2016.11.25 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
1462-IPPB5.4510.910.2016.1.AJ
z 25 listopada 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku (data wpływu 3 października 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 października 2016 r. (data wpływu 31 października 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zastosowania zwolnienia podatkowego określonego w art. 6 ust. 1 pkt 10 updop - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 października 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zastosowania zwolnienia podatkowego określonego w art. 6 ust. 1 pkt 10 updop.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą planującą utworzenie podmiotu, który będzie prowadzić działalność inwestycyjną polegającą na zbieraniu aktywów od wielu inwestorów w celu ich lokowania w interesie tych inwestorów zgodnie z określoną polityką inwestycyjną. Podmiot ten będzie utworzony zgodnie z przepisami ustawy z dnia 27 maja 2004 roku o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi (tekst jednolity Dz. U. 2014 r. poz. 157 z późn. zm.; dalej: Ustawa FIZAFI) z uwzględnieniem zmian wprowadzonych ustawą z dnia 31 marca 2016 r. o zmianie ustawy o funduszach inwestycyjnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2016 roku poz. 615; dalej: Ustawa zmieniająca).

Podmiotem, którego utworzenie jest planowane, i który będzie wykonywał działalność we wskazanym zakresie będzie alternatywna spółka inwestycyjna. Alternatywna spółka inwestycyjna będzie działała pod firmą: „Alternatywny Fundusz Inwestycyjny Y. Spółka Akcyjna Alternatywna Spółka Inwestycyjna spółka komandytowo-akcyjna" (dalej: AFI lub Y.). Spółka może również używać skrótu firmy: „Alternatywny Fundusz Inwestycyjny Y. Spółka Akcyjna Alternatywna Spółka Inwestycyjna S.K.A.”, a także „Alternatywny Fundusz Inwestycyjny Y. Spółka Akcyjna Y. S.K.A.”.

AFI będzie działać na podstawie Ustawy FIZAFI oraz zgodnie z regulacjami wynikającymi z ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks Spółek Handlowych (tekst jednolity Dz. U. z 2013 r. poz. 1030 z późn, zm.), AFI, jako alternatywna spółka inwestycyjna, w rozumieniu art. 8a ust. 1 Ustawy FIZAFI będzie alternatywnym funduszem inwestycyjnym, innym niż określony w art. 3 ust. 4 pkt 2 Ustawy FIZAFI.

Zgodnie z art. 8a ust. 3 Ustawy FIZAFI wyłącznym przedmiotem działalności Y., z zastrzeżeniem wyjątków określonych w ustawie, będzie zbieranie aktywów od wielu inwestorów w celu ich lokowania w interesie tych inwestorów zgodnie z określoną polityką inwestycyjną. Y. będąca alternatywnym funduszem inwestycyjnym nie będzie prowadzić działalności gospodarczej w pełnym zakresie, tj; nie będzie dokonywać dowolnych czynności nakierowanych na zysk. Y. będzie wykonywać tylko i wyłącznie działalność lokacyjną w granicach wyznaczonych przez Ustawę FIZAFI. Tym samym, Y. nie będzie czerpać zysków z innych czynności niż działalność lokacyjna.

Sposób wykonywania działalności gospodarczej oraz sposób funkcjonowania Y. wynika wprost z bezwzględnie obowiązujących przepisów prawa. Ponadto, wynikać on będzie ze statutu Y., jej polityki inwestycyjnej oraz jej strategii inwestycyjnej.

Realizacja celu inwestycyjnego odbywać się będzie poprzez dobór odpowiednich instrumentów finansowych do portfela lokat AFI oraz jego dywersyfikację. AFI może dokonywać inwestycji we wszystkie prawem dozwolone kategorie lokat. Podstawowymi kategoriami lokat służącymi do budowy portfela inwestycyjnego AFI będą:

udziały i akcje spółek krajowych i zagranicznych,
prawa i obowiązki wynikające ze statusu bycia wspólnikiem w krajowych i zagranicznych spółkach osobowych,
papiery wartościowe,
wierzytelności, z wyjątkiem wierzytelności wobec osób fizycznych,
waluty,
instrumenty pochodne, w tym niewystand a ryzowane instrumenty pochodne,
prawa majątkowe, których cena zależy bezpośrednio lub pośrednio od oznaczonych co do gatunku rzeczy, określonych rodzajów energii, mierników i limitów wielkości produkcji lub emisji zanieczyszczeń, dopuszczone do obrotu na giełdach towarowych, instrumenty rynku pieniężnego - pod warunkiem że są zbywalne,
nieruchomości,
wierzytelności,
wszelkie inne zbywalne prawa majątkowe lub inne, których nabycie lub objęcie może przyczynić się do realizacji celu inwestycyjnego.

Przedmiotem lokat AFI, prócz określonych powyżej, mogą być również:

własność lub współwłasność: nieruchomości gruntowych w rozumieniu przepisów o gospodarce nieruchomościami, budynków i lokali stanowiących odrębne nieruchomości, statków morskich,
użytkowanie wieczyste.

Inwestycje w udziały i akcje mogą przynosić zysk w postaci wypłaty dywidendy oraz wzrostu wartości udziałów i akcji.

Y. będzie zarządzana przez zarządzającego alternatywną spółką inwestycyjną (dalej: ZY.), który to podmiot podlega nadzorowi Komisji Nadzoru Finansowego zgodnie z ustawą z dnia 21 lipca 2006 r. o nadzorze nad rynkiem finansowym (tekst jednolity Dz, U. z 2016 r. poz. 174 z późn. zm.). ZY. jest odpowiednikiem towarzystwa funduszy inwestycyjnych. ZY. jak i towarzystwo funduszy inwestycyjnych podlegają nadzorowi Komisji Nadzoru Finansowego. AFI będzie swego rodzaju odpowiednikiem funduszu inwestycyjnego zamkniętego aktywów niepublicznych.

