Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/4512-991/15-2/MP
z 21 października 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 21 września 2015 r. (data wpływu 23 września 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania komornika sądowego za płatnika podatku od towarów i usług tytułu sprzedaży licytacyjnej samochodu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 września 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania komornika sądowego za płatnika podatku od towarów i usług tytułu sprzedaży licytacyjnej samochodu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny :

Dnia 2 marca 2015 r. wpłynął do Kancelarii wniosek egzekucyjny od Prokuratury Apelacyjnej Wydział do Spraw Przestępczości Zorganizowanej i Korupcji, dotyczący sprzedaży pojazdu marki X (rok produkcji 2008) w drodze licytacji, zgodnie z zastosowaniem przepisów Kodeksu postępowania cywilnego. W związku z powyższym, nie jest ujawniony ani dłużnik, ani wierzyciel.

Z uwagi na fakt, że ww. pojazd jest przedmiotem kradzieży a prawa do niego rości kilka podmiotów, Prokuratura Apelacyjna postanowiła sprzedać pojazd w drodze licytacji za pośrednictwem Kancelarii komorniczej.

W toku postępowania egzekucyjnego komornik nie ustalił, czy pierwotny właściciel korzystał z odliczenia podatku VAT przy zakupie ww. pojazdu.

Dnia 7 września 2015 r. komornik w drodze licytacji dokonał sprzedaży przedmiotowego samochodu. Ostatni właściciel oświadczył, że nabył ww. pojazd jako osoba fizyczna, nie korzystał z odliczenia VAT, był pierwszym i ostatnim właścicielem samochodu na terenie Polski.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy komornik jest płatnikiem podatku VAT od sprzedaży ww. pojazdu ?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Komornik nie jest płatnikiem podatku VAT od sprzedaży z uwagi na to, że nastąpiła ona na zlecenie Prokuratury a nie w toku typowego postępowania egzekucyjnego (brak dłużnika i wierzyciela).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”, organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. nr 229, poz. 1954, z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Z treści powyższego przepisu wynika, że komornik sądowy jest płatnikiem podatku od dostawy towaru dokonywanej w trybie egzekucji w przypadku, gdy wykonuje czynności egzekucyjne. Przez czynność egzekucyjną należy rozumieć każde formalne, oparte na przepisach procesowych, działanie uprawnionego organu egzekucyjnego wywołujące skutek prawny dla prowadzonej egzekucji.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym, płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu. Podatnikiem natomiast, stosownie do treści art. 7 § 1 ww. ustawy, jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu.

Przepis art. 30 § 1 ww. ustawy stanowi, że płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony.

W świetle cyt. wyżej przepisów, płatnikami podatku od towarów i usług (czyli podmiotami zobowiązanymi do obliczania, poboru podatku od podatnika i wpłaty podatku na konto organu podatkowego) mogą być organy egzekucyjne oraz komornicy sądowi. Sytuacja taka ma miejsce gdy w wykonaniu czynności egzekucyjnych organy te dokonują dostawy towarów należących do podatnika lub przez niego posiadanych z naruszeniem przepisów. Sformułowanie „płatnikami” oznacza, że organy te nie stają się z tytułu wykonania powyższych czynności podatnikami podatku od towarów i usług, lecz pełnią jedynie rolę płatnika w odniesieniu do podatku należnego z tytułu sprzedanych (zlicytowanych) towarów należących do podatnika, w stosunku do którego toczy się postępowanie egzekucyjne.

Zaznaczenia wymaga, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu określonego podatnika - dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów, będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza - zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług - w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność powinna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie musi być dokonana przez określony podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że do Kancelarii komorniczej Wnioskodawcy wpłynął wniosek egzekucyjny od Prokuratury Apelacyjnej Wydział do Spraw Przestępczości Zorganizowanej i Korupcji, dotyczący sprzedaży pojazdu marki X (rok produkcji 2008) w drodze licytacji, zgodnie z zastosowaniem przepisów Kodeksu postępowania cywilnego. W związku z powyższym, nie jest ujawniony ani dłużnik, ani wierzyciel.

Z uwagi na fakt, ze ww. pojazd jest przedmiotem kradzieży a prawa do niego rości kilka podmiotów, Prokuratura Apelacyjna postanowiła sprzedać pojazd w drodze licytacji za pośrednictwem Kancelarii komorniczej.

Dnia 7 września 2015 r. komornik w drodze licytacji dokonał sprzedaży przedmiotowego samochodu. Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy jest on płatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu dokonanej w drodze licytacji sprzedaży opisanego pojazdu.

Z uwagi na opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego tut. Organ podatkowy stoi na stanowisku, że Wnioskodawca nie będzie płatnikiem z tytułu transakcji sprzedaży opisanego samochodu. Kluczową rolę w analizowanym przypadku odgrywa przepis art. 18 ustawy o VAT. Z jego treści wynika, że komornik sądowy jest płatnikiem podatku od dostawy towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów, ale tylko w przypadku czynności egzekucyjnych dokonywanych w imieniu podatnika - dłużnika. Jak wyżej wskazano czynność podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w przypadku, gdy spełniony jest zakres przedmiotowy (m.in. odpłatna dostawa towarów lub świadczenie usług na terytorium kraju) i zakres podmiotowy (czynności te powinny być dokonywane przez podatnika podatku VAT). W analizowanej sprawie brak jest elementu podmiotowego - osoby podatnika - dłużnika, na rzecz której czynności egzekucyjne są dokonywane. Wnioskodawca z tytułu sprzedaży pojazdu nie może być płatnikiem podatku zobowiązanym do jego odprowadzenia, ponieważ zadaniem płatnika jest obliczenie i pobranie podatku od określonego podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.