Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB4/4511-833/15-4/MS1
z 29 września 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 17 lipca 2015 r. (data wpływu 20 lipca 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 września 2015 r. (data nadania 17 września 2015 r., data wpływu 18 września 2015 r.) na wezwanie Nr IPPB4/4511-833/15-2/MS1 z dnia 9 września 2015 r. (data nadania 10 września 2015 r., data doręczenia 17 września 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 lipca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczący podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

Z uwagi na braki formalne, pismem Nr IPPB4/4511-833/15-2/MS1 z dnia 9 września 2015 r. (data nadania 10 września 2015 r., data doręczenia 17 września 2015 r.) tut. Organ wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez doprecyzowanie przedstawionego stanu faktycznego.

Pismem z dnia 17 września 2015 r. (data nadania 17 września 2015 r., data wpływu 18 września 2015 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek w terminie.

We wniosku oraz uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Dnia 31 grudnia 2013 roku Wnioskodawczyni sprzedała własnościowe spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego. Lokal został nabyty przez Wnioskodawczynię i jej byłego małżonka, na podstawie odpłatnej zmiany statusu mieszkania z lokatorskiego na własnościowe dnia 13 lipca 1989 roku. Lokal nabyli na wspólność ustawową małżeńską.

W lipcu 2004 r. został orzeczony rozwód małżeństwa Wnioskodawczyni. W lutym 2005 r. Wnioskodawczyni złożyła wniosek o podział majątku wspólnego.

Prawomocnym postanowieniem Sądu z dnia 21 lutego 2013 r. majątek dorobkowy został zgodnie podzielony poprzez przyznanie:

• byłemu małżonkowi - domu jednorodzinnego wraz z jego wyposażeniem oraz samochodu osobowego.
  
• Wnioskodawczyni - ww. przedmiotowego lokalu wraz z jego wyposażeniem, części działki rekreacyjnej oraz dopłaty zasądzonej byłemu mężowi tytułem wyrównania udziałów.
  
  

Sąd ustalił, że wartość całego majątku wspólnego na dzień jego podziału wynosiła 1.755.011 zł. Sąd postanowił, że udział każdego z małżonków w majątku wspólnym wynosi połowę jego wartości.

Wartość majątku, który przypadł Wnioskodawczyni, wyniosła 898.338,22 zł w czym mieści się połowa wartości całego majątku 877.505 zł wraz z uznaną przez Sąd kwotą nakładu poczynionego przez Wnioskodawczynię z majątku osobistego na majątek wspólny (konkretnie na ww. przedmiotowy lokal), tj. kwotą 20.833,22 zł.

Wartość udziału nabytego przez Wnioskodawczynię w wyniku podziału małżeńskiego, mieściła się w udziale jaki przysługiwał Wnioskodawczyni w majątku dorobkowym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku ze sprzedażą opisanego lokalu mieszkalnego, powstał przychód, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w przedstawionym stanie faktycznym nie wystąpił przychód podlegający opodatkowaniu, gdyż odpłatne zbycie lokalu nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ten lokal został nabyty.

Za datę nabycia nieruchomości lub praw majątkowych, o której mowa w powołanym wyżej przepisie, w przypadku sprzedaży nieruchomości lub prawa majątkowego, które przypadły danej osobie w wyniku podziału majątku dorobkowego małżeńskiego, należy przyjąć datę jej nabycia w czasie trwania związku małżeńskiego, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa majątkowego w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki byłemu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.

Podział majątku wspólnego Wnioskodawczyni i jej męża nastąpił na takiej właśnie zasadzie.

Wartość zbytego lokalu mieszkalnego, który przypadł Wnioskodawczyni w całości w wyniku podziału majątku wspólnego, mieściła się w udziale, jaki Wnioskodawczyni przysługiwał. W związku z podziałem wspólnego majątku, nie zostały jej zasądzone żadne spłaty, dopłaty na rzecz byłego małżonka.

Wnioskodawczyni uważa, że:

1. W wyniku podziału nie nabyła dodatkowo nic ponadto to co jej przysługiwało.
2. Za datę nabycia przez Wnioskodawczynię lokalu należy uznać dzień 13 lipca 1989 roku czyli dzień jego nabycia na wspólność ustawową małżeńską.
3. Sprzedaż prawa własności do lokalu w dniu 31 grudnia 2013 roku nie powinna podlegać opodatkowaniu albowiem nastąpiła po upływie 5 lat od jego nabycia.
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
   
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
   
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
   
4. innych rzeczy,
   - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
   
   

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosunki majątkowe pomiędzy małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2012 r., poz. 788, z późn. zm).