Na zarządzającego alternatywną spółką inwestycyjną z racji pełnionej funkcji Ustawa FIZAFI nakłada, podobnie jak na towarzystwa funduszy inwestycyjnych, szczególne wymogi informacyjne (sprawozdawcze). Szczegółowe wskazanie tych obowiązków znajduje się w dziale X Ustawy FIZAFI zatytułowanym „Obowiązki informacyjne i nadzór Komisji”.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy zgodnie z przedstawionym opisem zdarzenia przyszłego alternatywna spółka inwestycyjna, będąca alternatywnym funduszem inwestycyjnym będzie korzystała ze zwolnienia podmiotowego w podatku dochodowym od osób prawnych, o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm.) ?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zwolnienie AFI z podatku dochodowego od osób prawnych

Zdaniem Wnioskodawcy, AFI będzie zwolniony z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r, o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm.; dalej: Ustawa CIT).

Zgodnie z art, 6 ust. 1 pkt 10 Ustawy CIT zwolnione z podatku są fundusze inwestycyjne działające w rozumieniu przepisów Ustawy FIZAFI.

Zgodnie z art. 1 Ustawy FIZAFI, ustawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz zasady prowadzenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalności przez fundusze zagraniczne i spółki zarządzające.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 Ustawy FIZAFI funduszem inwestycyjnym jest osoba prawna, której wyłącznym przedmiotem działalności jest lokowanie środków pieniężnych zebranych w drodze publicznego, a w przypadkach określonych w ustawie również niepublicznego, proponowania nabycia jednostek uczestnictwa albo certyfikatów inwestycyjnych, w określone w ustawie papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego i inne prawa majątkowe.

Zgodnie z art. 8a ust. 1 Ustawy FIZAFI alternatywna spółka inwestycyjna jest alternatywnym funduszem inwestycyjnym, innym niż określony w art. 3 ust. 4 pkt 2. Z przywołanego przepisu jasno wynika, że alternatywna spółka inwestycyjna jest alternatywnym funduszem inwestycyjnym. Tym samym, alternatywna spółka inwestycyjną, którą zarządza zarządzający alternatywnym funduszem inwestycyjnym pod nadzorem Komisji Nadzoru Finansowego, jest jedną z trzech - obok specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego oraz funduszu inwestycyjnego zamkniętego - form prowadzenia działalności alternatywnego funduszu inwestycyjnego.

Przepis art. 3 ust. 4 pkt 1 i 2 Ustawy FIZAFI stanowi bowiem, że fundusz inwestycyjny może prowadzić działalność jako:

fundusz inwestycyjny otwarty,
alternatywny fundusz inwestycyjny: specjalistyczny fundusz inwestycyjny otwarty albo fundusz inwestycyjny zamknięty.

Analiza przywołanego przepisu prowadzi do wniosku, że w gronie funduszy inwestycyjnych wyodrębnione zostały fundusze inwestycyjne otwarte oraz alternatywne fundusze inwestycyjne. Ponadto, z przepisu art. 3 ust. 4 Ustawy FIZAFI niezbicie wynika, że alternatywny fundusz inwestycyjny jest funduszem inwestycyjnym. Wynika to z faktu, że fundusz inwestycyjny jest pojęciem szerszym od pojęcia alternatywnego funduszu inwestycyjnego, tzn. pomiędzy pojęciem funduszu inwestycyjnego a pojęciem alternatywnego funduszu inwestycyjnego zachodzi relacja inkluzji polegająca na tym, że zbiór desygnatów nazwy „alternatywny fundusz inwestycyjny" zawiera się w zbiorze desygnatów nazwy „fundusz inwestycyjny" (schemat 1). Innymi słowy, pomiędzy pojęciem funduszu inwestycyjnego a pojęciem alternatywnego funduszu inwestycyjnego zachodzi relacja tego typu, że każdy alternatywny fundusz inwestycyjny jest funduszem inwestycyjnym, i nie każdy fundusz inwestycyjny jest alternatywnym funduszem inwestycyjnym. W konsekwencji każda alternatywna spółka inwestycyjna jest funduszem inwestycyjnym (schemat 1).

Oznacza to, że funduszem inwestycyjnym jest alternatywny fundusz inwestycyjny będący:

specjalistycznym funduszem inwestycyjnym otwartym albo

funduszem inwestycyjnym zamkniętym albo

alternatywną spółką inwestycyjną.

Zgodnie z art. 8a ust. 3 Ustawy FIZAFI wyłącznym przedmiotem działalności alternatywnej spółki inwestycyjnej, z zastrzeżeniem wyjątków określonych w ustawie, jest zbieranie aktywów od wielu inwestorów w celu ich lokowania w interesie tych inwestorów zgodnie z określoną polityką inwestycyjną. Oznacza to, że alternatywna spółka inwestycyjna będąca alternatywnym funduszem inwestycyjnym nie może prowadzić działalności gospodarczej w pełnym zakresie, tj. nie może dokonywać dowolnych czynności nakierowanych na zysk. Alternatywna spółka inwestycyjna może podejmować tylko i wyłącznie działalność lokacyjną w granicach wyznaczonych przez Ustawę FIZAFI. Tym samym alternatywna spółka inwestycyjna nie może czerpać zysków z innych niż działalność lokacyjna.

Status alternatywnej spółki inwestycyjnej jako funduszu inwestycyjnego znajduje potwierdzenie w stanowisku Komisji Nadzoru Finansowego (oficjalna strona internetowa Komisji Nadzoru Finansowego www.knf.gov.pl) oraz w uzasadnieniu do projektu ustawy o zmianie ustawy o funduszach inwestycyjnych oraz niektórych innych ustaw z projektami aktów wykonawczych (uzasadnienie znajduje się pod adresem: http://www.sejm.gov.pl/Sejm8.nsf/druk.xsp?nr=69, dalej: Uzasadnienie).

