Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
1462-IPPB5.4510.901.16.1.MK
z 24 listopada 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 21 września 2016 r. (data wpływu 26 września 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia okresu ważności certyfikatu rezydencji - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 września 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia okresu ważności certyfikatu rezydencji.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka jest podmiotem działającym w branży reklamowej, której głównym przedmiotem działalności jest sprzedaż usług reklamowych. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Spółka nabywa i będzie nabywać od osób prawnych niemających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu (dalej: „Kontrahenci zagraniczni”) świadczenia z katalogu zawartego w art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2014 r. poz. 851 ze zm., dalej: „Ustawa CIT’).

W związku z takimi transakcjami, Spółka dokonując wypłat należności na rzecz Kontrahentów zagranicznych, jest obowiązana, jako płatnik, pobierać w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, przy czym zastosowanie stawki zryczałtowanego podatku dochodowego uzależnione jest od zapisów wynikających z umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Poiska. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji. Oznacza to, że Spółka, aby zastosować niższą stawkę podatku albo by móc nie pobrać podatku u źródła obowiązana będzie dysponować certyfikatem rezydencji podatkowej Kontrahenta zagranicznego.

Certyfikat rezydencji jest specyficznym dokumentem, potwierdzającym status podatnika dla celów podatku dochodowego. Ustawa CIT, jak również umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania nie określają formy certyfikatu rezydencji. Każde państwo wydając taki certyfikat ma dowolność w tym zakresie.

Jednym z rodzajów certyfikatów rezydencji są takie, które specyfikują datę wydania certyfikatu (np. 25 luty 2016), potwierdzają rezydencję podatkową Kontrahenta z informacją, że certyfikat jest ważny przez dany rok np. 2016. W załączeniu przesyłamy tłumaczenie przysięgłe certyfikatu wydanego przez władze Holandii.

Innym rodzajem certyfikatów rezydencji są takie, które specyfikują datę wydania certyfikatu (np. 25 luty 2016), potwierdzają rezydencję podatkową Kontrahenta oraz podają informację o roku podatkowym Kontrahenta, nie specyfikują jednak okresu ważności certyfikatu. Certyfikaty takie są zwyczajowo wydawane m.in. przez władze podatkowe Stanów jednoczonych Ameryki. W załączeniu przesyłamy przykłady ww. certyfikatów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy, jeżeli w certyfikacie rezydencji jest wskazana data ważności obejmująca dany rok np. 2016 rok, certyfikat powinien być uwzględniany wyłącznie do transakcji mających miejsce we wskazanym roku - np. do 31 grudnia 2016?
2. Czy, jeżeli certyfikat rezydencji specyfikuje datę jego wydania (np. 25 tuty 2016) oraz podaje informację o roku podatkowym Kontrahenta, nie specyfikując jednoznacznie okresu ważności certyfikatu, certyfikat taki jest ważny przez okres 12 miesięcy od daty jego wydania (tj. do 24 lutego 2017 roku), jak w przypadku certyfikatów wydanych przez władze Stanów jednoczonych Ameryki?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. 1

Jeżeli w certyfikacie rezydencji jest wskazana data ważności na dany rok (np. 2016 rok), certyfikat uwzględniany jest wyłącznie do transakcji mających miejsce we wskazanym roku (np. 31 grudnia 2016 roku).

Ad. 2

Jeżeli certyfikat rezydencji specyfikuje datę wydania certyfikatu (np. 25 luty 2016) oraz podaje informację o roku podatkowym Kontrahenta, a nie specyfikując jednoznacznie okresu ważności certyfikatu, certyfikat taki jest ważny przez okres 12 miesięcy od daty jego wydania (do np. 24 lutego 2017 roku).

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 4a pkt 12 Ustawy CIT, certyfikatem rezydencji jest zaświadczenie o miejscu siedziby podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca siedziby podatnika. Jest to dokument potwierdzający status podatnika dla celów podatku dochodowego, przy czym przepis nie określa szczegółowych wymogów dotyczących tego dokumentu. Również umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania nie określają formy zaświadczenia o miejscu zamieszkania lub siedziby.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 Ustawy CIT, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników niemających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu przychodów:

1. z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how),
   
2. z opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
   
2. a) z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze
   - ustala się w wysokości 20% przychodów;
   
3. z tytułu należnych opłat za wywóz ładunków i pasażerów przyjętych do przewozu w portach polskich przez zagraniczne przedsiębiorstwa morskiej żeglugi handlowej, z wyjątkiem ładunków i pasażerów tranzytowych,
   
4. uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej
   - ustala się w wysokości 10% tych przychodów.
   
