu 2015 r. Wnioskodawczyni powinna wykazać w zeznaniu podatkowym za 2015 r. i opodatkować?

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma Ona obowiązku opodatkowywać dochodu ze sprzedaży ww. działki, ponieważ licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją nabyła, do sprzedaży upłynęło ponad 9 lat. Umowa o zniesienie współwłasności nie stanowi dla Wnioskodawczyni odrębnego aktu nabycia nieruchomości, gdyż w wyniku tego podziału nie uzyskała Ona nowego prawa własności. W wyniku podziału Wnioskodawczyni stała się wyłączną właścicielką działek o łącznej powierzchni mniejszej niż wynosił pierwotnie Jej udział w całości.

Wnioskodawczyni twierdzi, że pomimo uzyskania prawa własności nieruchomości, nie zwiększyły się Jej aktywa majątkowe. Stąd też nie nabyła Ona w 2015 r. nieruchomości w rozumieniu określonym w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zniesienie prawa użytkowania nie ma wpływu na datę nabycia ww. nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

–jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie stanowi przychód, z którego dochód podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie, kwota uzyskana ze zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższego, w przypadku sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment ich nabycia.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w dniu …sierpnia 2005 r. Wnioskodawczyni otrzymała na podstawie aktu darowizny 1/2 części dwóch działek o nr: A/89 i B/131 o łącznej powierzchni 0,5627 ha. W 2012 r. działka nr B/131 została podzielona na pięć mniejszych działek o numerach: C/131, D/131, E/131, F/131 i G/131.

W miesiącu styczniu 2015 r. Wnioskodawczyni wspólnie z drugim współwłaścicielem dokonała nieodpłatnego zniesienia współwłasności wszystkich działek w taki sposób, że Wnioskodawczyni została jedyną właścicielką czterech działek wydzielonych o łącznej powierzchni 0,2018 ha, a drugi właściciel otrzymał działkę nr A/89 i działkę nr D/131 o łącznej powierzchni 0,3619 ha.

Wnioskodawczyni działkę nr F/131 sprzedała w marcu 2015 r.

Wnioskodawczyni oświadczyła, że w 2015 r. nie prowadziła działalności gospodarczej, a ww. działki nigdy nie były w żaden sposób związane z prowadzoną wcześniej przez Nią działalnością gospodarczą.

Wartość rynkowa wszystkich działek o nr: A/89, D/131, C/131, E/131, F/131 i G/131 na dzień zniesienia współwłasności wynosiła 650 000 zł, natomiast wartość rynkowa czterech działek, które Wnioskodawczyni nabyła w wyniku zniesienia współwłasności na dzień zniesienia wynosiła 324 855 zł.

Odnosząc się do instytucji zniesienia współwłasności, należy wskazać, że współwłasność jest instytucją prawa cywilnego uregulowaną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121, z późn. zm.). Zgodnie z art. 195 ww. Kodeksu, współwłasność polega na tym, że własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom. Współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, nigdy – o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu bądź nabywaniu w częściach. Współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy. W myśl art. 196 § 1 ww. ustawy, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi drugiej Kodeksu cywilnego, o czym stanowi art. 196 § 2 powyższej ustawy.

Zgodnie z art. 210 ustawy Kodeks cywilny, każdy ze współwłaścicieli może domagać się zniesienia współwłasności. Jednym ze sposobów zniesienia współwłasności jest fizyczny podział rzeczy wspólnych między współwłaścicielami. Następuje to w drodze przyznania każdemu ze współwłaścicieli wyodrębnionych (podzielonych) rzeczy wspólnych. Celem postępowania o zniesienie współwłasności jest zatem nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, które stanowią przedmiot współwłasności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności.

Zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy, jeżeli mieści się w ramach udziału jak przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbył się bez spłat i dopłat. Zatem, jeżeli zniesienie współwłasności odbyło się bez spłat i dopłat, a wielkość (wartość) przyznanych w wyniku zniesienia współwłasności rzeczy (nieruchomości) odpowiada wielkości (wartości) udziału we współwłasności, to zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia. Za datę nabycia nieruchomości lub prawa – w przypadku ich sprzedaży, które przypadły danej osobie w wyniku zniesienia współwłasności, należy przyjąć datę ich pierwotnego nabycia, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa w wyniku zniesienia współwłasności mieści się w udziale, jaki przysługiwał tej osobie w majątku objętym współwłasnością oraz zniesienie współwłasności zostało dokonane bez spłat i dopłat. Gdy w wyniku zniesienia współwłasności udział danej osoby ulega powiększeniu mamy do czynienia z nabyciem, gdyż zwiększa się stan jej majątku osobistego. Analogicznie, okoliczność, że udział innego współwłaściciela ulega pomniejszeniu, traktowana być musi w kategorii zbycia, gdyż w ten sposób ulega pomniejszeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (tu nieruchomością), jak też stan jej majątku osobistego. Tak więc co do zasady, zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia tylko wówczas, gdy w wyniku tego zniesienia podatnik otrzymuje nieruchomość, której wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału, jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w drodze zniesienia współwłasności jest nabyciem tych rzeczy.

Natomiast, biorąc pod uwagę przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, nabyciem rzeczy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest przyznanie jej na wyłączną własność jednemu ze współwłaścicieli w wyniku dokonanego zniesienia współwłasności, jeśli:

• podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty, lub
  

• wartość rzeczy mieści się w udziale, jaki przysługiwał tej osobie w majątku wspólnym.
  
  

Jeżeli więc spełnione są wymienione wyżej warunki, zniesienie współwłasności nieruchomości nie może być rozpatrywane w kategoriach nabycia. W takiej sytuacji za datę jej nabycia uznać należy datę pierwotnego nabycia udziału w nieruchomości. Jeżeli jednak na skutek dokonanego podziału nieruchomości lub zniesienia współwłasności przysługujący danej osobie udział ulega powiększeniu lub też towarzyszą mu spłaty i dopłaty wówczas czynność ta skutkuje nabyciem ponad dotychczas posiadany udział. Podkreślić zatem należy, że w każdej sytuacji, kiedy w wyniku zniesienia współwłasności jeden z dotychczasowych współwłaścicieli został zobowiązany do spłaty, mamy do czynienia z nieekwiwalentnym podziałem, a po stronie osoby zobowiązanej do spłaty następuje nabycie majątku przekraczające pierwotnie posiadany przez niego udział we współwłasności. Tym samym, data zniesienia współwłasności będzie również datą nabycia tej części nieruchomości, o którą zwiększył się udział w niej po dokonaniu zniesienia współwłasności.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawczyni jednoznacznie wskazała, że wartość otrzymanych przez Nią działek w wyniku nieodpłatnego zniesienia współwłasności w styczniu 2015 r. nie przekroczyła przysługującego Jej udziału w całej nieruchomości przed zniesieniem współwłasności, nabytego w sierpniu 2005 r. w drodze darowizny.

Zatem, z uwagi na fakt, że w wyniku zniesienia współwłasności wartość działek otrzymanych przez Wnioskodawczynię mieści się w udziale, jaki przysługiwał Jej we współwłasności nieruchomości, za datę nabycia działki będącej przedmiotem sprzedaży należy uznać dzień …sierpnia 2005 r., kiedy to Wnioskodawczyni, otrzymała w drodze darowizny udział 1/2 w nieruchomości.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że sprzedaż w 2015 r. przedmiotowej nieruchomości nabytej przez Wnioskodawczynię w 2005 r. nie stanowi źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ upłynęło pięć lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

W konsekwencji, z tytułu rzeczonej sprzedaży na Wnioskodawczyni nie ciąży obowiązek składania zeznania podatkowego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.