DD3/033/142/OBQ/14
Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) Minister Finansów, w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 16 kwietnia 2013 r. Nr IPPB2/415-97/13-2/MK1, wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację stwierdzając, że stanowisko Spółdzielni (Wnioskodawca), przedstawione we wniosku z dnia 05 lutego 2013 r. (data wpływu 08 lutego 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych opłacenia przez Wnioskodawcę kwoty składek ZUS, jest:
- prawidłowe w zakresie uznania powstania przychodu w związku z zapłaceniem składek na ubezpieczenie społeczne za byłego zleceniobiorcę,
- nieprawidłowe w pozostałym zakresie.
UZASADNIENIE
W dniu 08 lutego 2013 r. Wnioskodawca złożył wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.
We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Wnioskodawca przedstawił następujący stan faktyczny:
Wnioskodawca po dokonaniu korekt rozliczeniowych dokumentów ZUS sfinansował z własnych środków zaległe składki na ubezpieczenie społeczne oraz składkę na ubezpieczenie zdrowotne za byłego zleceniobiorcę, który już u Wnioskodawcy nie pracuje i zleceniodawca nie ma możliwości potrącenia jakichkolwiek należności od zleceniobiorcy. Zgodnie z obowiązującymi przepisami w tym zakresie, Wnioskodawca powinien potrącić kwotę składek ze środków zleceniobiorcy a ponieważ nie ma takiej możliwości to dla zleceniobiorcy jest to przychód z działalności wykonywanej osobiście, o którym mowa w art. 13 pkt 8 w związku z art. 11 ust. 1 ustawy o PDOF.
Od tej kwoty wpłaconej do ZUS za byłego zleceniobiorcę, zleceniodawca uiścił do Urzędu Skarbowego zaliczkę na podatek dochodowy w wysokości 18% bez uwzględnienia kosztów uzyskania przychodów zgodnie z zasadami określonymi w art. 41 ust. 1 ustawy o PDOF, art. 8 Ordynacji podatkowej oraz art. 30 § 1 Ordynacji podatkowej.
Po zakończeniu roku podatkowego 2012 zleceniodawca sporządził informację PIT-11 wykazując w polu nr 55 druku przychód byłego zleceniobiorcy w wysokości sfinansowanych zaległych składek ZUS bez uwzględnienia kosztów uzyskania przychodów oraz bez wykazania stosownej zaliczki na podatek dochodowy bowiem zaliczka ta nie została pobrana z przychodów zleceniobiorcy tylko ze środków zleceniodawcy.
Zleceniodawca nie wykazał w polu nr 58 druku PIT-11 zaliczki na podatek dochodowy wpłaconej przez niego ze środków własnych za zleceniobiorcę.
W związku z powyższym zadano następujące pytania:
- Czy zleceniodawca prawidłowo sporządził informację PIT-11 wykazując w polu nr 55 jedynie przychód byłego zleceniobiorcy w wysokości sfinansowanych składek ZUS bez uwzględnienia kosztów uzyskania przychodu i bez wykazania stosownej zaliczki na podatek?
- Czy zleceniodawca prawidłowo sporządził informację PIT-11 nie wykazując w polu nr 58 zaliczki na podatek dochodowy wpłaconej przez niego ze środków własnych za zleceniobiorcę?
Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli zleceniodawca uregulował z własnych środków za byłego zleceniobiorcę nie pobrane wcześniej od niego składki ZUS i nie ma żadnej możliwości odzyskania tej płatności, to dla zleceniobiorcy stały się one przychodem zgodnie z obowiązującymi przepisami w momencie dokonania zapłaty przez zleceniodawcę. Od kwoty tego przychodu zleceniodawca jako płatnik zobowiązany był do poboru zaliczki na podatek dochodowy zgodnie z zasadami określonymi w art. 41 ust. 1 ustawy o PDOF, art. 8 Ordynacji podatkowej oraz art. 30 § 1 Ordynacji podatkowej.
Zleceniodawca wobec niemożności pobrania tej zaliczki od zleceniobiorcy uregulował zaliczkę na podatek z własnych środków więc nie stanowi ona przychodu zleceniobiorcy.
Zleceniodawca nie uwzględnił też kosztów uzyskania przychodu, ponieważ przychód ten powstał w wyniku opłaty składek ZUS za zleceniobiorcę a od nich nie uwzględnia się kosztów uzyskania przychodu.
W świetle obowiązującego stanu prawnego Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał, iż stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe w części dotyczącej zaliczenia do przychodów zleceniobiorcy oraz nieprawidłowe w pozostałej części.
Na tle przedstawionego stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, stwierdzam, co następuje.
Zasady opodatkowania podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych reguluje ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), zwana dalej „ustawą PIT”.
Zgodnie z jej art. 9 ust. 1, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów ustawy Ordynacja podatkowa zaniechano poboru podatku.
Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24–25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym.
Art. 10 ust. 1 ustawy PIT wymienia dziewięć źródeł przychodów. Działalność wykonywana osobiście stanowi źródło przychodów określone w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy PIT, którego konkretyzację zawiera art. 13 ustawy PIT. Przychody z tytułu wykonywania usług na podstawie umowy zlecenia uzyskiwane od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej zostały wymienione w pkt 8 lit.a tej regulacji.
Odrębnym źródłem przychodu od działalności wykonywanej osobiście są inne źródła, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy PIT. Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy PIT, za przychody z tego źródła uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.
Stosownie do postanowień art. 11 ust. 1 ustawy PIT, przychodami z art. 13 pkt 8 oraz art. 20 ust. 1 ustawy PIT, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
W świetle powyższego, sfinansowane przez Wnioskodawcę, ze środków własnych, składki na ubezpieczenia społeczne, do zapłacenia których zobligowani byli ubezpieczeni (osoby fizyczne), stanowi dla tych osób przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Przychód ten nie mieści się w zakresie żadnego ze zwolnień wymienionych w 21, 52, 52a i 52c ustawy PIT, jak również nie został od niego zaniechany pobór podatku w drodze rozporządzenia Ministra Finansów. Tym samym, zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy PIT, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Skoro bowiem zobowiązanym do zapłacenia zaległych składek jest podatnik (ubezpieczony), to fakt ich uiszczenia przez inny podmiot jest równoznaczny z uzyskaniem przez podatnika przysporzenia majątkowego odpowiadającego kwocie jaką podatnik zaoszczędził nie ponosząc przedmiotowego wydatku. Przy czym o sposobie opodatkowania tego przychodu decyduje kwalifikacja do właściwego źródła przychodów zdeterminowana m.in. rodzajem stosunku prawnego łączącego świadczeniodawcę ze świadczeniobiorcą w momencie dokonania świadczenia. Ta sama zasada dotyczy zapłaconych przez Wnioskodawcę z własnych środków zaliczek na podatek dochodowy.
Odnosząc powyższe regulacje do stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, należy zauważyć, iż w przypadku osób, które w momencie zapłaty przez Wnioskodawcę zaległych składek nie są już zatrudnione na podstawie umów zlecenia, wartość uiszczonych przez Wnioskodawcę składek oraz zapłaconych zaliczek na podatek dochodowy od tych składek stanowi dla tych osób przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy PIT.
Z tych względów na świadczeniodawcy nie ciążą obowiązki płatnika. W konsekwencji, Wnioskodawca nie jest obowiązany pobierać od uiszczonych przez Wnioskodawcę składek zaliczki na podatek. Do obowiązków Wnioskodawcy należy jedynie sporządzenie informacji PIT-8C, o której mowa w art. 42a ustawy PIT, w której wykazać powinien wysokość zapłaconych składek wraz z zapłaconymi zaliczkami.
W świetle powyższego za nieprawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego, zgodnie z którym wartość zaległej składki na ubezpieczenia społeczne podlegającej zapłaceniu przez ubezpieczonego a uiszczonej z własnych środków przez Wnioskodawcę (jako płatnika składek), jest przychodem określonym w art. 13 pkt 8 lit.a ustawy oraz że zapłacone przez Wnioskodawcę zaliczki na podatek dochodowy od tych składek nie stanowią dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Jak wcześniej zauważono, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów zwolnionych z opodatkowania lub dochodów, od których zaniechano pobór podatku na podstawie Ordynacji podatkowej. Dochodem podlegającym opodatkowaniu są zatem nie tylko zaległe składki na ubezpieczenia społeczne, zapłacone ze środków innych niż z dochodu ubezpieczonego, ale także zaliczki na podatek zapłacone ze środków innych niż podatnika. Nie korzystają one bowiem z żadnego ze zwolnień wymienionych w ustawie PIT, jak również nie został w stosunku do nich zaniechany pobór podatku.
Prawidłowe jest natomiast stanowisko Wnioskodawcy, iż wartość zaległej składki na ubezpieczenia społeczne podlegającej zapłaceniu przez ubezpieczonego a uiszczonej z własnych środków przez Wnioskodawcę (jako płatnika składek), jest przychodem podlegającym opodatkowaniu.
W świetle powyższego należało z urzędu zmienić interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 16 kwietnia 2013 r. Nr IPPB2/415-97/13-2/MK1, gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość.
POUCZENIE
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi Ministra Finansów na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli Minister Finansów nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.