Zgodnie z art. 31 § 1 ww. ustawy z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną. Cechą charakterystyczną tego typu współwłasności jest to, iż niemożliwe jest ustalenie wielkości udziału małżonków we współwłasności (współwłasność bezudziałowa) oraz żaden z małżonków w czasie jej trwania nie może rozporządzać swymi prawami do majątku wspólnego.

Opisany ustrój majątkowy trwa do ustania lub unieważnienia małżeństwa albo orzeczenia separacji, chyba że w czasie trwania związku małżeńskiego: 1) małżonkowie zawarli małżeńską umowę majątkową, 2) z ważnych powodów na żądanie jednego z małżonków sąd orzekł zniesienie wspólności, 3) wspólność ustała z mocy prawa na skutek ubezwłasnowolnienia lub ogłoszenia upadłości jednego z małżonków.

Zniesienie wspólności ustawowej kreuje prawo małżonków do majątku wspólnego na zasadzie współwłasności w częściach ułamkowych, które z reguły jest stanem przejściowym i prowadzi do podziału majątku.

Zgodnie z art. 1037 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121, z późn. zm.) w związku z art. 46 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego podział majątku wspólnego może nastąpić bądź na mocy umowy między małżonkami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek z małżonków.

Natomiast współwłasność jest instytucją prawa cywilnego polegającą na tym, że własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (art. 195 ustawy Kodeks cywilny). W myśl art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi drugiej Kodeksu cywilnego, o czym stanowi art. 196 § 2 tej ustawy.

Natomiast w myśl art. 210 Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Przez zniesienie współwłasności rozumie się likwidację łączącego współwłaścicieli stosunku prawnego, która następuje w drodze umowy lub orzeczenia sądu. Natomiast na podstawie art. 211 i art. 212 Kodeksu cywilnego zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w wyniku podziału majątku wspólnego, działu spadku, zniesienia współwłasności jest nabyciem tych rzeczy. Mając na uwadze przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, lub jednemu ze współwłaścicieli w wyniku zniesienia współwłasności, tylko wówczas jeśli:

• podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub
  
• jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki byłemu małżonkowi (współwłaścicielowi) przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim (rzeczy wspólnej).
  
  

Zatem, za datę nabycia nieruchomości (prawa), która przypadła danej osobie w wyniku podziału majątku wspólnego, należy przyjąć datę jej nabycia w czasie trwania ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej pod warunkiem, że wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości (prawa) w wyniku podziału tego majątku mieści się w udziale, jaki tej osobie przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim. Jeżeli natomiast wartość otrzymanej przez małżonka nieruchomości (prawa) przekracza jego udział w majątku dorobkowym małżeńskim, to wówczas za datę nabycia tej części nieruchomości (prawa), która przekracza udział małżonka w majątku dorobkowym małżeńskim, należy przyjąć dzień, w którym dokonano podziału majątku dorobkowego małżeńskiego.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego w dniu 13 lipca 1989 roku Wnioskodawczyni i jej były małżonek, na podstawie odpłatnej zmiany statusu mieszkania z lokatorskiego na własnościowe nabyli lokal mieszkalny na wspólność ustawową małżeńską. W lipcu 2004 r. orzeczono rozwód a następnie w lutym 2013 r. został podzielony majątek dorobkowy w wyniku którego Wnioskodawczyni przypadł m.in. przedmiotowy lokal mieszkalny. Wartość udziału nabytego przez Wnioskodawczynię w wyniku podziału majątku małżeńskiego mieściła się w udziale jaki Wnioskodawczyni przysługiwał w majątku dorobkowym. Dnia 31 grudnia 2013 r. Wnioskodawczyni sprzedała przedmiotowy lokal mieszkalny.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące uregulowania prawne, za datę nabycia przez Wnioskodawczynię przedmiotowego lokalu, należy przyjąć 1989 r., tj. rok jego nabycia do majątku wspólnego małżeńskiego.

Wobec powyższego bieg terminu pięcioletniego, określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, winien być liczony od końca 1989 r. Termin ten upłynął więc z dniem 31 grudnia 1994 r. W konsekwencji sprzedaż przedmiotowego lokalu mieszkalnego, nie będzie stanowić źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym nie rodzi obowiązku zapłaty podatku dochodowego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.