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 10 Ustawy CIT zwalnia się od podatku fundusze inwestycyjne działające na podstawie Ustawy FIZAFI. Z przywołanego przepisu wynika, że do prawidłowego określenia jego zakresu zastosowania niezbędna jest analiza Ustawy FIZAFI. Bez przeprowadzenia wykładni przepisów Ustawy FIZAFI niemożliwym jest bowiem prawidłowe wskazanie desygnatów pojęcia fundusz inwestycyjny, a w konsekwencji prawidłowe określenie zakresu podmiotowego zwolnienia z art. 6 ust. 1 pkt 10 Ustawy CIT.

Aby prawidłowo określić zakres pojęcia fundusz inwestycyjny niezbędnym jest zbadanie przedmiotu regulacji Ustawy FIZAFI. Ustawa FIZAFI - zgodnie z jej art. 1 - określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz zasady prowadzenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalności przez fundusze zagraniczne i spółki zarządzające. Przedmiotem regulacji objęte są również - stosownie do art. la ust. 1 Ustawy FIZAFI - zasady działania podmiotów zarządzających alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz zasady prowadzenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalności przez podmioty zarządzające alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi mające siedzibę w państwie członkowskim albo w państwie trzecim.

Z przywołanych przepisów wynika, że Ustawa FIZAFI normuje:

zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
zasady prowadzenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalności przez fundusze zagraniczne,
zasady prowadzenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalności przez spółki zarządzające,
zasady działania podmiotów zarządzających alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
zasady prowadzenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalności przez podmioty zarządzające alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi mające siedzibę w państwie członkowskim,
zasady prowadzenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalności przez podmioty zarządzające alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi mające siedzibę w państwie trzecim.

Jak wynika z analizy wskazanych przepisów przedmiot regulacji został precyzyjnie i jednoznacznie określony. Podkreślenia wymaga przy tym okoliczność, że Ustawa FIZAFI nie obejmuje jako odrębnego przedmiotu regulacji zasad tworzenia i działania alternatywnej spółki inwestycyjnej mającej siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Jednocześnie Ustawa FIZAFI odnosi się do kwestii związanych z alternatywną spółką inwestycyjną, a więc oznacza to, że objęte są one przedmiotem regulacji Ustawy FIZAFI.

Mając na uwadze to, że:

przedmiot regulacji Ustawy FIZAFI określony został w sposób precyzyjny i jednoznaczny,

zasady tworzenia i działania alternatywnej spółki Inwestycyjnej mającej siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nie stanowią odrębnego przedmiotu regulacji Ustawy FIZAFI,

Ustawa FIZAFI reguluje kwestie związane z alternatywną spółką inwestycyjną,

stwierdzić należy, że do materii alternatywnej spółki inwestycyjnej odnoszą się zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Oznacza to, że alternatywna spółka inwestycyjna, której definicja zawarta jest w art. 8a ust. 1 Ustawy FIZAFI, na gruncie Ustawy FIZAFI jest funduszem inwestycyjnym.

Tym samym alternatywna spółka inwestycyjna jest funduszem inwestycyjnym działającym na podstawie przepisów Ustawy FIZAFI, a w konsekwencji podlega zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych. Przedstawione stanowisko potwierdza także analiza przepisów odnoszących się w sposób bezpośredni do statusu alternatywnej spółki inwestycyjnej.

Potwierdzenie stanowiska Spółki, co do zakwalifikowania alternatywnej spółki inwestycyjnej jako funduszu inwestycyjnego, zawarte zostało także w uzasadnieniu do projektu ustawy o zmianie ustawy o funduszach inwestycyjnych oraz niektórych innych ustaw z projektami aktów wykonawczych (druk sejmowy nr 61 cz. 1; dalej: Uzasadnienie). Na stronie 7 Uzasadnienia stwierdzono, że: „Skutkiem prawnym powyższych regulacji jest zamknięcie katalogu form prawnych prowadzenia działalności instytucji wspólnego inwestowania, które zgodnie z założeniami dyrektywy ZAFI będą klasyfikowane do jednej z dwóch kategorii, tj. UCITS (czyli FIO) albo AFI (czyli SFIO, FIZ i alternatywna spółka inwestycyjna).

Celem uchwalenia Ustawy zmieniającej było rozszerzenie form prawnych prowadzenia działalności inwestycyjnej. Wskazać ponadto należy, że zmiany wprowadzone Ustawą zmieniającą stanowią implementację dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/61/UE z dnia 8 czerwca 2011 r. w sprawie zarządzających alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi i zmiany dyrektyw 2003/41/WE i 2009/65/WE oraz rozporządzeń (WE) nr 1060/2009 i (UE) nr 1095/2010 (Tekst mający znaczenie dla EOG) (dalej: Dyrektywa).

Przywołany cytat jednoznacznie potwierdza, że AFI jest funduszem inwestycyjnym, jak bowiem wprost wynika z Uzasadnienia ideą wprowadzanych zmian w Ustawie FIZAFI było zamknięcie katalogu forma prawnych prowadzenia działalności instytucji wspólnego inwestowania. Jednocześnie wskazany cytat potwierdza tezę Wnioskodawcy w zakresie zakwalifikowania każdego alternatywnego funduszu inwestycyjnego do kategorii funduszu inwestycyjnego.

Ponadto zauważyć należy, że odmienna wykładnia art. 6 ust. 1 pkt 10 Ustawy CIT, tj. w wyniku, której zakwestionowane byłoby uprawnienie Y. do zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych. Wykładnia taka byłaby nie do pogodzenia z konstytucyjną zasadą równości wobec prawa wyrażoną w art. 32 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. z 1997 r. nr 78, poz. 482 z późn. zm.). Wskazać trzeba, że taki sposób wykładni art. 6 ust. 1 pkt 10 Ustawy CIT doprowadziłby do zróżnicowania sytuacji prawnej podmiotów ze względu na formę prowadzenia działalności, a także w konsekwencji do zróżnicowania sytuacji prawnej ze względu na ich miejsce siedziby. Dokonując bowiem wykładni art. 6 ust. 1 pkt 10 Ustawy CIT należy mieć na uwadze także art. 6 ust. 1 pkt 10a Ustawy CIT, który stanowi, że zwalnia się od podatku instytucje wspólnego inwestowania posiadające siedzibę w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, które spełniają łącznie następujące warunki:

podlegają w państwie, w którym mają siedzibę, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania,
wyłącznym przedmiotem ich działalności jest zbiorowe lokowanie środków pieniężnych, zebranych w drodze publicznego lub niepublicznego proponowania nabycia ich tytułów uczestnictwa, w papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego i inne prawa majątkowe,
prowadzą swoją działalność na podstawie zezwolenia właściwych organów nadzoru nad rynkiem finansowym państwa, w którym mają siedzibę, albo prowadzenie przez nie działalności wymaga zawiadomienia właściwych organów nadzoru nad rynkiem finansowym państwa, w którym mają siedzibę, w przypadku gdy:
- prowadzą swoją działalność w formie instytucji wspólnego inwestowania typu zamkniętego oraz
- zgodnie z dokumentami założycielskimi ich tytuły uczestnictwa nie są oferowane w drodze oferty publicznej ani dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym, ani wprowadzone do alternatywnego systemu obrotu oraz mogą być nabywane także przez osoby fizyczne wyłącznie gdy osoby te dokonają jednorazowego nabycia tytułów uczestnictwa o wartości nie mniejszej niż 40.000 euro,
ich działalność podlega bezpośredniemu nadzorowi właściwych organów nadzoru nad rynkiem finansowym państwa, w którym mają siedzibę,
posiadają depozytariusza przechowującego aktywa tej instytucji,
zarządzane są przez podmioty, które prowadzą swoją działalność na podstawie zezwolenia właściwych organów nadzoru nad rynkiem finansowym państwa, w którym podmioty te mają siedzibę.

Art. 32 Konstytucji stanowi, że wszyscy są wobec prawa równi i że wszyscy mają prawo do równego traktowania przez władze publiczne, a także że nikt nie może być dyskryminowany w życiu politycznym, społecznym lub gospodarczym z jakiejkolwiek przyczyny. Z powyższej zasady Trybunał Konstytucyjny wywiódł istnienie zasady równości podatkowej, która ma skutecznie przeciwstawić się samowoli władzy publicznej w stanowieniu obowiązków podatkowych i samowoli władzy publicznej w realizacji obowiązków podatkowych. Samowola podatkowa ma tym samym dwa wymiary, z których jeden odnosi się do stanowienia prawa podatkowego, drugi natomiast związany jest z jego stosowaniem. Utrwalona linia orzecznicza Trybunału Konstytucyjnego (por. P. 2/87, U. 7/87, K. 1/88, K. 3/89, K. 1/90, K. 1/91) wskazuje, iż z zasady równości podatkowej wynika nakaz równego traktowania wszystkich podmiotów w obrębie tej samej kategorii (klasy), przynależnej do tej samej kategorii ze względu na to, że posiadają tę samą cechę istotną (relewantną). W uzasadnieniu jednego z orzeczeń Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że „wszystkie podmioty charakteryzujące się daną cechą istotną w równym stopniu, mają być traktowane równo, tzn. według jednakowej miary, bez zróżnicowań zarówno dyskryminujących, jak i faworyzujących” (K. 17/95, OTKZU Nr 3/1995, s. 177, podobnie: K. 7/98, OTK ZU Nr 6/1998, s. 505),

Przyjmując hipotetycznie, że alternatywna spółka inwestycyjna nie jest funduszem inwestycyjnym, nie można mówić o występowaniu warunku dopuszczalności zróżnicowania sytuacji prawnej funduszu inwestycyjnego i alternatywnej spółki inwestycyjnej, gdyż oba te podmioty należą do tej samej klasy (posiadają te same cechy istotne), a z drugiej strony nie występuje żadne kryterium (cechy) zróżnicowania pozwalające na potraktowanie ich w sposób odmienny na gruncie prawa podatkowego. Za taką cechę z pewnością nie można uznać różnych miejsc siedziby danych podmiotów.

Wszelkie odstępstwo od nakazu równego traktowania podmiotów podobnych muszą zawsze znajdować podstawę w odpowiednio przekonywujących argumentach. Argumenty nie mogą być wybierane arbitralnie, wręcz przeciwnie, muszą spełniać odpowiednie kryteria:

po pierwsze, mieć charakter relewantny, a więc pozostawać w bezpośrednim związku z celem i zasadniczą treścią przepisów, w których zawarta jest kontrolowana norma oraz służyć realizacji tego celu i treści. Innymi słowy, wprowadzone zróżnicowania muszą mieć charakter racjonalnie uzasadniony. Nie wolno ich dokonywać według dowolnie ustalonego kryterium (orzeczenie z 12 grudnia 1994 r., sygn. K. 3/94, OTK w 1994 r., cz. II, s.141);

po drugie, mieć charakter proporcjonalny, a więc waga interesu, któremu ma służyć różnicowanie sytuacji adresatów normy, musi pozostawać w odpowiedniej proporcji do wagi interesów, które zostaną naruszone w wyniku nierównego potraktowania podmiotów podobnych;

po trzecie, pozostawać w jakimś związku z innymi wartościami, zasadami czy normami konstytucyjnymi, uzasadniającymi odmienne traktowanie podmiotów podobnych (np. orzeczenie z 23 października 1995 r,, sygn. K. 4/95, OTK w 1995 r., cz. II, s.93).

Fundamentalne znaczenie zasady równości podatkowej podkreślały w swoich orzeczeniach sądy administracyjne w tym również Naczelny Sąd Administracyjny, stwierdzając m.in. w wyroku z dnia 18 maja 2011 r. w sprawie o sygn. akt 490/10, że konstytucyjna zasada równości wobec prawa, obowiązująca we wszystkich sferach funkcjonowania społeczeństwa, oznacza, że wszystkie charakteryzujące się określoną, istotną cechą podmioty prawa, których dotyczą konkretne normy prawne, traktowane być muszą równo tzn. według jednakowej miary.

W wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z 2 lutego 2011 r. w sprawie o sygn. akt. I Sa/Gd 1028/10 sąd odniósł się do zasady równości podatkowej w kontekście przedmiotowym stwierdzając, że:

„Zasada równości wymaga przede wszystkim tego/ aby w odniesieniu do takich samych zdarzeń podatkowych stosować takie same następstwa podatkowe, co oznacza, że przy różnicach co do zdarzeń podatkowo prawnych stosuje się odmienne następstwa podatkowe.

Odmienny sposób rozumienia art. 6 ust. 1 pkt 10 Ustawy CIT - od przedstawionego przez Wnioskodawcę - doprowadziłby do dyskryminacji alternatywnych spółek inwestycyjnych będących alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi, a w konsekwencji krajowych, tzn. posiadających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, alternatywnych funduszy inwestycyjnych. Alternatywne spółki inwestycyjne będące alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi będą znajdowały się na gorszej pozycji na rynku w porównaniu do alternatywnych funduszy inwestycyjnych będących specjalistycznymi funduszami inwestycyjnymi otwartymi, alternatywnych funduszy inwestycyjnych będących funduszami inwestycyjnymi zamkniętymi, alternatywnych funduszy inwestycyjnych mających siedzibę w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej oraz alternatywnych funduszy inwestycyjnych mających siedzibę w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego. W przepisach Ustawy FIZAFI oraz w przepisach dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/61/UE z dnia 8 czerwca 2011 r. w sprawie zarządzających alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi i zmiany dyrektyw 2003/41/WE i 2009/65/WE oraz rozporządzeń (WE) nr 1060/2009 i (UE) nr 1095/2010 (Tekst mający znaczenie dla EOG), która wprowadziła instytucję alternatywnego funduszu inwestycyjnego na poziomie Unii Europejskiej oraz Europejskiego Obszaru Gospodarczego, brak jest przesłanek w jakikolwiek sposób uzasadniających odmienne określenie sytuacji prawnej alternatywnej spółki inwestycyjnej na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych. Tym bardziej, że zarówno alternatywne fundusze inwestycyjne będące specjalistycznymi funduszami inwestycyjnymi otwartymi, alternatywne fundusze inwestycyjne będące funduszami inwestycyjnymi zamkniętymi, alternatywne fundusze inwestycyjne mające siedzibę w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej oraz alternatywne fundusze inwestycyjne mające siedzibę w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego będą działały na tym samym rynku. W efekcie zaakceptowanie wykładni art. 6 ust. 1 pkt 10 Ustawy CIT, w wyniku której dojdzie do zakwestionowania uprawnienia Y. do skorzystania zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, doprowadzi do zaburzenia konkurencji i naruszy zasadę równego traktowania wynikającą z art. 32 Konstytucji.

Brak kompetencji organu interpretacyjnego do wykładni przepisów Ustawy FIZAFI

W ocenie Wnioskodawcy, przy oceniając stanowisko Wnioskodawcy organ interpretacyjny nie będzie mógł go dokonać poprzez odwołanie się i dokonanie wykładni przepisów Ustawy FIZAFI. Organ interpretacyjny nie ma bowiem do tego kompetencji.

Zgodnie bowiem z art. 14b § 1 OP minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Z zacytowanego przepisu jednoznacznie wynika, że przedmiotem interpretacji indywidualnej mogą być tylko i wyłącznie przepisy prawa podatkowego. Przez przepisy prawa podatkowego - stosownie do art. 3 pkt 2 OP - rozumie się przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych. Z kolei - zgodnie z art. 3 pkt 1 OP - przez ustawy podatkowe rozumie się ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich.

Z analizy Ustawy FIZAFI w kontekście przedstawionych przepisów OP niezbicie wynika, że Ustawa FIZAFI nie jest ustawą podatkową. Ustawa FIZAFI nie obejmuje swym przedmiotem regulacji podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych. Nie określa ona podmiotu, przedmiotu opodatkowania, powstania obowiązku podatkowego, podstawy opodatkowania, stawki podatkowej. Ponadto, Ustawa FIZAFI nie zawiera przepisów regulujących prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich. W konsekwencji, z uwagi na brak cech umożliwiających zakwalifikowanie Ustawy FIZAFI jako ustawy podatkowej, nie można jej zakwalifikować do kategorii przepisów prawa podatkowego. Oznacza to tym samym, że Ustawa FIZAFI nie jest i nie może być przedmiotem interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 10 Ustawy CIT, zwalnia się od podatku fundusze inwestycyjne działające na podstawie przepisów ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi (Dz. U. z 2014 r. poz. 157, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą o funduszach inwestycyjnych”. Z przywołanego przepisu w sposób jasny i precyzyjny wynika norma prawna, zgodnie z którą podatnik będący funduszem inwestycyjnym działającym na podstawie Ustawy FIZAFI jest zwolniony z podatku dochodowego od osób prawnych, tzn. nie ma on obowiązku obliczać i wpłacać we właściwym terminie organowi podatkowemu podatku od osiągniętego w roku podatkowym dochodu. Ponadto, analiza danej normy prawnej prowadzi do jednoznacznej konkluzji, że okoliczność posiadania przez podatnika statusu funduszu inwestycyjnego działającego na podstawie przepisów Ustawy FIZAFI stanowi element podatkowego stanu faktycznego. Oznacza to, że fundusz inwestycyjny prowadzący działalność na podstawie przepisów Ustawy FIZAFI jako cecha podmiotu objętego zwolnieniem w podatku dochodowym od osób prawnych dla celów wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej - w przedmiotowej sprawie - stanowi element opisu zdarzenia przyszłego. Z treści złożonego przez Wnioskodawcę wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wynika, że AFI jest funduszem inwestycyjnym działającym na podstawie przepisów Ustawy FIZAFI.

Wydając interpretację indywidualną organ interpretacyjny posiada kompetencję do rozpatrzenia sprawy tylko i wyłącznie na kanwie stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku oraz wyrażonej przez wnioskodawcę oceny prawnej tego stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego (por. wyrok NSA z dnia 20 czerwca 2011 r., I FSK 897/10).

Na podstawie przepisów OP organy podatkowe nie posiadają kompetencji do ustalania i dowodowego weryfikowania stanu faktycznego (wyrok NSA z dnia 29 lutego 2012 r., II FSK 1523/10). Ponadto, organy upoważnione do wydawania interpretacji nie mają kompetencji do tego, aby w jakikolwiek sposób ingerować w przedstawiony przez wnioskodawcę opis stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego. W ramach postępowania o wydanie interpretacji indywidualnej organ niejako przyjmuje do wiadomości okoliczności faktyczne podane we wniosku przez wnioskodawcę, nie jest zaś kompetentny do ich badania, czy też potwierdzania autentyczności.

Z powyższego, w sposób jasny i precyzyjny, wynika, że punktem wyjścia dla rozważań organu interpretacyjnego w przedmiocie oceny stanowiska Wnioskodawcy powinien być przedstawiony przez Wnioskodawcę opis zdarzenia przyszłego, w ramach którego AFI została zakwalifikowana jako fundusz inwestycyjny działający na podstawie przepisów Ustawy FIZAFI. Kwalifikacja ta jako okoliczność stanowiąca element opisu zdarzenia przyszłego nie może być przedmiotem badania organu interpretacyjnego, a tym bardziej nie może być zmieniona w wyniku wykładni przepisów Ustawy FIZAFI.

Wobec powyższego zdaniem Wnioskodawcy Y. będzie korzystała ze zwolnienia z podatku CIT. Ponadto, wskazać należy mimo, iż Y. jako podmiot zwolniony z CIT nie będzie miał obowiązku obliczyć i wpłacić we właściwym terminie podatku, to obowiązek taki ciążył będzie w momencie dystrybucji zysku wypracowanego przez Y.. Podatnikami z tytułu otrzymania wypłaty zysku od Y. będą zarządzający alternatywnym funduszem inwestycyjnym oraz akcjonariusze posiadający akcje Y..

Końcowo, podnieść trzeba, że z Dyrektywy wynika zwolnienie z podatku od dochodu instytucji wspólnego inwestowania takich jak alternatywne fundusze inwestycyjne. Oznacza to, że powzięcie stanowiska odmiennego od stanowiska Wnioskodawcy będzie wiązało się z naruszeniem przepisów Dyrektywy do implementowania, których Polska jako członek Unii Europejskiej była zobowiązana.

Podsumowując, analiza sytuacji prawnej alternatywnej spółki inwestycyjnej będącej alternatywnym funduszem inwestycyjnym zarządzanym przez zarządzającego alternatywnym funduszem inwestycyjnym, w szczególności:

podleganie nadzorowi Komisji Nadzoru Finansowego,
podleganie szczególnym wymogom informacyjnym (sprawozdawczym),
możliwość prowadzenia działalności gospodarczej jedynie w zakresie zbierania aktywów od wielu inwestorów w celu ich lokowania w interesie tych inwestorów zgodnie z określoną polityką inwestycyjną,
bycie instytucją wspólnego inwestowania,

nie może budzić wątpliwości, że jest ona zbieżna z sytuacją prawną funduszu inwestycyjnego. Cechy istotne posiadane przez alternatywną spółkę inwestycyjną są tożsame cechom istotnym funduszu inwestycyjnego. Odmienna wykładnia byłaby sprzeczna ze statusem tej spółki wynikającym z Ustawy FIZAFI. Przepisy Ustawy FIZAFI w sposób jednoznaczny i nie budzący wątpliwości wskazują, że alternatywna spółka inwestycyjna zarządzana przez zarządzającego alternatywnym funduszem inwestycyjnym jest funduszem inwestycyjnym.

Nadto w uzupełnieniu wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Wnioskodawca przedstawił dodatkowo poniższą argumentację.

Jak wskazano we Wniosku, w ocenie Wnioskodawcy, alternatywna spółka inwestycyjna, której utworzenie jest przez Wnioskodawcę planowane, będzie podlegała zwolnieniu od podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm.; daiej: Ustawa CIT). Wymieniony przepis stanowy że zwalnia się od podatku fundusze inwestycyjne działające na podstawie przepisów ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi (Dz. U. z 2014 r. poz. 157, z późn. zm.; dalej: Ustawa FIZAFI).

Wnioskodawca uzasadniając swoje stanowisko wskazał, że wynika ono jednoznacznie z analizy art. 8a ust. 1 Ustawy FIZAFI oraz art. 3 ust. 4 Ustawy FIZAFI. Wskazane przepisy stanowią odpowiednio:

„Alternatywna spółka inwestycyjna jest alternatywnym funduszem inwestycyjnym, innym niż określony w art. 3 ust. 4 pkt 2”,
„Fundusz inwestycyjny może prowadzić działalność jako:
1. fundusz inwestycyjny otwarty;
2. alternatywny fundusz inwestycyjny: specjalistyczny fundusz inwestycyjny otwarty albo fundusz inwestycyjny zamknięty.”.

Alternatywna spółka inwestycyjna, którą zarządza zarządzający alternatywnym funduszem inwestycyjnym pod nadzorem Komisji Nadzoru Finansowego, jest jedną z trzech - obok specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego oraz funduszu inwestycyjnego zamkniętego - form alternatywnego funduszu inwestycyjnego. W konsekwencji oznacza to, że funduszem inwestycyjnym jest alternatywny fundusz inwestycyjny będący:

specjalistycznym funduszem inwestycyjnym otwartym albo

funduszem inwestycyjnym zamkniętym albo

alternatywną spółką inwestycyjną.

Stanowisko Wnioskodawcy - co do statusu alternatywnej spółki inwestycyjnej na gruncie Ustawy FIZAFI, czyli że jest ona funduszem inwestycyjnym, a w konsekwencji podlega zwolnieniu od podatku dochodowego od osób prawnych - znajduje jednoznaczne potwierdzenie w przebiegu prac legislacyjnych, w wyniku których uchwalono ustawę z dnia 31 marca 2016 r. o zmianie ustawy o funduszach inwestycyjnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2016 roku poz. 615).

Zdarzenia mające miejsce w toku prac legislacyjnych wskazują niezbicie, że alternatywna spółka inwestycyjna jest trzecim rodzajem alternatywnego funduszu inwestycyjnego obok specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego oraz funduszu inwestycyjnego zamkniętego. W konsekwencji alternatywna spółka inwestycyjna jest funduszem inwestycyjnym.

W dniu 26 lutego 2016 r, Sejm uchwalił ustawę o zmianie ustawy o funduszach inwestycyjnych oraz niektórych innych ustaw (ustawa uchwalona po trzecim czytaniu) na mocy której art. 8a ust. 1 Ustawy FIZAFI otrzymał następujące brzmienie:
„Alternatywna spółka inwestycyjna jest alternatywnym funduszem inwestycyjnym niebędącym funduszem inwestycyjnym określonym w art. 3.”

Brzmienie art. 8a ust. 1 Ustawy FIZAFI zostało zmienione wskutek przyjęcia przez Sejm poprawek Senatu Rzeczypospolitej Polskiej przedstawionych w uchwale z dnia 17 marca 2016 r. w sprawie ustawy o zmianie ustawy o funduszach inwestycyjnych oraz niektórych innych ustaw (dalej: Uchwała). Sejm przyjął poprawkę Senatu wprowadzoną Uchwałą, zgodnie z którą art. 8a ust. 1 Ustawy FIZAFI otrzymał brzmienie:
„Alternatywna spółka inwestycyjna jest alternatywnym funduszem inwestycyjnym, innym niż określony w art. 3 ust. 4 pkt 2.”.

Wskazana poprawka - co w sposób jasny i precyzyjny wynika z Opinii do ustawy o zmianie ustawy o funduszach inwestycyjnych oraz niektórych innych ustaw (druk nr 94) z dnia 10 marca 2016 r. (dalej: Opinia) - motywowana była brakiem możliwości jednoznacznego określenia statusu alternatywnej spółki inwestycyjnej. Celem wprowadzenia poprawki w art. 8a ust. 1 Ustawy FIZAFI przez Senat było rozstrzygnięcie wątpliwości, co do statusu alternatywnej spółki inwestycyjnej będącej alternatywnym funduszem inwestycyjnym jako funduszu inwestycyjnego. Jak podniesiono w Opinii: „Z jednej strony w art. 8a ust. 1 ustawy określa się ją jako alternatywny fundusz inwestycyjny (nie wiadomo, czy działający jako specjalistyczny fundusz inwestycyjny otwarty albo fundusz inwestycyjny zamknięty, czy też jako trzecia, nie ujęta w art. 8a forma alternatywnego funduszu inwestycyjnego). Z drugiej strony, art. 8a ust. 1 przesądza, że alternatywna spółka inwestycyjna nie jest w ogóle funduszem inwestycyjnym, ponieważ art. 3 ust. 1 ustawy zawiera definicję funduszu, która nie znajdzie zastosowania do spółki (s. 11 Opinii).

Analiza przepisu art. 8a ust. 1 Ustawy FIZAFI w obowiązującym brzmieniu, zgodnie z którym:„Alternatywna spółka inwestycyjna jest alternatywnym funduszem inwestycyjnym, innym niż określony w art. 3 ust. 4 pkt 2.", w kontekście: art. 3 ust. 4 pkt 2 Ustawy FIZAFI, który stanowi: „Fundusz inwestycyjny może prowadzić działalność jako alternatywny fundusz inwestycyjny: specjalistyczny fundusz inwestycyjny otwarty albo fundusz inwestycyjny zamknięty." oraz art. 8a ust. 1 Ustawy FIZAFI w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 26 lutego 2016 r. o zmianie ustawy o funduszach inwestycyjnych oraz niektórych innych ustaw, zgodnie z którym: „Alternatywna spółka inwestycyjna jest alternatywnym funduszem inwestycyjnym niebędącym funduszem inwestycyjnym określonym w art. 3” oraz Opinii, jednoznacznie wskazuje, że alternatywna spółka inwestycyjna będąca alternatywnym funduszem inwestycyjnym jest funduszem inwestycyjnym, ale innym niż specjalistyczny fundusz inwestycyjny otwarty oraz fundusz inwestycyjny zamknięty. Alternatywna spółka inwestycyjna jest trzecią formą/rodzajem alternatywnego funduszu inwestycyjnego, a w konsekwencji jest funduszem inwestycyjnym. Pogląd ten znajduje także potwierdzenie w stwierdzeniu zawartym w Opinii, zgodnie z którym: „Szczególnym rodzajem (pogubienie - Skarżąca) alternatywnego funduszu inwestycyjnego będzie alternatywna spółka inwestycyjna (art. 8a ustawy).” (s. 4 Opinii).

Zmiana brzmienia art. 8a ust. 1 Ustawy FIZAFI w stosunku do brzmienia danego przepisu nadanego ustawą z dnia 26 lutego 2016 r. o zmianie ustawy o funduszach inwestycyjnych oraz niektórych innych ustaw potwierdza prawidłowość przedstawionej we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej oceny prawnej, tzn. alternatywna spółka inwestycyjna będąca alternatywnym funduszem inwestycyjnym jest funduszem inwestycyjnym, a w konsekwencji jest zwolniona od podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 10 Ustawy CIT.

podleganie nadzorowi Komisji Nadzoru Finansowego,
podleganie szczególnym wymogom informacyjnym (sprawozdawczym),
możliwość prowadzenia działalności gospodarczej jedynie w zakresie zbierania aktywów od wielu inwestorów w celu ich lokowania w interesie tych inwestorów zgodnie z określoną polityką inwestycyjną,
bycie instytucją wspólnego inwestowania,

wykładania językowa art. 8a ust. 1 Ustawy FIZAFI w kontekście art. 3 ust. 4 pkt 2 Ustawy FIZAFI oraz
wykładnia historyczna art. 8a ust. 1 Ustawy FIZAFI w kontekście przebiegu prac legislacyjnych nad Ustawą FIZAFI, a w szczególności poprawek Senatu wskazanych w Uchwale oraz motywów ich wprowadzenia wyrażonych w Opinii.

Obie przedstawione metody wykładni potwierdzają stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we Wniosku, a mianowicie:

alternatywna spółka inwestycyjna, która jest rodzajem alternatywnego funduszu inwestycyjnego, jest funduszem inwestycyjnym w rozumieniu Ustawy FIZAFI. a w konsekwencji alternatywna spółka inwestycyjna podlega zwolnieniu od podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 10 Ustawy CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851, dalej także, z późn. zm. – dalej: „updop”), zwalnia się od podatku fundusze inwestycyjne działające na podstawie przepisów ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi (Dz. U. z 2014 r. poz. 157, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą o funduszach inwestycyjnych (dalej także „ufi”).

W myśl art. 1 ufi Ustawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz zasady prowadzenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalności przez fundusze zagraniczne i spółki zarządzające.

Na podstawie art. 1a ufi Ustawa określa również zasady działania podmiotów zarządzających alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz zasady prowadzenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalności przez podmioty zarządzające alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi mające siedzibę w państwie członkowskim albo w państwie trzecim.

Zgodnie z art. 3 ust. 4 ufi fundusz inwestycyjny może prowadzić działalność jako:

fundusz inwestycyjny otwarty;
alternatywny fundusz inwestycyjny: specjalistyczny fundusz inwestycyjny otwarty albo fundusz inwestycyjny zamknięty.

Stosownie do treści art. 8a ust. 1 ufi alternatywna spółka inwestycyjna jest alternatywnym funduszem inwestycyjnym, innym niż określony w art. 3 ust. 4 pkt 2.

Z powyższych unormowań niezbicie wynika, że:

w art. 6 ust. 1 pkt 10 updop Prawodawca wprost odwołuje się do postanowień ufi;

na gruncie ufi Ustawodawca wyraźnie odróżnia pojęcia funduszu inwestycyjnego oraz alternatywnej spółki inwestycyjnej, a także alternatywnego funduszu inwestycyjnego; (już w tytule ustawy mowa jest o „funduszach inwestycyjnych” i zarządzaniu „alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi”, a nie np. „tymi funduszami”),

za fundusz inwestycyjny w rozumieniu ufi uważa się jedynie następujące podmioty: fundusz inwestycyjny otwarty, specjalistyczny fundusz inwestycyjny otwarty i fundusz inwestycyjny zamknięty – do kręgu tych podmiotów nie zalicza się natomiast alternatywnej spółki inwestycyjnej;

gdyby Ustawodawca chciał rozszerzyć grono podmiotów uprawnionych do zwolnienia określonego w art. 6 ust. 1 pkt 10 updop o alternatywne spółki inwestycyjne, dokonałby stosownej modyfikacji tego punktu i wymienił je w tym przepisie, ewentualnie wskazał, że zwolnieniem są objęte wszystkie alternatywne fundusze inwestycyjne (w przypadku wszelkiego rodzaju zwolnień przepisy powinny być interpretowanie ściśle, a wykładnię rozszerzającą należy uznać za niedozwoloną).

W konsekwencji należy uznać, że alternatywna spółka inwestycyjna nie jest funduszem inwestycyjnym działającym na podstawie przepisów ustawy o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi (takimi funduszami oprócz funduszy inwestycyjnych otwartych są tylko dwa enumeratywnie wyżej wymienione typy alternatywnych funduszy inwestycyjnych), co jednocześnie przesądza o braku możliwości skorzystania ze zwolnienia określonego w art. 6 ust. 1 pkt 10 updop.

Wbrew twierdzeniom Wnioskodawcy nie ma także żadnej normy prawa wspólnotowego zobowiązującej do zwolnienia z opodatkowania alternatywnych spółek inwestycyjnych.

W szczególności dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/61/UE z dnia 8 czerwca 2011 r. w sprawie zarządzających alternatywami funduszami inwestycyjnymi (Dz. Urzędowy UE L 174/1) nie zawiera żadnych wytycznych w sprawie opodatkowania alternatywnych funduszy inwestycyjnych.

Należy przy tym zauważyć, że nie można mówić także o dyskryminacji polskich alternatywnych spółek inwestycyjnych w stosunku do podmiotów wymienionych w art. 6 ust. 1 pkt 10a updop. Zagraniczne alternatywne fundusze/spółki inwestycyjne posiadające zakres działalności tożsamy z przedmiotem działalności spółki opisanej we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej (por. możliwość uzyskiwania dochodów z praw i obowiązków wynikających ze statusu bycia wspólnikiem w krajowych i zagranicznych spółkach osobowych), tj. mogące uzyskiwać dochody z działalności gospodarczej uzyskiwane za pośrednictwem spółek osobowych (por. art. 5 ust. 3 updop), nie mogą korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 10a updop z uwagi na brak wypełnienia warunku określonego w pkt 10a lit. b tego przepisu.

W tym stanie rzeczy stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Alternatywna Spółka Inwestycyjna będzie zwolniona z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 10 updop należało uznać za nieprawidłowe.

Końcowo należy wskazać, że przedmiotem niniejszej interpretacji nie były przepisy ustawy o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi, lecz wykładnia przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W ramach wykładni systemowej przepisów podatkowych Organ ma prawo i obowiązek odwołania się do innych dziedzin prawa, w tym postanowień ustawy o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi. W przeciwnym wypadku duża część wniosków o wydanie interpretacji indywidualnej nie mogłaby zostać rozpoznana z uwagi na konieczność analizy prawa autorskiego, handlowego czy bilansowego. Podkreślić przy tym należy, że w art. 6 ust. 1 pkt 10 udpop Prawodawca użył techniki prawodawczej polegającej na odesłaniu wprost do postanowień ustawy o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin