DD10.8221.57.2015.MZO

Interpretacja Ministra Finansów DD10.8221.57.2015.MZO z 8 lipca 2015 r.

Zmiana Interpretacji Indywidualnej

Na podstawie art. 14e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.; dalej: Ordynacja podatkowa) Minister Finansów zmienia z urzędu, jako nieprawidłową, interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 10 lutego 2015 r. Nr IPPB3/423-1173/14-2/MS w ten sposób, iż uznaje stanowisko Spółki z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 18 listopada 2014 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków złożenia korekty zeznania rocznego CIT-8, na podstawie którego została ustalona wysokość zaliczek uproszczonych jeżeli skutkuje to:

• obniżeniem zaliczek (pytanie nr 1) - za prawidłowe,
• brakiem zobowiązania z tytułu zaliczek (pytanie nr 2) - za nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

Wnioskiem z dnia 18 listopada 2014 r., Sp. z o.o. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca), zwróciła się o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie korekty zeznania rocznego CIT-8.

Z opisu zdarzenia przyszłego, wynika, że

Spółka jest podmiotem podlegającym w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851, ze zm.; dalej: updop). Rokiem podatkowym Spółki jest rok kalendarzowy. Wnioskodawca dokonuje obecnie rozliczeń podatku dochodowego od osób prawnych z wykorzystaniem uproszczonej metody płatności zaliczek na podatek w ciągu roku podatkowego, na podstawie art. 25 ust. 6 updop (metoda uproszczona). Spółka zamierza kontynuować metodę uproszczoną także w kolejnych latach podatkowych. W zeznaniu rocznym za rok 2013, złożonym w trakcie roku 2014, Spółka wykazała podatek należny do zapłaty w pozycji 56 zeznania CIT-8 („Podatek należny po odliczeniach za rok podatkowy”). Na tej podstawie Spółka planuje obliczyć wysokość zaliczek uproszczonych należnych w roku 2015 jako 1/12 kwoty podatku należnego wykazanego w zeznaniu za 2013 rok, złożonym w 2014 roku.

W trakcie 2015 roku mogą wystąpić zdarzenia powodujące konieczność skorygowania złożonej uprzednio deklaracji rocznej CIT za 2013 rok. Zdarzenia te mogą prowadzić do zmniejszenia kwoty podatku należnego, a nawet do wykazania straty podatkowej za ten rok (a w konsekwencji, wykazania w złożonej korekcie kwoty 0 w pozycji 56 zeznania CIT-8 - „Podatek należny po odliczeniach za rok podatkowy”). W szczególności, konieczność dokonania korekty CIT-8 za 2013 rok może wynikać z udzielania przez Spółkę rabatu (rabatów) jej kontrahentom. Zgodnie z umowami handlowymi zawieranymi przez Spółkę z kontrahentami dokonującymi zakupów usług od Spółki, w zależności od wartości zakupionych w danym okresie usług (wielkości obrotów), Spółka może udzielać kontrahentom rabatów. W praktyce wyliczanie wartości zakupionych w Spółce usług, sprawdzanie pozostałych warunków udzielenia rabatów i końcowe uzgadnianie z kontrahentami wielkości rabatów za określony rok trwa niekiedy kilkanaście miesięcy. W rezultacie jest prawdopodobne, że część rabatów dotyczących sprzedaży Spółki rozpoznanej w przychodach podatkowych Spółki w 2013 roku zostanie udzielona przez Spółkę dopiero w trakcie 2015 roku, już po rozpoczęciu uiszczania zaliczek na podatek dochodowy w 2015 roku według metody uproszczonej. Ponadto, obecnie Spółka koryguje przychody wynikające z udzielanych rabatów na bieżąco, w dacie udzielenia rabatu udokumentowanego odpowiednią fakturą korygującą. Tytułem przykładu, rabaty udzielone w trakcie roku 2014 w odniesieniu do sprzedaży lat wcześniejszych są ujmowane na bieżąco jako zmniejszenie przychodów w roku 2014. Spółka planuje jednak wystąpić o interpretację podatkową w sprawie momentu rozliczania udzielonych rabatów. Jeżeli interpretacja udzielona przez organy podatkowe będzie wskazywała, że postępowaniem prawidłowym jest uwzględnianie rabatów poprzez obniżenie przychodów roku podatkowego, w których pierwotnie rozpoznane były przychody, a nie roku podatkowego, w którym zostały udzielone rabaty, wtedy Wnioskodawca, stosując się do otrzymanej interpretacji, dokona korekty wysokości osiągniętego przychodu za poprzednie lata podatkowe, w tym za 2013 rok. Korekty będą dotyczyły zarówno rabatów udzielonych w 2014 roku i uwzględnionych w rozliczeniach z tytułu podatku dochodowego Spółki w 2014 roku, jak i rabatów udzielanych w 2015 roku.

