INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27.04.2012 r. (data wpływu 2.05.2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przekazanych towarów do utylizacji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2.05.2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przekazanych towarów do utylizacji.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą przedmiotem, której jest między innymi produkcja pozostałej odzieży dzianej, sprzedaż detaliczna, hurtowa odzieży i obuwia, oraz sprzedaż detaliczna kosmetyków i artykułów toaletowych. Jest zarejestrowany jako podatnik Vat czynny.W bieżącym roku zamierza dokonać utylizacji towarów (odzieży), które utraciły swoją wartość handlową. W/w towary zostały wyprodukowane w latach 2006r. do 2009r. Utylizacji Wnioskodawca dokona w związku z następującym zdarzeniem: Są to towary, które się nie sprzedały i zalegają w magazynie na tyle długo, że utraciły swoją wartość handlową.

W poprzednich latach Wnioskodawca podjął wszelkie racjonalne działania w celu zbycia w/w towaru i pomimo kilkakrotnie obniżanej ceny nie udało się go sprzedać. W związku z powyższym po nieudanych próbach znalezienia nabywcy, Wnioskodawca podjął decyzję o utylizacji tych towarów o wartości 20 000 zł.

Do utylizowanego towaru zostanie sporządzony protokół z utylizacji, w którym zostaną zawarte następujące informacje:

1. nazwa utylizowanych towarów
2. ilość sztuk utylizowanych towarów
3. wartość towaru
4. podpis uprawnionej osoby.
   
   

Towar ten następnie zostanie przekazany do zewnętrznej firmy zajmującej się utylizacją w celu jego utylizacji.Jednocześnie Wnioskodawca informuje, że w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej nigdy wcześniej nie dokonywał utylizacji towarów.Od towarów, które zamierza przekazać do utylizacji, odliczył podatek naliczony.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy od przekazanych do utylizacji towarów, wyprodukowanych przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w celu ich dalszej odsprzedaży, należy naliczyć i odprowadzić do właściwego urzędu skarbowego podatek od towarów i usług (vat należny)...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Nie musi On od utylizowanych towarów naliczać i odprowadzać podatku należnego. Wynika to z faktu, że na podstawie art. 5 ust. 1 Ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz.U. Nr 54, poz. 535) zwaną dalej ustawą o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów, import towarów, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju, wewnątrzwspóinotowa dostawa towarów.

Zgodnie zaś z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jako właściciel oraz inne czynności wymienione w art. 7 ustawy o VAT.

Natomiast termin „świadczenie usług” został określony w art. 8 ustawy o VAT, zgodnie z którym przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, wjakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności łub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu łub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Przez towary — na mocy art. 2 pkt 6 ustawy o VAT - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.W myśl art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2,4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Z kolei w rozumieniu art. 2 pkt, 22 za sprzedaż - rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W związku z powyższym należy przyjąć, że ubytki naturalne, jako niestanowiące dostawy towarów ani świadczenia usług w rozumieniu art. 7 i art. 8 ustawy o VAT nie podlegają opodatkowaniu tym podatkiem. A zatem nie powstaje obowiązek naliczenia podatku należnego od wartości stwierdzonych ubytków i fakt ten nie może być dokumentowany fakturą VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Przez dostawę towarów – stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy – rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Czynnością zrównaną z dostawą towarów, w myśl art. 7 ust. 2 ustawy, jest także przekazanie nieodpłatne przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało , w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Przez towary – na mocy art. 2 pkt 6 ustawy– rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Według art. 8 ust. 1 ustawy, za świadczenie usług uważa się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,
2. zobowiązanie do powstrzymywania dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, za sprzedaż uważa się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Ze złożonego wniosku wynika, iż Strona prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest produkcja odzieży dzianej, sprzedaż hurtowa i detaliczna odzieży, obuwia, kosmetyków i artykułów toaletowych. Część towarów wyprodukowanych przez Wnioskodawcę w latach 2006 – 2009, mimo podjęcia szeregu starań, nie została sprzedana i utraciła swoją wartość handlową. W związku z tym, Wnioskodawca podjął decyzję o utylizacji tych towarów. Na okoliczność utylizacji zostanie sporządzony protokół, który będzie zawierał dane pozwalające na identyfikację towarów, które podlegać będą utylizacji. Proces utylizacji będzie przeprowadzony przez firmę zewnętrzną.

W tak przedstawionym zdarzeniu przyszłym, należy zgodzić się z Podatnikiem, iż przekazanie przez Niego towarów do utylizacji nie wypełnia dyspozycji art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Czynności tej nie można bowiem uznać za dostawę towarów w rozumieniu art. 7, ani też za świadczenie usług przez Wnioskodawcę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ww. ustawy. Zatem czynność tę, wykonaną przez Wnioskodawcę, należy uznać za niepodlegającą ww. ustawie, co powoduje, iż nie wymaga ona dokumentowania fakturą VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.