   

Przepis ten stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z kolei zgodnie z art. 26 ust. 1 Ustawy CIT osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z ww. tytułów są obowiązane jako płatnicy pobierać w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Z uwagi na to, że z żadnej z umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz innych aktów prawa międzynarodowego nie wynika, z jakich elementów winien składać się taki certyfikat, w tym okres jego ważności, w Ustawie CIT wskazano, że jeżeli certyfikat nie zawiera okresu jego ważności płatnik przy poborze podatku uwzględnia ten certyfikat przez okres kolejnych dwunastu miesięcy od dnia jego wydania (art. 26 ust. 1i Ustawy CIT).

Zakładając, że przez „okres jego ważności” należy rozumieć okres stwierdzający status podatnika, a więc Kontrahenta zagranicznego, jako rezydenta podatkowego danego państwa, Spółka będzie uprawniona uwzględniać certyfikat przy poborze podatku:

1. jeżeli w treści certyfikatu wyraźnie wskazany będzie okres posiadania rezydencji podatkowej danego państwa przez Kontrahenta zagranicznego - w odniesieniu do płatności dokonanych w okresie wskazanym w certyfikacie - pierwszy rozważany przypadek,

natomiast

2. jeżeli w treści certyfikatu nie będzie wskazany okres posiadania rezydencji podatkowej danego państwa przez Kontrahenta zagranicznego, a jedynie w trakcie takiego roku podatkowego jest Kontrahent - w odniesieniu do płatności dokonanych w okresie kolejnych 12 miesięcy od dnia wydania certyfikatu - drugi rozważany przypadek.
   
   

Na powyższe rozumienie wskazuje także art. 26 ust. 1j Ustawy CIT, z którego wynika, że jeżeli w okresie dwunastu miesięcy od dnia wydania certyfikatu, o którym mowa w ust. 1i, miejsce siedziby podatnika dla celów podatkowych uległo zmianie, podatnik jest obowiązany do niezwłocznego udokumentowania miejsca siedziby dla celów podatkowych nowym certyfikatem rezydencji. Przepis ust. 1i stosuje się odpowiednio. Ustawodawca wyraźnie wskazał, że okres dwunastu miesięcy (od dnia wydania certyfikatu), o którym mowa w ust. 1i odnosi się do „miejsca siedziby podatnika”, bowiem jeżeli ulega ono zmianie podatnik jest obowiązany udokumentować nowe miejsce siedziby nowym certyfikatem.

W związku z powyższym w art. 26 ust. 1i Ustawy CIT ustawodawca wskazał, że:

• jeżeli miejsce siedziby podatnika dla celów podatkowych zostało udokumentowane certyfikatem rezydencji zawierającym okres ważności - dany rok np. 2016 - Wnioskodawca uwzględnia ten certyfikat w odniesieniu do płatności dokonanych we wskazanym w certyfikacie okresie posiadania rezydencji podatkowej danego państwa przez Kontrahenta zagranicznego (do końca tego roku np. 31 grudnia 2016),
  

• jeżeli miejsce siedziby podatnika dla celów podatkowych zostało udokumentowane certyfikatem rezydencji niezawierającym okresu ważności, a wskazuje on rok podatkowy Kontrahenta - Wnioskodawca uwzględnia ten certyfikat w odniesieniu do płatności dokonanych w okresie 12 miesięcy od dnia wydania certyfikatu.
  
  
  

Wobec powyższego Spółka wnosi o potwierdzenie jej stanowiska.

Dodatkowo Spółka wskazuje, że taki sposób interpretowania ważności certyfikatu został wyrażony w interpretacjach Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 22 lutego 2016 r. nr IBPB-1-2/4510-49/16/BG, czy z 28 kwietnia 2016 r. nr IBPB-1-3/4510-318/16/TS oraz z 26 sierpnia 2016 roku nr. IBPB-1-2/4510-737/16-1/AP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.