Spółka zaznaczyła, że podobna sytuacja może mieć miejsce także w przypadku rozliczenia z tytułu podatku dochodowego (i deklaracji CIT-8) za rok 2012. W szczególności nie jest wykluczone, że w trakcie roku 2015 Spółka udzieli rabatów także w odniesieniu do sprzedaży usług dokonanej w roku 2012, zaś w razie otrzymania interpretacji wskazującej na konieczność uwzględniania rabatów w roku dokonania pierwotnej sprzedaży, będzie uwzględniała w rozliczeniach roku 2012, poprzez ich korektę, rabaty udzielone w odniesieniu do roku 2012 w latach 2013-2014. Wskutek tego jest możliwe, że kwota podatku należnego do zapłaty, wykazanego w pozycji 56 zeznania CIT-8 za rok 2012 (złożonego w roku 2013) ulegnie zmniejszeniu, w tym nawet do 0.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w przypadku, gdy zeznanie roczne za rok zaprzeszły (np. za rok 2013, złożone w trakcie roku 2014), na podstawie którego Spółka ustaliła w myśl art. 25 ust. 6 updop wysokość zaliczek uproszczonych należnych w danym roku podatkowym (np. 2015 r.), zostanie skorygowane w trakcie danego roku podatkowego (np. 2015 r.), przez co zmniejszeniu ulegnie kwota podatku należnego za rok zaprzeszły (np. za 2013 r.), Spółka powinna odpowiednio obniżyć wysokość wpłacanych zaliczek na podatek w danym roku (np. 2015 r.), począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym złożona została korekta, na podstawie art. 25 ust. 9 pkt 2 updop?
2. Czy w przypadku, gdy zeznanie roczne za rok zaprzeszły (np. za rok 2013, złożone w trakcie roku 2014), na podstawie którego Spółka ustaliła w myśl art. 25 ust. 6 updop wysokość zaliczek uproszczonych należnych w danym roku podatkowym (np. 2015 r.), zostanie skorygowane w trakcie tego roku podatkowego (np. 2015 r.), przez co kwota podatku należnego za rok zaprzeszły (np. za 2013 r.) ulegnie obniżeniu do 0 (zera), Spółka powinna obniżyć do 0 (zera) wysokość wpłacanych zaliczek na podatek w danym roku (np. 2015 r.), począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym złożona została korekta, na podstawie art. 25 ust. 9 pkt 2 updop?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku, gdy zeznanie roczne za rok zaprzeszły (np. za rok 2013, złożone w trakcie roku 2014), na podstawie którego Spółka ustaliła w myśl art. 25 ust. 6 updop wysokość zaliczek uproszczonych należnych w danym roku podatkowym (np. 2015 r.), zostanie skorygowane w trakcie danego roku podatkowego (np. 2015 r.), przez co zmniejszeniu ulegnie kwota podatku należnego za rok zaprzeszły (np. 2013 r.), Spółka powinna obniżyć wysokość wpłacanych zaliczek na podatek w danym roku (np. 2015 r.), począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym złożona została korekta, na podstawie art. 25 ust. 9 pkt 2 updop.

W takiej sytuacji zmiana wysokości zaliczek odpowiednio do zmiany wysokości podstawy ich obliczenia oznacza, że wysokość zaliczek za kolejne miesiące będzie obliczona jako 1/12 podatku należnego wykazanego w skorygowanym zeznaniu rocznym za rok zaprzeszły (np. w skorygowanym w trakcie 2015 roku zeznaniu rocznym za 2013 rok).

W przypadku, gdy zeznanie roczne za rok zaprzeszły (np. za rok 2013, złożone w trakcie roku 2014), na podstawie którego Spółka ustaliła w myśl art. 25 ust. 6 updop wysokość zaliczek uproszczonych należnych w danym roku podatkowym (np. 2015 r.), zostanie skorygowane w trakcie tego roku podatkowego (np. 2015 r.), przez co kwota podatku należnego za rok zaprzeszły (np. 2013 r.) ulegnie obniżeniu do 0 (zera), Spółka powinna obniżyć wysokość wpłacanych zaliczek na podatek w danym roku (np. 2015 r.), począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym złożona została korekta, na podstawie art. 25 ust. 9 pkt 2 updop. W takiej sytuacji zmiana wysokości zaliczek odpowiednio do zmiany wysokości podstawy ich obliczenia oznacza, że wysokość zaliczek za kolejne miesiące, co do zasady obliczana jako 1/12 podatku należnego wykazanego w skorygowanym zeznaniu rocznym za rok zaprzeszły (np. w skorygowanym w trakcie 2015 roku zeznaniu rocznym za 2013 rok), wyniesie 0 (zero).

Spółka zaznaczyła, że metoda uproszczonej kalkulacji zaliczek na podatek dochodowy uregulowana została w art. 25 ust. 6-10 updop. Jest to alternatywny sposób płatności zaliczek, zastępujący obowiązek każdorazowego obliczania ich wysokości na podstawie bieżących przychodów i kosztów podatkowych. Uproszczona metoda, zgodnie z art. 25 ust. 6 updop, opiera się na obliczeniu 1/12 wysokości podatku należnego wykazanego w zeznaniu rocznym złożonym w poprzednim roku podatkowym, a w przypadku braku podatku należnego w tymże zeznaniu, w zeznaniu złożonym w roku poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata i wpłacaniu zaliczek w tej wysokości. Wykazanie podatku należnego w jednym ze wskazanych zeznań rocznych (w kolejności wynikającej z art. 25 ust. 6 updop, tj. z wykorzystaniem zeznania złożonego w roku poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata jedynie wtedy, gdy podatnik nie wykazał podatku należnego w zeznaniu złożonym roku poprzedzającym dany rok podatkowy) kreuje po stronie podatnika prawo do wyboru uproszczonej metody płatności zaliczek na podatek dochodowy.

Zdaniem Wnioskodawcy, brak jest w przepisach updop określenia przesłanek, których ziszczenie skutkowałoby utratą nabytego już prawa do stosowania metody uproszczonej (por. G. Dźwigała i inni, Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych. Komentarz, Warszawa 2009, s. 714). Za tą ostatnią tezą przemawia również fakt, iż w razie wyboru przez podatnika metody płatności zaliczek uproszczonych, musi być ona stosowana konsekwentnie przez cały rok podatkowy - zgodnie z art. 25 ust. 7 pkt 2 updop.

Nie jest więc możliwa zatem sytuacja, w której Spółka wpłacałaby zaliczki uproszczone przez część roku podatkowego, a następnie dokonałaby rezygnacji z tej metody. W przepisach nie jest także przewidziana żadna inna sytuacja, która skutkowałaby utratą przez podatnika prawa (i obowiązku) stosowania metody uproszczonej na skutek wystąpienia określonych zdarzeń faktycznych lub prawnych albo na skutek wydania aktu administracyjnego przez organ podatkowy, w tym na skutek złożenia korekty do 0 (zera) zeznania CIT-8 za rok zaprzeszły, na podstawie którego Spółka rozpoczęła wpłacanie zaliczek uproszczonych. Zdaniem Spółki, nie znaczy to jednak, że niezależnie od okoliczności zaliczki uproszczone wpłacane są w niezmiennej wysokości przez cały rok podatkowy. Art. 25 ust. 9 i 10 updop dotyczą sytuacji, w których po złożeniu zeznania rocznego, na podstawie którego obliczana jest wysokość zaliczek uproszczonych, ma miejsce korekta tego zeznania lub określenie wysokości zobowiązania podatkowego za ten rok.

W takich przypadkach, w zależności od momentu, w którym nastąpi korekta (przed danym rokiem podatkowym, w jego trakcie lub po jego zakończeniu):

• wszystkie zaliczki uproszczone za dany rok podatkowy mogą ulec odpowiedniemu zwiększeniu lub zmniejszeniu (art. 25 ust. 9 pkt 1 updop),
• dostosowanie może objąć tylko zaliczki począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zdarzenie (art. 25 ust. 9 pkt 2 updop) lub
• kwota zaliczek nie ulega zmianie (art. 25 ust. 9 pkt 3 updop).
  
  

W konsekwencji, zdaniem Spółki, w przypadku gdy zeznanie roczne za rok zaprzeszły (np. 2013r.), na podstawie którego Spółka ustaliła zgodnie z art. 25 ust. 6 updop wysokość zaliczek uproszczonych należnych w bieżącym roku podatkowym (np. 2015 r.), zostanie skorygowane w trakcie bieżącego roku podatkowego na skutek zdarzeń powstałych w innych latach podatkowych (np. udzielonych kontrahentom rabatów w 2014 i 2015 roku), przez co zmniejszeniu ulegnie kwota podatku należnego za rok zaprzeszły, Spółka powinna odpowiednio obniżyć wysokość wpłacanych zaliczek na podatek w roku bieżącym, począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym złożona została korekta, na podstawie art. 25 ust. 9 pkt 2 updop. Odpowiednio obniżone zaliczki powinny być obliczone jako 1/12 podatku należnego wynikającego ze skorygowanego zeznania podatkowego za rok zaprzeszły.

Analogiczne skutki powinna wywołać złożona w trakcie danego roku podatkowego korekta zeznania rocznego za rok zaprzeszły (spowodowana np. udzieleniem rabatu), w rezultacie której Wnioskodawca wykazałby podatek należny w wysokości 0 zł lub stratę podatkową. Zdaniem Spółki, brak jest podstaw, aby w takiej sytuacji stosować inne zasady aniżeli art. 25 ust. 9 pkt 2 updop. Natomiast jedynym sposobem obliczenia zaliczek „odpowiednio do zmiany wysokości podstawy ich obliczenia", czyli podatku należnego, jest obniżenie wysokości dalszych zaliczek wpłacanych w roku bieżącym do zera.

Korekta ta nie oznacza w szczególności, że Wnioskodawca utraciłby prawo do stosowania zaliczek uproszczonych w bieżącym roku podatkowym. Wymusza to zasada kontynuacji stosowanej metody płatności zaliczek wskazana w art. 25 ust. 7 pkt 2 updop, która obliguje Wnioskodawcę, ale także jednocześnie gwarantuje Wnioskodawcy ciągłość płatności zaliczek uproszczonych przez cały rok podatkowy. Nabyte więc zgodnie z art. 25 ust. 6 updop na podstawie danego zeznania rocznego prawo do stosowania zryczałtowanych zaliczek na podatek nie może zostać następnie utracone na skutek korekty tego zeznania złożonego w roku następnym - zmianie może w takim przypadku ulec jedynie wysokość wpłacanych zaliczek.

Nie jest także dopuszczalne, aby zaliczki za rok bieżący (np. 2015 r.) należne począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym złożona została korekta deklaracji rocznej stanowiącej pierwotnie podstawę do obliczenia zaliczek uproszczonych (tj. deklaracji za rok zaprzeszły - CIT-8 za rok 2013, złożonej w roku poprzedzającym bieżący rok podatkowy), rozpocząć obliczać poprzez odwołanie do kwoty podatku należnego wykazanego w zeznaniu rocznym złożonym w roku poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata (np. zeznaniu za rok 2012, złożonym w roku 2013) w odniesieniu do zaliczek za miesiące roku 2015 następujące po dokonaniu korekty zeznania CIT-8 za rok 2013 w sytuacji wykazania za rok 2013 podatku należnego w wysokości 0 (zero). Takiej możliwości - tj. zmiany zeznania rocznego, na podstawie którego obliczana jest zaliczka uproszczona w danym roku podatkowym - nie przewidują bowiem przepisy art. 25 ust. 9 i 10 updop.

Podsumowując, w ocenie Spółki, ewentualna korekta zeznania rocznego za rok zaprzeszły (np. 2013 rok) skutkująca obniżeniem podatku należnego za ten rok lub wykazaniem straty podatkowej, złożona w roku podatkowym, za który wpłacane są zaliczki według metody uproszczonej (np. 2015 rok), skutkować będzie obniżeniem wysokości wpłacanych zaliczek uproszczonych odpowiednio do obniżonej kwoty podatku należnego lub do zera, gdy podatek należny wyniesie 0 zł lub zostanie wykazana na skutek korekty deklaracji strata podatkowa, począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym złożona zostanie korekta deklaracji, na podstawie której obliczane są zaliczki uproszczone w danym roku podatkowym.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając z upoważnienia Ministra Finansów (na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego; Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), wydał w dniu 10 lutego 2015 r. interpretację indywidualną (IPPB3/423-1173/14-2/MS), w której uznał stanowisko Spółki za prawidłowe.

Po zapoznaniu się z aktami sprawy, Minister Finansów zważył, co następuje.

Zgodnie z przepisem art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej, Minister Finansów może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Przepis ten nie zawiera ograniczeń czasowych, co oznacza, że jeśli stwierdzona zostanie nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej, Minister Finansów może, z urzędu zmienić ją w dowolnym czasie.

W ocenie Ministra Finansów stanowiska Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie wyrażonego w interpretacji indywidualnej wydanej w dniu 10 lutego 2015 r. Nr IPPB3/423-1173/14-2/MS, w części dotyczącej korekty zeznania CIT-8 w sytuacji, gdy w wyniku korekty nie będzie istniało zobowiązanie z tytułu zaliczek, nie można uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 25 ust. 6 updop, podatnicy mogą, wpłacać zaliczki miesięczne w danym roku podatkowym w uproszczonej formie w wysokości 1/12 podatku należnego wykazanego w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1, złożonym w roku poprzedzającym dany rok podatkowy. Jeżeli w tym zeznaniu podatnicy nie wykazali podatku należnego, mogą wpłacać zaliczki miesięczne w wysokości 1/12 podatku należnego wynikającego z zeznania złożonego w roku poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata. Jeżeli również w tym roku podatnicy nie wykazali podatku należnego, nie są możliwe wpłaty zaliczek w uproszczonej formie. W myśl art. 25 ust. 9 updop, jeżeli podatnik złoży korektę zeznania, o którym mowa w art. 27 ust. 1, powodującą zmianę wysokości podstawy obliczenia miesięcznych zaliczek płaconych w uproszczonej formie, kwota tych zaliczek:

1. ulega zwiększeniu lub zmniejszeniu, odpowiednio do zmiany wysokości podstawy ich obliczenia – jeżeli zeznanie korygujące zostało złożone w urzędzie skarbowym do końca roku podatkowego poprzedzającego rok podatkowy, za który zaliczki są płacone w formie uproszczonej,
2. ulega zwiększeniu lub zmniejszeniu począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym została złożona korekta, odpowiednio do zmiany wysokości podstawy ich obliczenia – jeżeli zeznanie korygujące zostało złożone w roku podatkowym, za który zaliczki są płacone w formie uproszczonej,
3. nie zmienia się – jeżeli zeznanie korygujące zostało złożone w terminie późniejszym niż wymieniony w pkt 1 i 2.
   
   

Analiza przywołanych przepisów prowadzi do wniosku, że, jeżeli w ramach systemu uproszczonego zaliczek w wyniku złożenia korekty zeznania za 2013 r. nastąpi obniżenie lub podwyższenie kwoty podatku należnego, podatnik powinien obniżyć lub podwyższyć wysokość wpłacanych zaliczek na podatek w danym roku, począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym złożona została korekta. W konsekwencji należy uznać stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie za prawidłowe.

W ocenie Ministra Finansów sytuację taką należy rozróżnić od zdarzenia, którego dotyczy pytanie nr 2, tj. okoliczności, gdy w wyniku zastosowania korekty kwota podatku należnego wyniesie zero. Sposób korygowania wysokości uproszczonych zaliczek (art. 25 ust. 9 updop) nie można bowiem rozpatrywać w oderwaniu od możliwości (warunków) korzystania z tego mechanizmu tj. art. 25 ust. 6 updop. Nie ulega wątpliwości, iż warunkiem sine qua non skorzystania z tej preferencji jest wykazanie w roku zaprzeszłym podatku należnego. Inaczej mówiąc art. 25 ust 6 updop nie przewiduje możliwości opłacania zaliczek uproszczonych w wysokości „zero”.

Biorąc również pod uwagę opinię wyrażoną w wyroku NSA z dnia 08 stycznia 2009 r. sygn. akt II FSK 1384/07, zgodnie z którą powołany przepis art. 25 ust. 9 updop nie ma zastosowania do ustalania uprawnień podatnika do korzystania z uproszczonej formy opłacania zaliczek, a jedynie do określenia wysokości zaliczek miesięcznych opłacanych w uproszczonej formie w przypadku złożenia przez podatnika korekty zeznania podatkowego, uznać należy iż wskazana w poprzednim zdaniu zasada nie podlega modyfikacji poprzez zastosowanie art. 25 ust. 9 updop.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w wyniku dokonanej korekty może dojść do sytuacji niewykazania podatku należnego w zeznaniu za 2013 r. Należy zatem odwołać się do przepisu art. 25 ust. 6 updop konstytuującego prawo do wpłacania zaliczek w formie uproszczonej. W konsekwencji, zgodnie z tą regulacją, podatnik jeżeli nie wykaże w zeznaniu za 2013 r. podatku należnego zachowa prawo do wpłacania zaliczek w formie uproszczonej, o ile podatek należny będzie wykazany w zeznaniu za 2012 r. Jeżeli także i w tym zeznaniu Spółka nie wykazała podatku należnego, wówczas zgodnie z literalnym brzmieniem art. 25 ust. 6 updop nie ma prawa do wpłacania zaliczek w formie uproszczonej.

Dla określenia momentu utraty prawa do wpłacania zaliczek w formie uproszczonej w trakcie roku, w związku ze złożoną korektą zeznania należy odwołać się do art. 25 ust. 9 updop. Jak już wcześniej wskazano, zgodnie z tym przepisem, jeżeli podatnik złoży korektę zeznania, o którym mowa w art. 27 ust. 1, powodującą zmianę wysokości podstawy obliczenia miesięcznych zaliczek płaconych w uproszczonej formie, kwota tych zaliczek:

1. ulega zwiększeniu lub zmniejszeniu, odpowiednio do zmiany wysokości podstawy ich obliczenia – jeżeli zeznanie korygujące zostało złożone w urzędzie skarbowym do końca roku podatkowego poprzedzającego rok podatkowy, za który zaliczki są płacone w formie uproszczonej,
2. ulega zwiększeniu lub zmniejszeniu począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym została złożona korekta, odpowiednio do zmiany wysokości podstawy ich obliczenia – jeżeli zeznanie korygujące zostało złożone w roku podatkowym, za który zaliczki są płacone w formie uproszczonej,
3. nie zmienia się – jeżeli zeznanie korygujące zostało złożone w terminie późniejszym niż wymieniony w pkt 1 i 2.
   
   

Wobec braku szczegółowej regulacji przepis art. 25 ust. 9 updop może być odpowiednio stosowany dla określenia momentu utraty uprawnień do wpłacania zaliczek w formie uproszczonej. W konsekwencji stanowisko Spółki w tym zakresie, należy uznać za nieprawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą zmianę interpretacji przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał zmianę interpretacji indywidualnej w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi; Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy).